షర్మిలాం”తరంగం”
-షర్మిల కోనేరు
పుణ్యం పంచే పూల దొంగలు
నేను మొదటగా అచ్చులో చూసుకున్న ” ఓ పువ్వు పూయించండి “అనే ఆర్టికల్ దూషణ భూషణ తిరస్కారాలకు లోనైంది !
ఇంత భారీ పదం నేను రాసిన ఆ సింగిల్ కాలమ్ కి నిజానికి సూట్ అవ్వదు .
కానీ ఎందరో హేమాహేమీల కన్ను దాని మీద పడడం మాత్రం నాకు భలేగా అనిపిస్తుంది .
ఇది 25 ఏళ్ళ పైమాటే ….
నేను సబెడిటరైన కొత్తల్లో ఒకే ఒక పేరా వుండే ఆ ఆర్టికల్ నవీన కి రాశాను .
అరుణ్ సాగర్ ఆంధ్రజ్యోతి నవీన పేజీ ఇన్ చార్జి .
మిత్రుడు సాంబూ అప్పుడు సబెడిటర్ .
సాంబూ నా అర్టికల్ కి నాలుగయిదు రంగుల టింట్ ఇచ్చి మధ్యలో దండమూడి సీతారాం ( మా బావే ) తీసిన ఒక గులాబీ పువ్వు ఫొటో పెట్టి మేకప్ చేయించాడట!
ఫైనల్ గా పేజీ అప్పటి ఎడిటర్ నండూరి రామ్మోహనరావు గారికి చూపిస్తే నండూరి గారు మొహం చిట్లించారంట .
” ఆ పేజీ మధ్యలో పెట్టిన ఆ సింగిల్ కాలం ఆర్టికల్ కి అంత మేకప్ , దానికి ఒక ఫొటోనా ! , సర్లే పెట్టారుగా ! పేజ్ రిలీజ్ చేసెయ్యండి ” అన్నారంట .
మామూలుగా అయితే ఈ విషయం నాకు తెలియకపోను . సాంబశివరావు నాకు వార్త ట్రైనింగ్ లో పరిచయం .
అప్పుడు ఈ సంగతి చెప్పాడు .
నా ఆర్టికల్ మేకప్ చేయించిన సాంబు ఇప్పుడు టీవీ 9 లో వెలిప్రేమ లాంటి గొప్ప గొప్ప కార్యక్రమాలను నిర్వహిస్తున్నాడు .
ఇక అరుణ్ సాగర్ గురించి చెప్పేదేముంది .
తను లేడు కానీ తన సాహిత్యం బతికే వుంది .
నాతో నవీన పేజీకి ఎన్నో ఆర్టికల్స్ రాయించాడు .
మూడో ఆయన ఈ ఆర్టికల్ కి ఫొటో అందించిన మా బావ దండమూడి సీతారాం .
ఆ రోజుల్లో ఆంధ్రజ్యోతి ప్రధాన ఫొటో గ్రాఫర్ .
ఇక అసలు ఆయన… అదే ఎడిటర్ నండూరి రామ్మోహనరావు గారు జర్నలిస్ట్ దిగ్గజం .
ఇంత మంది కన్ను అతి చిన్న ” ఓ పువ్వు పూయించండి ” అనే నా పిచ్చి రాత మీద పడడటం భలే థ్రిల్లింగ్ గా వుంటుంది ఇప్పటికీ .
అప్పుడైతే రాసేశాను గానీ ” ఓ పువ్వు పూయించడం ” అంత తేలికైన విషయమేం కాదు .
పైగా పూయించిన పువ్వును ఎవరి కబంధ హస్తాల్లోనూ పడకుండా రక్షించుకోవడం ఎంత ప్రయాసో మా వూళ్ళో పూల చెట్లున్న ప్రతి ఒక్కరికీ తెలుసు .
మా ఊళ్ళో చీకట్లు అలుముకొని వుండగానే నాలుగు గంటల నుంచి కొన్ని ఆకారాలు సంచరిస్తాయి .
కుక్కలు వారిని చూసినా అరవవు .
ఎందుకంటే ఆ ఆకారాలన్నీ వాటికి పరిచయమైనవే కాబట్టి .
ఆ ఆకారాలు ప్రతి ఇంటి ముందున్న పూలు పుటుకూ పుటుకూ తెంచటం , చేతిలో వున్న ప్లాస్టిక్ కవర్ నింపెయ్యడం .
ఇంకేముంది పొద్దున్నే పకపక నవ్వుతూ కనిపించాల్సిన చెట్లు తెల్ల మొహాలేసుకుని ఎక్కడో వాళ్ళకి అందకుండా వదిలేసిన ఒకటీ అరా పూలతో పలకరిస్తాయి .
వీళ్ళ పూజలు సంతకెళ్ళా ! కళ్ళారా ఒక్క నాడంటే ఒక్క నాడు పూలతో విరగబూసిన చెట్టుని చూడనియ్యరు !
పూల చెట్లు పెంచే పిచ్చి మాలోకాలున్నంత వరకూ వాళ్ళ దేముడి మందిరాలు పూలతో కళళలాడుతూనే వుంటాయి .
పోనీ 20 రూపాయలు పెడితే రెండురోజులకు సరిపడా పూలు కొనుక్కో వచ్చు .
అంతే గానీ అందరి గోడలెక్కి పూలు తెంపి పూజలా ?
నేను ఇలా తిట్టుకుంటే మా అమ్మ ” పోన్లేవే పాపం ! అలా తిట్టకు,
వాళ్ళు పూజకేగా కోసుకెళ్తున్నారు.
..నీకూ పుణ్యమేలే ” అని వాళ్ళని అడగకుండానే నాకు పుణ్యంలో వాటా ఇచ్చింది .
అసలు మొక్క నాటడానికి దాన్ని బతికించడానికి ఎంత కష్ట పడలో
ప్రహరీ లోపలకి ఎండ తగలదని క్రోటన్స్ వేసి ప్రహరీ పక్కగా ఒక గులాబీ రంగు పూలు పూసే ఆర్నమెంటల్ మొక్క ఒకటి ,
ఇంటి ముందు ప్రహరీ మీదగా పాకే పసుపుపచ్చ పూలు పూసే మొక్క వేసాను .
మొదట్లో ఎప్పుడో ఓ సారి చెట్టునిండా పూసినప్పుడు చూశాను .
అవి కోస్తే ఒక్క రోజులో వాడిపోతాయి . అదే చెట్టుకి వుంటే మూడు నాలుగు రోజులైనా అలాగే వుంటాయి .
మళ్ళీ ఒక్క నాడన్నా చూస్తే ఒట్టు .
అందరి ఇళ్ళ ముందున్న చెట్లకీ ఇదే గతి .
చక్కగా చెట్లకి పూలు కళకళ లాడుతుంటే దేముడు మాత్రం తన సృష్టి చూసుకుని ఆనందించడూ !
ఏమన్నా చెప్పండి ఒక పూవు పూయించడం , దాన్ని కాపాడుకోవటం ఆర్టికల్ రాసేసినంత వీజీ కాదు
*****
షర్మిల 20 ఏళ్లు డెస్క్ జర్నలిస్ట్ ఉద్యోగం చేసి విరామం తీసుకున్నారు. అలవాటైన రాతని , నమ్ముకున్న అక్షరాన్ని వదలకుండా వుండే ప్రయత్నం చేస్తున్నారు. ప్రస్తుతం ” కౌముది, సారంగ ” వెబ్ పత్రికల్లో కూడా శీర్షికలు రాస్తున్నారు.