నిన్ను చూడకుంటే నాకు బెంగ (కథ)

నిన్ను చూడకుంటే నాకు బెంగ

-జానకీ చామర్తి

తలుపు తీయంగానే విసురుగా తాకిన హేమంతగాలికి కట్టుకున్న నూలు చీర ఆపలేక వణికింది విజయ. అమ్మ చీర , రాత్రి రాగానే పెట్లోంచి తీసి కట్టేసుకుంది .. చూసుకు నవ్వుకుంది, పెద్దవాళ్ళచీరలా ఉందని.నీళ్ళ పొయ్యి ముందుకు వచ్చి , మోకాళ్ళు మునగదీసుకు కూచుని , అరచేతులు చాపి మంట వేడికి వెచ్చపెట్టి చెంపలకు తాకించుకుంటోంది. నీళ్ళకాగులో నీళ్ళు కాగే కళపెళా చప్పుడు వింటూ కేకెట్టింది, “ నీళ్ళు కాగాయి, ఎవరు పోసుకుంటారు “ అంటూ.

“ మంట కాస్త ఎగదోయండి , అమ్మాయిగారూ , ఎప్పుడొచ్చారు “ అడిగాడు రంగన్న , ముసలి పాలేరు , ఆ అడగడం ఎందుకొచ్చారు , అన్నట్టుంది అని విసుక్కుంటూ .. “రాత్రి” , అంది విజయ.
మడి చీర సరిచేసుకుంటూ కాఫీగ్లాసు తెచ్చి కిందెట్టి , అక్కడే నుంచుంది అమ్మ , పక్కనే ఉన్న  పీట లాక్కుని కూచుని, కాఫీ చప్పరిస్తూ తాగుతోందివిజయ , స్వర్గం లో ఉన్నట్టుంది అనుకుంటూ.

“ అబ్బాయికి , చెప్పే వచ్చావా “  అమ్మ. ఆ మాటలో అనుమానధ్వనికిచర్రుమంటూ ,“చెప్పకుండాఎందుకొస్తాను, ఆయనే ఎక్కించారు బండి “ అంది.
“ హఠాత్తుగా  వచ్చావని అడిగానే బాబూ “ అంటూ“ ఏం కూర చేయనూ , నీకిష్టమైన వంకాయముద్దకూరచేస్తానుసరేనా.. ,పిల్లఎలాచిక్కిపోయిందోనమ్మా..”
అనుకుంటూ  వంటింట్లోకి వెళిపోయిందావిడ.

చంటివాడికి పోయడానికి వేడినీళ్ళు తీసుకోవడానికి వచ్చిన వదిన కాంతం , “ కృష్ణగారి మీద అలిగావేంటోయ్ విజయా! మా తమ్ముడు ఏం సినిమాకి తీసుకెళ్ళనన్నాడా , నువు చెప్పినమాట వినలేదా , ఏమయ్యిందేమిటి , చెప్పా పెట్టకుండా ప్రత్యక్షమయ్యారు తమరు , “ అంది ఆటపట్టిస్తున్నట్టుగా.ఉడుక్కుని “ అదేం లేదు  “ అంది విజయ, కాఫీగ్లాసులోకి చూస్తూ.
కాంతం నవ్వి నీళ్ళు తీసుకు వెళిపోయింది.

లేచి లోపలకి రాబోతున్న విజయకు అన్నగారు ఎదురయ్యాడు,
“ఈ కొత్తబండి ఏమిటే.. బావుంది,టక్కున వక్కదానివే ప్రయాణం చేసి వచ్చేయగలిగావు,బావగారు ఎలా ఉన్నారు , తీసుకురాలేదేం “ అడిగాడు అన్నగారు.
ఏమనాలో తోచలేదు విజయకి.
“ అవును బావుంది, ఆయన బావున్నారు “ అంటూ లోపలకి వెళిపోయింది.

నీళ్ళగదిలో స్నానం చేస్తున్న విజయకి , పనిమనిషి లక్ష్మి తల్లిని అడగడం వినిపిస్తోంది.“ ఏంటమ్మా, అమ్మాయిగారు ఒక్కరే వచ్చేసారు, మొన్నేగా కాపురానికి దింపొచ్చారు మీరు , అల్లుడుగారు రాలేదా” అంటూ. జవాబుగాతల్లి ఏమందో వినిపించలేదు .

వంటయ్యింది, వడ్డించేసా రండన్న అమ్మ కేకకి , పరుగెత్తికెళ్ళి, నాకూ పెట్టెయ్యమంది విజయ.
అన్నగారు, అన్నగారు తో కలిపి భోజనానికి ఉపక్రమించింది. అమ్మ వడ్డిస్తుంటే కూచుని తినడం ఎంత బావుంది అనుకుంటూ.అమ్మ చేసిన వంకాయకూర .. ఆ రుచికి పరిసరాలు తెలియడంలేదు, ఉసిరికాయపచ్చడిలో ఇంకాస్త కమ్మనినెయ్యి వంపుకుంది. ఈ చిలకడదుంపఆనపకాయముక్కలపులుసు , అమ్మ తప్ప ఇంకెనరైనా బాగా చేయగలరా..తన్మయంగా తింటున్న విజయ ఉలికిపడింది.

“నాన్న అడుగుతున్నదానికి చెప్పవేం “ అన్న గారి మాటతో ఈలోకంలోకి వచ్చింది.
“ ఏమ్మా, ఇలావచ్చేసావ్, విషయం చెప్పవూ, ఏం జరిగిందీ “ తండ్రి అడుగుతున్నాడు …
అన్న  నిశ్శబ్దంగా , విజయ ఏం చెపుతుందో వినడానికి సిద్ధంగా ముద్ద చేత్తో పట్టుకు ఉన్నాడు.

వడ్డిస్తూన్న అమ్మ మడి చీరలో ఉందని కూడా మరచిపోయి, గభాలున లేచి అమ్మని చుట్టుకుపోయి,
“ అమ్మా! నా వంట నాకు బాలేదు, అయినా నీ చేతి వంట తినాలనిపించింది, అమ్మా!  బెంగడి అందరనీ చూడాలనిపించి వచ్చేసాను, నిను చూడాలని , పట్టుకు కూచోవాలనిపించింది ఒకసారి.  అంతే, నేనేం దెబ్బలాడి వచ్చేయలా. మళ్ళీ మధ్యాన్నం బండెక్కించేయండి , వెళిపోతాను”  అంటూ ఆపుకోలేక వెక్కిళ్ళు పెడుతూ ఏడవడం మొదలెట్టింది విజయ.

తండ్రికి , అన్నకి  తేలికపడి పెదవులపై నవ్వొచ్చినా .. కళ్ళు మాత్రం చెమర్చాయి తడితో.  పిల్లవాడికి అన్నంపెడుతూ , “అత్తయ్యా కాస్త పప్పు వెయ్యండి “, అని అడుగుతూ అక్కడకొచ్చిన వదిన కాంతం కు కూడా కన్నీరు పొంగుకొచ్చింది.

నిబ్బరంగా ఉన్నది అమ్మే. విజయని పట్టుకు ఆపేక్షగా వెన్ను నిమురుతూ , తల చేత్తో రాస్తూ..నెమ్మదిగా” ఓసి పిచ్చిపిల్లా! ఇంతేనా నాకోసమా పరిగెట్టుకొచ్చావు. అమ్మ కోసమా, వెర్రిదానా.. అమ్మ ఎప్పుడూ నీకోసం ఉంటుంది,  ఎప్పుడొచ్చినా ఎలా వచ్చినా. సరేనా,దా కూచో, కడుపు నిండాఅన్నం తిను  ముందు“ అంది  చల్లగా అన్నపూర్ణలా.
ఆ అమ్మ కంచం లో వడ్డించినది అన్నంతో పాటు , 
చెక్కుచెదరని ప్రేమ ధైర్యం నమ్మకం కూడా .

****