స్వేచ్ఛ (కవిత)

వాళ్లంతా భద్రత అనే బంగారు పంజరంలో బందీలు 

రెక్కల క్రింద స్వేచ్ఛను కట్టేసుకొని 

అప్పుడప్పుడు బయటికి వస్తూ ఉంటారు 

ఎగిరే కొద్దీ వెనక్కిలాగే వాళ్ళు కొందరు 

స్వేచ్ఛ ఇచ్చామని అంటూనే రెక్కలు విరిచేస్తూ ఉంటారు ఇంకొందరు 

విరిగిపోయిన రెక్కలు ఈకలై ఎగిరిపోవడం చూసే ఉంటావు

అది ఎవరికీ భయపడని స్వేచ్ఛ 

ఈకలన్ని చదివే ఉంటాయి ఆకతాయి గాలి చేష్టలు 

అయ్యో అంటూ అక్కున చేర్చుకున్న బండరాయి సందులో కొన్ని 

ముళ్ళకంపలో కొన్ని ఇలా అక్కడక్కడా ఇరుక్కు పోయి కనిపిస్తూ ఉంటాయి 

భద్రత లేని బ్రతుకుకు

ఎదురుచూపు ఎప్పుడు మిగిలిపోయిన ఆఖరి కోరికే

నచ్చిన వాళ్ళు కొందరు గుర్తుగాను

ఇష్టపడిన వాళ్లు కొందరు జ్ఞాపకంగాను

ప్రేమించిన వాళ్ళు కొందరు జీవితంలో బందీలుగాను మిగిలిపోతారు 

బలహీనమైన ఈకలన్ని ఒక్కప్పటి బలమైన రెక్కలని

మర్చిపోయి 

బంధం వేసుకున్నా తాడుకి బందిగా  మిగిలిపోతారు.