A Poem A Month -14 I teach a lesson (Telugu Original “Patham Chebutunnanu” by Raghavareddy Ramireddy)

I teach a lesson

-English Translation: Nauduri Murthy

-Telugu Original: “Patham Chebutunnanu” by Raghavareddy Ramireddy

Yes, I teach a lesson.

Oh!  I am not a greenhorn.

I have been teaching for ten years.

True!  Let me admit it.

There was audacity and rebellion in what I teach.

The student aspires to become an engineer

or a doctor or some such thing,

But shouldn’t he become a human being first?

How else without being rebellious can I teach him?

What else shall I teach him, other than life?

Should I not teach him about the crossroads,

And explain which way leads him where?

Isn’t after he comes to know who laid a road for what end

That he can tread the way of his intend?

Shouldn’t he, after all, be made aware that there were

lives wagered for him and me?

Sacrifices that never expected in turn a comforting tear?

That there were songs that woods reverberate with

And ballads upholding uncomfortable truths banished?

That there are battles that never cease with the deceased?

Yes, I admit, there was audacity and rebellion in my lesson,

But I am doing what I am expected to do

And teach what I am supposed to teach.

Am I not supposed to stir up their conscience

To know Why songs sink in the gullet,

Dreams dry up at the threshold of eyes,

And campfires die out at midnight ?

Shouldn’t he  think and think over again?

Unless one knows the drama going on the stage

How can he gauge the import of the role he has to play?

There might be an interlude…  a dragging silence

Between  the refrain and the rhyme

Between two successive verses…

Shouldn’t he learn to be patient enough to wait?

Perhaps, at some unexpected turn he may

get a Juda’s kiss from a comrade and get hurt;

Shouldn’t I infuse some un-impairing faith in him?

A companioning footstep may cease or retrace…

Should I not inspire him not to lose heart?

I am just doing what I am expected to do

And teach what I am supposed to teach.

Yes, the lesson is somewhat rebellious. So what?

“పాఠం చెబుతున్నాను”

పాఠం చెబుతున్నాను
ఇప్పుడేం … పదేళ్ల నుంచీ చెబుతూనే ఉన్నాను
నిజమే … కాస్త ఎర్రగానే చెబుతున్నాను
విద్యార్థి ఇంజనీరో డాక్టరో ఇంకేదో అవ్వాలంటాడు
కానీ మొదట అతను మనిషి కావాలి గదా –
మరి ఎర్రగా కాక ఇంకెలా చెప్పను …
జీవితం గురించి కాక దేనిగురించి చెప్పను …
దారుల గురించి చెప్పొద్దూ …
ఏ దారి ఎక్కడికెళ్తుందో తెలపొద్దూ …
ఎవరు ఏ దారిని ఎందుకు వేశారో అవగతమైతేనే గదా
తను వెళ్లాల్సిన దారిని వెదికి పట్టుకోగలడు –
నీ కోసం నా కోసం పణమయ్యే ప్రాణాలుంటాయని తెలియొద్దూ …
కన్నీళ్లను కోరని త్యాగాలుంటాయని తెలియొద్దూ …
అడవి పాడే పాటలుంటాయని
నిషిద్ధగానపు నిజాలుంటాయని
మరణంతో ఆగని రణాలుంటాయని తెలియొద్దూ …
పాఠాలను కాస్త ఎర్రగానే చెబుతున్నాను
చెప్పాల్సిందే చెబుతున్నాను చేయాల్సిందే చేస్తున్నాను.
ఆలోచన రేపొద్దూ …
గొంతులోనే ఆగిపోయిన పాటలెందుకున్నాయో
కళ్లలోనే ఇంకిపోయిన కలలు ఎందుకున్నాయో
మధ్యరాత్రే ఆరిపోయిన మంటలెందుకున్నాయో – ఆలోచన రేపొద్దూ ..
నడుస్తున్న నాటకం అర్థమైతేనే గదా
తను ధరించాల్సిన పాత్రేదో తరచి చూసుకోగలడు –
పల్లవికీ చరణాలకూ మధ్య చరణాలకూ చరణాలకూ
మధ్య నడకసాగని కాలముండొచ్చు
వేచి ఉండే ఓపికివ్వొద్దా …
ఎక్కడో ఏ మలుపువద్దో ద్రోహమెదురై గాయమవ్వొచ్చు
గుండె చెదరని ధైర్యమివ్వొద్దా …
అడుగు కలిపిన పాదమేదో మధ్యదారిన జారిపోవచ్చు
పట్టు సడలని స్ఫూర్తినివ్వొద్దా …
– చెప్పాల్సిందే చెబుతున్నాను చేయాల్సిందే చేస్తున్నాను
పాఠం కాస్త ఎర్రగానే చెబుతున్నాను.

*****