Unfinished art
-సుభాషిణి తోట
కాలం వాగులా సాగిపోతుంటుంది
నన్ను ఆగనియ్యదు సాగనియ్యదు
క్షణ క్షణం కుదుపులే
ఆ నీటి పయనాన
ఒక్కటంటే ఒక్క మంచి జ్ఞాపకము మిగిలి ఉండదు
మిగిలి ఉన్నవి అన్ని సగం వరకే సాగి
ఏ రాతి ఘట్టానికో చిక్కుకొని ఆగిపోతాయ్..
చిట్టడివి లో ఉంది ఆ వాగు
నేనొక పడవను
అందులో అన్ని ఆలోచనల పుస్తకాలే
ఆత్రంగా ఉంటుంది జీవం
చావు కేకలు
చుట్టూ
అరణ్యరోదన ల మధ్య నేనొక ఒంటరిగా మిగిలిపోతా
పుస్తకం గాలి రెపరెపలకు తెరుచుకుంటుంది
అందులో ఇలా రాసి ఉంది…
“O Death i cannot die”
చాలు ఒక పదమో వాక్యమో
పద్యమో కవితో
కథనో కధనమో
ఆలోచనను మార్చేసింది
బ్రతుకులేకున్నా
చావు కూడా లేదన్న ఆ వాక్యం ఇంకొంతకాలం
తండ్లాటతో బతికేందుకు ఆయువునిచ్చింది
ఇప్పుడునేనిక అలసిపోను
నే వేసిన చిత్రం
ఇంకా పూర్తవనులేదు
ఎప్పటికి పూర్తవ్వనిదే ఇంకా ఇంకా మిగిలి ఉంటుందని నా ఊహ…
*****
Please follow and like us:
సాహిత్యం అంటే అమితమైన ప్రేమ, ఆడవారి ఆత్మాభిమానం స్త్రీ అస్థిత్వాన్ని తెలియజేసేందుకు కవిత్వం రాస్తుంటాను, కవిగా కంటే మనిషిగా బ్రతికేందుకు ప్రయత్నిస్తాను, నాలో ఉన్న సంఘర్షణే నా కవిత్వం