సరికొత్తగా … (కవిత)

అనగనగా ఓ ఉదయం 
కనులకు చూపులను అద్దుకొని
పాదాలకు  అడుగులను తొడుక్కొని
నిన్నటిదాకా చెల్లా చెదురుగా 
పడి ఉన్న హృదయం 
రాత్రి వచ్చిన పీడకలను చెరిపేస్తూ
స్వేచ్ఛగా ,విశాలంగా మార్పుకు సిద్ధమైంది .

కాలం మనస్సుకు అంటుకున్న 
గతకాలపు మాసిన చేదు జ్ఞాపకాలను 
ఊరవతలి కాలువ బండ కాడ ఉతికేసి 
శుభ్రంగా గాలికి ఆరవేసి 
ఓ చెట్టుకింద సేద తీరుతున్నది.

అలా ఆకాశాన్ని గుండెల్లోకి ఒంపుకొని చూడగా  
అటు ఇటు కదలాడే పక్షుల వలే
ఎన్ని స్మృతులో …
మరెన్నీ  విషాదాలో
ఒక్కోదానికి ఒక్కో ప్రత్యేకత .

ఇపుడు కదలని సందిగ్ధంలో
జీవిత తాత్వికత బోధించే దృశ్యం 
నుదురుపై వాలే సీతాకోక చిలుక వలె 
పిడుగుపాటుకు ఎండిన మ్రాను 
చిట్ట చివరన కొండంత ఆశతో 
చిగురించిన ఓ పసిచిగురు వలె 
కొత్తగా సరికొత్తగా జీవించడమే కదూ ..
జీవితం కూడా ఓ నల్లబల్ల 
కొత్తగా రాయాలంటే పాతది చెరిపేయాల్సిందే .