చెరగని చిరునామా
-రామ్ పెరుమాండ్ల
రాత్రి వాహనాలన్ని ఇంటికెళ్ళాయి .
కానీ ఫుట్ పాత్ పైకి ఎవరొస్తారో తెలియదు.
కడుపులో ఖాళీలను పూరించడానికి
ఈ లోకం ఏ ఒక్క అవకాశం ఇవ్వను లేదు .
ఆకలిని వెతికి వెతికి
అలిసిన కన్నులు
కునుకు కోసం దారి వెతుకుతున్నాయి .
ఈ దేశం చేసిన సంతకాల చట్టాలు
రోజూలాగే తన ఖాళీ సంచిలో నింపుకోవడానికి వెళితే
చెత్త కుప్పలో విరివిగా దొరికాయి .
అయిన తనకేం తెలుసు
బడి లేదు బలపం లేదు .
అలా
ఆ కాగితాలను పరుపుగా
ఇటుక పెళ్లను దిండుగా జేసుకున్నాడు .
తన ఖాళీకడుపుపై చేయి తడుముతూ
మెల్లగా నిదురలోకి జారుకున్నాడో లేదో
లోకమంతా గందరగోళం సాగుతున్నది .
అయిన నిదుర బాగానే వచ్చేసింది .
మెల్లగా
తాను నేరమేమి చేయకుండానే
ఒంటినిండా బట్టలు ధరించినట్టుగా ,
కమ్మగా అమ్మ తన లేలేత బుగ్గలపై
ముద్దులు పెట్టినట్టుగా ,
బడిలో గురువు తన భుజాన్ని నిమురుతుంటే చప్పట్లు కురిసినట్టుగా ,
సాయంత్రానికి కొన్ని సీతాకోకలు ,
తనతోటి దోస్తులందరు ఆకాశానికి వేలాడే
ఊయలలో ఊగినట్టుగా ,
కల వచ్చేసింది .
బహిరంగంగా లోకమేమో
కలలు కూడా మా సొంతమే అన్నట్టుగా
నిదుర చెడగొట్టేందుకు అరుస్తూనే ఉన్నది .
అయిన ఆకలిని మరిపించిన కలతోనే సాగుతున్నది ఆ హృదయం .
ఇంతలో అటుగా
జీవన తాత్వికతను మోసుకు తిరుగుతున్న
ఓ కుక్క పిల్ల వచ్చి
మనకు అంత సీన్ లేదని
తన పక్కను మెల్లగా తడిపేసింది .
లేచి చూస్తే
వీధి లైట్ కింద కిటకిటలాడుతున్న కీటకాలు
ఎక్కడో చీకట్లో కనపడకుండా లోకాన్ని తిడుతున్న పురుగులు .
ఇంతలో తన కళ్ళలోకి చూస్తూ
ఆ కుక్కపిల్ల వికటాట్టహసంతో తోకను ఆడిస్తూ
దేశం అంటే ఏమిటి ?
ఇంతకీ నీది ఏ దేశం అని ప్రశ్నిస్తూ
పక్కనే ఉన్న చెత్తకుండీ వైపు తీసుకుపోయింది.
ఇంతకీ నాది ఏ దేశం .
*****
Please follow and like us:
నా పేరు రామ్ పెరుమాండ్ల. మాది నాగర్ కర్నూల్ జిల్లా మాధారం గ్రామం. నేను ప్రయివేట్ టీచర్ గా పని చేస్తున్నాను. డి.యడ్, బి.యస్సి , బి. యడ్ చదివాను. నేను పదవ తరగతి నుంచి మా గురువు గారు పెన్నా శివ రామకృష్ణ శర్మ గారి ప్రొత్సహంతో మొదట నాటకాలు రాసేవాడిని ఆ తరువాత కవితలు ,కథలు రాస్తున్నాను . అందులో భాగంగానే 2019 సంవత్సరంలో “మరోకోణం”అనే కవిత సంపుటిని తీసుకొచ్చాను .అలాగే ఉరేనియం , తొండెం బొక్కెన ,వందేళ్ళ తెలంగాణ దళిత కథలు అనే పుస్తకాలలో కథలు రాసాను. నా మొట్ట మొదటి కథ “కన్నీటి కథ “2020లో నవ తెలంగాణ పత్రిక లో ప్రచురితమయ్యింది.సామాజిక అంశాలపై కవితలు ,కథలు రాస్తున్నాను .