ఛూమంతర్ కాళి.. ఇది జంతరమంతర్ మోళి !
(నెచ్చెలి అంతర్జాల వనితా మాస పత్రిక & అర్చన ఫైన్ ఆర్ట్స్ అకాడమీ & శ్రీ శారదా సత్యన్నారాయణ మెమోరియల్ ఛారిటబుల్ ట్రస్ట్ కథల పోటీలో రెండవ బహుమతి రూ.1500/- పొందిన కథ)
-రాఘవేంద్రరావు నల్లబాటి
రైలు బోగీలో నుంచి అతి కష్టం మీద కిందకు దిగాడు చింతపిక్కల రామ కుటుంబం. 90 ఏళ్ళకు దగ్గర పడుతున్న… గట్టిపిండం. తన కంచుకంఠం ఒక్కసారి నిమురుకున్నాడు.
సమయం సాయంత్రం ఆరు గంటలు దాటి ఏడు గంటలకు దగ్గర కాబోతుంది… వెలుతురు, చీకటి కలగలిపిన దోబూచుల వాతావరణం!
సన్నగా జల్లు పడుతోంది. తన సంకలో ఉన్న కాకిరంగు గోతాంలాంటి సంచిలో నుండి… దళ సరి రగ్గులాంటి గుడ్డ పైకి తీశాడు. నెత్తిమీద నుండి కప్పి ఎడం భుజం మీద నుండి చుట్టూ తిప్పాడు. రైలు పట్టాలకు అడ్డంగా దిగి…అటు ఇటు పరికించి గబగబా నడుచుకుంటూ అవతల రోడ్డు కి వెళ్ళాడు.. తల పైకెత్తి చూసాడు.. దూరంగా నీలం రంగు మేడ…అదే అదే..అడ్రస్ సుఖంగానే దొరికినందుకు తనలో తానే …. ‘ఇ హే హే’ అని నవ్వుకున్నాడు.
అతికష్టంగా బురదలో నడుచుకుంటూ… చిన్నగా దగ్గుకొంటూ… నీలం రంగు మేడ సమీపించాడు. అందమైన గేటు… గేట్ కి అటుఇటు పొడవాటి అశోకవృక్షాలు.
“అమ్మాయి ..అమ్మాయి”… గట్టిగా పిలిచాడు. ఎవరూ తలుపు తీయక పోవడంతో దబదబా బాదాడు.
సత్యసుందరి తలుపు తీసింది.
“నేనమ్మా..నన్ను ‘చిరాకు’ అంటారు….సత్యనారాయణమూర్తి గారి ఇల్లు ఇదే కదమ్మా”
“అవునండి ఇదే…..కాళ్లు కడుక్కోండి. నాన్న గారు మీరు వస్తారని చెప్పారు…. అంది సత్యసుందరి.
“అమ్మానాన్న అర్జెంట్ పని మీద అమలాపురం వెళ్లారట కదా….నాకు ఫోన్ చేసి ….. కొన్ని విషయాలు చెప్పారులే. నీతో మాట్లాడి అన్ని విషయాలు నన్ను తెలుసు కోమన్నారు. తెలుసుకునేది ఏముందమ్మా మామూలు రామాయణమే, మామూలు భారతమే!” అంటూ తను కప్పుకున్న దళసరి రగ్గు లాంటి గుడ్డను మడిచి తన గోతాం లో పెట్టి మాసిన గడ్డం… గారపళ్ళు… పిచ్చుక గూడు లాంటి తల…. ఈ ఆకారంలో ఉన్న అతడిని చూడగానే ఏవగింపు కలిగింది సత్యసుందరికి. కొరియన్ సోఫా… ఉన్నా ప్లాస్టిక్కుర్చీ చూపించి కూర్చోమంది.
“వద్దమ్మా తల్లి…. పెద్ద వయసు కదా ఇలా నేల మీద కూర్చున్నాను…అనుకో చాలా సుఖంగా ఉంటుంది.. కాళ్ళు చాపుకోవచ్చు..కావలసినప్పుడు బాచీమఠం వేసుకోవచ్చు. అది కొరియన్ సోఫాలాగా ఉంది.. చాలా ఖరీదు ఉంటుందటమ్మ..నువ్వు మాత్రం ఆ కొరియన్ సోఫాలో కూర్చో… చిట్టితల్లి.
“నీ పేరు సత్యసుందరి కదమ్మా…. ఎంత లక్షణంగా ఉన్నావు తల్లి…ముఖ్యంగా.. అందరిలా మధ్యపాపిడి కాకుండా ఎడమచెవి దగ్గర పాపిడి తీసావు చూడమ్మా… అది నీ ముఖానికి చాలా అందం వచ్చింది రా….నాకు ఎక్కడ ఈ స్టైలు కనబడలేదు ..!.సరే నా గురించి ముందుగా రెండంటే రెండే రెండు ముక్కలు చెప్పి..అసలు విషయానికి వస్తాను… నా పేరు …చింతపిక్కల రామకుటుంబం…….షార్ట్ కట్ లో అందరూ ‘చిరాకు’ అని పిలవడం మొదలు పెట్టారు….. ఇదేదో చాలా గమ్మత్తుగా వెరైటీగా ఉంటుందని నేను సర్దుకు పోతున్నాను.
ఇప్పుడు బ్రీఫ్ కేసులు వాడుతున్నారు గానీ చిట్టి తల్లి….ఈ గోతాం అంత సుఖం ఇంకేమీ లేదమ్మా.”
అంటూ……. తన గోతాంలో నుంచి కొన్ని సర్టిఫికెట్లు, మరికొన్ని ఆల్బమ్స్ తీసి… పైన పెట్టాడు.
“అమ్మాయి… నువ్వు…కాఫీ టీ మజ్జిగ ఏమీ ఇస్తానని అడగలేదు నన్ను..అవసరం లేదమ్మ నాకు అలాంటి మంచి అలవాట్లు లేవు….. ఎటొచ్చి చుట్టపీకి మాత్రం…నా ఆరో ప్రాణం అంటే నమ్ము. అందులోనూ బంకచుట్ట అంటే మరీ చచ్చి పడతానమ్మ….”
” ఏం తీసుకుంటారు?”
“అబ్బబ్బే వద్దురా… వద్దురా. ఏదైనా తాగినా తిన్నా… తిండి లేక ఇలా తిరుగు తున్నాడు అనుకుంటారు…మీ అమ్మమ్మ ఉంది చూసావూ ఇదిగో ఈ స్టీల్డబ్బాలో నిమ్మకాయ రసం కలిపి ఇస్తుంది…. ఆవిడ పిచ్చి..నేను ఇంకా చాలా కాలం బ్రతకాలంట.. మనవాళ్ల కుటుంబాల్లో సమస్యలన్నీ పెద్ద మనిషిగా పరిష్కరించాలంటే నేను కలకాలం బ్రతికి బట్ట కట్టాలట!..ఎలా కుదురుతుందమ్మా…. ఎప్పుడు బకెట్టు తన్ని పడేస్తానో…. ఎవరికి తెలుసు?… సరే ఇదంతా చిరాకు గోల నీకు ఎందుకు కానీ… ఇప్పుడు చెప్పమ్మా… వైజాగులో మీ అత్తగారు ఇంటి దగ్గర సంవత్సరం క్రితం అసలు..అసలు ఏం జరిగింది.. ఏం జరగబట్టి నువ్వు వాళ్ల మీద కోప్పడి రైలు బండి ఎక్కి ఒంటరిగా పుట్టింటికి వచ్చావు?.. అంతలా రావలసిన భయంకర పరిస్థితి నాకు వివరంగా చెప్పమ్మా…ఈ ముసలి
ముండా కొడుకు నీకేం ఉపకారం చేస్తాడు అని సందేహించకు తల్లి..” ‘చిరాకు’ నేల మీద బాచీమఠం వేసుకుంటూ అన్నాడు.
” చాలాచాలా చెప్పాలి మీకు.. జరిగిన సంఘటనలు.. మరుపు రావడం లేదు. గుండె లోంచి తన్నుకొస్తున్నాయి… మనసు రగిలి పోతుంది. ఒకసారి ఏం జరిగిందంటే…” ఉక్రోశం భళుక్కున కక్కబోయింది సత్య సుందరి.
“ఉండమ్మా… పిచ్చిముండా కొడుకుని… ఇవన్నీ నీకు చూపించలేదు కదా ఈ పని పూర్తిచేద్దాం. మనవాళ్లు అందరూ కలిపి మన తెలుగు రాష్ట్రాలు మొత్తం మీదా నాకు 49 సన్మానాలు చేశారు అమ్మాయి… నీ సమస్య పరిష్కరించ గలిగాను అనుకో…మీరు కూడా నాకు సన్మానం చేశారు అనుకో…ఆహా…అలాగని నేను సన్మా నాల పిచ్చివాడిని కాదు అమ్మాయి…అలాగని సమస్య పరిష్కరించినందుకు డబ్బులు తీసుకునే మదపిచ్చి నాకు అసలు లేదు.. ఏదో చచ్చేలోపు కొంచెం మంచి పనులు చేద్దామని..ఇప్పుడు… చస్తే ఎవరూ రావడంలేదమ్మా…. కనీసం పెళ్ళాం కూడా ఏడవడం లేదు… అలా కాదు అమ్మాయి నా గురించి 100 మంది రావాలి 100 మంది ఏడవాలి….అదీ….నా సంకల్పం.. నా నిర్ణయం ‘తప్పు’… అంటావా? మళ్లీ ఇంకో ‘సోది’.. ఇదే నమ్మా నాతో వచ్చిన చిరాకు.. సరే ఈ ఆల్బమ్ చూడు… పూలదండలతో ఎలా మెరిసిపోతున్నానో… ఈ సర్టిఫికెట్స్ చూడు.. నా గొప్పతనం నీకే తెలుస్తుంది.”….. అంటూ అవన్నీ చూపించి గోతాంలో పెట్టాడు చిరాకు.
“అమ్మాయి.. మీ అమ్మమ్మ అంటుంది… నేను..జాగ్రత్తగా ఉండాలి అంట..! ఆవిడ పిచ్చి కాకపోతే… నేను చచ్చేలోపు అన్ని అనుభవించే శాను అమ్మాయి…. ముగ్గురు కూతుళ్లకు ఘనంగా పెళ్లిళ్లు చేశాను..ఇద్దరు కొడుకులు పెద్దపెద్ద ఉద్యోగాలు చేస్తున్నారు.
“అన్నట్టు.. ఇప్పటి వరకు నేను డీల్ చేసిన వ్యవహారాలు అన్ని.. అన్నీ సక్సెస్ తల్లి…. ఒక్కటంటే ఒక్కటి ఫెయిల్యూర్ అవ్వలేదు. నేను ఆస్తి తగాదాలు తీరుస్తాను… సరిహద్దు తగాదాలు తీరుస్తాను… యాక్సిడెంట్ సమస్యలు కూడా రాజీ చేసి పెడతాను..ముఖ్యంగా భార్యభర్తల గొడవలు తీర్చడంలో…అలాగే ఓల్మొత్తం.. కుటుంబ సమస్యలు కూడా తీర్చ డంలో ఎక్స్పర్ట్ నమ్మా…..ఇదిగో ..మనలో మనమాట నువ్వు ఎవరికైనా నా గురించి రికమండ్ చెయ్యొచ్చు తల్లి… ఎలాగోలాగా చచ్చేలోపు సెంచరీ కొట్టాలి…అనేది ఈ ముండా కొడుకు తాపత్రయం… చూద్దాం” ..’చిరాకు’ తన స్టీల్ డబ్బాలోని నిమ్మరసం కొంచెం తాగుతూ ఓరగా సత్యసుందరి వైపు చూస్తూ.. ఆగాడు. ఆమె ముఖంలో నుంచి అగ్గిమెరుపులు బయ టకు వస్తున్నట్టు గ్రహించాడు.
“కాస్త తమాయించుకుని ప్రశాంతంగా చెప్పు తల్లి.. ఆ.. ఇప్పుడు సావధానంగా చెప్పమ్మా.. అసలు వైజాగ్ లో…మీఅత్తగారి ఇంటి దగ్గర ..ఏం జరిగింది ? మీ అత్తగారు ఎలాంటిది???” భృకుటి ముడిచి సత్యసుందరి వైపు..చూస్తూ అడిగాడు ‘చిరాకు.’
“మా అత్తగారు అస్సలు మంచిది కాదు… ప్రతి దానికి…..” ఆవేశంగా ఆయాసంగా ఆతృతగా చెప్పుకు పోతుంది సత్యసుందరి.
” ఆగమ్మా ఆగాగు ఆగు ఆగు తల్లి…. ఇక్కడేనమ్మా కథ మొదలవుతుంది… ఈ అత్తగార్లు ఉన్నారు చూశావు…. వీళ్ళు ఉత్తి చాదస్తపు అల్లరి పిడుగులమ్మా …ఈ అత్తగార్ల సమస్యలు ఈనాటివి కాదమ్మా… సతీసుమతి, సతీ సక్కు బాయి, సతీసులోచన, సతీఅరుంధతి…వాళ్లు …. వాళ్లు పడ్డారు తల్లి..అసలైన కర్మ !!
“ఈ అత్తగార్లు తాము పట్టిన కుందేటికి మూడు కాదమ్మా ఒకటే కాలు అంటారు… మనం తల ఆడించాలి….తందానతాన….అనాలి…తిమ్మిని బెమ్మిని చేస్తారు.. బెమ్మిని తిమ్మిని చేస్తారు.. మనం నోరు ఎత్తకూడదు…మన వాళ్లందర్నీ 24 గంటలు తిడుతూ ఉండాలి… వాళ్ల వాళ్ళు వెధవలు అయినా పొగుడుతూ ఉండాలి… వాళ్ళు పాటించే మూఢనమ్మకాలు, చాదస్తాలు మనమూ నేర్చుకుని… చావాలి….అలాగైతే కాపురం….. మహదానందంగా…….. సాగిపోతుందమ్మా …!!!
ఛీ.. ఛీ అలాంటి బ్రతుకు బ్రతికే కన్నా… ఉరి పోసుకు చావడం మంచిది తల్లి…. కిరసనాయిలు పోసుకొని అంటించుకోవడం మంచిది తల్లి…. నిద్రమాత్రలు మింగి చావడం బెటర్.. రైలు చక్రాల క్రింద తల పెట్టుకుని చావడం చాలా చాలా ఉత్తమం.. ముసలి ముండా కొడుకుని ఇన్నిన్ని మాటలు అనేస్తున్నాను అని అనుకోకమ్మ….నీలా అష్టకష్టాలు పడ్డ వాళ్ళు చెప్పిన డైలాగులు అన్నీ విన్న మీదట…నాకు వాగుడు అలవాటై పోయింది తల్లి… నాకు ‘చిరాకు’ అనే పేరు తీసేసి…’వాగుడుకాయ’ అనే పేరు పెట్టిన సంతోషిస్తాను. పోతే పోయింది నిండు నూరేళ్లు బతుకు ఎవరు భరించగలరు అమ్మాయి ఈ విధానం…
“అత్తగారికి ఏదో హోదా ఇవ్వాలట..అత్తగారికి హక్కులు ఉంటాయట.. మాయదారి ముద నష్టపు హక్కులు..వయసు వచ్చాక ఓ మూలన ‘కృష్ణా రామా ‘ అని పడి ఉండొచ్చు కదా.
ఏ.. పెత్తనం ఆవిడే తీసుకోవాలా? కోడలుకి కాపురానికి వచ్చిన మర్నాడే తాళాలు ఇచ్చేసి పెత్తనం కూడా ఇవ్వొచ్చు కదా… అలా ఇవ్వరు.
తమ ఆచార వ్యవహారాలు, పూజాపునస్కారాలు, పడికట్లు…. నా మొఖం ..నా శ్రాద్ధం.. అన్ని… అత్తగారు చెప్పినట్టు కోడలు అలవాటు చేసుకోవాలట. ఏ.. కోడలు చెప్పినట్టు అత్తగారు అలవాటు చేసుకుంటే కొంపలు మునిగి పోతాయా ??? వీలు కుదరక పోతే కోడలు బట్టే అత్తగారు మారాలి. కోడలు చెప్పినట్లు చేతులు కట్టుకు వినాలి.. అలా నేర్చుకోవాలి…. అలా చేయరు.. ప్రపంచ యుద్ధం తీసుకొచ్చేస్తారు.
కూతురు కే కాదు కోడలికి కూడా…’ గారం’.. ఇవ్వడం ఈ అత్తగార్లు నేర్చుకుంటేనే…. ఈ సమాజం బాగుపడుతుంది…. అంత వరకు ఇదిగో ఇలాగే ఏడుస్తుంది..
…ఆవిడ అడుగులకు మడుగులొత్తాలట…. తల్లిలా అత్తగారిని ప్రేమించాలట.. గౌరవించాలట. ..కాళ్ళకి దండం పెట్టాలట!!ఎందుకు పెడతారమ్మ…కోడలు ఎందుకు పనికిరానిదా? అటున్న సూర్యుడు ఇటు పొడిచిన… తల్లి అత్త అవ్వదు… అత్త తల్లి అవ్వదు!!! వాళ్ళ అబ్బాయిని ఇచ్చి పెళ్లి చేసినంతమాత్రాన… అణిగి మణిగి….తాబేలులా బ్రతకాలా???? వాళ్ళ అబ్బాయిని నీకు ఇవ్వకపోతే అసలు నీకు పెళ్లి కాదా అంట!!!!అక్కడి నుంచి సంవత్సరం క్రితం ఇక్క డకు వచ్చేసి… చాలా మంచి పని చేసావమ్మ నువ్వు…శభాష్..!!
” ఇలా నీలా… పుట్టింటికి వచ్చేయడము అనేది ఉంది చూసావూ…ఇది….నీలాంటి
కోడళ్ళు అందరికీ ఆదర్శప్రాయమైన పనమ్మ… సర్దుకు పోవడం.. శాంతంగా బ్రతకడం… అత్త మామలను భర్తను రోజూ గౌరవిస్తూనే జీవిత మంతా గడిపేయడం…ఎవరు చెప్పారమ్మ ఈ పిచ్చి విధానాలు..అసలు మన పెద్దలు అందర్నీ లైనుగా నుంచో పెట్టి కొరడాతో చితకబాదాలమ్మ ఇలాంటి పిచ్చి విధానాలు ఏర్పాటు చేసినందుకు…. నేనైతే అసలు ఒప్పుకోను తల్లి… ఇప్పటికైనా మించి పోయింది లేదు అక్కడికి వెళ్లి మీ అత్తగారికి ఇంత పచ్చగడ్డి పెడతాను…. దాంట్లో కాస్త సున్నం కూడా కలుపుతాను…అప్పుడు గాని ఆవిడకు బుద్ధి రాదు….
“నువ్వు ఇక్కడకు వచ్చేసిన కొత్తలో మీ ఆయన గారు నిన్ను తీసుకెళ్లడానికి వచ్చారట…. ఆ తర్వాత మీ మామయ్యగారు కూడా రెండసార్లు నిన్ను తీసుకెళ్లడానికి ప్రయత్నించారట..నువ్వు ‘ససేమిరా వెళ్ళను’ అన్నావట!.. నీ మొగుడు నే ఇక్కడకు వచ్చేయమన్నావట… లేదంటే వేరే కాపురం పెట్టమని అన్నావట..! ఆ నోటా ఈ నోటా నాకు తెలిసిందిలే కూతురా. ఈ రకంగా కోడళ్ళు మసలుకుంటే… అత్తగార్లు అందరి కీళ్లు ఒంగి తీరతాయమ్మ..కట్టుకున్నోడు కూడా నీ దారిలోకి వచ్చి తీరతాడు. భలే వంచావమ్మ వాళ్ళ బుర్రకాయలు… ఇలా బిగుతుగా ఉంటేనే…మనకు గౌరవం ఉంటుంది..లేకుంటే
మనల్ని ఇంకా అణగదొక్కేస్తారు…..వద్దమ్మా .. నువ్వు అసలు అక్కడికి వెళ్లొద్దు…ఏ నీ అత్త మామలు కొడుకు లేకుండా బ్రతకలేరా…..??నేర్చుకోవాలి…. ఒకరి మీద ఆధారపడి బ్రతక కూడదు..అని జాగ్రత్తపడాలి. అయినా… వృద్ధా శ్రమాలు లాంటి అవకాశాలు ఇప్పుడు చాలా ఉన్నాయమ్మ… చింత లేదు.
కొడుక్కి పెళ్లిముహూర్తం ముందురోజు నాటికే దగ్గరలో ఉన్న అనాధాశ్రమాలు, వృద్ధాశ్రమాల లిస్టు సేకరించుకొని ఉండాలమ్మా… నేటి తల్లిదండ్రులు. వాళ్లే తెలివైన వాళ్ళు…ఏమో నీ కొడుక్కి పెళ్లి అయ్యేసరికి ఇంకా ఎలాంటి సులభమైన కొత్త కొత్త విధానాలు వస్తాయో…. చూద్దాం!
“ఇక్కడ విషయం ఏమిటంటే..జీవితాలు నాశనం అయిపోవడం కాదు తల్లి … సమాజంలో మీ నాన్నగారు తలెత్తుకు ధైర్యంగా తిరిగేలా నువ్వు చేశావు చూడు.. ఇదమ్మ…… ఇదీ కుటుంబం పరువు ప్రతిష్టలు నిలబెట్టడం అంటే.. మనలో మనమాట… ఎప్పటికైనా ఇదే నీ కుటుంబం గాని ‘అది’ ఎలా అవుతుంది…? మీ ఊరు ఏది అని ఎవరైనా అడిగితే… మీ అమ్మ గారి ఊరు పేరే చెప్పాలి కానీ మీ అత్త గారి ఊరు చెప్ప కూడదమ్మా….. ఈ విషయాలన్నీ మీ అమ్మానాన్నలు నీకు చెప్పి పంపితే….. నీ సమస్య ఇప్పుడు ఇంత వరకు వచ్చి ఉండేది కాదు. చిన్న పిల్లవు…బాగా చిన్న పిల్లవు 28 ఏళ్లు ఉండొచ్చు..మరోవిషయం..నాన్నగారు చెప్పారు…. నువ్వు చాలా కష్టపడి పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేషన్ చేసేవట కదా….. బాగా అర్థం చేసుకో బిడ్డ…. అర్థం అయ్యే వుంటుందిలే…. అర్థం కాక ఏమవుతుంది….. నా పిండాకూడు!!!…
“నేను కూడా నీలా పట్టు వదలను. నేను వాళ్ల అంతు చూస్తాను… అవసరం అయితే భర్త అత్తమామలు ముగ్గురు మీద పోలీస్ కేసు పెట్టి…. మూడు చెరువుల నీళ్లు తాగిస్తాను.. కోర్టు కీడుస్తాను. పదేళ్లు పట్టినా పర్వాలేదు…మనం మాత్రం ఒక అడుగు కిందకి దిగడానికి వీలు లేదు….ఆడవాళ్లకు ఇప్పుడు చట్టాలు చాలా అనుకూలంగా ఉన్నాయి వాట్లను ఉపయోగించుకుందాం. అసలు నీ మాట వినకుండా నేనే మాట్లాడుతున్నాను అని అనుకోకమ్మ… నువ్వు బాణం దెబ్బతిన్న పెద్దపులివి. నీ మనసులో ఏముందో నాకు తెలుసమ్మా… అంతా నాకు వదిలేయ్. ఈ చిరాకు కోపం రానంత వరకే… వచ్చిందంటే పిచ్చిముండాకొడుకైపోతాడు…..
అమ్మాయి.. సత్యసుందరి…నేను కరెక్ట్ గానే మాట్లాడుతున్నాను కదా…. లేదూ… ఏదన్నా వెటకారంగా మాట్లాడినట్టు నీ కనిపిస్తుందా….??? అబ్బే నా కసలు వెటకారాలు, వేళా కోళాలు చాతకావమ్మా… ముక్కుసూటి మనిషిని…. అసలు…నేనంటే ఎవరికీ పడదమ్మ.. చెప్పింది విన్నట్టే విని.. చాటుగుంట తిట్టుకుంటారు…”
చిరాకు ఊగిపోతూ మాట్లాడేసి గోతాంలో ఉన్న స్టీల్డబ్బా తీసుకుని… నిమ్మరసం గడగడా తాగి జేబులో నుంచి రింగవుతున్న సెల్ఫోన్ ని తీశాడు….
తీస్తూ ..సత్యసుందరి వైపు చూశాడు… ఆమె తల వంచుకుని మౌనంగా తన కాలి బొటన వేలు గోరుతో అందమైన గ్రానైట్ ఫ్లోర్ మీద గీత పెట్టడానికి ప్రయత్నిస్తుంది.
” సత్య..సత్య.. సత్యసుందరి కదమ్మా నీ పేరు.. ఈ సెల్ కట్టి పడేస్తాను.. నీ విషయం మొదలు పెట్టు బంగారు తల్లి..”.. అంటూ ఆగాడు చిరాకు.
” ఫర్వాలేదు మీరు మాట్లాడండి…” తల పైకెత్త కుండానే అంది సత్యసుందరి.
” మొఖం నీరసంగా ఉన్నట్టుంది… లోపలికి వెళ్ళి కొంచెం టీ తాగి వస్తావా…”
” అవసరం లేదు మీరు మాట్లాడండి…”
” నేను మాట్లాడేది ఏముంది తల్లి…పనికిరాని ఫోన్ లు… సరైన పనిలో ఉన్నప్పుడే హలో పొలో అంటారు… ఉత్తప్పుడు ఒక్కడు మాట్లాడడు. ఈ ఫోను ఎవడు కనిపెట్టాడో కానీ ఇది ప్రాణాలు తీస్తుంది ప్రాణాలు పోస్తోంది…” అంటూ ‘చిరాకు’..చిరాకుగా సెల్ఫోన్ ఆన్ చేశాడు.
” హలో…ఈశ్వరరావుగారా…ఎవరో అనుకున్నాను. కంగారు పడకండిసార్…….మీ తమ్ముడుగారి అమ్మాయి వెంకటలక్ష్మి కాపురం విషయం గురించే కదా మీరు మాట్లాడేది. కంగారు పడకండి….నాగురించి మీకు తెలుసు కదా.. ఏ వ్యవహారమైనా నేను మూడు అధ్యాయాలలో చక్కబెట్టేస్తాను. అది కూడా ఒకే ఒక సిట్టింగ్ సరిపోతుంది ….ఎవరికో కానీ రెండో సిట్టింగ్ పడదు అంతే….. సమస్య క్లియర్…
మీ తమ్ముడు గారు అమ్మాయిది ఇప్పటికే ఒక అధ్యాయం పూర్తయి పోయింది… బండి గాడిలో పడినట్టే… నేను గుడివాడ లో ఉన్నాను… చాలా ముఖ్య మైన వ్యవహారం చక్కబెట్టడానికి వచ్చాను ఎంత రాత్రయినా ఇంటికి వెళ్ళి పోవాలి.. అరగంటకు ఓ ట్రైన్….ఫర్వాలేదు….”
“……….. …….
……………..”
” విషయం ఏమిటంటే… ఎదుటి వారికి ఉన్నది మనకి కూడా ఉండాలి… అనేటటు వంటి కుత్సితపు బుద్ధి.. ఎదవ ఏడుపు..మీ తమ్ముడు గారి అమ్మాయిది…ఈ ముదనష్టపు లగ్జరీల గురించి తాత్కాలికమైన సంతోషాలు, సుఖాలు, ఆనందాల గురించి… నిండు నూరేళ్ల బతుకును నాశనం చేసుకుంటున్నారండి ఈనాటి పిచ్చి పిల్లలు… వాళ్లను పూర్తిగా అనడానికి వీలు లేదు…మీ పెద్దల పెంపకం అలా ఏడ్చింది మరి!! తప్పు కదా… మీ అమ్మాయి అత్త వారికి 50 లక్షల రూపాయల బిల్డింగ్ ఉంది… ఇంకా కొద్ది పాటి పొలం కూడా ఉంది. కానీ తన కొలీగ్ లలితతో ప్రతిసారీ ఈ దిక్కుమాలిన ఫోన్లలో మాట్లాడుతూ… వాళ్లకు కారు ఉంది అని తెలుసుకొని …వాళ్లకు ఉన్న హోదా మనకు లేక పోవడం ఏమిటి…??? అన్న పిచ్చి ఆలోచనతో.. అనవసరంగా భర్తతో అత్త మామలతో గొడవ పెట్టు కుంటుంది… మీ వెంకటలక్ష్మి…తప్పుకదా… ఇదేమైనా బాగుందా చెప్పండి ఈశ్వరరావు గారు. లలిత వాళ్ళు… బాగా లేనివాళ్ళు అద్దె ఇంట్లో గడుపుతున్నారు. కానీ ఆ అమ్మాయి భర్త అవుట్ డోర్ కంపెనీ మేనేజర్ కనుక… కారు అవసరం కనుక కారు ఉంది. మీ అమ్మాయి భర్తకు కారు అవసరం లేదు… అతనిది బిజినెస్…అవసరమైతే సరదాగా కొంటాడు… అవసరం లేదనుకుంటే కొనడు. అప్పటి వరకూ ఆగాలి…. లక్ష రూపాయల కారు గురించి… కాపురం పాడు చేసుకుని ఇంటికి వచ్చింది…జీవితం నాశనమై పోయినా ఫర్వాలేదు కానీ…కారు కొంటేనే ఈ అమ్మాయి కాపురానికి వెళ్తుందట.
“ఈశ్వరరావు గారూ..ఆశ ఉండొచ్చు…అత్యాశ కూడా ఉండొచ్చు… కానీ ‘దురాశ’ ఉండ కూడదు….అట్లాగే…కోరికలు ఉండొచ్చు….మితి మీరిన కోరికలూ ఉండొచ్చు…. కానీ… ఆ పిచ్చి కోరికలు కాస్తా…’గుర్రాలై’ పోకూడదు!!!! ఇక్కడ నాలుగు ‘ఆశ్చర్యం’ మార్కులు పెట్టాలి గుర్తు పెట్టుకోండి….మనుషులు పుట్టిన దగ్గర నుండి ఉన్నటు వంటి శాస్త్రాలనే చెబుతున్నాను కానీ… నేనేదో స్పెషల్గా ‘సరికొత్తకథ’ చెప్పటం లేదండోయ్ ఈశ్వరరావుగారూ…మిమ్మల్ని నా ట్రాక్లోకి లాగే ప్రయత్నం చేయడం లేదు.ఆ పిల్లకి కాస్త బుద్ధి, అట్లాగే ఎక్కడైనా దొరికితే కాస్త ఎండిపోయిన పచ్చిగడ్డి కూడా పెట్టండి మరి.
మిగిలితే మీరు, మీ తమ్ముడు కూడా తినండి.. నేను ‘ వద్దు ‘ అనను…
పైగా మీ తమ్ముడు గారి అమ్మాయి …డిగ్రీ ఫస్ట్ క్లాస్ లో పాస్ అయ్యిందటండి!! . ఛీ…పనికిరాని చదువులుచదువుతున్నారు…ఉబుసుపోని చదువులు చదువుతున్నారు… నాకే కనక.. సెంట్రల్ లో విద్యాశాఖ మంత్రి పదవి ఇస్తే మొత్తం ఈ దిక్కు మాలిన చదువులు అన్ని డిస్మిస్ చేసిపాడేస్తాను…
“కాస్త సంస్కారం…కొంచెం మమకారం…. ఇంకొంచెం ప్రేమ, అభిమానం…. మరికాస్త ఓర్పు, నేర్పు….ఇంకాస్త ప్రపంచ జ్ఞానం…ఎవరూ పరిచయం లేని కొత్త ఇంట్లో ప్రవేశించాక ఒక అమ్మాయి మొగుడుతో అత్తమామలతో ఏ విధంగా ప్రవర్తించాలి… ఇవి మాత్రమే నేర్పేలా చట్టసవరణ తీసుకువచ్చి పడేస్తాను…
“… మీ అమ్మాయి మొగుడు తో విడాకులకు కూడా సిద్ధం అయిపోయిందండి బాబు…
“విడాకులు అంటే బీడీ కట్ట మాదిరి చవక అయి పోయాయి కదా…వెంటనే ఇంకొకరిని పెళ్లి చేసేసుకోవటం…సమాజం ఇలా బ్రష్టుపట్టిపోయింది. మీ పెద్దలకు బుద్ధి జ్ఞానం అసలు లేదు…ఆ అమ్మాయి నోట్లో కాస్తంత ఎండిపోయిన పచ్చ గడ్డి పెట్టి…14 చీవాట్లు పెట్టి… అత్తగారి ఇల్లే నీకు సరైనది…పుట్టింటికి రాకు అని బయటకు గెంటి పడేస్తే బాగుండును. అలిగి అత్తవారి ఇంటి దగ్గర నుంచి వస్తే.. ఆరు నెలలు మీ నెత్తిమీద పెట్టుకున్నారు..మీలాంటి వాళ్ళ వల్లే కాపురాలు కూలిపోతున్నాయి… ఇదిగో ఈశ్వరరావుగారు నేనసలే మంచి ముండా కొడుకుని కాదు….మళ్లీ నేను ఎంటర్ అయ్యే లోపున వ్యవహారం చక్క పెట్టుకోండి. లేదంటే నేనే పెద్ద మనిషిగా మీ మీ అందరి మీద కంప్లైంట్ ఇవ్వ వలసి వస్తుంది. బీ కేర్ఫుల్…. మళ్లీ నాకు ఫోన్ చేయకండి…”
“చిరాకు” కసితో కూడిన అసహనంతో ఊగి పోతూ సెల్ ఆఫ్ చేసి తన గోతాంలోకి విసిరి కొట్టాడు. కాసంత నిమ్మరసం తాగి….సత్య సుందరి వైపు ఓరగా చూశాడు….ఆమె కొంచెం బుర్ర పైకెత్తి ‘చిరాకు’ వైపు కంపరంగా చూసింది.
“సత్యసుందరమ్మ…. నేను అసలు చాలా మంచోడునమ్మ… ఈ ప్రజలే నా బుర్ర పాడు చేసేస్తున్నారు.అంత విన్నావు కదా… ఇప్పటి పిల్లలకు..ఎదుటి వారికి ఉన్నది మనకి ఉండాలి అన్న ఏడుపు…..జీవితానికి ఒక గోల్ పెట్టు కొని .. అది సాధించడం కోసం…. ప్రస్తుత సుఖమయ జీవితం నాశనం చేసుకోవడం… పెద్దలను గౌరవించక పోవడం… ఎదుటివారు చెప్పింది పూర్తిగా వినకపోవడం…..ఇదమ్మ …
ఇది ఇప్పుడు జరుగుతున్న ట్రెండ్!!!
“అనవసరపు వెధవ ఫోన్ సంభాషణ తో నీ టైం పాడుచేశాను తల్లి… నా పుణ్యకాలం కాస్తా అయి పోయింది కూడా.. అమ్మానాన్న వస్తే మళ్ళీ రెండు రోజుల్లో వస్తాను అని చెప్పమ్మా…. రాత్రి 12గంటల లోపు ఇంటికి చేరకపోతే మీ అమ్మమ్మతో పెద్ద గొడవ అయిపోతుంది! ఇదిగో తల్లి నువ్వు నాకు చెప్పాలనుకున్నది పూర్తిగా గుర్తు పెట్టుకొని… సిద్ధంగా ఉండు తల్లి…
“ఆఖరుగా ఇంకొక్కమాట చెపుతాను వింటావా ….అదేనమ్మా రోజులు…అసలు బాగుండ లేదు …..కంగారు పడి నువ్వు మీ అత్తవారి ఇంటికి మాకు ఎవరికీ చెప్పకుండా సడన్గా వెళ్ళిపోమాకు. రేపు నీ పుట్టిన రోజు అని కూడా తెలిసింది తల్లి నాకు. నీకు ముందుగానే అడ్వాన్సు అభినందనలు…ఇదిగో… ఈ రాత్రికి ట్రైన్ ఎక్కేసి తెల్లవారేసరికి అక్కడికి వెళ్ళిపోయి… వాళ్లు అందరినీ ఆశ్చర్యంలో ముంచేసి… నీ మీద వాళ్లకు ఉన్న కొద్దిపాటి కోపం పోయేలా అక్కడే బర్త్ డే చేసేసుకుందామని…. తద్వారా నీ సమస్యను నీ అంతట నువ్వే క్లియర్ చేసేసుకుందామని….. రేపటి నుంచి కొత్త జీవితం మొదలు అయి పోతుందని…. ఇదిగో చూడు….ఇలాంటి పిచ్చిపిచ్చి అయోమయపు ఆలోచనలతో…..మీ ఇంటికి అదేనమ్మా మీ అత్తవారి ఇంటికి …..వెళ్ళిపోయె ఆలోచన చేసావు… అనుకో…. నువ్వు పూర్తిగా బురద గుంటలో పడ్డట్టే…. ఊబిలో కూరుకు పోయి నట్టే. రోజులు అస్సలు బాగుండలేదు సత్య సుందరి.
“నేను మార్గాలన్నీ క్లియర్ చేస్తాను కదా..మూసుకు పోయిన దారులు ఆన్ని తెరిపించి నీకు గ్రీన్ సిగ్నల్ ఇచ్చాక….గుడివాడలో మన సచ్చిదానంద సిద్ధాంతిగారు ఉన్నారు కదా….ఆయన చేత వర్జ్యం, దుర్ముహూర్తం……ముఖ్యంగా…యమగండం ఏమాత్రం లేనటు వంటి నిఖార్సైన ముహూర్తం పెట్టించుకుని…. ఇంటి దగ్గర కొబ్బరి కాయ కొట్టి బయలుదేరి పిస్తానుకదా…అదమ్మ నాస్టైల్…అంత వరకూ ఏసీ రూమ్స్ ఉన్నాయి కదా మీకు.. అందులో డబుల్ కాట్ స్లీప్వెల్ పరుపు మీద వెల్లకిలా పడుకొని..ఏ టెన్షన్ లేకుండ చక్కగా.. ఎంచక్కా యూట్యూబ్చూడమ్మా….. రోజులు అలా అలా
అవే గడిచిపోతాయి…. సంవత్సరం ఈజీగా గడిచిపోయిందా…….రెండేళ్లు, మూడేళ్లు, నాలుగేళ్లు… అలా అలా కాలం గడచి పోవడం పెద్ద గొప్పేమీ కాదమ్మాయి..మన గురించి కాల చక్రం ఆగుతుందా….ఈ కాలచక్రానికి నట్టులు లూజు అయినా టైటు అయినా తిరగటం మానదు బిడ్డా!!!! “చిరాకు బుజ్జగిస్తున్నట్లు చెప్పాడు సత్యసుందరికి.
“సరేనండి మీరు ఎన్ని గంటలకు బయలు దేరుతారు??? మీకు డబ్బు ఏమైనా కావాలా??” సత్యసుందరి పైకి నిలబడాలని ప్రయత్నిస్తూ..’ చిరాకు’ వైపు ఆయాసంగా ఆవేశంతో కూడిన చూపు చూస్తూ కోపంతో అడిగినట్లుగా అడిగింది.
“కోప్పడకమ్మా.. వెళ్ళిపోతాను.. వెళ్ళిపోతాను ఇదిగో… గోతం పూర్తిగా సదురుకున్నాను కదా. మళ్లి…ఇదిగో మళ్లీ ఫోన్ రింగ్… డుర్రు డుర్రు డుర్రు డుర్రు మంటూ గోల….ఫోన్ రింగ్….. ఈ ఫోన్ ల గోల ఎక్కువై పోయింది ..పనిచేసుకో నివ్వరు….. మాట్లాడు కోనివ్వరు…ఒక్కసారి ఫోన్లో మాట్లాడుకుంటానమ్మా…ఇందాక లా గంటన్నర మాట్లాడను… ఒక్క నిమిషంలో ముగించేస్తాను.,…
” హలో…. ఎవరండీ…. చక్రధరరావుగారా…. విజయనగరం నుంచే కదా…. మీ అమ్మాయి కేసు రెండవ అధ్యాయం కూడా పూర్తి అయిపోయింది. మూడవ అధ్యాయం వెంటనే మొదలు పెడతాను. నేనిప్పుడు గుడివాడలో సత్యనారాయణమూర్తి గారి ఇంటి దగ్గర ఉన్నాను… రెండు రోజుల్లో వైజాగ్ వచ్చి…. అక్కడ ఓ అత్తమామలకు ఎండిపోయిన పచ్చిగడ్డి పెట్టి… అట్నుంచి అటు మీ విజయనగరం వస్తాను.. కంగారు పడకండి..ఉంటాను.”
‘కంగారు’ సెల్ ఆఫ్ చేసి మరింత చిరాకుగా తన గోతాంలోకి విసిరికొట్టాడు.పైకి లేచి గుమ్మం వరకు వెళ్ళాడు… మళ్లీ వెనక్కు వచ్చాడు.
‘చిరాకు’ ఎప్పుడు బయటకు వెళ్ళిపోతాడు … అని చూస్తున్న సత్యసుందరి అతను వెనక్కి తిరిగి..లోపలికి వచ్చినా తలపైకెత్తి చూడలేదు.. అతని పాదాలు ఇంట్లో నుంచి బయటకు వెళ్లి పోవాలి అన్నది ఆమె అభిప్రాయం గా అతని పాదాల వైపు చూస్తూ ఉండి పోయింది.
“అమ్మాయి..మళ్లీ వెనక్కి వచ్చి ఇక్కడ కూర్చుండి పోయాను….అని తప్పుగా భావించకమ్మా ట్రైను కి ఇంకా కొద్ది సమయం ఉంది….ఇప్పుడు వెళ్లినా ఉసూరుమంటూ ప్లాట్ఫామ్ బల్ల మీద కూర్చుని ఏడాలి…మరో అరగంటలో వైజాగ్ వెళ్లే ఎక్సప్రెస్ ట్రైన్ వస్తుంది….బండి చాలా ఖాళీగా ఉంటుంది. చాలా స్పీడ్గా కొడతాడమ్మ …తెల్లారే సరికి వైజాగ్ వెళ్లిపోతుంది… అది బయలుదేరితేనే కానీ…. నేను వెళ్ళవలసిన ప్యాసింజర్ ట్రైన్ రాదు… అందుకని టైంపాస్ చేస్తున్నాను బిడ్డ. ఈ లోపులో అతి ముఖ్యమైన విషయం నీకు చెప్పాలి. అది చెప్పకుండా వెళితే నేను వచ్చినందుకు సార్థకత ఏర్పడదు.
” విషయం ఏమిటంటే… నువ్వు నిలబడే ఉన్నావ్ అమ్మ… కూర్చోరాదు…”
” పర్వాలేదు త్వరగా అదేమిటో చెప్పి మీరు త్వరగా వెళ్ళండి..నాకు వేరే పని ఉంది….” ….సత్యసుందరి ఇంచుమించు బొంగురు పోయిన కంఠంతో మాట్లాడినట్టుగానే అంది.
“రైల్లో ఆ మధ్య…..ఓ అమ్మాయి తారస పడిందమ్మా. వయసు 18 ఏళ్లు ఉండొచ్చు. అంటే నీ కన్నా 10 ఏళ్ల చిన్నది. ఆ అమ్మాయి తో మాటలు కలుపుతూ …
“పాపా మీది ఏ ఊరు”…అన్నాను.
“మా ఊరు విజయవాడ ” అంది.
“సరే మీ అత్తవారు ఊరు ఏది?” అని అడిగాను.
” చెప్పాను కదా అంది.”
“అదే …కాస్త వివరంగా చెప్పు పాపా”.. అని గుచ్చి గుచ్చి అడిగాను….
దానికి ఆ అమ్మాయి ఏమందో తెలుసా…
“తాతగారు… నాకు పెళ్లి అయ్యింది.. అప్పటి నుండి మా అత్తవారి ఊరే నా ఊరు అవుతుంది కదా…మా అమ్మగారి ఊరు నాకు ఇక పరాయి ఊరే అవుతుంది కదా…. వయసులో పెద్దవారు అయ్యుండి ఆ మాత్రం మీకు అర్థం కావడం లేదా…అంటూ నా నోట్లో ఇంత ఎండి పోయిన పచ్చిగడ్డి పెట్టింది.
“వింటున్నావా తల్లి సత్యసుందరి… అటువంటి అమాయకపు ఆడవాళ్ల వల్లనేనమ్మా… నీలాంటి గడుసు అమ్మాయిల సంసార జీవితాలకి గండి పడుతుంది.
” ఇంకా ఏమందో తెలుసా.. తాతగారు.. నాకు తలపోటు వస్తే ఎక్కడో కాకినాడ లో ఉన్న నా తల్లిదండ్రులు వచ్చి.. నాకు తలపోటు టాబ్లెట్ తెచ్చి ఇవ్వరు కదా… తక్షణం నా బాగోగులు చూసేది.. నా అత్తమామలే కదా… అంటే.. వాళ్లే కదా నాకు ప్రత్యక్ష దైవాలు…”… అంది తల్లి.
“ఆ.. ఆ దెబ్బతో నాబుర్ర గిర్రున తిరిగిందమ్మా… నా బుర్ర ఎక్కడ పెట్టుకున్నాను.. చూసుకుంటే నాకే అర్థం కాలేదు….ఇంతకీ ఆ అమ్మాయి పదవ తరగతి ఫెయిల్ ఆట!.. మరి ఆ బుర్రకు అంత మెచ్యూరిటీ ఎలా వచ్చిందో నాకు అర్ధం కాలేదు..? ఆ అమ్మాయిని చూసి ‘నీలాంటి అంగర తింగర పిల్లలు ఈ భూ ప్రపంచం మీద బతకలేరు… ‘ అని మాత్రం నేను మనసులో అనుకున్నాను తల్లి….ఇదిగో… ఏదో ఆ వంక పెట్టి ఇలా నిన్ను తిడుతున్నాను అని…అపార్థం చేసుకోమాకు. నిజంగా నేను తిట్టింది ఆ అమ్మాయినే.
“అంటే… ఆ అమ్మాయి స్వభావం ప్రకారం మంచైనా చెడైనా.. వాళ్లతో సర్దుకు పోయే మనస్తత్వంతోనే… జీవితం గడపడం ….ఈ స్పీడ్ యుగంలో, ఈ కంప్యూటర్ కాలంలో
ఎలా కుదురుతుందమ్మా..తల్లి సత్యసుందరి?.
“నాన్సెన్స్.. ఏదో సమయం గడపడం గురించి చెప్పాను కానీ… ఈ సన్నివేశం తాలూకు సారం అసలు నీకు పనికిరాదమ్మ…. ఇదో పనికి రాని పనికిమాలిన చిట్ట చివరి అధ్యాయం!…నేను చెప్పడం అయిపోయింది తల్లి…. నాకు టైం కూడా కావస్తుంది…. బయటకు పోయానంటే ఇక మళ్లీ వెనక్కు…నువ్వు బతిమాలి పిలిచినారానమ్మ…అంత మొండిఘటం నేను.
” లాస్ట్ అండ్ ఫైనల్ గా…నేను చెప్పేది ఏమిటంటే సమస్య పరిష్కారం కోసం… నేను సామ దానబేధ దండోపాయాలు ఉపయోగించను తల్లి… బామాలి..భయపెట్టి… చెయ్యను తల్లి… ఏమిటో నా ముఖం మీద ఏమి రాసిపెట్టి ఉందో … నేను ఫీల్డులోకి దిగే సరికి.. రెండు పక్షాల వాళ్ళు ఒక రాజీకి వచ్చేసి సెట్ అయిపోతున్నారు బిడ్డ….!!?? నా చరిష్మా అలా వెలిగి పోతుందమ్మా….’అద్భుతం’… జరుగుతుంది.. ‘మహాద్భుతం!!”.. జరుగుతుంది!!!!”
చిరాకు ఇంట్లో నుంచి అడుగు బయట పెట్టాడు దబ్బున రెండు తలుపులు పెద్ద శబ్దంతో మూసు కున్నాయి…. అతను ఏమాత్రం కంగారు పడలేదు…ఎందు కంటే అలాగే జరుగుతుందని అతనికి ముందే తెలుసు కనుక!!
బయట ఇంకా చిన్నగా తుంపర పడుతోంది. తన సంకలోని కాఖీ రంగు గోతం లాంటి సంచి నుంచి దళసరి రగ్గులాంటి గుడ్డ బయటకు తీశాడు… నెత్తి మీద నుండి కప్పి ఈసారి కుడి భుజం మీద నుంచి చుట్టూ తిప్పాడు…వడివడి గా నడుస్తూ…బురద నీటిలో కూడా..చాలా దూరం నడిచి…రైలు పట్టాలు దాటి గబగబా అటువైపు కు వెళ్ళి పోయాడు. స్టేషన్లో పెద్దగా జనం లేరు…ఖాళీ బల్ల మీద కూర్చుని… పొడ వాటి బంకచుట్ట తన ఎడమ పక్క జేబీలో నుండి తీసి అంటించాడు… …పొగ గుప్పుగుప్పున వస్తుంది…
అర్ధగంటలో….అద్భుతం!..జరగాలి…మహాద్భుతం!!..జరగాలి జరుగుతుందా!!!!!?????
కాసేపటికి వైజాగ్ వెళ్లే ఎక్స్ప్రెస్ వచ్చి ప్లాట్ ఫామ్ మీద ఆగింది…. అప్పటికే టికెట్ తీసుకున్న వాళ్ళందరూ బిలబిలమంటూ ఎక్కేసారు. ప్లాట్ఫామ్ ఇంచు మించు నిర్మానుష్యంగా ఉంది.
‘చిరాకు’… బల్లమీద కూర్చుని స్టేషన్ మెయిన్ గేటు రోడ్డు మీదే దృష్టి పెట్టాడు….కాళ్లకు అంటుకున్న బురద దురద పెడుతున్నా అతనికి ఏమీ అనిపించడం లేదు…….’కొద్దిసేపట్లో వైజాగ్ ఎక్స్ప్రెస్….బయలుదేరబోతున్న అనౌన్స్మెంట్’ కూడా వచ్చేసింది……!!!!
చిరాకు బంకచుట్ట పొగను గుప్పుగుప్పున వదులుతూ కళ్ళు పూర్తిగా మూసుకుని చాలా సేపు అలాగే ఉండి తెరిచాడు…అతని దృష్టి స్టేషన్ మెయిన్ గేట్ దగ్గర అప్పుడే వచ్చి ఆగి ఉన్న పసుపు రంగు ఆటో మీద పడింది….
అందులో నుండి రెండు భుజాలకు బరువైన బ్యాగులతో ఒకామె దిగింది. ఏమాత్రం ఆయాస పడకుండా పరుగు పరుగున స్టేషన్లోకి వచ్చి… కంగారుగా టికెట్ కౌంటర్ లో డబ్బులు ఇచ్చి టికెట్ తీసుకుని…. ప్లాట్ ఫామ్ మీద కదల బోతున్న వైజాగ్ ఎక్స్ప్రెస్ దగ్గరకు గబగబా వచ్చేసింది…. దట్టమైన చుట్ట పొగలోంచి ఆమె ఆకారం ‘అస్పష్టంగా’ కనబడుతుంది…’చిరాకు’ కు…!.కానీ ఆమె మాత్రం ఖచ్చితంగా ఎడమ చెవి దగ్గర పాపిడి తీసుకున్నావిడే!!! అప్పటికే ట్రైన్ ఒక జెర్క్ ఇచ్చి కదిలింది… ఆమె రెండు బ్యాగ్లను బోగిలోకి గిరాటుపెట్టి… డోర్ రాడ్ పట్టుకొని…అతి బలవంతంగా బోగి లో రెండు అడుగులు పెట్టి…..ఒక్క ఉదుటున పైకి ఎక్కేసింది….ఎక్స్ప్రెస్ ఒక్కసారి చాలా స్పీడ్అం దుకుంది…. పెద్దగా కూత వేసుకుంటూ….!
చింతపిక్కల రామకుటుంబం అలియాస్….’చిరాకు’…నోట్లోంచి బంకచుట్టను తీయకుండా ఆకాశం వైపు ముఖం పెట్టి…..’ ఇ హే హే ‘… అంటు గట్టిగా నవ్వేసాడు… ఇంకా నవ్వుతూనే ఉన్నాడు… అలా నవ్వుతూనే ఉన్నాడు!!!!
*****
