కాదేదీ కథకనర్హం-2 అగ్గిపుల్ల

కాదేదీ కథకనర్హం-2

అగ్గిపుల్ల

-డి.కామేశ్వరి 

          ‘అప్పా , అగ్గి రాజెట్టి నావా – కాస్త అగ్గెట్టు ” పిడక పట్టుకుని గుడిసెలోకి వచ్చింది రత్తాలు. అప్పాలేదు, అగ్గీ లేదు – కాని అగ్గిలాంటి సింహాద్రి – ఫాక్టరీ నుంచి వస్తూ సుక్కేసుకు వచ్చి సగం మత్తులో నులక మంచానికి అడ్డం పడి వున్నాడు.

          సింహాద్రిని చూస్తే నిప్పని చూసినట్టే రత్తాలుకి భయం – ఆడి సూపుసోకితే కాలి భస్మం అవుతుందని భయం – దగ్గిరకెడితే కాలుతుందని భయం – నిప్పుకి దూరంగా వుండాలనుకుంటుంది – సింహాద్రి అంటే సింహస్వప్నం రత్తికి. సుక్క లాంటి రత్తి వంక ఎంత ప్రయత్నించినా తనకు దక్కకుండా పోతుందని సింహాద్రికి ఉడుకు – తాగుబోతు సచ్చినోడు, ముండల ముఠాకోరు సింహాద్రిని చూస్తె వంటికి నిప్పంటుకున్నట్టు మంట రత్తికి – నలుపు అయితేనేం , చారడేసి కళ్ళతో, కనుముక్కు తీరుతో,నొక్కుల జుట్టుతో నిండుగా పుష్టిగా నీటుగా వుండే సుక్కలాంటి రత్తిని పొందని జన్మ ఏం జన్మ అన్పిస్తుంది సింహాద్రికి – మనసు పెంచుకుని మనువాడాలన్న కోరిక ఎంత ప్రయత్నించినా తీరక మనసు పడిన మగువ మరొకడి మగువ అయిందన్న దుగ్ధ సింహాద్రిని నిలవనీయలేదు- కాపేసి, కొంగట్టుకు కౌగిలిలోకి లాక్కుంటే, చెంప దెబ్బతిన్న అవమానం. మానని పుండు లా యింకా సలుపుతూనే వుంది సింహాద్రిని – మనసున్న మనిషికి మనసు ఇచ్చి సల్లగా కాపురం చేసుకుంటుంటే కళ్ళలో నిప్పులు పోసుకుని కాపురానికి నిప్పెట్టాలని సింహాద్రి చేసే ప్రయత్నాలు, వేసే వెకిలి వేషాలు చూస్తుంటే రత్తి గుండెల్లో నిప్పు రాజుకుంటుంది – నిప్పు వెంట పొగలాగా ఎక్కడి కెడితే అక్కడ తనవెంట తయారవుతూ ఆమె గుండెల్లో కుంపటిలా తయారయ్యాడు సింహాద్రి – నిప్పులాంటి సింహాద్రికి ‘చల్లని నీటికుండ లాంటి నంద్రి పెళ్ళం – ఏదో మయాదారి దేముడు – అప్ప మొహం చూసి వగ్గుతున్నా నేకపోతే నీకేప్పుడో నిప్పెట్టే దాన్నిరా-‘ యీ పాటికి అనుకుంటుంది కసిగా రత్తి.

          “అప్పా- యేటి సందేళ తొంగున్నావా వల్లు సరి నేదా – ‘ ఫాక్టరీ నించి సుక్కేసుకుని , మూడు ముక్కలాటాడి ముండ దగ్గర తొంగొని ఏ అర్దారాత్రో కొంప చేరే సింహాద్రి – ఆ రోజు సంజవేళ కొంపలో తొంగుంటాడని కల్లో కూడా వూహించలేదు రత్తి- సంజె చీకట్లో మంచం మీద మనిషి అప్పే అనుకుని మీద చెయ్యేసింది. అంతే – నిప్పు కాలినట్టు చెయ్యి వెనక్కి లాక్కుంది. అనుకోని అవకాశం దగ్గిర కొచ్చేసేరికి సింహాద్రి వంట్లో సెగలు పొగలు రేగాయి – ‘రత్తే!-‘ అంటూ మత్తుగా చెయ్యి పట్టుకున్నాడు.

          “నువ్వా – ఛీ – సేయ్యోగ్గు – అప్ప అనుకున్నాను.” అంది రత్తి చీత్కారం చేసి.

          “అగ్గి అప్పే ఎట్టాలేటి – నే నేట్టలేనా ఏటి. యింద అగ్గి పెట్టె  .” మేలమాడి అగ్గిపెట్టె చేతిలో పెట్టాడు చెయ్యి వదలకుండానే.

          “సచ్చినోడా- కొంపలకి అగ్గెట్టమేగా నీ పని సెప్పుదెబ్బలు తిన్నా బుద్ది రాదు.” అంది తిరస్కారంగా చెయ్యి గుంజుకుంటూ. సింహాద్రి విలాసంగా నవ్వుతూ ” నిన్ను చూస్తుంటే పాడుబుద్ధి నిలవదే నా రత్తాలూ – ఏటలా నిప్పు తొక్కినా కోతిలా తైతక్కలాడిపోతున్నావు- నీ కోసం పడిచస్తుంటే కనికరం లేదే – రెండు నిమిషాలు కల్లు మూసుకుయే సిలకా -‘ రత్తిని మంచం మీదకు లాగుతూ అన్నాడు. రత్తి అపరాకాళి అయింది – ‘ “,ముందా చేయి మర్యాదగా వగ్గు – నీ వెన్ని సార్లు సచ్చినా నీకీ రత్తి దక్కదు. అనవసరంగా గోల సెయ్యకు. వగ్గు – నేదంటే కేకలేడతాను-” అంది తీవ్రంగా. రత్తి తిరస్కారంగా సింహాద్రికి మరింత పట్టుదల , పగ రేపింది.

          “ఎట్టు, కేకెడితే – సంజె వేళ అప్పనేకుండ చూసి గుడిసెలో దూరి మీదడ్డది అని నేనూ సెప్పగలను – పెద్ద నిప్పునాటి పతివత పోజులు మాని రాయే . నిప్పుతో సెలగాటా లడ్డం యీ సింహాద్రికి కొత్త కాదులే – రా -రా- మల్లీ మీ అప్పవస్తది “- అంటూ బలంగా మంచం మీదకి తోసాడు సింహాద్రి. ఆ తెగింపుకి , ఆ ఆరోపణకి ఒక్క క్షణం దిక్కు తోచని దానిలా ఉండిపోయింది. ఆమె వళ్ళు నిప్పులా మండింది. ఆమె వూపిరి సెగలు పొగలు కక్కింది, ఒక్క ఉదుటున బలం కూడకట్టుకుని సింహాద్రిని వొక్క తోపు తోసింది.

          ‘అవునురా, నిప్పునేరా నేను – నిప్పుతో చెలగాటం ఆడితే బూడిదే మిగులుతుందిరా – ” అంటూ ఒక్క ఉరుకున రాటకి కట్టిన కిరసనాయిలు సీసా తీసి సింహాద్రి మీద వంపి, సింహాద్రి ఏం జరిగేది తెల్సుకునే లోపలే అగ్గిపుల్ల గీసి విసిరేసింది – భగ్గున మంట – కెవ్వున కేక వేశాడు సింహాద్రి. “సావు నంజుకొడకా యీ రోజుతో నీ పీడ యిరగడయింది. వరేయ్ – యీ అగ్గిపుల్ల నిప్పు రాజేయ్యడానికే కాదురా, నిప్పు అర్పుతుంది కూడారా . నా గుండెల్లో నిప్పు చల్లారిందిరా యిన్నాళ్ళకి. వికటంగా నవ్వి గుడిసె నుంచి బయటకు పరిగెత్తింది రత్తి.

*****

– తెలుగు వన్ సౌజన్యంతో

( సశేషం)