చాక్ పీస్ (కవిత)

-వి.విజయకుమార్

చిరిగిన రంగు పేలికల్ని మింగి
చక చకా ఇంద్రధనువుల్ని లాగే
విదూషకుడి చేతుల్లా
ఎన్ని వక్రాలు తిరుగుతావో
ఎన్ని వయ్యారాలు పోతావో
జ్ఞాన మూర్తి హస్తాల్లో
చైతన్యపు తీవలై
హొయలు పోతూ
చిటికెడు బూడిదై
లయించి పోతూ

ఆవిరై చివరికి
అంతమయ్యే జీవితమే అయినా
అంతో ఎంతో ఘనీభవిస్తూ
ఒకింత జీవితాన్ని పెంచుకుంటుంది కొవ్వొత్తి
వెలుగివ్వడం కోసమే అనుకో-

అణువు అణువుగా రాలిపోతూ
హారతై హరించిపోతూ
అప్పటికప్పుడే
అదృశ్యమై పోతావు మరి నువ్వు
అనంత రహస్యాల్ని విప్పుతూ
అంతులేని కథల్ని చెబుతూ
వెలుగుల్ని నింపడం కోసమే కదా మరి!

*****

Please follow and like us:

Leave a Reply

Your email address will not be published.