A Poem A Month -22 The Run Within (Telugu Original “Lopali Parugu” by Yakoob)

Did I forget something back home?

Did I lock the door properly?
Did I put off the geyser and put the milk bowl back in the frig?
Oh, damn it!
The three kittens might make a hell by the time I come home.
Well, maybe the tommy might not allow barking at them
And might even chase them away towards the gate.
But sometimes it sleeps like a log.
Btw did I logout from the laptop or
Left the FB open as it is?

Oh, bloody traffic and bloody traffic signals!
Caught in the jam as usual and resent it as usual.
A vacuous feeling if I didn’t resent.
There are only twelve minutes left for office.
Can I reach office in time? Can I sign in on time?
Awful signal! How long shall I have to vent my anger
On these traffic signals?

Poetic diction has changed; the metaphors have changed.
In the confused and confounded life …
The scars of wounds from the run within lay scattered around.
There are traces of my blood
In the flood swelling … breeching the roads.
Like the teething pain of stiff joints…

There are no dialogues between people.
There aren’t any more conversations.
All talk turns out to a rant of credits and debits;
About the life that exists between two pay packets ;
And reduces to a veritable P&L Statement
With its bills payable, liabilities, and net losses.

Occasionally, some books and few people
Like paintings on heart’s canvas
Lend their colour to our lives.

The dream of Sunday recurs for the rest of the six days.
A life… Sans traffic, sans locks, sans run…
A blank serene dreamless dream.

***

లోపలి పరుగు 

ఏం మర్చిపోయాను ఇంట్లో

తాళం వేశానా ,లేదా ?, గీజర్ స్విచ్ కట్టేశానా, పాలగిన్నె ఫ్రిజ్ లో పెట్టానా ,ఆ మూడు పిల్లులూ ఏం చేస్తాయో ఏమో

టామీ రానీయకుండా మొరుగుతుందిలే,గేటు దాకా తరిమేస్తుందిలే

అదేమిటో దానిదీ మొద్దునిద్రే !

అవునూ- ల్యాప్టాప్ లో logout అయ్యానో లేదో

Facebook అలానే ఉంచేసానా

ఈ ట్రాఫిక్ లో ఇలా చిక్కుకున్నాను,ఇలా రోజూ ఉన్నదే కానీ మళ్ళీ అలానే అనుకోవాలి.అనుకోకపోతే అదో వెలితి.ఇంకో 12 నిమిషాలే మిగిలింది, ఆలోపు ఆఫీసుకు వెళ్ళగలనా ,సంతకం పెట్టగలనా in time లో ,ట్రాఫిక్ సిగ్నల్స్ మీద ఎన్నాళ్ళిలా నన్ను నేనే

ఇలా కోపగించుకోవడం .

కవిసమయం మారింది.

కకావికలమైన జీవితం నిండా లోపలి పరుగుల గాయాల గుర్తులు. రాత్రంతా కురుస్తున్న వర్షం కోసిన రోడ్లమీద పారుతున్నవరదలో ఎక్కడో నావి కొన్ని రక్తపుచారికలు. బిగుసుకున్న రోజుల్లో కీల్లనోప్పుల్లాంటి బాధ.

 మాటల్లేవ్..మాట్లాడుకోవడాల్లేవ్.మాటలన్నీ జమాఖర్చు లెక్కల చిట్టాలే. ఒకటవతేదీ నుండి ముప్పై ఒకటి వరకు మాత్రమే ఊహించగలిగిన జీవితం. బిల్లులు,చిల్లులూ ,వెరసి తరుగుదల ఖాతా లాంటి బతుకువాణిజ్య శాస్త్రం.

 కొన్ని పుస్తకాలూ,కొందరు మనుషులూ మనసుకు తగిలించుకున్న పెయింటింగ్స్ లా అపుడపుడూ మనసుకు రంగులు పూస్తారు .

వారంనిండా ఆదివారం కల.

 ట్రాఫిక్ లేని, తాళం కప్పలేని,పరుగులేని మరుపులాంటి ఒక కల.