మేలుకొలుపు
-రాజేశ్వరి రామాయణం
ఆశల కావడి భారం
దేహపు విల్లును నిలువెల్లా విరిచేస్తుంటే
వూహాల రంగుల సౌధం
కళ్లెదుటే పెళ్లలుగా విరిగిపడుతుంటే
నీకంటూ మిగిలిన ఓ క్షణం
నిన్నిపుడు ప్రశ్నిస్తోంది
నీదికాని కలల్ని మోసుకొని
కాలాన్నంతా రెప్పలపై కూరుకొని
ఎదురుపడ్డ ముళ్ళన్నిటినీ పూవులుగా పులుముకుంటూ
ఆకలి దప్పులు తాగేశావ్
నువ్ విసిరేసిన విశ్రాంతి
శాశ్వతంగా నిన్ను అక్కున చేర్చుకుంటున్న వేళ
బాసలు చేసిన బంధం బరువుగా నిట్టూరుస్తూ
ప్రాణం పోసిన పాశం మేఘాల అంచున
రంగుల లోకపు హంగులకు కావలి కాస్తోంది
ఎప్పుడైనా కనీసం ఒక్కసారైనా
నుసిగా మారే కర్పూరానికి వెలుగొక్కటే కాదు ఆసాంతం మసిచేసే గుణముందని తెలిపావా
నువ్వుగా మారిన ఎడారి కూడా
కాక్టస్ లకు నెలవేనని చెప్పావా
ఏనాడో చచ్చిన నీకు నీ వూపిరి పాట
తీతువురాగంగా వినిపిస్తే వగచేదెందుకు
లే..ఏడుకట్ల సవారీ గమ్యం చేరకముందే
బతుకు గద్దెపై స్వేచ్చా గానానికి
అస్తిత్వం అందెలుగా చిందేయ్
*****
Please follow and like us:
రాజేశ్వరి రామాయణం వృత్తిరీత్యా ఉపాధ్యాయిని. తెలుగు ,ఆంగ్ల ,హిందీ భాషా సాహిత్యాన్ని చదవడం వీరికి ఆసక్తి..అడపాదడపా కవిత్వం రాయడంతోపాటు అనువాదాలు చేస్తుంటారు..పిల్లలతో మమేకం అయ్యే కార్యక్రమాలు అంటే మక్కువ.