రుద్రమదేవి-3 (పెద్దకథ)
-ఆదూరి హైమావతి
” ఐతేసరివిను. అదిఅతగాడి పెళ్ళికిముందు బొగ్గులదానితో జరిపిన చాటుమాటు ప్రేమవ్యవహారంలే! అందరికీతెలిస్తే పరువుపొతుందని భయం.”అందినవ్వుతూ రుద్ర.
” ఐనాఇవన్నీ నీకెలాతెలుసే! ” ఆశ్చర్యంతో నోరెళ్ళబెట్టింది వరం.
” కొన్ని తెల్సుకుని కొందరిని అదుపులోపెట్టుకోవాలిమరి ! మాతాతగారు చెప్పార్లే ఈయనతెరవెనుక కధలు.ఈరోజుతో అన్నీబంద్ .ఇహ నోరెత్తడు.ఇన్నాళ్ళబట్టీ ఎందుకులే పరువుతీయటం అనుకున్నాకానీ మరీరెచ్చిపోయి అత్తనుఏడిపిస్తుంటే ఇహఆగలేకపోయా ఈరోజు. అత్త మనసంఘంలో చేరిసేవలు చేస్తుంది.” అంది రుద్ర ఒక ఘనకార్యాన్ని సాధించినతృప్తితో.
” నీవు నిజంగా రుద్రమదేవివేనే! మీనాయనగారు పెట్టిన పేరు నిలుపుతున్నావ్! నీవునాదోస్తు వైనందుకు నేనెంతో గర్విస్తున్నానుసుమా! ” అందివరం రుద్ర చెయ్యిపట్టుకుని.
” అదంతా మీఅందరి సహకారంవల్లేనే వరం. మాతాతగారూ, నాయనగారూ మా బంగారు అమ్మల ప్రోద్బలం సహకారం లేకపోతే నేనేమీ చేయలేను కదే! వరం! సరే పదలోపలికి ఆకలౌతున్నది, అమ్మ ఏదో చేసే ఉంటుందిలే . తిందాంపదం” అంటూ లోపలికిదారి తీసిందిరుద్ర.
“ఐనాయా సమాజసేవలు! అన్నంనీళ్ళూ కూడా అవసరం లేదల్లేఉంది మీ నాయనా కూతుళ్ళకు ” లోపలి కెళ్లగానే రుద్ర తల్లి పేరిందేవి
” ఇదో ఈపిల్లనూ మీతో చేర్చుకుని చెడగొడుతున్నారల్లే ఉంది, ఏమి వరాలూ!” అంటూపూర్తిచేసింది.
” అదేం లేదత్తా! రుద్ర చేసేపని ఏమగాళ్ళూ చేయలేరుసుమా!ఎంత ధైర్యం! దీని తోచేరి నేనూకాస్తంత ధైర్యం ,మాట్లాడటం నేర్చుకుంటున్నాను.
” బావుంది! పిల్లికి ఎలక సాక్ష్యం అంటే ఇదేమరి! సరే రండి కాళ్ళుకడుక్కుని , శనగ వడలు కాల్చాను వేడివేడిగా ఉన్నాయ్ ” అంది మురిపెంగా కూతుర్ని చూసు కుం టూ , ఆమెకూ తెల్సు రుద్ర చేసేమంచి పనులు. తండ్రితో పాటు తల్లిసహకారం ఉండబట్టే రుద్ర సామాజిక సేవ చేయగలుగుతున్నది. కూతురు ఇలాసమాజం దుమ్ముదులిపి అమాయకులను ఓదార్చడం ,వారికి కాస్తంతఊరట నివ్వటం ఆమె కెంతో ఆనందాన్ని కలిగిస్తున్నది.
రుద్ర ,వరాలూ వడలు తింటుండగా , రుద్ర తాత హనుమంతప్ప “ఏంటమ్మాయ్! మంచి సువాసన వేస్తున్నది ? ” అంటూ బయటి నుండీ వచ్చి ” నాకూ ఆకలివేస్తు న్నది ,కాళ్ళు కడుక్కుని వస్తాను పెట్టమ్మా! రుద్రా నాకూ కాసిన్ని ఉంచండి చెలి కత్తె లిద్దరూకల్సి అన్నీ తినేయకండి ” అంటూ పెరట్లోకి వెళ్ళాడు.
” మీకేం బెంగక్కర్లేదు తాతయ్యగారూ ! అమ్మ ఎప్పుడూ తక్కువవండదుగా! ” అంటూ ప్లేట్ తాతకు అందించింది రుద్ర..
” మీ అమ్మ విషయం నాకు తెలుసమ్మా! తెనీనిది నీ విషయమే! రోజూ ఎవరినో ఒకరిని సంస్కరించి అలసిపోయి వస్తావాయె ! ఆకలికి అన్నీతినేయవచ్చుగా?”
” నేనేం భీముడి ననుకున్నారా ! లేక కుంభకర్ణునిలా తిండి పోతుననుకున్నారా? ఇలా అంటేనేనసలు తిననే తినను, ఉపవాసం చేస్తా నాల్గురోజులు.” బెదిరించింది రుద్ర తాతను.
” మా అమ్మగా ! అలాచేయకే తల్లీ! నీవు ఉపవాసం చేస్తే నేనుండలేను ఏమీ తిన కుండా.అదిసరే కానీ ఏంటి రుద్రా ! ఏం మంత్రం వేశావేం , పానకపుమామ గొంతే వినిపించటం లేదుఈరోజు ! వీధి వీధంతా వాడిగొంతు మారుమ్రోగు తుంటుంది కదా? నడచి వస్తుంటే వాడిఇల్లు నిశ్శబ్దంగా ఉంది ! ఏఊరైనా వెళ్ళాడనుకుంటే వీధివాకిలి తెరిచేఉంది!”అని తాత హనుమంతప్ప అనగానే ,నోట్లోఉన్న వడ ముక్క క్రింద పడేట్లు పకపకా నవ్వారు రుద్ర, వరమ్మానూ.
” ఏదో చేశావన్నమాట ! ఆపరేషన్ సక్సెస్ ఐనట్లుంది ఏంరుద్రలూ ! పేషెంట్ కొలా ప్స్ డా ! ” మురిపెంగా రుద్ర తలపైతట్టాడు తాత.
” ఔను తాతయ్యగారూ !ఈ రోజు రుద్రచేసిన ఆపరేషన్ తో పానకపు మామరోగం పూర్తి గా నయమయ్యింది. పేషెంట్ కొలాప్స్ డ్ కాదు! రియాక్టెడ్ ,ఐతే మందు సూచిం చింది మీరేని తెల్సిందిలే!” వరాలు నవ్వు ఆపుకుని చెప్పింది.
” అనుకున్నా నమ్మా! ఇద్దరూ నవ్వుతూ వస్తుంటేనే ఏదో ఒకకార్య సాధనచేసే వచ్చి ఉంటారని! పోన్లే ఈరోజుతో ఎలాగోఒకలా ఆ అమాయకురాలి ప్రాణం తెరిపిన పడిం దన్నమాట. అంతేచాలు, ప్రతిపూటా రోజంతా కళ్ళువత్తుకుంటూఉండే రమాబా యమ్మను చూడలేక పోయేదాన్ని ” అంది పెరిందేవి సంతోషంగా .
” అంతేనా ఆపెవండిపెడితే తినిఅరిగిందాకా బొజ్జతడుముకుంటూ ఆమెను తిట్ట డమే వాడిపని. ఈరోజుతో కుదిరిందన్నమాట !ఆమందే వేసుంటావ్? ఔనా రుద్రా ! “అడిగారు తాతయ్యగారు.
” ఔనుతాతయ్యగారూ ! ఇంతకాలమాగాను ఇహనావల్లకాలేదు. ఒక్క బస్తాబియ్యం ఇచ్చిందని అంత హంగామా చేశాడు ” అదంతా అత్త ఇంటినుండీ వచ్చినవేగా? పాపంఅత్త!ఇహమీద మామపోరే ఉండదు లే! ” సానుభూతిగా అంది రుద్ర.
” పాపం చిన్నతనంనుండీ బయటికిరాక ,ఈడేరినా పెళ్ళికాలేదనే భీతితో ఆయ మ్మను బయటికే రానివ్వలేదు తండ్రి. ఇదిగో వీడిపాలబడింది ఆబేల! ” చెప్పారు తాతయ్య హనుమంతప్ప..
” ఇహ అత్తజోలికెళ్ళడు పానకపుమామ.రుద్ర ఆపరేషన్ ఈరోజు విజయవంత మైందిలే తాతయ్యగారూ !” అంది వరాలు లేచి వెళ్ళి చేయికడుక్కుని ” ఇహ రానా! రుద్రా! రేపు ఉద యాన్నే వస్తా, వెళ్ళి వాడపిల్లలకు అచ్చుబొక్కులన్నీ ఇవ్వలిగా ! వెళ్ళొస్తా అత్తయ్యా! తాత య్యగారూ ” అంటూ లేచి బయల్దేరింది వరాలు.
” నీకు అన్నలేడని ఎప్పుడూ అనుకోలేదు రుద్రా ! ఈ వరాల్ని చూశాక మాత్రం అనిపిస్తోంది నీకో అన్న ఉంటే ఈ వరాన్ని చేసుకుని మనఇంటనే ఉంచుకునే వాళ్ళంకదాని. ” అంది రుద్రతల్లి .
” పోనీ నేచేసేసుకోనా అమ్మా! ” అంది రుద్ర తల్లి చుబుకం పట్టిఊపుతూ…
” ఎందుకూ ! ఇద్దరూ వీధులెంట బలాదూర్ తిరుగుతుంటే నేను భయపడు తూ కూర్చోనా ? పోవే మొద్దూ ?” అంది ఆమె మురిపెంగా కూతుర్నిముద్దాడి ..
” మా అమ్మ బంగారు .నీసపోర్ట్ ఉండబట్టే గదమ్మా! నేనుఇలా ఏదో ఒకమంచిపని చేయగలుగు తున్నాను.”
” నా కూతురూ బంగారమేనే! మగపిల్లలు లేని లోటు తీర్చుతూ ఇంటా బయటా ధైర్యంగా అన్నీ చక్క బెట్టుతు తాతయ్యగారికి , నాయనగారికి మంచి పేరు తెస్తున్నా వ్? ఇంతకంటే బిడ్డ నుండీ అమ్మా నాయనా మరేం ఆశిస్తారు చెప్పు.” అంది పెరిందేవి
” బావుంది తల్లీ కూతుళ్ళ సరాగాలు , ఇక్కడ నేనొకర్తెనున్నానని మరువకండి ” నవ్వుతూ అంది వరం.
” సరేమ్మా! ఈ రాకాసిని ఇంటివద్ద వదలి వస్తాను ” అంటూ వరాన్ని సైకిల్ పై ఎక్కించుకుని బయల్దేరింది రుద్ర..
అప్పుడప్పుడే సూర్యాస్త మయమై చీకట్లు అలుముకుంటున్నాయి , రుద్ర సైకిల్ తొక్కుతుండ గా వెనుక కూర్చున్న వరాలు కబుర్లు చెప్తున్నది. కపిలబావి దాటు తుండగా , వరం ” అటుచూడు రుద్రా! అక్కడ బావివద్ద ఎవరో తచ్చాడు తున్న ట్లున్నది! అమ్మయిలా లేదూ! ఇప్పుడు ఇక్కడ వంటరిగా…” అంది .
****
(ఇంకా ఉంది)