అభినయ (కవిత)

-లక్ష్మీ కందిమళ్ళ

అది కాదు 

ఇంకేదో 

అనుకుంటూ 

కంటినుంచి కన్నీటిచుక్క రాలింది. 

కన్నీరు కనిపించకుండా 

ముఖం పక్కకు తిప్పుకొని

తడిని  తుడుచుకుంటూ 

పెదవులపై,

జీవంలేని నవ్వులను మొలిపించుకుంటూ 

కళ్ళల్లో 

లేని ఆనందాన్ని అభినయిస్తూ.. ఆమె. 

అందుకు 

తడిచిన గులాబీ సాక్ష్యం!

*****

ఫోటో ఆర్ట్: రమేష్ పొతకనూరి

Please follow and like us:

8 thoughts on “అభినయ (కవిత)”

Leave a Reply

Your email address will not be published.