image_print

చెరగని చిరునవ్వులు (కవిత)

చెరగని చిరునవ్వులు -డా. కె. దివాకరా చారి సృష్టిలో వెలకట్టలేని కొనలేని అరుదైనది ఏమిటో తెలుసా? ప్రేమతో పలకరిస్తేనే చాలు ప్రతిగా దొరికే అపురూపమైన మురిపాల ముద్దులొలికే మన చిట్టి పసిడి కూనల అలౌకిక చిరునవ్వులే కదా ? జీవిత అనుభవాలను పండించుకుని తిరిగి పసితనాన్ని వెలిగించే పండు ముసలి బోసి నోటి ఆనందాల ముసి ముసి నవ్వులని చూసి మురిసిపోలేదా? మౌనంగా రేఖల్ని విప్పుకుంటూ మొగ్గలన్నీ విచ్చుకుంటూ సుగంధాలు పరిమళిస్తూ పువ్వులుగా నవ్వటం కనలేదా ? మట్టిని తొలుచుకుని […]

Continue Reading

నవ్వుల్ని పూయించడం! (కవిత)

నవ్వుల్ని పూయించడం! -డా. కె. దివాకరా చారి పసి పాపల నిర్మల నవ్వులు ప్రకృతికి ప్రతిరూపాలు కొత్త చిగురులా కొంగ్రొత్తగా తొడిగే మొగ్గలా నునులేత కిరణంలా లేలేత వర్ణాలతో విరిసే సుకుమారపు పువ్వులా కొత్తగా మొలిచిన పసరు రెక్కలతో ఆకాశాన్ని అందుకునేందుకు ఎగిరే పక్షి కూనలా ఏ వర్ణనలకు సరితూగని ఏ కాలుష్యం సోకని కల్మషం లేని ఆ నవ్వు ఇంకెవరికీ సాధ్యం కానిది ఈ లోకాన! కూర్చున్న చోటనుండి కదలకుండానే అలా అలలా ప్రతిగుండె పై […]

Continue Reading

అన్నిటా సగం (కవిత)

 అన్నిటా సగం -చెరువు శివరామకృష్ణ శాస్త్రి నీవో సగం, నేనో సగం ఆకాశంలో, అవనిలో అన్నిటా మనం చెరి సగమంటూ తాయిలాల మాటలతో అనాదిగా మీరంటున్న సగానికే కాదు అసలు మా అస్తిత్వానికే సవాలుగా మిగిలిపోయాము అబలలమై! నిన్ను అన్నగా, నాన్నగా, తాతగా, మామయ్యగా, బావగా తలచి చెల్లినై, కూతురినై, మనుమరాలిగా, కోడలిగా, ముద్దుల మరదలిగా బహురూపాలుగా విస్తరించి ప్రేమను, కరుణను పంచగల మహోత్తుంగ జలపాతాన్ని నేను! సంపాదనలో నీ కన్నా మెరుగ్గా ఆర్జిస్తూ నీతో బాటు […]

Continue Reading

వెలుగుల రోజు (కవిత)

వెలుగుల రోజు -డా.కె.దివాకరాచారి నేను నాలాగా ఎదిగేప్పుడు నన్ను నడిపించి అక్కున చేర్చుకున్న అమ్మ ‘తులసి’ కౌగిలి నను ఒంటరిని చేసి వెళ్లినప్పుడు నన్ను అమ్మలా ఆదుకొని నా దారే తన జీవనమని నాతోనే తన జీవితమని అందరినీ, అన్నిటినీ వదిలి, కదిలి వచ్చి తన చేతిని, మనసును తలపుల్ని, బ్రతుకును నాతో పెనవేసుకుని తిరిగి నన్ను నిలబెట్టిన నా నెచ్చెలి వెచ్చని పరిష్వంగంలో ‘అమ్మ తనం’ సదా పరిమళిస్తూనే ఉంటుంది! ‘అమ్మలా’ నన్ను లాలించి మందలించి, […]

Continue Reading