image_print

స్వదేశం (కవిత)

స్వదేశం -కుందుర్తి కవిత విదేశంలో ఉంటూ దేశభక్తిమీద కవితేంటని  మొదట వ్యంగ్యంగా నవ్వుకున్నా… ఆలోచనలు ఏదో అజెండా తో గిర్రున వెనక్కి తిరిగి జ్ఞాపకాల వీధిలో జెండా పాతాయి… పదిహేనేళ్ళ నా పూర్వం పరదేశంలో తన పునాదులు వెతికింది!! ఆరునెలలకు మించి ఇంటికెళ్ళకపోతే మనసు మనసులో ఉండకపోవడం… మన దేశం నుంచి ఎవరొచ్చినా సొంతవాళ్ళలా మర్యాదలు చేయడం… మన జాతీయ హస్తకళలతో ఇంటినంతా నింపుకోవడం మన దేశపు చిన్ని భాగాన్నైనా ఇంట్లో బంధించామని పొంగిపోవడం… పిల్లలకి దేశభక్తి పాటలు నేర్పుతూ , “ఏ దేశమేగినా, ఎందుకాలిడినా” అని మైమరిచి పాడటం.. జణగణమన  తరువాత జై హింద్ కి ప్రతీసారీ అప్రమేయంగా చేయెత్తి జై కొట్టడం… ఇవన్నీ  దేశాభిమానానికి నిదర్శనం కాదా?! మన సినిమాల ప్రీమియర్ షోల కి వెళ్ళి ఈలలు వేయడం నుంచీ… మార్స్ మంగళ్ మిషన్ సఫలానికి  గుండె గర్వంతో ఉప్పొంగిపోవడం వరకూ..!! ఆనాటి క్రికెట్ వరల్డ్ కప్పులో టీం ఇండియాకి  పై కప్పులెగిరేలా ఛీర్ చేయడం నుండి మొన్న ఒలంపిక్సులో సింధు కంచుపతాకానికి  కంచు కంఠంతో అరవడం వరకూ !! అన్నిట్లో  దేశారాధరోదన వినిపించలేదా ?! కాషాయవన్నె ధైర్యం వెన్నంటే ఉంచుకుని తేటతెల్లని మమతలు మనసులో నింపుకొని అభివృద్ధికై పచ్చటి శుభసంకల్పంతో ధర్మసందేశాన్ని విస్తరించే విహంగాలై  వినీలాకాశంలో విహరిస్తూ త్రివర్ణ తత్వాన్ని త్రికరణశుద్ధిగా పాటిస్తున్న మనం.. ప్రవాసంలో కూడా స్వదేశ ఛాయలనే కదా వెతుక్కుంటున్నది?! దేశభక్తుడంటే… దేశాన్ని ఉద్ధరించే […]

Continue Reading
Posted On :

ఇక్కడ- అక్కడ (కవిత)

ఇక్కడ- అక్కడ  -కుందుర్తి కవిత పెళ్ళైన కొన్నాళ్ళకే  పుట్టింటి మీద బెంగొచ్చి వచ్చా ఇక్కడ…. చిన్ననాటి స్నేహితురాళ్ళంతా కలిసి చాన్నాళ్ళయిందని వచ్చి చుట్టూ చేరారు … రుసరుసలాడుతూ, తమలోతాము గుసగుసలు చెప్పుకుంటున్నారు ఏదో నిర్ధారణకి వచ్చినట్టుగా నాతో యుద్ధానికి సిద్ధమవుతున్నట్టు గా నా ఆత్మగౌరవం నన్ను నిలదీసింది నీకసలు ఆత్మసాక్షి అంటూ ఉందా అని చిన్నప్పటినుండీ వేలు వదలకుండా  నీతోనే నడిచిన నీ చిరకాల స్నేహితురాలిని ఈరోజు ఎవరెవరి కోసమో వదిలెళ్ళిపోతావా అని ఎవరో కాదు నా వాళ్ళే అని సంకోచంగానే నాకు నేను సర్ది చెప్పుకున్నాను కనీసం అప్పుడప్పుడైనా పలకరించవేమని చిందులు తొక్కుతూ  చటుక్కున చక్కా పోయిందది , నామీద కాసింతైనా  మర్యాద లేకుండా !!  అచ్చం అక్కడి గర్వం లాగే !! నా ఆత్మ విశ్వాసం నన్నూ నీతో తీసుకుపొమ్మంది నీకక్కడ సరిపడినంత చోటు ఉండకపోవచ్చు అంటే… ఈ ఇంటికంటే ఆ ఇల్లు పెద్దదికదా అని ప్రశ్నించింది అవునో కాదో నాకే తెలీనట్టు తలూపాను దాని అమాయకత్వానికి నాలో నేనే నవ్వుకున్నాను ఇరుకు ఇంట్లో కాదు,  మనుషుల మనసుల్లో అని  నోటిదాకా వచ్చినా, చచ్చినా వద్దనుకొని దాని నోరే, సులువు కదాని నొక్కేసాను విశ్వాసం లేని చూపులు విసురుతూ  విరవిరా వదిలి వెళ్ళిపోయింది !!  అచ్చం అక్కడి స్వార్ధం లాగే!! వెనుకనుంచి భుజంమీద తట్టి నన్ను మర్చిపోయావా, అనింది నా ఆత్మాభిమానం నాకోసం కాసింతైనా పోరాడాలనిపించలేదా  […]

Continue Reading
Posted On :