ఊపిరి పోరాటం (కవిత) – శ్రీ సాహితి దేశం భరించలేని బాధ ఓ కన్నీటిచుక్క రూపంలో ఆమెని మింగేసింది. చీకటి కాపలా కాసిన నరకానికి సిగ్గుపడ్డ పగలు నిజాలకు చిక్కి శల్యమైనది. మంచం పట్టిన నమ్మకం మరణశయ్యపై చేరి దేశాన్ని ఓ మాట అడిగింది.. ఆడపిల్ల “ఊపిరి పోరాటం” చేయాలా? అని. సిగ్గుతో దేశం చచ్చిపోయింది ***** సాహితి -మా ఊరు అద్దంకి, ప్రకాశం జిల్లా, (ఆంధ్రప్రదేశ్.) నేను ప్రస్తుతం నాగార్జున యూనివర్సిటీ లో బి.ఫార్మసీ చదువుతున్నాను.నాకు […]
Continue Readingచూపు కవాతు (కవిత) – శ్రీ సాహితి భయం ప్రేమించినిద్ర గుచ్చుకుని రాత్రికి గాయమైపగటి పెదవుల పైకాలపు నల్లని నడకలకు ఇష్టం చిట్లి బొట్లు బొట్లుగాముఖంలో ఇంకితడిసిన కళ్ళకు పారిన బాధకు ఎండిన కలతో వాడిన నిజంఓడిన మనసుతో ఒరిగిన అలోచనపాత రోజుల వాకిట ఆశకు వ్రేలాడుతూ గతం ముందడగేసిజారిన నిజాలును జాలితో చేతికందిస్తేగడ్డకట్టి కరుడుకట్టిన కోరికల్లోఒక్క కోరికలో కదలికొచ్చినా మనసు చిగుర్లు వేసిజ్ఞాపకాల తేమనరోజూ రోజును గుచ్చి గుచ్చినీ ఆనవాళ్ళు కోసంచూపు కవాతు చేస్తూనే ఉంటుంది.. […]
Continue Readingపెదాలు చీకటి పడి – శ్రీ సాహితి మధ్యలో ఓ పేజీలో మాటేసిన ఓ వాక్యం కవాతుకు నిద్ర లేని రాత్రులు తూర్పార పట్టినా గుండెకెత్తలేని కలకు పోగైన జ్ఞాపకాలు నిద్రలో నల్లగా పొంగి పొర్లి పట్టపగలే పెదాలు చీకటి పడి పలుకు స్పర్శలేక ఆకలి కళ్ళు పాత మనసువైపు తీపిగా చూస్తుంటే కొత్త ఆకలికి పాత శరీరంలో లేని రుచి ఉంటుందా? ***** సాహితి -మా ఊరు అద్దంకి, ప్రకాశం జిల్లా, (ఆంధ్రప్రదేశ్.) నేను ప్రస్తుతం […]
Continue Readingబద్ధకంగా బతికే ఉంటాయి – శ్రీ సాహితి ఒక్కో రోజుకు బాకీ పడతామో, బాకీ తీరుతుందో తెలియదు. పగలంతా ఊహల్లో ఈత రాత్రంతా మెలకువలో మునక ఊడిగం చేసే ఆలోచనలో విశ్రాంతి లేని నిజాలు వెలుతురును కప్పుకుని ఎండలో ఎగురుతూ చీకటిని చుట్టుకుని చలిలో ముడుక్కుని తలను నేలలో పాతి ఆకాశానికి కాళ్ళను వ్రేలాడుతీసి సంద్రంలా మారిన మెదడులోని తెరలు తెరలుగా కలలు నిద్రను ఢీ కొని బద్దలైన రోజులో బద్ధకంగా బతికే ఉంటాయి. ***** సాహితి […]
Continue Readingకలను ఏ కన్నీళ్లు ఆపలేవు – శ్రీ సాహితి నిద్రను హత్యచేసిన ఆ కల పట్టపగలు ఎన్నో రాత్రులను మోసుకుంటూ ఏ రోజుకు చిక్కకుండా ఏ గంటకు పట్టుపడక నగ్నంగా తిరుగుతుంది. ఎదురొచ్చిన ముఖంపై చెంబుడు కబుర్లు చల్లి చిందుల్ని ఏరుకుంటూ పసి హృదయంలో లోతుగా పాకిన ఇష్టం పెద్దయ్యాక వటవృక్షమై ఇప్పుడు కలకు కళ్ళతో పనిలేక కాలంతో ముడి వీడి కోరికగా మారి మనసులో మాటైయింది…చూపైయింది… చప్పుడైంది….చిత్రమైంది. ఇక కాలు ఆగేదాక కళ్ళు ఆరేదాకా ఏ […]
Continue Readingఎందాకని జ్ఞాపకాలకు రుచౌతావు? – శ్రీ సాహితి ఎన్నాళ్ళని ఆ ఒక్క ప్రశ్నను ఈడ్చుకుంటూ దగ్గరతనాన్ని కలగంటూ దూరాన్ని మోస్తావు? చాటేసిన ముఖంతో మౌనాన్ని తప్పతాగి వేళకు మనసుకు రాని జవాబుకు ఎన్ని రాత్రులను తీవాచిగా పరుస్తావు? చూపలరిగి చుక్కలై అలిసిన ఆశకు దప్పిక తీర్చాలని కన్నీళ్లను గొంతులో రహస్యంగా ఎందాకని దాస్తావు? కాలం తొక్కిడికి ఒరిగిన కోరికను సున్నితంగా చేరదీసి కడుపున దాచి ఎందాకని గుట్టుఔతావు? కళ్ళకు తెలియకుండా కన్న కలను కరిగి ఆరకుండా చెదరి […]
Continue Readingఎంత బాగుందో! -శ్రీ సాహితి ఈ ముసురులో భలే చల్లావు నీ చూపును… అదును చూసి మొలకెత్తింది కవితగా అది నీ పెదాలకు చేరి సువాసనాలతో తీపి శబ్దలుగా సంచరిస్తుంటే ఎంత బాగుందో! ఎప్పుడో వ్రాసిన ఉత్తరం.. ఆమెను తలుస్తూ పోస్ట్ చేయడం మరిచాను. ఆలేస్యంగా ఆమెకందిన నా అక్షరాలు ఆమె నవ్వును వెంటనే తిరిగి పోస్ట్ చేశాయి. నా మాటను రాళ్లతో తరిమికొట్టావు… ప్రేమకొద్దీ పరిగెత్తాను.. గాయం మాయకుండానే మళ్లివచ్చాను మళ్ళీ తరమాలని చూశావు…కానీ నీ […]
Continue Readingముందస్తు భయం( కవిత) -సాహితి ప్రపంచానికి జ్వరమొచ్చింది. ఏ ముందుకు చావని వింత లక్షణం వణికిస్తోంది. హద్దులు లేకుండా స్వచ్ఛగా పరిసారాన్ని సోకి ప్రాణం తీసే ఓ వైరసు కు భయపడ్డ మానవాళికి చావు భయంపట్టుకుంది. జీవితంలో తొలిసారిగా బతుకు భయాన్ని తెలియచేస్తూ వీధులు తలుపులు మూసి మూతికి చిక్కాన్ని తొడుక్కుమని జీవితాలకి ప్రమాద హెచ్చరిక జారీ చేస్తుంటే ఇళ్లు సంకెళ్లుగా మారి బంధాలన్ని ఏకాంత ద్వీపాలుగా మార్చి భద్రత బోధిస్తున్నాయి. ఏ వైపు నుంచి గాలి […]
Continue Readingమిణుగురులు -సాహితి ఒత్తిడిలోమనిషి శత్రువుమనసు ఒంటరిలోమనసు మిత్రుడుమనిషి **** సాహితి -మా ఊరు అద్దంకి, ప్రకాశం జిల్లా, (ఆంధ్రప్రదేశ్.) నేను ప్రస్తుతం నాగార్జున యూనివర్సిటీ లో బి.ఫార్మసీ చదువుతున్నాను.నాకు చిన్నప్పటి నుండి తెలుగులో శతక పద్యాలు అంటే ఇష్టం. అలాగే మా నాన్నగారు పరిచయం చేసిన మహాకవి శ్రీ శ్రీ గారి మహాప్రస్థానం నా జీవితంలో ఓ గొప్ప మలుపు. క్రమంగా వచన కవిత్వము పట్ల అభిమానము కలిగి, నాకు తోచిన భావాలను వచనంలో వ్రాయడం అలవాటుగా […]
Continue Readingతల్లిలా….తండ్రిలా… -సాహితి ఇంటి గుండె చప్పుడు హృదయాలకు జోలపాట నాలుగు గోడలే దిక్కులుగా పై కప్పే ఆకాశంగా ఇంటి కౌగిలిలో హాయిగా కమ్మని నిద్ర. ఒద్దికగా అమరిన వస్తువులు మౌనంగా మాట్లాడే నేస్తాలు. కలల ప్రతిరూపాలుగా ఇంటికి అలంకారాలు. పై కి కనిపించే గోడ, తలుపు, మెట్లు మా బహిప్రాణాలు.. లోపల జీవించే ఇటుకు, సిమెంట్, ఇసుక మా అంతర్జీవాలు. తల్లిలా కడుపులో పెట్టుకునే వంటళ్లు అక్షయపాత్ర. తండ్రిలా […]
Continue Reading
ఆమె -సాహితి అతడి ధైర్యం నిజం. ఎంత ఎండకైనా మాడిపోడు. మసిలి మసిలి సహనంగా ఆవిరౌతాడు. ప్రేమతో మేఘమై పుట్టి మళ్ళీ కురుస్తాడు పగలు రేయి కుండపోతగా. పచ్చిక ఒడిలో మంచు బిందువులో ఒదిగిచూస్తాడు మొగ్గల బుగ్గ చాటున తొంగిచూస్తాడు. అతని నిజం ధైర్యం. ఆమె కురుల పరుపు కోరి కునుకు తీస్తాడు. ఆమె కనుల చాటుగా దూరి కలను దోస్తాడు. ఆమె కలల కౌగిట చేరి కలుసుకుంటాడు. అతడి నిజం ధైర్యం ఆమే. ***** ఆర్ట్: […]
Continue Reading
