Tag: కవిత

ఆమె ఇపుడొక శిల్పి  -పోర్షియా దేవి ఆమెని  కొంచెం అర్ధం చేసుకోండి ఎప్పటికీ ఒకేలా ఉండడానికి ఆమేమీ పనిముట్టు కాదు మారకుండా ఉండడానికి ఆమేమీ తాంజావూరు చిత్రపటం కాదు  తరతరాల భావజాల మార్పులను ఇంకించుకున్న మోటబావి తాను అంతరాల సంధి కాలాలను మోస్తున్న ముంగిట ముగ్గు కదా తాను అవును ఆమె ఇప్పుడు మారుతుంది ఎందుకంటే కొత్త నీరు వచ్చి పాతనీరు పోయినట్టు కాలప్రవాహంలో తాను కూడా ప్రవహిస్తుంది ఎంతకాలమింకా ఇతరుల కోరికలకు అనుగుణంగా తనను తాను మలచుకుంటుంది ఇకనైనా తనకే సొంతమైన తన ఊహలకు రూపమిచ్చుకోవాలి కదాజనవాక్యం తనవాక్యంలా పలికిన ఆ చిలకపలుకులనిక ఆపేసి తన గొంతు తానే శృతి […]

యుద్ధం ఒక గుండె కోత-8 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి పర్వత పంక్తుల నడుమ యుద్ధనేత్రం విచ్చుకొంది క్షిపణి విత్తనాలు విస్ఫోటన పొగవృక్షాల్ని సృష్టిస్తున్నాయ్‌ శవాలగుట్టల మీంచి లేచిన మతంవాసన వాతావరణాన్ని విషపూరితం చేస్తోంది గాలిలో ప్రవహిస్తున్న ఉన్మాదం శిరస్త్రాణాన్నీ, కరవాలాన్నీ ధరించి ప్రపంచ జైత్రయాత్రకు బయల్దేరుతోంది గోళీకాయ లాడుతోన్న పసివాడు తుపాకీలో తూటాల్ని నింపటం మొదలెట్టాడు అక్షరం ఆకారాన్ని తెలియని పసిది సిగ్గుతో మెలికలు తిరుగుతూ వేళ్ళని గుండెల్లో దాచుకొని జనానాలోకి పారిపోతోంది నైతికత్వం […]

వదిలొచ్చేయ్… -డి.నాగజ్యోతిశేఖర్ రాతిరి దుప్పట్లో విరిగిన స్వప్నాలని ఎత్తి పారబోసిగుండెదోసిలిని ఖాళీ చేయాలని …. దుఃఖపు వాకిట్లోకూలబడిన నిన్నటి ఆశల ముగ్గునిహత్తుకొని ఓ కొత్త వర్ణాన్ని అద్దాలని…. పెరట్లో పాతిన బాల్యపుబొమ్మని వెలికి తీసిపచ్చని కలల్ని పూయాలని… వంటింటి కొక్కేనికి గుచ్చిన ఆత్మనోసారి తిరిగి గాయపు దేహంలో కి ఆహ్వానించాలని… తెగిన నక్షత్రపువాక్యాలనిపదం పదంగా కూర్చుకొనినీదైన కవితొకటి రాయాలని….వసి వాడని పూల ఋతువొకటి ఆలింగనం చేసుకొనిరాలిన గతాలని సమాధి చేయాలని….ఎంతగా తపించావోనాకు తెలుసు!మరెంతగా దుఃఖించావోఅదీ తెలుసు! నువ్వొస్తావని…నువ్వుగా వస్తావనిఎన్ని రాత్రుల్ని హత్య చేసిఉదయాలకు ఊపిరిపోసానో….ఎన్ని శిశిరాలను […]

ఓటమి దీపం -నారాయణ స్వామి వెంకట యోగి ఎక్కడో దీపం పెట్టి మరెక్కడో వెలుతురుని కోరుకోగలమా  ఎక్కడో, ఎప్పుడో గెలుస్తామేమోనన్న ఆశ ఉంటె యుద్ధం మరో చోట ఎందుకు చెయ్యడం ఎందుకు ప్రతిసారీ చీకటి లోకి అజ్ఞాన సుఖంతో కూరుకుపోవడం  మనం వెలిగించిన దీపం మనని దాటి వెళ్ళకపోవడం వెలుతురు తప్పు కాదు కదా  దీపం నీడల్ని కూడా దాటలేని మన అడుగుల  తప్పేమో అని తడుతుందా మనకు ఎప్పటికైనా  ప్రతిసారీ ఓటమీ,ఓటమిని చూసి ‘మురిసి’ పోవడమేనా మనకు గెలుపు లేదా లేక అసలు గెలవడమే రాదా  గెలిచినా గెలుపును నిలుపుకోవడం రాదు గనకఓటమే నయమా  అందుకే మన ప్రయాణం ఎప్పుడూ గెలుపును ‘ఇతరుల’ పరం చెయ్యడానికో  లేదూ లక్ష్యానికి సగంలో ఆగిపోవడానికి మాత్రమేనా  ఎవరు ఎక్కడ ఎందుకు మిగిలిపోతారో  ఎవరు ఎవరితో ఎక్కడిదాకా ప్రయాణిస్తారో ఈ చిమ్మచీకట్లో ఏ […]

నెత్తురివ్వు ఊపిరవ్వు -విజయ “అరళి” కాయపు కుండలో తొణికిసలాడే జీవజలం నెత్తురు!! కటిక నలుపు, స్పటిక తెలుపు పసిమి రంగు మిసిమి ఛాయల తోలు తిత్తులన్నింటిలో ఎరుపు రంగు నెత్తురు!! కులం లేదు మతం లేదు జాతి భేదమసలే లేదు రాజు లేదు పేద లేదు బతికించేదొకటే నెత్తురు!! నువ్వెంత, నేనింత వాడెంత, వీడెంత హెచ్చుతగ్గుల ఎచ్చుల్లో ఉరుకులాడే నెత్తురు!! అన్యాయం, అక్రమాలు పగలు, ప్రతీకారాలు తెగనరికే తన్నులాటల తెగ పారే నెత్తురు!! ఉరుకు పరుగు జీవితాల […]

తండ్రీ, కూతురూ -చెరువు శివరామకృష్ణ శాస్త్రి ఆనాడు అల్లరి చేసే పిల్ల ఈనాడు చల్లగ చూసే తల్లి ఆనాడు ముద్దులొలికే బంగరు బొమ్మ నేడు సుద్దులు చెప్పే చక్కని గుమ్మ నీ పసితనమున నీకు అన్నం తినిపించబోతే నీ చిన్ని చేతులతో తోసి వేసినావు మారం చేసినావు, హఠం చేసినావు కథలూ కబుర్లు చెప్పి, నిను మాయ చేసినాను. కాలము కరుగగ, ఈ మలి వయసులో చేయూత నిచ్చావు, నాకు అన్నం తినిపించావు చదువు కోకుండా, ఆడుతూ […]

ఆత్మీయ నేస్తం -ములుగు లక్ష్మీ మైథిలి ప్రతి ఉదయం అలారమై పిలుస్తుంది బ్రతకడానికి పాచిపని అయినా ఇంటి మనిషిలా కలిసిపోతుంది ఒక్క చేత్తో ఇల్లంతా తీర్చిదిద్దుతుంది నాలుగు రోజులు రాకపోతే డబ్బులు తగ్గించి ఇచ్చే నేను.. ఇప్పుడు లాక్ డౌన్ కాలంలో పనంతా నా భుజస్కంధాలపై వేసుకున్నా అందరినీ ఆప్యాయంగా పలకరిస్తూ పని మొత్తం చిటికెలో చేసేది నిత్యం ముంగిట్లో ముగ్గులు ఆమె రాకను తెలియచేస్తాయి పెరట్లో చిందరవందరగా వేసిన గిన్నెలన్నీ ఒద్దికగా బుట్టలో చేరేవి ఒక్కోరోజు […]

దుఃఖ మోహనం -ఐ.చిదానందం నీవెప్పుడు ఏడవాలనుకున్నా నిస్సంకోచంగా ఏడ్చేయ్ దుఃఖాన్ని వర్షపు నీటిలో తడిపేయ్ కానీ మద్యంలో తేలనీయకు ఏడ్వలనిపించినప్పుడల్లా ఏడ్చేయ్ కానీ ఈ లోకానికి  దూరంగా వెళ్లి ఏడ్వు ప్రతి దుఃఖాన్ని వెలకట్టే ఈ దుష్టప్రపంచం నీ గొంతుతో ఎప్పటికీ గొంతు కలపదు ఈ లోకం మాటలు ఒట్టి ఓదార్పులు నీ హృదయంలో సంతోషం మొలిచే వరకు ఏడ్వు నీ గుండె లో ఆవేదన తొలిగే వరకు ఏడ్వు నీ బాధను చూసి ఎప్పుడైతే ఈ లోకం […]

ప్రత్తిపాటి నానీలు -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి నా ఉనికి నిశ్శబ్దం! కానీ నా రాతలు మాత్రం ఓ శబ్దస్పర్శే!! వేలభావాలు తోడుతున్నాను! చిత్రంగా గుండెబావి ఊరుతూనే ఉంది!! కలం విప్లవానికి తొలి గళం! సంఘం గుట్టు విప్పుతుంది కదా! కాలం కరిగిపోతోంది!! ఆయువు కూడా తరిగిపోతోంది!! చందమామ మెరిసిపోతున్నాడు!! మకిలిలేని.కొత్తగాలి కమ్ముతోందిగా!! అంతులేని విశ్రాంతిలో ఆయనకు నడక! అలసటతో.. ఆమె పడక! ***** ప్రత్తిపాటి సుభాషిణి -ప్రత్తిపాటి సుభాషిణి నివాసం బాపట్ల.  గత 20 సంవత్సరాల నుంచి తెలుగు ఉపాధ్యాయినిగా […]

బతుకు బీడీలు -అశోక్ గుంటుక నా పెళ్లిచూపుల్లో నాన్నకెదురైన మొదటి ప్రశ్న “అమ్మాయికి బీడీలు వచ్చు కదా ?” లోపల గుబులున్నా నేనపుడే అనుకున్నా జవాబు వారికి నచ్చేనని కట్నం తక్కువే ఐనా నేనే ఆ ఇంటి కోడలయ్యేనని………. నీటిలో తడిపి కొంచెం ఆరిన తునికాకు కట్టల్ని బీడీలు చుట్టే ఆకుగా కత్తిరించాక ఒక్కో ఆకులో కాసింత తంబాకు పోసి బీడీలుగా తాల్చి దారం చుట్టేది……. ఈ రోజుకివ్వాల్సిన వేయి బీడీల మాపుకి తక్కువైన నాలుగు కట్టల […]

వర్షానికి ప్రేమ లేఖ -వెంకటేష్ పువ్వాడ ఒక ఉష్ణ ధామ హృదయం ఊసులు బాసలు ఉడుకుతున్న సాయంకాలం వేల దేహమంతా పగుళ్లు ఉచ్వాశ నిశ్వాసాలనిండా విరహ గేయం పశ్చిమ మలయ మారుత వింజామరాల హాయి లాలనలో లోలనమై ఊగుతున్న క్షణాన ఒక కణాన సంధ్య తో సంధి కుదిరింది కుదరక ఏంచేస్తుంది ఇద్దరి రందీ ఒకటే మరి అల గడ్డి పోచల మెత్త పై వొళ్ళు వాల్చి కళ్ళు కాయలు కాచేలా చూస్తున్నా మబ్బుల పందిరికేసి మరో […]

ఊరుపిలుస్తుంది -కె.రూపరుక్మిణి అది నివాస స్థలమే నల్లని మేఘాలు ఆవరించాయి చుట్టూ దట్టమైన  చీకటి గాలులు ఎక్కడా నిలబడే నీడ కూడా  దొరకడం లేదు కడుపు తీపి సొంత ఊరిని  అక్కడి మట్టి వాసనను గుర్తుచేస్తుంది ఊరు *ప్రేమ పావురం* లా మనసున  చేరి రమ్మని పిలుస్తోంది ఆ ..నల్లని దారుల్లో ఎక్కడి నుంచో  వలస పక్షులు దారికాచుకుంటూ రక్తమోడుతూ వస్తున్నాయి చూపరులకు ఎదో *కదన భేరీ* మ్రోగిస్తున్నట్లుగా  గుండేలవిసేలా నిశ్శబ్ద శబ్దాన్ని వినిపిస్తున్నాయి ఏ దారిలో […]

నలుపు -గిరి ప్రసాద్ చెల మల్లు నేను నలుపు నా పొయ్యిలో కొరకాసు నలుపు రాలే బొగ్గు నలుపు నాపళ్లని ముద్దాడే బొగ్గు పొయ్యిమీది కుండ  నలుపు నాపొయ్యిపై పొగచూరిన  తాటికమ్మ నలుపు కుండలో బువ్వ నా దేహదారుఢ్య మూలం నల్లని నాదేహం నిగనిగలాడే నేరేడు నల్లని నేను కనబడకపోతే ఎవ్వరిని నల్లగా చేయాలో తెలీక సూరీడు తికమక సూరీడు  తూర్పునుండి  పడమర నామీదుగానే పయనం పొద్దుని చూసి కాలం చెప్పేంత స్నేహం మాది నా పందిరిగుంజకి […]

ప్రకృతి నా నేస్తం -యలమర్తి అనూరాధ పువ్వు నన్ను అడిగింది  దేవుని పాదాలచెంతకు నన్ను తీసుకెళ్ళావూ అని  గోడ నాకు చెప్పింది  బంధాలకూ అనుబంధాలకూ తాను అడ్డుగోడ కానని పక్షి నాతో గుసగుసలాడింది మాటలు రాకపోయినా కువకువల భాష తమకుందని  శునకం కాళ్ల దగ్గర చేరింది బుద్ధివంకరకు కాదు విశ్వాసానికి గుర్తుగా తమని చూపమని చెట్టు నన్ను స్పృశించింది  గాలి ,నీడ ,పండు సరిగా అందుతున్నాయా అని  ఆకాశం నా నీలికళ్ళతో ఊసులాడింది  నీకూ నాకూ మధ్యన […]

  నా కవితా వేదిక -శీలా సుభద్రా దేవి బాల్యంలో బుడ్డీదీపం వెలుగు జాడలో చాపమీద కూర్చుని అక్షరాలు దిద్దిన నాటి వెలిసి పోయిన జ్ణాపకం బొంతచేను పై బోర్లానో, వెల్లకిలో దొర్లుతూనో గెంతుతూనో పదాలకంకుల్ని ముక్కున కరుచుకున్న వల్లంకి పిట్టనయ్యాను అలా అలా జంటపిట్ట తో జతకట్టి కొత్త లోకం లోకి ఎగిరొచ్చి గూట్లో కువకువ లాడేను ముచ్చట పడి కొన్న డబుల్ కాట్ మంచం అన్యాక్రాంత మై పోగా పాత నవారుమంచమే హంసతూలికైంది మూడు […]