బతుకమ్మ పద్యాలు -సముద్రాల శ్రీదేవి సృష్టిలోన పూలు స్త్రీ జాతిరూపము ప్రకృతి మాతగాను బ్రతుకునిచ్చు తల్లిగ బ్రతుకమ్మ తా తెలంగాణలో దివ్యమైన బాట దేవిమాట తీరుతీరు పూలు గౌరమ్మగను నవ రాత్రులందు మారి చిత్రముగను నీకు సాటిలేరు నేడు మా బ్రతుకమ్మ దివ్యమైన బాట దేవిమాట సంబురాలు జేస్తునంబరమ్ముగ మార్చి నారిగణము నాడు దీరులైరి న్యాయస్థాపనంబు నవ్విడె బ్రతుకమ్మ దివ్యమైన బాట దేవిమాట ఊరువాడయాటలుయ్యాల పాటలు నూరెగుబ్రతుకమ్మలుత్సవముగ వనములోన మనము జనజాతర గణము దివ్యమైన బాట దేవిమాట […]
Continue Reading
వృద్ధుడు ఆంగ్ల మూలం : మోహన్ కుమార్ తెలుగు సేత:వారాల ఆనంద్ అర్థరాత్రి టేబుల్ ల్యాంప్ వెలుగులో చదువుకుంటున్న వృద్ధుడితో ఓ యువతి అంది “ తాతయ్యా! నీ ఆరోగ్యం సున్నితమయింది నీ కంటి చూపు మందగించింది ఇప్పటికే అర్థరాత్రి అయింది నువ్విక పడుకోవాలి” వృద్ధుడు తాను చదువుతున్న పుస్తకాన్ని మూసేసి ఫ్రేం లేని కళ్ళద్దాల్ని తీసేసి నవ్వుతూ అన్నాడు “ ఓ పక్క తనను చంపడానికి విషం తయారవుతూ వుంటే సోక్రటీసు ఏమి చేస్తున్నాడో […]
Continue Reading
నిన్నటి సుమాన్ని నేను! (YESTERDAY’S FLOWER ఆంగ్ల గీతానికి అనువాదం) -వి.విజయకుమార్ నిన్నటి సుమాన్ని నేను మ్రోవితో కడపటి తుషారాన్ని గ్రోలి వేచివున్నాను పుష్పలావికలు నా మృత్యు గీతాన్నాలపించడానికి రానే వచ్చారు కడపటి హేమంత తుషారపు మృత్యు నీడ పరచుకుంది చల్లగా శరత్ చంద్రుడి వీక్షణం దోబూచులాడుతోంది మెల్ల మెల్లగా నిన్నటి సుమసౌరభాలింకా నాలో సజీవంగా రేపటి సుగంధాలకది అవస్యమై ఉండగా నా మరణ గీతిక పల్లవిని పాడుకుంటూ విచ్చేసిన విరికన్నియలు ఇంకా ఆగమించే మగువలకోసం స్వాగత […]
Continue Reading
విముక్తి -ఇందు చంద్రన్ మబ్బులు మోసుకెళ్తున్నాయి. చుక్కలు పట్టుకునేలోపే తాకి వెళ్లిపోతున్నాయి. నాకంటూ ఏదీ లేదిక్కడ ! నా స్వార్థ కుబుసం కిందనే విడిచిపెట్టొచ్చేసినట్టున్నా. కింద ఒక్కప్పుడు నాకంటూ సృష్టించిన దార్లో ఇప్పుడు ఎందరో తిరుగుతున్నారు. నాకోసం కట్టుకున్న గూట్లో ఎవరో తెలియని వాళ్లుంటున్నారు. నే పోరాడి పోట్లాడి సాధించినవన్నీ వేరొకరు వాడేసుకుంటున్నారు. ఎవరూ నన్ను గుర్తు చేసుకోవట్లేదు. వాళ్ళతో నా జ్ఞాపకాలన్నీ చెరిగిపోయినట్టున్నాయి. నా సమాధి ఉండాల్సిన చోట బిల్డింగ్ మొలుచుకొచ్చినట్టుంది. నా ఆనవాళ్లేవి లేవిప్పుడు […]
Continue Readingస్త్రీ మరాఠీ మూలం : హీరా బన్సోడే తెలుగు సేత:వారాల ఆనంద్ నేను నదిని అతను సముద్రం అతనితో నేనన్నాను నా జీవితమంతా నీ కోసం నీ వైపు ప్రవహిస్తూ నీలో కరిగిపోతున్నాను చివరాఖరికి నేను సముద్రాన్నయి పోయా ఒక స్త్రీ ఇచ్చే బహుమతి ఆకాశం కంటే పెద్దది కానీ నువ్వేమో నిన్ను నువ్వు ప్రస్తుతించుకుంటూనే వున్నావు నదివి కావాలని నాలో కలిసిపోవాలని ఎప్పుడూ అనుకోలేదు ఆలోచించలేదు ***** వారాల ఆనంద్వారాల ఆనంద్, కవి, రచయిత, అనువాదకుడు, […]
Continue Reading
ఊపిరి పోరాటం (కవిత) – శ్రీ సాహితి దేశం భరించలేని బాధ ఓ కన్నీటిచుక్క రూపంలో ఆమెని మింగేసింది. చీకటి కాపలా కాసిన నరకానికి సిగ్గుపడ్డ పగలు నిజాలకు చిక్కి శల్యమైనది. మంచం పట్టిన నమ్మకం మరణశయ్యపై చేరి దేశాన్ని ఓ మాట అడిగింది.. ఆడపిల్ల “ఊపిరి పోరాటం” చేయాలా? అని. సిగ్గుతో దేశం చచ్చిపోయింది ***** సాహితి -మా ఊరు అద్దంకి, ప్రకాశం జిల్లా, (ఆంధ్రప్రదేశ్.) నేను ప్రస్తుతం నాగార్జున యూనివర్సిటీ లో బి.ఫార్మసీ చదువుతున్నాను.నాకు […]
Continue Readingసూర్యుడు అస్సామీ మూలం : నిర్మల్ ప్రభా బొర్దోలోయ్ తెలుగు సేత:వారాల ఆనంద్ సూర్యుడు ఉదయిస్తే తుపాకుల మోతతో ఉదయిస్తాడా లేదు లేదు సూర్యుడు ఉదయిస్తే రాత్రి చీకట్లోంచి మంద్రంగా ఏడ్చే పక్షి గొంతులోంచి ఉదయిస్తాడు ***** వారాల ఆనంద్వారాల ఆనంద్, కవి, రచయిత, అనువాదకుడు, సినీ విమర్శకుడు. డాక్యుమెంటరీ ఫిలిం మేకర్. నాలుగు దశాబ్దాలకు పైగా ఫిలిం సొసైటీ ఉద్యమంలో పని చేసారు. పలు అంతర్జాతీయ చలన చిత్రోత్సవలల్లో జ్యూరీగా వున్నారు. ఉమ్మడి రాష్ట్రంలో నంది […]
Continue Readingకాశీలో శవాలు మగధ్ మూలం : ఇంగ్లీష్ అనువాదం : శ్రీకాంత్ వర్మ తెలుగు సేత:వారాల ఆనంద్ కాశీ చూసావా అక్కడ శవాలు వస్తూ వుంటాయి పోతూ వుంటాయి శవాలదేముంది శవాలు వస్తాయి పోతాయి అయితే ఈ శవం ఎవరిదని అడగనా రోహితాస్వునిదా? కాదు కాదు అన్నీ రోహితస్వునివి కావు అతని శవాన్ని దూరం నుంచే గుర్తించొచ్చు దూరం నుంచి కాకపోయినా దగ్గరి నుంచయినా గుర్తించొచ్చు ఒకవేళ దగ్గరి నుంచీ గుర్తించకపోతే అది రోహితస్వునిది కాదు మరి […]
Continue Readingది బిచ్ (అమ్మ తల్లి) -వి.విజయకుమార్ నాకు ముందే తెలుసు నువ్వీ వీధిలో నెలలు నిండి భారంగా తిరుగుతున్నప్పడే యేదో ఒక రోజు గంపెడు బిడ్డలతో ప్రత్యక్షమౌతావనీ ముత్యాల్లాంటి పసిబిడ్డల్ని వేసుకుని దీనంగా చూస్తూ నా అశక్తతను ప్రశ్నిస్తావని! కడుపు నిండా పాలు తాగి వళ్ళో ఈ బుజ్జిగాడు గోముగా గీరుతూ వెచ్చని పరుపు మీద గుర్రుగా చూస్తూ ఈ దేశపు దొరబాబులా వెచ్చగా ఇక్కడ! నెల కూడా నిండని నీ పసికూనలు వర్షపు చినుకుల్లో ముద్దయి […]
Continue Readingస్మృతి లేఖనం బెంగాలీ మూలం, ఇంగ్లీష్ : సయ్యద్ శంశూల్ హక్ తెలుగు సేత:వారాల ఆనంద్ నేనెవరో తెలియాల్సిన అవసరం లేదు నేను గుర్తుండాల్సిన అవసరమేముంది నన్నెందుకు జ్ఞాపకం చేసుకోవాలి దానికి బదులు నా పెట్టుడు పళ్ళని సాయంత్రపు సినిమాని నా ఉమ్మనీటిని గుర్తుంచుకోండి నీను వచ్చాను, చూశాను కానీ ఏ దిష్టి బొమ్మ విప్లవంలోనూ గెలవలేకపోయాను ఓ యాత్రికుడా నువ్వొకవేళ బంగ్లాదేశ్ లో పుట్టి వుంటే నా లోతయిన ఆవేదనని ఖచ్చితంగా అర్థం చేసుకోగలుగుతావు ***** […]
Continue Reading
ఆమె ఒక ప్రవాహం -గవిడి శ్రీనివాస్ నీవు నా ప్రపంచంలోకి ఎప్పుడు సన్న సన్నగా అడుగులు వేశావో తెలీదు కానీ ఒక వెన్నెల వచ్చి తట్టినట్టు ఒక వేకువ లేపి మనసిచ్చినట్టు ఒక పూల తోట అత్తరు వాసనలు నింపినట్టు నా చుట్టూ తీయని పరిమళం నింపావు. నాపై నీ కలల పిట్టలు వాలేవి నాలో ఆరాధన వెలిగేది. నడిచిన దూరాలు ఎక్కిన కొండలు గుండె లోతుల్లోంచి తడిచేసిన దృశ్యాలు కళ్ళను తడుపుతూ అలా కుదుపుతూ ఉండేవి. […]
Continue Reading
గూడు కట్టిన గుండె -బసు పోతన గూడు కట్టిన గుండెను గుట్టు విప్పమని అడిగితే బిక్కుబిక్కు మంటూ చూసింది గుట్టు చప్పుడు కాకుండా దిక్కుమాలినదానిలాకూర్చున్న మనసు చివుక్కుమన్న శబ్దానికి కూడా ఉలిక్కిపడింది. మనసు మనసెరిగిన కళ్ళు రెప్పలతో రహస్యంగా మాటాడి ఓదార్చేందుకు కన్నీటి బొట్టును పంపితే రెప్ప జారిన నీటి బొట్టు పగిలిన మనసులా నేలను తాకి వేల ముక్కలైంది ప్రతి రోజూ పగిలే ముక్కల్ని ఒక్కటిగా చేర్చి అతికించడమే రోజుటి బతుకులో భాగమైంది చితికే మనసుతో […]
Continue Reading
సరిహద్దు సాక్షిగా -డా.కె.గీత విరగకాసిన ద్రాక్షతోట సాక్షిగా ‘సరిహద్దు ప్రేమకు అడ్డంకా?’ అని అతను గుసగుసలాడినప్పుడు గుండె గజగజా కొట్టుకున్నా అతని మీద ప్రేమ ఎఱ్ఱసముద్రాన్ని దాటింది మా ప్రేమమాధుర్యమంతా నింపుకున్న పవిత్రభూమి ఇది- ఇందులో దేశాలు ఎన్నో మాకు లెక్క లేదు పరమత సహనం నించి పుట్టిన ప్రేమతో ఏకమైన బంధం ఇది- ఇందులో దేశాల పాత్ర లేనే లేదు ఆ పొద్దు సరిహద్దులో అతని దేశపు వాళ్ళని ఎత్తుకొచ్చేవరకు అతని దేశం నా దేశం […]
Continue Readingఉయ్యాల్లో టెర్రరిస్ట్ -వి.విజయకుమార్ ష్…పారా హుషార్ వీడు మామూలోడు కాడు పనిపిల్ల బుగ్గ కొరికిన కీచకుడు పక్కింటి పిల్ల కొంగు లాగిన దుశ్శాసనుడు తాత మొహాన్నే ఫెడీల్ మని తన్నిన కర్కోటకుడు! సాధించుకోవడం ఎలానో ఎరిగిన కిమ్ వాడు లేస్తూనే జాకీ చానై కిక్ బాక్సింగ్ మొదలెడతాడు చిట్టి రాముడై శరాలు సంధిస్తూ యుద్ధానికి సిద్ధమంటాడు ఎడం కాలితో భూగోళాన్నీ కుడికాలితో చందురుడ్ని అలవోకగా తంతూ వళ్ళు విరుచుకుంటాడు మోనార్క్ నంటూ విర్ర వీగుతాడు బజ్జున్నప్పుడే వీడు […]
Continue Readingఉప్పు బెంగాలీ మూలం, ఇంగ్లీష్ : సుబోధ్ సర్కార్ తెలుగు సేత:వారాల ఆనంద్ ఉప్పూ దుఃఖం ఇద్దరూ అక్కాచెల్లెళ్ళు వాళ్ళు లేకుండా వున్న సంతోషం సంతోషమే కాదు వ్యాకులత నా కుమార్తె ఆమె నా రక్తనాళాల్లోని విషాన్ని శుభ్రం చేస్తుంది అదృష్టవంతులయిన కవులు మానవ చరిత్ర నుండి మురికిని కడిగేస్తారు మనమంతా అంతరించి పోవడానికి ముందు చట్టపరంగా ‘ప్రేమ’ సంతోషానికి పరాయిదే ***** వారాల ఆనంద్వారాల ఆనంద్, కవి, రచయిత, అనువాదకుడు, సినీ విమర్శకుడు. డాక్యుమెంటరీ ఫిలిం […]
Continue Readingఅమ్మ (అమెరికన్ రచయిత్రి గ్వాన్డలిన్ బ్రూక్స్ రాసిన “మదర్” ఆంగ్ల కవితకు అనువాదం) -వి.విజయకుమార్ గర్భస్రావాలు నిన్ను మరవనివ్వవు చేతికందినట్లే అంది, చేజారిన బిడ్డల జ్ఞాపకాల తలపులు మరపురానివ్వవు, పిసరంతో, అసలెంతో లేని జుత్తుతో తడియారని మాంసపు ముద్దలవి, గాయకులో, శ్రామికులో ఎప్పటికీ శ్వాసించని వారు. నువ్వెప్పటికీ దండించలేని వాళ్ళు, అలక్ష్యం చెయ్యని వాళ్ళు మిఠాయిలిచ్చి ఊరుకోబెట్టనూ లేవు. చీకే వారి బొటనివేలి చుట్టూ ఎప్పటికీ ఒక పట్టీని కూడా చుట్టలేవు వొచ్చే దయ్యాల్ని తరిమేయనూ లేవు. […]
Continue Readingచీకటి నేపాలీ మూలం, ఇంగ్లీష్ : బిమల్ నీవ తెలుగు సేత:వారాల ఆనంద్ రాత్రి చీకట్లో ఏమయినా జరగొచ్చు పగులుపట్టిన రోడ్డులోంచి ఎగిరిపడ్డ పోట్రాయి కాలికి తగలొచ్చు అంతేకాదు ప్రాణం లేని శిలావిగ్రహాలతో ఢీ కొట్టొచ్చు లేదా భూమ్మీదో వాకిట్లోనో పడిపోవచ్చు తోవదప్పి మురికి కాలువలో పడిపోవచ్చు రోడ్డుపైకి చొచ్చుకొచ్చిన ఏ బంగ్లానో దేవాలయాన్నో దారితప్పి గుద్దుకోవచ్చు, గాయాలపాలు కావచ్చు చీకట్లో ఏమీ కనిపించదు కళ్ళు వున్నా వృధా చీకట్లో ఎలాంటి రక్షణా లేదు చీకట్లో దాక్కొని […]
Continue Reading
ఋణం తీరేలా -చందలూరి నారాయణరావు కాస్త చూడు కళ్ళను తలుపు తట్టి లోపలికి.. రోజూ కలలో నీ గొంతు గుర్తులే నీ చూపు స్పర్శలే… ఎక్కడికి వెళ్ళినా ఏ దూరంలో ఉన్నా రాత్రి ఒడికి చేరక తప్పదు ఏదో కల చిటికిన వ్రేలితో వేకువ దాకా నీతోనేగా మనసు కలవరింత ఒక్కో కవిత రూపంలో ఋణం తీరేలా ***** చందలూరి నారాయణరావుపుట్టినది: ప్రకాశం జిల్లా జె. పంగులూరు. వృత్తి: హైస్కూల్ఉపాధ్యాయులు ప్రవృత్తి: వచన కవిత్వం రచనలు: మనం […]
Continue Readingసంఘర్షణ లోంచి -గవిడి శ్రీనివాస్ కోర్కెలు ఎక్కిపెట్టే బాణాలు ఎడారి జీవిత ప్రయాణానికి కొలువులౌతాయి. ఇవి ఎప్పటికీ తడి తడిగా ఆనందాల్ని విరబూయలేవు. మనకు మనమే ఇనుప కంచెలు వేసుకుని అసంతృప్తి తీరాలని వెంబడిస్తున్నాం. ప్రకృతి జీవి కదా స్వేఛ్చా విహంగాల పై కలలను అద్దుకుని బతికేది. ఎన్ని రెక్కలు కట్టుకు ఎగిరినా బాధను శ్వాసిస్తే ఏ కాలం ఏం చెబుతుంది. ప్రశ్నించు సమాధానం మొలకెత్తించు లోలోపల అగ్ని గోళాలని రగిలించు. ఎప్పుడు గొంతు విప్పాలో ఎప్పుడు […]
Continue Readingచూపు కవాతు (కవిత) – శ్రీ సాహితి భయం ప్రేమించినిద్ర గుచ్చుకుని రాత్రికి గాయమైపగటి పెదవుల పైకాలపు నల్లని నడకలకు ఇష్టం చిట్లి బొట్లు బొట్లుగాముఖంలో ఇంకితడిసిన కళ్ళకు పారిన బాధకు ఎండిన కలతో వాడిన నిజంఓడిన మనసుతో ఒరిగిన అలోచనపాత రోజుల వాకిట ఆశకు వ్రేలాడుతూ గతం ముందడగేసిజారిన నిజాలును జాలితో చేతికందిస్తేగడ్డకట్టి కరుడుకట్టిన కోరికల్లోఒక్క కోరికలో కదలికొచ్చినా మనసు చిగుర్లు వేసిజ్ఞాపకాల తేమనరోజూ రోజును గుచ్చి గుచ్చినీ ఆనవాళ్ళు కోసంచూపు కవాతు చేస్తూనే ఉంటుంది.. […]
Continue Reading
అమ్మ మాట -లక్ష్మీ శ్రీనివాస్ నాలుగు గోడల మధ్య నుంచినలుగురి మధ్యలో నిలవాలన్ననలుగురిలో గెలవాలన్ననలుగురిని గెలిపించాలన్నానాలుగు అక్షరాలు నేర్చుకోవాలని చెబుతూ ఉండేది అమ్మ!! నాలుగు అడుగులు వేయాలన్ననాలుగు రాళ్ళు పోగేయలన్ననలుగురిని సంపాదించు కోవలన్ననలుగురికి సాయం చేయాలన్న నాలుగు అక్షరాలు నేర్చు కోవాలనిచెబుతూ ఉండేది అమ్మ!! గుడి తలుపులు బడి తలుపులుఎప్పుడు ఎదురుచూస్తుంటాయినీ ఎదుగుదలకు తోడ్పడుతుంటాయిగుడి బడి తల్లి తండ్రులు లాంటి వాళ్ళనిమంచి కథలతో ఎన్నే నీతులు బోధిస్తూఎప్పుడు హితాన్ని మరవకూడదనిసత్ మార్గంలో పయనించాలనిపరుల ఘోషకు కారణం కాకూడదనిచెబుతూ ఉండేది అమ్మ!! గెలుపు ఓటములనుస్వేచ్చగా స్వీకరించమంటుఎదురయ్యే […]
Continue Readingమట్టి ప్రేమ -గవిడి శ్రీనివాస్ కాసింత కాలం వెళ్ళిపోయాకగుండెలో దిగులు తన్నుకొస్తుంది. జ్ఞాపకాలు పిలుస్తున్నట్లుఊరిపొలిమేర పలవరిస్తున్నట్లుఇంకా సమయమౌతున్నట్లుగూటికి చేరుకోమనే సందేశంవంత పాడినట్లుమనస్సంతా భారంగా ఉంటుంది. కళ్ళలో పొలాలుకన్నీళ్ళలో అనుభవాలుఅనుబంధాలు దొర్లిఇప్పుడున్న చోట నిల్చోనీయవు. పక్షులు ఎంత దూరం కదిలినాగూటిని మరవనట్లుచూపులు ఇంటివైపేదుముకుతుంటాయి. ఉద్దేశం విశ్వమానవుడిగానేఅయినాకాలం పొరలు కదిలిన కొద్దీనా మట్టి వేళ్ళు లాగుతుంటాయి.నా మట్టి ప్రేమనా మూలాలికి చేర్చుతుంది.ఇప్పుడు కుదురుగా ఉండలేనునా మట్టి పై అలా వాలేవరకూ. ***** గవిడి శ్రీనివాస్గవిడి శ్రీనివాస్ ఆంధ్ర విశ్వవిద్యాలయం విశాఖపట్నం నుండి ఎం.సి.ఏ.పూర్తి చేశారు. సెయింట్ […]
Continue Reading
అనఘతల్లి -శింగరాజు శ్రీనివాసరావు ప్రభానుడు తన ప్రతాపాన్ని ప్రజ్వలింప చేస్తున్నాడు రోహిణి వచ్చిందేమో రోళ్ళు పగిలేటంత భగభగలు సగం కాళ్ళు మాత్రమే కప్పుతున్న పాదరక్షలు వడివడిగా అడుగులు వేస్తూ కదిలి పోతున్నాయి నడినెత్తి మీద మెడలు విరిగేటంతటి భారం మోయకపోతే పొయ్యిలో పిల్లి లేవదు మరి చేతులు మాత్రం ఖాళీగా ఉన్నాయనుకోవడానికి లేదు నవమాసాల భారం నేలను తాకి చంకకు చేరింది బుడి బుడి అడుగులు మరో చేతికి అలంకారమాయె కొంగు చుట్టూచేరి చేతనున్న వాడికి గొడుగైతే […]
Continue Reading
నా నీడ తప్ప -హేమావతి బొబ్బు నా నీడ తప్ప నేను నాకు కనిపించడం లేదు నా లోన ఏదో సందిగ్ధత అది పెరిగి పెద్దదై చివురు నుండి మ్రానుగా తుఫానుగా మారుతుంటే తుమ్మెదల ఝూంఝూంకారం నాథoగా నాథా కారంగా లోకాన్నంతా అలుముతుంటే విషాదమో ఆనందమో విశదీకరించలేని స్థితి ఛిటికేనవ్రేలుని పట్టుకొన్న చిన్నారి కన్నులలోకి జారుతున్న కన్నీళ్ళు ఏదో తరుముకొస్తున్నట్లు అంతా వేగంగా కదలిపోతుంటే, ……..ఇక్కడే ఒక్క క్షణం స్తబ్దంగా మిగిలిపోవాలని మారే కాలాన్ని గుప్పెటన బంధించి నీ కౌగిలిలో నిశ్శబ్దముగా ఒదిగి పోవాలని నీ దాహాన్ని తీర్చే నీటి బొట్టునై నీ హృదయాన్ని చేరాలని ……. ***** హేమావతి బొబ్బునేను హేమావతి బొబ్బు తిరుపతి వాసిని, ప్రాధమిక విద్య తిరుమల శ్రీ వెంకటేశ్వర ఉన్నత పాఠశాలలో, ఉన్నత విద్య శ్రీ పద్మావతి మహిళా కళాశాల తిరుపతి లో జరిగింది. పద్మావతి మహిళా […]
Continue Readingసంపూర్ణం…! -గవిడి శ్రీనివాస్ దాహాలు అసంపూర్ణంగానే ఆరంభమౌతాయి. ఆలోచనల సంఘర్షణలోంచి ఒక దారి తళుక్కున మెరుస్తుంది. ఒక లక్ష్యం నిద్రలేని క్షణాల్ని వేలాడదీస్తుంది. జీవితం ఒక్కో పాదముద్రను చెక్కుతూ నిరాడంబరంగా విజయానికో చిరునవ్వు విసురుకుంటూ ముందుకు పోతుంది. ప్రతి క్షణమూ తిరిగిరానిదే. ఇక్కడ ఛేదించాల్సినవి చేయాల్సినవి కొన్ని వుంటాయి. అలా అలా సంతోషాల్ని లిఖిస్తూ కాస్త ముందుకు జరగాలి. అసంపూర్ణం నుంచి సంపూర్ణానికి ఒక్కో అడుగు తొడుగుతూ ఒక్కో మైలురాయి లో చిహ్నాల్ని కొన్ని తీపి గురుతులు […]
Continue Readingగాయం పాడిన గేయం -గవిడి శ్రీనివాస్ ఉండుండీ ఒక్కసారీ దుఃఖ దొంతరల్లోకి జారిపోతాను. ఎప్పటికప్పుడు వ్యూహాలు పదును పెట్టడం కన్నీటిని చెక్కడం సుఖమయ ప్రయాణాలుగా మల్చడం. లోతుగా జీవితాన్ని తరచిచూడటం తడిమి చూడటం ఒక లక్ష్యం వైపు దూసుకు పోవటం నిరంతర శ్రమలోంచి దారుల్ని వెలిగించటం తృప్తిని ఆస్వాదిస్తూ అలా అడుగులు సాగుతుంటాయి . నిద్రలేని రాత్రుల్ని గాయం పాడిన గేయం ఓదార్చుతుంది . మౌన ప్రపంచంలోంచి లేచి భావాలు భాషిల్లుతుంటాయి . ఇక్కడ విషాదమేమిటంటే పరిగెత్తేవేగానికి […]
Continue Reading
ఆశయాల సాధనలో నిశ్శబ్ద రేయి -డా. టి. హిమ బిందు జాబిల్లి చెంత వెన్నెల రేయి చల్లనిదే.. నిదుర ఒడిలో జోల పాడే రేయి మధురమైనదే ఒంటరి మనసులకు నిదానంగా నడుస్తూ రేయి మెల్లనిదే ఒంటరి ప్రయాణంలో గుబులు పుట్టిస్తూ సాగిపోయే రేయి భయానకమైనదే అస్వస్థతలో తోడు దొరకని రేయి నరకప్రాయమైనదే ఆశయాల సాకారంలో సహకరించే రేయి నిశ్శబ్ద మైనదే… కోప తాపాల నడుమ కొట్టుమిట్టాడుతున్న రేయి మౌనమైనదే… ప్రేమ తోడులో ఊసులాడు రేయి ఆనంద నిలయమే…. ఎన్ని రేయిలయినా ప్రతి రేయి ప్రత్యేకమే.. ప్రతి ఉదయం కొత్త ఆశల ఉషోదయమే…. ***** డా. టి. హిమ బిందురంగారెడ్డి జిల్లాలో ఉపాధ్యాయినిగా పనిచేస్తున్నాను. స్వస్థలం భద్రాచలం. 2005 సం. లో కాకతీయ యూనివర్సిటీ , వరంగల్ లో పర్యావరణ శాస్త్రంలో నీటి కాలుష్యం పై పీ. హెచ్. […]
Continue Reading
వెంటాడే కల -కొమురవెల్లి అంజయ్య వెంటాడే కల ప్రశ్నిస్తుంది చేతగానితనాన్ని నిలదీస్తుంది సోమరిపోతు వైఖరిని మొండి బారకుండా, తుప్పు పట్టకుండా ఎప్పటికప్పుడు నూరుతుంది కొత్తగా దారిలో నుంచి పక్కకు జరుగకుండా చూస్తుంది కలలెన్నో ముల్లె కట్టుకొని ఉంటాయి అన్నీ కుమ్మరిస్తాం, ఏరుతాం నచ్చినవి కొన్ని చొక్కాజేబులో దాచుకుంటాం గుండెకు దగ్గరగా విత్తనం ఏదైనా కనిపిస్తే భూమిలో నాటి నీళ్ళు పోసి పెంచుతాం రాళ్ళల్లో రత్నాన్ని మెడలో ధరిస్తాం వెంటాడే కల సాకారం కోసం నా చెమటతో నా […]
Continue Reading
ఆ చిరునవ్వు ఆగిపోయింది -పారుపల్లి అజయ్ కుమార్ మనిషి ఎంత ఎత్తు ఎదిగి ఏం లాభం ? మనసులో మాలిన్యాన్ని నింపుకొని ……. ఎంత చదువు చదివి ఏం ప్రయోజనం ? సంస్కారం అన్నది లేకపోయాక …… కత్తితో పొడిస్తేనో, తుపాకీతో కాలిస్తేనో హత్యా ? మాటలను తూటాలుగా పేల్చి మనసును శకలాలుగా చేయటం హత్య కాదా? ఎన్నో గుండెలపై స్టెతస్కోప్ ను పెట్టి హృదయ స్పందనలను విని ప్రతిస్పందించే గుండెలో హేళనగా, అసహ్యకరమైన రాతల గునపాలు […]
Continue Readingపల్లె పిలుస్తోంది…! -గవిడి శ్రీనివాస్ చిగురుటాకుల్లో వెన్నెల చూపుల్లో తడిసిలేలేత గాలులతో మురిసి పల్లె నిండుగా పులకరిస్తోంది. చిన్ని సరదాల్ని సూర్య కిరణాల్ని వొంపుతూముఖం లోంచి ఆనందాలు ఉదయిస్తున్నాయి. ఆరుబయట అట్లానేచిరు నవ్వులు వేచివున్నాయి. పల్లెతనం అమ్మతనం ఎంచక్కాఆప్యాయంగా నిమురుతున్నాయి. వేసవి అయితే చాలుపిల్లలు పల్లెకు రెక్కలు కట్టుకునిఎగురుతున్నారు. మామిడి చెట్ల నీడలోజీడి చెట్ల కొమ్మల్లోఅడుగులు వడివడిగామురిసి పోతున్నాయి. మట్టి పరిమళాల్ని అద్దుకునిమంచు బిందువుల్ని పూసుకునిఎగిరే పక్షుల వెంటఆనందాలు సాగిపోతున్నాయి. కరిగిపోతున్న కలల్ని ఎత్తుకునినా పల్లెలో వాలిపోతాను. దోసిళ్ళలో చిరు నవ్వుల్నివెలిగించుకునిఅలసిన క్షణాల నుంచీఅలా సేదదీరుతుంటాను. ***** గవిడి శ్రీనివాస్గవిడి […]
Continue Reading
మధ్య తరగతి మకరందం -ఎజ్జు మల్లయ్య అమ్మ నేర్పిన తొలి పలుకుల నుంచి అమ్మ ఒడిలో పడుకున్న వెచ్చని నిద్ర నుంచి అమ్మ మోసిన కట్టెల మోపు నుంచి పాత బట్టలకు కుట్టేసిన సూది దారం నుంచి అమ్మ చేసే పరమాన్నం తిన్న పరమానందం నుంచి నాన్న వాడిన ఉల్లి-బాడిష నుంచి నాన్న చెక్కిన పళుగొర్రు నుంచి నాన్న దున్నిన గుంటిక వరుసల్లోంచి నాన్న పేర్చిన బండి పల్గడి దబ్బల నుంచి నాన్న అల్లిన పుల్జరితట్ట నుంచి […]
Continue Readingమర్చిపోతున్నారు -లక్ష్మీ శ్రీనివాస్ అమ్మ పాలు వదిలిఅమ్మకం పాలు రుచి చూచినప్పుడేఅమ్మ భాషను మరిచి ..అమ్మకం భాషకు బానిస అయ్యారు!స్వేచ్ఛగా తెలుగు భాషనుమాట్లాడడానికి మొహం చాటేసుకుంటూ పరాయి భాషను బ్రతికిస్తూగొప్పగా బ్రతుకుతున్నామనిఅనుకొంటున్నారు కానిబ్రతుకంతా బానిసేనని మర్చి పోయారు !! నేడు పరాయి భాష కోసంప్రాకులాడుతున్న వాళ్లంతావిదేశాలకు పారిపోయికన్న వాళ్ళను అనాధలుగా చేసివాళ్ళ కన్నీటికి కారణమవుతున్నారుతెలుగు జాతి ఆత్మ గౌరవానికితెలుగు భాష మనుగడకు భంగం చేకూరుస్తున్నారుచీకటికి వెలుగు కరువైనట్టుతెలుగుకి తెలుగువాడు మరుగౌతున్నాడు!! పెద్ద పెద్ద చట్ట సభలలోసూటు బూటు వేసుకొనిఅర్ధం కాని పదాలతోఫ్యాషన్ […]
Continue Readingజవాబు జాడ చెప్పడం లేదు… -చందలూరి నారాయణరావు నా కథలో అడుగుదూరంలో ఓ కొత్త పాత్ర నడుస్తున్న చప్పుడును దగ్గరగా విన్న ఇష్టం కలకు ప్రాణంపోసి…. ప్రవహించే ఊహగా పరిగెత్తె ఆశగా ఎంత వెతికినా నడక ఎవరిదై ఉందన్న ఒక్క ప్రశ్నకు ఏ క్షణం జవాబు జాడ చెప్పడం లేదు. నెర్రెలు బారిన మోముతో పొడిబారిన కళ్లతో ఏనాడో పుట్టి పెరిగిన ఈ రహస్యమో గుండెలో దాచుకున్న సత్యంగా ఏ గాలికి కొట్టుకురావాలో? ఏ వరదకు నెట్టుకురావాలో? […]
Continue Readingతానే -డా. టి. హిమ బిందు నిస్వార్ధపు లాలిత్యం కురిపించే తల్లీ తానే దూరంగున్నా మమతలో హక్కు కోరే కూతురూ తానే ప్రేమకు సర్వం ధారపోసే అపూర్వం తానే చిలిపి అల్లర్లున్నా కలిమి లేమిలో తోడుగ నిలిచే చెల్లీ తానే పోటీ కొచ్చినా కడుపులో పెట్టుకు చూసే అక్కా తానే సోపతి అనుకునే పతికి సహధర్మచారిణీ తానే అలుపెరగని పతికి ఆలంబన తానే సకలం నీవే అనే పతికి పట్టపు రాణీ తానే కాలం కలిసి రాక […]
Continue Readingపెదాలు చీకటి పడి – శ్రీ సాహితి మధ్యలో ఓ పేజీలో మాటేసిన ఓ వాక్యం కవాతుకు నిద్ర లేని రాత్రులు తూర్పార పట్టినా గుండెకెత్తలేని కలకు పోగైన జ్ఞాపకాలు నిద్రలో నల్లగా పొంగి పొర్లి పట్టపగలే పెదాలు చీకటి పడి పలుకు స్పర్శలేక ఆకలి కళ్ళు పాత మనసువైపు తీపిగా చూస్తుంటే కొత్త ఆకలికి పాత శరీరంలో లేని రుచి ఉంటుందా? ***** సాహితి -మా ఊరు అద్దంకి, ప్రకాశం జిల్లా, (ఆంధ్రప్రదేశ్.) నేను ప్రస్తుతం […]
Continue Reading
నీకు నాకు మధ్యన -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి అప్పుడెప్పుడో… దశాబ్దాల క్రితంఏడేడు జన్మల బంధంనీది నాది అనుకుంటూ…అడుగులో అడుగు వేసినప్పుడుమన మధ్యన ఏముంది?? మహా గొప్పగా చెప్పడానికి!తొలి వలపులతహతహల చెర వీడిన మలి అడుగుల్లో …మది తలుపులేవో మెల్లగా తెరిచాక కదాఅగాధాల లోతులు తెలిసిందికర్కశపు జాడలు చూసింది కన్నీటి వ్యథ ఎదురైంది అప్పుడు మన నడుమదట్టమైన గాజు తెరలుమన నీడలే మనకు శత్రువులైఅనిశ్చితంగా కదలాడేవి! గదిలోపలి గోడలు బీటలు వారిన ఇన్నేళ్ళకు,నాకర్థమయింది,కాలంతో పాటు మంచులా కరిగింది మన మధ్యన ఇన్నాళ్లూ పేరుకున్న *నిశ్శబ్దమని*! శాబ్దికమయినాకే తెలిసిందిహృదయం రవళిస్తుందని, అదేమిటోఁ…. ముసురుకున్న హృదయాకాశంకరుణావృష్టిని ధారపోస్తే […]
Continue Readingకొన్ని పరిమళాలు -గవిడి శ్రీనివాస్ నలుగురితో మాట్లాడుకోవటంపక్షుల కిలకిల రావాలు వినటంవనాలు పచ్చని తోరణాలు కట్టటంమొగ్గలు వీడి గాలితో పలకరించటంగాలి చేరి హృదయాలు వికశించటం ఇసుక తెన్నెల్లో కూర్చునిఎగసే కెరటాల్ని చూడటం చుట్టూ ఊగే దృశ్యాల్నికళ్ళల్లో వొంపుకోవటంఆస్వాదించటం నాలో సంచరించే కొన్ని పరిమళాలు. వెన్నెల కాంతుల్ని తొడుక్కోవటంవర‌్షధారల్ని నింపుకోవటం ఆశగాఆకాశం వంకాహరివిల్లు వంకాకొంచెం కొత్తగా చూపుల్ని ఆరేసుకోవటంనాకింకా అలానే ఆనందాలు పొద్దు పొడుస్తున్నాయి. దేహమంతా పరవశంతోఅనేక దీపాలుగా వెలుగుతుంది. చిన్ని కొండలనూ ఎక్కి దృశ్యాల్ని నింపుకుంటాను. పిల్లకాల్వలో గెడ్డలలోచేపలు పట్టుకుంటాను కొన్ని పరిమళాల్నినాతో అంటిపెట్టుకుంటాను. ***** గవిడి శ్రీనివాస్గవిడి శ్రీనివాస్ ఆంధ్ర విశ్వవిద్యాలయం […]
Continue Readingకీ -లక్ష్మీ శ్రీనివాస్ ఆనాడు కొందరుఊపిరి విడిచిఊపిరి పోసిరిఊరూరు స్వేఛ్చగా ఉండాలని ఆశ పడిరిఆశలు ఆశలుగానే ఉన్నాయి నేడు స్వేచ్ఛఎగరేసిన ప్లాస్టిక్ పక్షిలామారిపోయిందిఎక్కడ వాలమంటే అక్కడ వాలుతుందిపాపం దానికేం తెలుసు ? నేడు సమాజమే”కీ” ఇచ్చే యంత్రంలామారిపోయింది ఆడించే ఆటబొమ్మలా మారిపోయిందిఇంక ఎక్కడ స్వేచ్ఛస్వేచ్ఛ కూడా అక్కడేఎక్కడ ఉంటే “కీ” ***** లక్ష్మీ శ్రీనివాస్టి.శ్రీనివాసులు (లక్ష్మీ శ్రీనివాస్) చిత్తూరు జిల్లా పలమనేరు తాలూకా దగ్గర తాళ్ళపల్లి గ్రామంలో లక్ష్మీదేవి, ఆంజప్పలకు జన్మించారు. ఎం. ఏ, బి. ఏడ్, పూర్తిచేసి, ప్రస్తుతం తెలుగు అధ్యాపకుడిగా మదర్ థెరిస్సా […]
Continue Readingసంతోషాన్ని వెతుకుతూ -హేమావతి బొబ్బు సంతోషాన్ని వెతుకుతూ కొండ కోనలు తిరుగుచూ ఎక్కడున్నదో తెలియక ఎప్పుడోస్తుందో, అసలు వస్తుందో రాదోనని పబ్బుల్లో ఉందో మబ్బుల్లో ఉందో తాగే మందులో ఉందో చల్లటి చెట్టు నీడలో ఉందో మదిలో ఉందో షాపింగ్ మాల్స్ లో ఉందో పర్స్ లో లేకా ప్రేమించే గుండెలోన హిమాలయాల లోనే కలియతిరుగుచూ కనిపించే ప్రతి హృదయాన్ని నే అడిగా నాకు కొంచెం సంతోషాన్ని ఇవ్వమని విరిసే ప్రతి పువ్వుని అడిగా దారి తప్పిన నా సంతోషాన్ని దరి చేర్చమని మీకు తెలిస్తే తప్పక చెప్పండి నా సంతోషాన్ని రమ్మని పొత్తిళ్ళలో పసిపాపలా పెంచాను నేను దాన్ని మొగ్గలా తొడిగేను అది నా పసిప్రాయంలో యవ్వనాన ఎదిగేను మహావృక్షంగా నడుమొంగిన వయస్సులో నా మెడలు వంచి నడచి పోయెను నేను ఎదిగానని తలచి ***** హేమావతి బొబ్బునేను హేమావతి బొబ్బు తిరుపతి వాసిని, ప్రాధమిక విద్య తిరుమల శ్రీ వెంకటేశ్వర ఉన్నత పాఠశాలలో, ఉన్నత విద్య శ్రీ పద్మావతి మహిళా కళాశాల తిరుపతి లో జరిగింది. పద్మావతి మహిళా విశ్వవిద్యాలయం నుండి […]
Continue Readingబద్ధకంగా బతికే ఉంటాయి – శ్రీ సాహితి ఒక్కో రోజుకు బాకీ పడతామో, బాకీ తీరుతుందో తెలియదు. పగలంతా ఊహల్లో ఈత రాత్రంతా మెలకువలో మునక ఊడిగం చేసే ఆలోచనలో విశ్రాంతి లేని నిజాలు వెలుతురును కప్పుకుని ఎండలో ఎగురుతూ చీకటిని చుట్టుకుని చలిలో ముడుక్కుని తలను నేలలో పాతి ఆకాశానికి కాళ్ళను వ్రేలాడుతీసి సంద్రంలా మారిన మెదడులోని తెరలు తెరలుగా కలలు నిద్రను ఢీ కొని బద్దలైన రోజులో బద్ధకంగా బతికే ఉంటాయి. ***** సాహితి […]
Continue Readingనీకు నా కృతజ్ఞతలు ప్రభూ -హేమావతి బొబ్బు దప్పికతో ఒయాసిస్సులు వెదకుచూ ఎండమావుల వెంట పరుగులు తీస్తున్నపుడు గుక్కెడు నీటిని ఇచ్చి దప్పికను తీర్చినందుకు నీకు నా కృతఙ్ఞతలు ప్రభూ ఆకలితో నకనక లాడుచున్న కడుపును చేతబట్టి దేశదిమ్మరినై తిరుగుతున్నపుడు గుప్పెడు మెతుకులతో ఆకలిని తీర్చినందుకు నీకు నా కృతఙ్ఞతలు ప్రభూ నాది నా వాళ్లంటూ ప్రాణం పోయినా మమకారాన్ని చంపుకోలేక నా ఆత్మ దిక్కులేక ఆక్రోశిస్తున్నపుడు అమ్మ కడుపులో ఊపిరి పొసినందుకు నీకు నా కృతఙ్ఞతలు ప్రభూ లోకం పోకడ తెలియక బుడి బుడి నడకలతో చెడుబాట పట్టినపుడు నడక నేర్పడానికి తండ్రివి నీవై నందుకు నీకు నా కృతఙ్ఞతలు ప్రభూ కడుపు నిండిన మనస్సు పండక ప్రేమను కోరుతున్న కట్టెని కాల్చడానికి నా గుండె దాహాన్ని తీర్చడానికి ప్రియురాలి వై, భార్య వైనందుకు నీకు నా కృతఙ్ఞతలు ప్రభూ వాలుతున్న శరీరాన్ని వసంతంలో నింపడానికి వయస్సుడుగుతున్నపుడు నా భుజాల చుట్టూ చేతులు వేసి నన్ను నడిపించడానికి నా బిడ్డవైనందుకు నీకు నా కృతఙ్ఞతలు ప్రభూ నాకు పునరుజ్జీవితం ఇవ్వడానికి నాకు మరణాన్ని ప్రసాదిస్తున్నందుకు నీకు నా కృతజ్ఞతలు ప్రభూ ***** హేమావతి బొబ్బునేను హేమావతి బొబ్బు తిరుపతి వాసిని, ప్రాధమిక విద్య తిరుమల శ్రీ వెంకటేశ్వర ఉన్నత పాఠశాలలో, […]
Continue Readingఆశయాల సాధనలో నిశ్శబ్ద రేయి -డా. టి. హిమ బిందు జాబిల్లి చెంత వెన్నెల రేయి చల్లనిదే.. నిదుర ఒడిలో జోలపాడే రేయి మధురమైనదే ఒంటరి మనసులకు నిదానంగా నడుస్తూ రేయి మెల్లనిదే ఒంటరి ప్రయాణంలో గుబులు పుట్టిస్తూ సాగిపోయే రేయి భయానకమైనదే అస్వస్థతలో తోడు దొరకని రేయి నరకప్రాయమైనదే ఆశయాల సాకారంలో సహకరించే రేయి నిశ్శబ్ద మైనదే… కోప తాపాల నడుమ కొట్టుమిట్టాడుతున్న రేయి మౌనమైనదే… ప్రేమ తోడులో ఊసులాడు రేయి ఆనంద నిలయమే…. ఎన్ని […]
Continue Reading
ఆలస్యంగా -మనోజ్ఞ ఆలమూరు మనిద్దరం ఆలస్యంగా ఒకరి జీవితాల్లోకి ఒకరం అడుగుపెట్టాం ఎవరు కాదనగలరు? అయినా నేను ప్రతీరోజూ నీ గురించి కలగంటాను ఏ ఒక్కటీ నిజం కాదని తెలిసినా…. ప్రతీ కలనీ….అందులోంచి కదలివచ్చే నీ రూపాన్నీ… తల్చుకుంటూ రోజులు దొర్లించుకుంటాను ఎన్నెన్నో మధుర స్మృతులు మరెన్నో చేదు జ్ఞాపకాలునూ.. అన్నింటినీ కలిపే తీపి కల…. వాస్తవంలోకి లాక్కొచ్చే జీవితం కలలోని నీ రూపం కోసం నా ఎదురుచూపు ఆ ఎదురుచూపులో మిగిలే నైరాశ్యం అది ఎప్పటికీ […]
Continue Reading
అంతస్సూత్రం -పి.లక్ష్మణ్ రావ్ మండుతున్న అగ్ని కొలిమి పైభూతలాన్ని పెనంగా పెట్టిచంద్రుడ్ని అట్టుగా‌‌పోస్తుంది అమ్మ ! అట్టు మధ్య చిన్నచిన్న రంధ్రాలేచంద్రునితో జత కలిసే తారలు ! ముఖస్తంగా చంద్రుడువెన్నెలై మెరుస్తున్నాక్రింద అమావాస్య చీకటిదాగి వుందనేది నర్మగర్భం ! అట్టుని అటూ ఇటూ తిరగేయడమేశుక్ల పక్షం, కృష్ణ పక్షం ! ఓ చిన్నారీ !వెన్నెల కురిపించే చంద్రునికేచీకటి వెలుగులున్నట్లుజీవితంలోకష్టసుఖాలు సమానమే తండ్రీ ! నోరూరించే అట్టులోనూదాగివున్న రహస్యమదే! ఒకవైపే వుంటే మాడిపోద్దిరెండు వైపులా తిరగేస్తుంటేనేరుచులు పంచుతాది ! ***** లక్ష్మణ్ రావ్ పోతుబరినేను సాహిత్య రంగంలో 2004లో అడుగుపెట్టాను. నానీలు,హైకూలు, […]
Continue Readingకొత్త రంగు -లక్ష్మీ శ్రీనివాస్ ఈ రంగుల ప్రపంచంలో ఈ రంగుకు రూపం ఉండదు ఇదొక వింత రంగు మార్కెట్లో దొరికే రంగుల కంటే చాలా చిత్రమైనది దుర్గుణ వర్ణాలతో కూడి మనిషి రూపాన్ని మార్చేస్తుంది ఈ రంగు పులుముకొన్న మనుషుల్లో ప్రేమలకు అనురాగాలకు మంచితనానికి మానవత్వానికి బంధాలకు బంధుత్వాలకు బాధ్యతకు భరోసాకు తేడా తెలియని మనిషిగా ఒక వింత మనిషిగా ఒక విచిత్ర వేష భాష ధారణతో వికృత చేష్టలతో విహరిస్తుంటారు. ఈ రంగులద్దుకొన్న మనుషుల్ని కాస్తా గుర్తించండి […]
Continue Reading
బొమ్మను -రాధాకృష్ణ కర్రి బొమ్మనుగమ్యానికి బాటలు వేసుకోలేని రాతి బొమ్మను.దిక్సూచికి వ్యతిరేక దిశలో పయనించేకళ్ళు ఉన్న కబోది బొమ్మను.కర్కశత్వం, మొండితనమే ఇంధనంగాసాగే మనసు లేని మరబొమ్మను.అష్ట వంకరల మార్గంలో పయనించేరెక్కలు లేని విహంగాన్ని.ప్రేమ అనే తెరచాపకై వెదుకులాడుతూరుధిరమైన తనువుతోసాగరంలో నడిచే నావికను.వందశాతం పరీక్షలు రాసిఅద్భుతమైన శూన్య ఫలితాలను సాధించే నిత్య నూతన విఫల విద్యార్థిని.లోటుపాట్ల జాడ తెలుసుకోలేకచతికిలపడ్డ పంకిలాన్ని.నాకు నేనే అర్థం కాని ఒక చిక్కు ప్రశ్నను. ***** రాధాకృష్ణ కర్రినా పేరు రాధ కర్రి. నివాస స్థలం విజయవాడ. భాగస్వామి పేరు […]
Continue Readingఅదే వర్షం…! -గవిడి శ్రీనివాస్ వేకువల్లే వేయి కలలు వెలిగించుకుని తూరుపు కాంతులు పూసుకుని చూపులు మార్చుకున్న రోజులు కళ్ల పై వాలుతున్నాయ్ . హాయిని గొలిపే ప్రపంచమంటే కళ్ళలో వెలిగే దీపాలు దారిచూపటం . మనసున ఊగే భావాలు ఊరించటం అలరించటం అంతే కదా … వర్షాల ఊయల్లో అలా ఊగిపోవటం బంధాల్ని ముడిపెట్టుకోవటం కదూ… ఇంతలా వెన్నెల ఆకాశాన్ని వొంచి తల నిమురుతూంటేనూ… లోలోపల జ్ఞాపకాలు తడుముతుంటేనూ… ఏదో వెన్నెల వాకిలి వొలికి చిలికి […]
Continue Reading
పరిష్కార దీపం -యలమర్తి అనూరాధ అమ్మా! ఆర్తనాదం గుమ్మంలోబిచ్చగత్తె కాదు ఎక్కడో దూరంగాబావి లోంచి వినబడనట్లు కొడుకులు వదిలించుకున్న వృద్ధుల మౌన ఘోష ఇది మన దేశమేనా !?సందిగ్దంలో పడ్డ మనసు ఒంటరి తనం చీకటిన మ్రగ్గుతున్న కర్కశహృదయాలుచివరి అంకానికి ఇదా ముగింపు ? ఆ నిముషాన కొడుకులనంతా వృద్ధులుగా మార్చాలన్నంత ఆవేశం హిప్నాటెస్ట్ నై ఒక్కసారి ఆ అనుభవాన్ని రుచి చూపించాలనిమూసుకున్న కళ్ళు అప్పుడైనా తెరుచుకుంటాయేమో?వదిలిన అనుబంధపు పాశాలు మళ్ళీ చుట్టుకుంటాయేమో! ***** యలమర్తి అనూరాధ -యలమర్తి అనూరాధ నివాసం హైదరాబాద్. కృషాజిల్లా ముదునూరులో […]
Continue Readingదుఃఖపుమిన్నాగు -డా.కె.గీత దుఃఖం జీవితం అడుగున పొంచి ఉన్న మిన్నాగు ఎప్పుడు నిద్రలేస్తుందో దానికే తెలీదు ఎప్పుడు జలజలా పాకుతుందో ఎవరికీ తెలీదు ఎగిసిపడ్డప్పుడు మాత్రం ఎప్పటెప్పటివో నిశ్శబ్ద వేదనలన్నీ ఒక్కోటిగా తవ్వుకుంటూ జరజరా బయటికి పాక్కొస్తుంది దాని పడగ నీడలో ప్రతిరోజూ నిద్రిస్తున్నా ఏమీ తెలియనట్టే గొంతు కింద ఎడమ పక్క సిరలు ధమనులు చుట్ట చుట్టుకుని బయట పడే రోజు కోసం తపస్సు చేస్తుంటుంది ఒక్కసారి నెత్తుటి గంగలా బయట పడ్డదా దాని తాండవం […]
Continue Reading
ఎప్పటికీ నిండని కుండ -పాపినేని శివశంకర్ ‘చావదురా ఈ పాము / చప్పిడి దెబ్బలకు / భావించి వైరాగ్యమనే/ బడితెదెబ్బబడితె గాని’ అంటూ అప్పుడెప్పుడో మా అమ్మ పాడిందొక తత్త్వం. ఇప్పుడైతే ‘నిండదురా ఈ కుండ / మెండైన సంపదల్తో’ అని పాడేదేమో. కాకికి దప్పికైనప్పుడు అడుగున నీళ్లున్న కుండని గులకరాళ్లతో నింపి దాహం తీర్చుకొంది. కానీ, ఈ కుండలు నిండవు. ఎవరికుండా నిండటం లేదు. నువ్వు కొండల్ని పిండిచేసి కూరినా నిండదు. ఎన్నికార్లు, అద్దాల మేడలూ, […]
Continue Reading
అమ్మసంచి -బంగార్రాజు కంఠ నువ్వు పుట్టక ముందుఅమ్మ ఒక నాజూకుతనంనువ్వు పుట్టక ముందుఅమ్మ ఒక చలాకీ చిరునామానువ్వు పుట్టక ముందుఅమ్మ ఒక ఆశల తేనెపట్టునువ్వు పుట్టక ముందుఅమ్మ ఒక ఉరికే వాగునీరు నువ్వు పుట్టాకతన సమస్తం గాలికి గిరాటుకొట్టాకఇక నువ్వే తన బంగరుకొండ తప్పో ఒప్పోపదినెలలు ఈ భూమిని మోసిన అమ్మకు తప్పఎవరికీ వుండదు ఆ చారికల సంచిప్రపంచం మొత్తం మీద అమ్మకి తప్ప ఎవరికీ నచ్చవుకడుపు మీది ఆ బాధానంద ముద్రలుపొత్తికడుపు మొత్తం కత్తితో చీరినట్టునువ్వూ నేనూ చీరే వుంటాం పొట్టలో […]
Continue Readingఓటమి ఎరుగని తల్లి -శింగరాజు శ్రీనివాసరావు కడుపు సంచి ఖాళీగా వున్న దేహాన్ని గర్భసంచి బరువు సమం చేసింది బక్కచిక్కిన శరీరపు ఒడిలోకి చచ్చుబడిన పిండం ప్రాణం పోసుకుంది నవ్వే బిడ్డకు నడకలేని కాళ్ళు దిష్టి చుక్కల్లా.. దరిద్రానికి తోబుట్టువులా అవిటితనం.. అసంపూర్ణ పుష్పాన్ని చూసి ఆమె దూషించలేదు నడవలేని కన్నయ్యవని మురిసి రొమ్ముపీకను నోటికందించింది తరువుకు కాయ బరువు కాదని తనయుడి భారాన్ని భుజాన వేసుకుంది కదలలేని కాయం మోయలేనంత ఎదిగితే నడుము వంచి గజమై […]
Continue Reading
రోజు ఇలాగే -మహెజబీన్ రోజు ఇలాగే కొత్తగా మొదలవుతుంది జీవితం తొలిసారి చూసినట్టు ప్రతీ సూర్యోదయం అద్భుతమే సంధ్యా సాయంకాలం ప్రతీ రోజు వర్ణ చిత్ర మవుతుంది చూసినప్పుడల్లా సముద్రం ఆశ్చర్యమవుతుంది పుట్టినప్పటి నుండి చూస్తున్ననీలాల గగనమే, అయినా తనివి తీరదు నక్షత్రాల్నిచెల్లా చెదురుగా పడేసుకున్న రాత్రి ఆకాశం, దాని మీద కురిసే వెన్నెల చూపు తిప్పనీదు ప్రతీ ఋతువు కొత్తగా కనిపిస్తుంది వచ్చిన ప్రతీసారి వసంతం కొత్త రంగుల్నిఇచ్చి వెళుతుంది వాన కురిసిన ప్రతీసారి అహ్లాదమే […]
Continue Readingస్టేబుల్-స్టాఫ్ రూమ్ టేబుల్ -డా. టి. హిమ బిందు నిశ్శబ్దంగా వింటున్నాను ఆశ్చర్యంగా చూస్తున్నాను కళకళలాడే అందమైన అలంకారాల అరుదైన అందాలు చూస్తున్నాను అంతకన్నా మించిన సృజనా శైలిలు చూస్తున్నాను ఆనంద క్షణాలలో కంటి వెలుగులు చూసి సంతోషిస్తున్నాను దుఃఖ సమయాన కన్నీటి సాగరాల అలలకు విలవిల లాడుతున్నాను గుస గుసల చెవుల కోరుకుల్లు మింగుడు బడక ముసి ముసి నవ్వులతో ముడుచుకు పోతున్నాను! గల గల నవ్వుల జల్లులు, ఏడిపించడాలు, ఓదార్పులు తీపి కబుర్లు, మిఠాయిల […]
Continue Readingపొలం ఒక బంధం -గవిడి శ్రీనివాస్ కాసిన్ని చినుకులు రాలటం కాబోలు నాల్గు మడి సెక్కలు సూర్యుణ్ణి చూసి మురిసిపోతున్నాయి. ఉత్సాహం ఉత్సవమౌతూ కళ్ళల్లో వరి కలల కాంతులు దర్శిస్తున్నాడు రైతు . గుంపు కొంగల బారులా వరినాట్లు నాటిన ఆడోళ్ళు. నిజమే కదా మట్టిని తాకిన పాదాలు మొక్కలై ఎదుగుతుంటాయి . నడిచిన మట్టి మీద మమకారపు పొరలు విప్పుకుంటాయి . అస్థిత్వాన్ని నెత్తిన ఎత్తుకుని పంట చేల కోసం పాట మొలుస్తుంది . రేపటి భయాలని […]
Continue Readingకలను ఏ కన్నీళ్లు ఆపలేవు – శ్రీ సాహితి నిద్రను హత్యచేసిన ఆ కల పట్టపగలు ఎన్నో రాత్రులను మోసుకుంటూ ఏ రోజుకు చిక్కకుండా ఏ గంటకు పట్టుపడక నగ్నంగా తిరుగుతుంది. ఎదురొచ్చిన ముఖంపై చెంబుడు కబుర్లు చల్లి చిందుల్ని ఏరుకుంటూ పసి హృదయంలో లోతుగా పాకిన ఇష్టం పెద్దయ్యాక వటవృక్షమై ఇప్పుడు కలకు కళ్ళతో పనిలేక కాలంతో ముడి వీడి కోరికగా మారి మనసులో మాటైయింది…చూపైయింది… చప్పుడైంది….చిత్రమైంది. ఇక కాలు ఆగేదాక కళ్ళు ఆరేదాకా ఏ […]
Continue Readingవేయి మాటల ఉప్పెన -చందలూరి నారాయణరావు కోపానికి చీల్చుకొచ్చిన లోపలి మనిషి నోరు బయట పుట్టపలిగి వంద నాలుకల వేయి మాటల ఉప్పెన నాలుగు కళ్ళుగుండా వేలమైళ్ళ మీటవేసి మెదడును ఖాళీ చేసిన రక్తం పాదాలకి చేరి తలలో పాతపగను తాకి మొగ్గలేసిన సమస్య పచ్చని గాయమై ఎర్రగా నవ్వింది. ఆ నల్లని రోజు నిండా నిమిషానికో గాయానికి స్రవించే అరుపుల తరంగాలు చెవుల్లో పొంగి పొర్లి పక్కనున్న రోజుపై చింది పగలు చీకటి దుప్పటి కప్పుకుంటే […]
Continue Reading
ఎండి తుమ్మ గజ్జెలు -గుమ్మల సాయితేజ ఆడుతున్న మా అయ్య చెప్పిన ఎండి తుమ్మ గజ్జెలు కట్టి ఆడుతున్న నవ్వుతున్న నవ్వుతూ ఆడుతున్న కొత్త బొబ్బలెక్కిన పెయ్యి ఏడెక్కినకంట్లో నీళ్లు బయటికొస్తేచెమట అనుకోని తుడుసుకుంట ఆ డముకు డముకు సప్పుల్ల నా ఏడుపును కలిపేసి పండ్లు ఇకిలిచ్చి కండ్లు సిన్నంగ చేసి నడుం మీదో చేయి నెత్తి మీదో చేయి పెట్టి భరతనాట్యం అయ్య పిల్ల తిని చాలా రోజులైందయ్య అని పాన్ పరాగ్ ఉమ్మేసుకుంటా చెప్తున్న మా అయ్య మొహం చూసి నవ్వుతున్న నవ్వుతూ ఆడుతున్న మూగవోయిన చేయి చూపించి పైసలు ఇచ్చిన పెద్దనాన్న , మామయ్య , పెద్దమ్మలను చూసి పొర్లు దండాలు పెడుతున్న తమ్ముని చూసి అయ్యా […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక అనేక విధ్వంస దృశ్యాలు -గవిడి శ్రీనివాస్ యుద్ధం ఎపుడు విధ్వంసమే విద్వేషాలే యుద్దానికి మూల ధాతువులు . ఆధిపత్యం పోరు ప్రాణాల్ని ఛిద్రం చేస్తుంది . అండ చూసుకొని ఒక చిన్న దేశం అంగ బలం చూసుకొని ఒక పెద్ద దేశం యుద్దానికి తెరలేపాయి. శూన్యాన్ని విధ్వంసం చేసి ఆకాశాన్ని అల్లకల్లోలం చేసి రక్తపు మడుగుల వాసన తో యుద్ధం తడిసిపోతోంది. నాటో వ్యూహాల మధ్య దేశాల దేహాలు తగలబడిపోతున్నాయి. ఇప్పుడు బతకడమంటే మూడో ప్రపంచ […]
Continue Readingఅబద్ధమాడని నిజం -చందలూరి నారాయణరావు నిత్యం వారిద్దరి విందులో రుచిగల మాటలు అబద్దమాడని నిజాలు ప్రియమైన వంటకాలు. ఎదుటపడని కలయికలో ఎదమాటున సంగతులు మధురంగా మైమరిపించే మనసూరించే ఇష్టాలు. నిద్రమంచానే చూపులు ముఖాల్లో ఏరులా ప్రవహించి సంతోషసారాన్ని ఇచ్చి పదునుగా ప్రవర్తించి రోజూ గుప్పెడు అనుభావాల్ని ఒకరిలో మరొకరు చల్లుకుని ముసురుపట్టి మెరుపులతో జోరుగా కురుసుకుంటారు తనివితీరా తడిసిన తలపులకు మన్ను వెన్నులో పదాల మొలకలు పుట్టపగిలి ఉదయించుకుంటారు వాక్యాల మెరుపులతో కౌగిలించుకుంటారు. కవితల విరుపులతో రెపరెపలాడతారు… […]
Continue Readingఎందాకని జ్ఞాపకాలకు రుచౌతావు? – శ్రీ సాహితి ఎన్నాళ్ళని ఆ ఒక్క ప్రశ్నను ఈడ్చుకుంటూ దగ్గరతనాన్ని కలగంటూ దూరాన్ని మోస్తావు? చాటేసిన ముఖంతో మౌనాన్ని తప్పతాగి వేళకు మనసుకు రాని జవాబుకు ఎన్ని రాత్రులను తీవాచిగా పరుస్తావు? చూపలరిగి చుక్కలై అలిసిన ఆశకు దప్పిక తీర్చాలని కన్నీళ్లను గొంతులో రహస్యంగా ఎందాకని దాస్తావు? కాలం తొక్కిడికి ఒరిగిన కోరికను సున్నితంగా చేరదీసి కడుపున దాచి ఎందాకని గుట్టుఔతావు? కళ్ళకు తెలియకుండా కన్న కలను కరిగి ఆరకుండా చెదరి […]
Continue Reading
భవిత – టి. వి. యెల్. గాయత్రి చెట్టులేదు చేమ లేదుచిట్టడవు లెక్కడ? లేనే లేవుపులుగు పోయి పుట్ర పోయిపశుల జాతి పోయి పోయివెనకడుగై కనుమరుగైగతము లోకి జారి పోతేఒంటరిగా వేదనతోభగభగమని మండి పోతూవేడి పుట్టే వాడి సెగలుపుడమి తల్లి కక్కు తుంటేఎక్కడ? ఎక్కడ? నీ భవిత?చెప్ప వోయి వెఱ్ఱి మనిషి! గాలి నిచ్చి జీవమిచ్చి చేవ నిచ్చి మేలుచేయుచెట్టు చేమ పెంచ వోయి!చేర దీసి నీరు పెట్టిభూత కోటి బ్రతుకు పట్టిభూమాతకు బహుమతిగాపచ్చదనము పెరగనీయి! ***** టి. వి. […]
Continue Readingఆరాధనాగీతి -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి పాత పుస్తకాలుతిరగేస్తుంటే నెమలీక జారిపడింది,ఎన్ని దశాబ్దాల నాటిదోఇంకా శిథిలం కాలేదుగుండెలో దాచుకున్నతొలివలపులా ఇంకామెరుపులీనుతూనే ఉంది! ఊరంతామారిపోతోందిపాతభవనాలన్నీ రాళ్ళగుట్టలవుతుంటేఅల్లుకున్న నా జ్ఞాపకాలన్నీచెంపలపై చెమ్మగా జారసాగాయి!అదిగో ఆ రంగువెలసినఅద్దాలమేడ కిటికీ మాత్రంతెరిచే ఉందిఅక్కడినుంచి ఒకప్పుడునన్ను తడిమిన పద్మనేత్రాలులేకపోవచ్చుకానీఆ ఆరాధనా పరిమళం మాత్రంఇప్పటికీనాకు నిత్యనూతనమే!!మా కళాశాలకుపాతబడిన విద్యార్థిగావెళ్లాను,అన్నీ నవాంశలే అక్కడ,కొత్త గదులు,చెట్లుఒక్కటిమాత్రమేనన్ను హృదయానికిహత్తుకుందిపాత మిత్రుడిలా..నా వేళ్ళు తడిమిన ఆ పుటలన్నీవిశ్వభాషలో నన్నుపలకరించాయి,నన్ను సేదతీర్చాయిచంటిపాపను చేసి లాలించాయితాదాత్మ్యతలోకాలం తెలీనేలేదు.సముద్రం వైపునడిచాను.తీరం హంగులు దిద్దుకుంది గానీ…అలల దాహమే ఇంకాతీరినట్టు లేదునా బాల్యంలోలాగేఒకటే […]
Continue Reading
తూకం -రూపా దూపాటి అందమైన మనిషిని పువ్వుతో పోల్చడం తప్పేమీ కాదు! కానీ ఒక అబ్బాయిని రోజా పువ్వులా ఉన్నావు అనడాన్ని నేను ఇప్పటి వరకు వినలేదు!! వండు కోవడం, తినడం మానవ అవసరాలే! కానీ మీ బాబుకు వంట వచ్చా అని పెళ్లి కుదుర్చుకున్న సంఘటన నేను ఇప్పటి వరకు చూడలేదు!! స్వతంత్రం మనకి ఎపుడో వచ్చింది! కానీ ఆడపిల్ల ఒంటరిగా తిరుగుతున్నప్పుడు ధైర్యంగా ఉన్న మనసును నేను ఇప్పటి వరకు తారసపడలేదు!! అమ్మాయి, అబ్బాయి […]
Continue Reading
వివక్ష?! -అనురాధ నాదెళ్ల వివక్షా? అలాటిదేం లేదే. భారత రాజ్యాంగం ఎప్పుడో చెప్పింది- కులం, మతం, వర్గం, లింగం, భాష ఇలాటి భేదాలేవీ ఉండవని, అన్నిటా అందరూ సమానమేననీ! అంటే వివక్షలంటూ ఉండవన్నమాట! మరి, ఈ పదం ఎలా పుట్టిందంటారా? భలే సులువు! ఇంట్లోంచి, మనుషుల్లోంచి, ఆలోచనల్లోంచి, అహంకారాల్లోంచి అలా వైనవైనాలై, రాజ్యాంగ నిర్మాతలకు తోచని ఎన్నో మార్గాల్లోంచి పుడుతూనే ఉంది! వారి మేధకు అందని దారుల్లో పెత్తనం చేస్తూనే ఉంది. ముందుగా ఏదైనా ఒక ఇంటి […]
Continue Reading
తల్లి చీర -రాజేశ్వరి దివాకర్ల మమతల వాలుకు చిక్కి వలస వెళ్ళిన వాళ్ళిద్దరు తిరిగి రాని సమయాలకు ఎదురు చూపుల ఇల్లు మసక బారిన కళ్ళతో ఇసుక రాలిన చిన్న శబ్దానికైనా ఇటుక గోడల చెవిని ఆనించు కుంది. విశ్రాంతి పొందిన ఉత్తరాలు కొన్ని బ్యాంకు జమా బాపతు తాఖీదులు కొన్ని పిల్లల పుట్టిన రోజులకు గుడి పూజల తారీఖుల పిలుపు రివాజులు కొన్ని గాలి వాటుకు ఎగిరి ధూళి కమ్ముకున్న నేలకు ఒరుసుకున్నాయి. సంవత్సర చందాలకు […]
Continue Readingచూపు చెంగున….. -చందలూరి నారాయణరావు నేను అనుకోలేదు నా కవిత ఓ బంధానికి పెద్దమనిషి అవుతుందని… ఓ మనసుకు చుట్టరికంతో చిత్రాలు చేస్తుందని… ఓ సంతోషాన్ని వరంగా బలమై నిలుస్తోందని…. ఓ కదలికను పుట్టించి కలగా దగ్గరౌతుందని… ఓ కమ్మనిమాట సువాసనతో మనసు నింపుతుందని ఓ ఆనందాన్ని పంచే అందాన్ని మదికిస్తుందని…. ఎప్పుడు పుట్టిందో? ఎక్కడ పెరిగిందో? ఎలా ఎదురైందో మరి? ఇప్పుడు నాకై అనిపించేలా నాలో ఇష్టమై నా కవిత కొంగున ఆమె బంగారం. […]
Continue Readingతీపి దుఃఖాలు -గవిడి శ్రీనివాస్ ఒక అసంపూర్ణ సంధ్యాకాలం నీ విచ్చిన సంతోషంతో నువ్ పంపిన సందేశంతో ఇక్కడ నీ జ్ఞాపకాల్ని ధ్యానిస్తున్నా . ఒక్క మాట చెప్పు నీ తపస్సులో ఉషస్సుని చూస్తున్న నాకు ఈ తీపి దుఃఖాలు ఓదారుస్తాయా ..! నీ చూపులు వెన్నెల్ని కురుస్తున్నపుడు నీ ఊహలు తూనీగల్ని ఎగరేస్తున్నపుడు నీ కన్నుల్లో అఖండ దీపాలు వెలుగుతున్నపుడు నిశ్చేష్ఠుడనై నిర్ఘాంత పోయినపుడు ఆ ఉఛ్వాస నిశ్వాసాల్లో ధ్వనించిన అనురాగ మధురిమల్ని ఏరుకుంటున్నపుడు నాలో […]
Continue Reading
చెరగని చిరునామా -రామ్ పెరుమాండ్ల రాత్రి వాహనాలన్ని ఇంటికెళ్ళాయి .కానీ ఫుట్ పాత్ పైకి ఎవరొస్తారో తెలియదు.కడుపులో ఖాళీలను పూరించడానికి ఈ లోకం ఏ ఒక్క అవకాశం ఇవ్వను లేదు .ఆకలిని వెతికి వెతికి అలిసిన కన్నులు కునుకు కోసం దారి వెతుకుతున్నాయి . ఈ దేశం చేసిన సంతకాల చట్టాలు రోజూలాగే తన ఖాళీ సంచిలో నింపుకోవడానికి వెళితే చెత్త కుప్పలో విరివిగా దొరికాయి .అయిన తనకేం తెలుసు బడి లేదు బలపం లేదు . అలా ఆ కాగితాలను పరుపుగా ఇటుక పెళ్లను దిండుగా జేసుకున్నాడు .తన ఖాళీకడుపుపై […]
Continue Reading
యుద్ధం ఒక గుండెకోత-19 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి ఉగ్రమో ఆగ్రమో పదునెక్కిన రెండు కొమ్ముల అమానుష మృగాలు ఆవురావురుమంటూ కాలుదువ్వుతున్నప్పుడు మదం తలకెక్కినవి కొన్ని, మతం దిమ్మెక్కినవి కొన్ని రెండు తలల సర్పాలు రెండు నాల్కల సరీసృపాలు పెనుబుసల ఊపిర్లతో అంతకంతకూ మంటని రాజేస్తున్నప్పుడు ఇతిహాసాలలోంచి సైతాన్లూ, హిరణ్యకశిపులూ నల్లమాంత్రికులూ, భస్మాసురులూ ఏ మత గ్రంథాలలోంచో ఊపిర్లు పోసుకొని భూగర్భ సమాధుల్లోంచి పైకి లేస్తున్నప్పుడు మూఢనమ్మకాల అగ్ని పర్వతాల్ని రగిల్చి భూ ఆవరణల్ని స్మశానాల్ని […]
Continue Reading
అందీ అందని ఆకాశం (కవిత) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి ఓ కవి ‘మధుశాల’ లోతుల్లో మునిగి వున్నాన్నేను అదేమిటో… మనసు పొరల్లో దాచుకున్న ఇష్టమైన అనుభవాలన్నీ అనుభవంలోకి వచ్చాయి..! జ్ఞాపకాల పొరల్లోని కౌగిలింతల స్పర్శలు చిక్కటి స్నేహాలు జో కొట్టిన హస్తాలు… ఎందుకో మరోసారి పితృస్వామ్యం పైన అక్కసు ఎగిసిపడింది..! పురుషుడు ఆడమాంసపు ఆఘ్రాణింపుపై రాసినా వేశ్యల భోగలాలసపై మనసు పడినా ప్రియురాళ్ళ ఓణీల్లోని అందాల్లో ఓలలాడినా అన్నీ స్వానుభవాలేనని ఒత్తి పలికినా ఆక్షేపణ లేదు ఈ పితృస్వామ్య […]
Continue Reading
అంతా నీటి మీద రాతలే (కవిత) -కందేపి రాణి ప్రసాద్ ఆకాశం లో నువ్వు సగం అంటారు అంతా వాళ్ళే దోచుకు పోతారు ఆకాశమే నీ హద్దు అంటారు అంగుళం కూడా ఎదగనివ్వరు నువ్వెంతయిన చదువుకో అంటారు అబ్బాయిని మాత్రం మించకు అంటారు నిన్ను ఎక్కడికైనా పంపిస్తాం అంటారు పక్కింటికైన తోడు లేనిదే పంపించరు. వరుడిని ఎంచుకునే హక్కుంది అంటారు ఎంచుకుని తీసుకెళ్తే ఇంట్లోంచి గెంటేస్తారు సమాన హక్కులు ఇచ్చాం అంటారు ఎప్పుడు వెనక వరసే మిగులుస్తారు […]
Continue Readingప్రత్తిపాటి నానీలు -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి 1. అమ్మే.. నా బలం ఎప్పుడూ! నా కలంలో సిరా.. అమ్మ కన్నీళ్ళేగా! 2. ఆమె కళ్ళకు ఒకటే ఋతువు! అతని అహం తీర్చే… శ్రావణమేఘాలవి! 3. ఆ రాత్రి అరుణమై జ్వలించింది! వీరుని రక్తం పూసుకుందదిగో కశ్మీరం! 4. ఆదివారం ఒక్కటే, బతికిపోయాను…! రెండైతే… బొందితో స్వర్గమే!.. 5. అంతా ఆ నలుగురే! ఆహ్వానించడానికీ… సాగనంపడానికి కూడా! 6. అవమానాలు తూటాల్లాంటి మాటలవ్వచ్చు. కానీ… గుండెకు తూట్లు కారాదు! 7. […]
Continue Reading
ఆమె లోకం -గూండ్ల వెంకట నారాయణ ఎండకు ఎండివానకు తడిసిఇంటికి రాగానే బయట ఎక్కడెక్కడో గాలి రెమ్మల్లా తిరిగిన కోళ్లన్నీఆమె కాల్లచుట్టూ తిరుగుతూచీరకి ముక్కులు తుడుస్తూగోల పెడుతూ ఉంటాయి.ఆమె ఒక్కో రోజు వాటిని కసురుకుంటుంది.’ నా సవుతుల్లారా చీర వదలండే ‘ అని.ఒక్కో సారి ‘ నా బంగారు తల్లుల్లారా ‘ అని ముద్దు చేస్తుందిఆ కోళ్ళు ఆమెకి బిడ్డలు మసి నిండిన ఆవేసిన కుండలాంటి బూజు మొలిచిన రేకుల కొంపలోఆ మొక్కతే కోళ్ల కౌగిలింతల మధ్యపగలంతా పొలం కూలీలో కరిగిన ఒంటిని నిద్ర పుచ్చుతుందిదోసిటి […]
Continue Readingసరికొత్తగా ….. -రామ్ పెరుమాండ్ల అనగనగా ఓ ఉదయం కనులకు చూపులను అద్దుకొని పాదాలకు అడుగులను తొడుక్కొని నిన్నటిదాకా చెల్లా చెదురుగా పడి ఉన్న హృదయం రాత్రి వచ్చిన పీడకలను చెరిపేస్తూ స్వేచ్ఛగా ,విశాలంగా మార్పుకు సిద్ధమైంది . కాలం మనస్సుకు అంటుకున్న గతకాలపు మాసిన చేదు జ్ఞాపకాలను ఊరవతలి కాలువ బండ కాడ ఉతికేసి శుభ్రంగా గాలికి ఆరవేసి ఓ చెట్టుకింద సేద తీరుతున్నది. అలా ఆకాశాన్ని గుండెల్లోకి ఒంపుకొని చూడగా అటు ఇటు కదలాడే […]
Continue Readingహృదయ పుష్పకం -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి ఆ మూడుకాళ్ళ ముసలితో…పరుగులు తీయలేక…పగలంతా అలసి , సొలసినిద్రా శయ్యపై తలవాల్చగానే…కలలు తలగడై జోలపాడగాఅంతులేని శాంతి పొందిన నా హృదయంలోవేకువ రాలే పారిజాతాల్లా…… నూతనోత్తేజపు పరిమళాలు! జారే వెచ్చని కన్నీళ్ళనుపీల్చుకునేనా కొంగు చల్లని తోడై నాతో నడుస్తూ…అవసరమైన చోటల్లా…నడుంచుట్టూ బిగిసినవశకానికి నాందీ వాక్యమైసుప్రభాతపు పూవై వికసిస్తుంది! తలపుల తడితో…ఊహల అల్లరితో వల్లరిగా సాగి,హృదయ కుహరంలో బీజమై…లోలోపలి ఆశలకు చివురులు తొడిగి,రగిలే క్షణాలను సింధూరంగా మార్చుకుంటూ…తూరుపు వీణెపై పలికే నవరాగానికిజత కలిసే తాళమై….వేవేల మయూఖలుగా ఉదయించేభానుతేజమై…భావికి వెలుగయే […]
Continue Reading
మౌనశిఖ -లక్ష్మీ కందిమళ్ళ ఆమె మౌనశిఖ ఆమెలోని సున్నితత్వమే ఆమె మాటలోని మాధుర్యం తన మనసులోకి ఏది ఒంపుకోవాలో తెలిసిన సహృదయిని తనకు ఎంతో ఇష్టమైంది స్వచ్ఛత ఆమె గురించి ఎంతో చెప్పాలనే ఉంటుంది కానీ వినిపించుకునేవారెవరు?? వినేవాళ్ళు లేరనే నేమోఎప్పుడో మూగబోయింది గొంతు. ***** కందిమళ్ళ లక్ష్మికర్నూలు గృహిణి సాహిత్యాభిలాష (చదవడం,రాయడం) ప్రవృత్తి: కవిత్వం రాయడం
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండెకోత-18 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి హింసా ప్రతిహింసా ద్వేష ప్రతీకారాల వైరస్సులతో వణికిపోతున్న వాళ్ళకి అమ్మ అనురాగం ఏం రుచిస్తుంది? నోరంతా యుద్ధవాసనతో పుళ్ళుపడిపోయిన వారికి కన్నపిల్లల అమాయకపు ముద్దు మాటలు ఎక్కడ గొంతు దిగుతాయి? తలనిండా ఎత్తులు పైఎత్తులూ జులపాల్లా పెంచుకొంటున్న వాళ్ళకి శిరోభారం తగ్గించేందుకు భార్య అనురాగంతో రాయబోయే ప్రేమమందు ఎక్కడ పనిచేస్తుంది? యుద్ధజ్వర కలవరింతల్ని ప్రపంచమంతా వినిపించేవరకూ నిద్ర ఎక్కడ పడుతుంది? యుద్ధ క్షుద్ర దేవతకి ప్రజాస్వామ్యాన్ని […]
Continue Reading
ఉప్పు నీరు -జయశ్రీ అట్లూరి ఎండి పొడారిన కనుగవచెలరేగే తుఫానుల తాకిడికుమిలి కదలి చెమ్మారిన అలికిడిఆరని జ్వాల కరిగిన కల విరిగిన అల చేరేసిన తట్టా బుట్టా మట్టిపాలుకనిపెంచిన పిల్లా జెల్లా నిన్నటి మురిపాలుకసాయికన్ను పడితే కడదేరిపోయే జీవితాలుఆశలు ఆశయాలు కొడిగట్టిన దీపాలు తరతరాలుగా ఎత్తుతున్న తలల అణచివేత యుగయుగాలుగా ఎవరూ వినని ఆత్మఘోషదినదినపు సుడిగుండాల గుండెకోత నాకు నేను నాది..నాకుండకూడని భాష కోటానుకోట్ల మగువల తీరని దుఃఖంగుండె సెగకు కరిగిన వ్యథ రుధిరాక్ష స్రవంగాబాధా సాంద్రపు రక్తకన్నీటి చుక్కలుగా లక్షల కోట్ల కన్నీటి […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-17 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి ఖాండవ దహనంతోగాని జఠరాగ్ని చల్లారని ఈ మహానలానికి శాంతి ఎప్పుడు కలుగుతుందో? ఎన్ని ప్రాణాల్ని పుడిసిటపట్టి ఔపోసన పడ్తే చల్లారుతుందో? ఎందరు తల్లుల గర్భశోకాన్ని మింగితే ఎందరు పసిపిల్లలు తల్లి ఒడిని వదిలి దారి పక్కన గడ్డిపూలై తలవాల్చేస్తే ఎందరు కన్నెపిల్లల యవ్వన స్వప్నాలు గాలిమేడలుగా కూలిపోతే ఇంకెందరి విచక్షణ కోల్పోయిన యువావేశాలు యుద్ధయాగంలో సమిధలైతే ఎందరు యువకులు సిద్ధార్ధులై మృత్యువును అన్వేషిస్తూపోతే ఎప్పటికి… […]
Continue Reading
పుత్తడి బొమ్మ మనసు తెలుసునా ? -శ్రావణి బోయిని పచ్చని తోరణాలు … ఇంటి నిండా బంధువులు … బంగారు బొమ్మల ముస్తాబు చేశారు తనని … పక్కన స్నేహితులు … ఎవరి పనుల్లో వారు … ముస్తాబు గురించి అడిగే స్నేహితులు … బాధ్యతలో బిజీగా అమ్మా నాన్నా… పైకి కనపడకుండా బాధని లోపల దాచుకున్న అమ్మా నాన్నా… బాధని భరిస్తూ అన్ని సిద్ధం చేస్తున్న సోదరి… అందరికి సంతోషంగా ఉన్న … తన మదిని […]
Continue Readingగ్రీన్ కార్డ్ -రాజేశ్వరి దివాకర్ల పొదుపుబతుకులశ్రీమతులు కొంగు బంగారాన సంతానవతులు సంసార చక్రాలకు బండి కందెన ఇరుసులు హక్కుల ఆత్మగతానికి విడిపోనివి ఆప్యాయతలు, అనుబంధాలు అందుకే ఎడతెగని ప్రయాసలు. విశ్రాంతి తీరాన ఉబలాట ప్రయత్నాలు . తోలుపెట్టెల తూకాల బరువుకు కిటికీలు తెరుచుకోని గాలి పయనాలు. దిగగానే బిత్తరిచూపుల కలయికలు, తివాచీల మెత్తదనానికి కాలిమడమల పగుళ్ళు గుచ్చుకోనీయక పదిలపడిన వాళ్ళు . వాలుకుర్చీలో దినపత్రికను అక్షరాలకు ఒంటరిగా విడువక ఆయనను సిగముడిలో తురుముకుని వచ్చినవాళ్ళు కొరియన్అంగళ్ళ భారతీయతలో […]
Continue Readingనిశ్శబ్ద గ్రంథాలయం -లక్ష్మీ కందిమళ్ళ ఇప్పుడు సత్యం పలికే చోటికి పయనం అక్కడంతా సీతాకోకచిలుకల సందడి ఇంకా శంఖు శబ్దాలు మధురంగాఆ ముచ్చట ఎంత చెప్పినా తక్కువే మరిఇహ ఆ అనుబంధపు తడికి ఎండిన కొమ్మైనా చిగురించదూ ఆ మాటలు వినగలగడం ఒక వరంపాషాణమైనా కరిగి కదులుతుంది నదిలా ఇహ, అలా బ్రతికేస్తే చాలనిపిస్తుందిఅప్పుడు అదంతా ఒక మురిపెం ఆ నిశ్శబ్ద గ్రంథాలయంలో.. ***** కందిమళ్ళ లక్ష్మికర్నూలు గృహిణి సాహిత్యాభిలాష (చదవడం,రాయడం) ప్రవృత్తి: కవిత్వం రాయడం
Continue Reading
అల్లిక -నస్రీన్ ఖాన్ సున్నితత్వం నీ చిరునామాదుఃఖాలన్నింటినీ గుండెలోతుల్లో కుదేసిఅప్పుడే విచ్చుకున్న పువ్వులా చక్కటి నవ్వులు చిందిస్తావ్కవచకుండలంలా సహజంగా అబ్బినదేమోరంకెలకైనా మృదుత్వమే జోడిస్తావ్ ఎక్కడిదో ఈ సహనంరంగు రంగుల దారాలతో అందమైన అల్లికేసిపిట్టగూడులా కలుపుకుపోదామని తపన పడుతుంటావ్నిటారుతనాన్నివిచ్చుకత్తుల పదును వెన్నుపై సలపరిస్తూంటే దోస్త్ఏ చిరునవ్వులో జీవాన్ని రంగరించాలని తపిస్తున్నావ్ఎప్పుడో పావువై బరిలో ఉన్నావ్గమనించావా?క్విడ్ ప్రో కో రోజుల్లో ఇంకా నీకు మానవతా ఆలోచనలేమిటి? ఆర్ యా పార్మనసుకు గాయాలని చింతిస్తున్నావా చిందేరక్తంలో ఏ ఖుర్బానీ కోసం వెతుకుతావ్ చెప్పూఅన్నీ కలగలిసి ఒకే రంగై వెలిగిపోతూంటే నీ […]
Continue Readingనిశ్శబ్ద శిలలు -లక్ష్మీ కందిమళ్ళ ఒట్టి శిలలు కాదవి కన్న కలలు రాళ్ళలా పడివున్న అంతరాత్మలు కన్నీటిలో తడిచిన కథలు చెబుతాయి మరచిపోకు రాళ్ళల్లోనూ కన్నీళ్ళుంటాయి అవి శూన్యంలో నిలిచిన నిశ్శబ్ద శిలలు గత చరిత్ర సాక్షాలు. ***** కందిమళ్ళ లక్ష్మికర్నూలు గృహిణి సాహిత్యాభిలాష (చదవడం,రాయడం) ప్రవృత్తి: కవిత్వం రాయడం
Continue Reading
డైరీలో ఒక పేజీని… -సుభాషిణి తోట కొన్ని సమాధుల గురించి మాత్రమే మాట్లాడే మనంచావులు వాటికి కారాణాల గురించి ఏ ధారావాహికను ప్రసారం చేయలేం చేసినా ప్రాణం మన నుండి వీడినాక మొదలెడతాం. ఒక బిడ్డ బతుకు కోసం నీ కలం వేల కన్నీళ్ల ఆర్తనాదమై గర్జించాలి లేదంటే శవమో ఆ అంతర్భాగమో నదులై పారుతాయికుండపోతగా కురుస్తాయి కాలం కాని కాలంలోభూమి మీద పాపాలై మొలుస్తాయి కూడా….విషపూరితమైన గాలులు వీస్తాయిఅడవుల్లోకి దట్టమైన మంటలై పారుతాయి…ప్రతి చెట్టు కొమ్మా పామైమళ్ళీ మళ్ళీ నిన్ను విషపూరితం చేస్తుంది…. మొక్కలు బ్రతకవుగాలి పలకదునది సాగదునీరు పారదుఆకాశంలో ఒక్క […]
Continue Readingతెలియనిదే జీవితం -చందలూరి నారాయణరావు మనిషో పుస్తకం మనసో నిఘంటువు గుంపుగా చేరితే గ్రంధాలయమే. ఎప్పుడు తెరుచుండె సందడే. చదువుకుపోతుంటే కలిసేది ఎందరి ఆలోచనలనో! ఏరుకుపోతుంటే దాచుకునేది మరెందరి అనుభవాలనో! ఎంత చిన్న పుస్తకమైనా ఎంతో కొంత వెలుగే. ముద్రించిన అనుభావాలను చదువుతుంటే సంతోషమే. కొన్ని గొప్ప గ్రంధాల్లో ప్రతి ఘట్టం ఆమోఘమే ప్రతి మలుపు ఆశ్చర్యమే అనుసరించాల్సిన యోగ్యాలే. కొన్ని దినపత్రికల్లో పొట్టి బాధలు, పొడుగు కన్నీళ్ళు ఊరిని అద్దంగా చేసి పచ్చి వింతలను వేడిగా […]
Continue Reading
మనసు అలలు -సుమన జయంతి నిశీధి! అర చేతితో మూసిన మనసు అలరంగు రంగుల సీతాకోక చిలుకలకాంతి కలలా వేకువలో దృగ్గోచరమవుతుందిఆ లేలేత ఉదయాల నీరెండల్లోతూనీగ రెక్కలా సముద్రం అల ఆశల తీరాన్ని నుదిటిపై ముద్దాడుతుందిఆకాశం ఎరుపెక్కిన ముద్దమందారంలాఅలల నురగలపై తన చెక్కిలిని వాల్చి హృదయ రాగమాలపిస్తుంది… కరగని కాంతి సంవత్సరాల దూరాలలోకదిలే జీవనది అలలా ఈ విశ్వ ప్రేమ భావనెంత బాగుంది…! ఆకాశం ఎందుకో ఉన్నట్టుండి మేఘావృతమవుతుందిఓదార్పుకై కడలిని హత్తుకొంటూచినుకులా రాలుతుందిఆ అలజడిని గుండె పైకెత్తుకొని అలతీరంపై కెంపులనారబోస్తుందిచుక్కపుట్టే మసక సాయంత్రం వేళకోసుకు […]
Continue Readingపట్టించుకోనింక!! -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి గుచ్చే ఎగతాళి చూపుల ముళ్ళు,పడదోసే అడుసులాంటి మాటలుఅన్నీ దాటుకుంటూ…నన్నుచేరిన గెలుపు పిలుపు నాకేం కొత్తకాదు.ఏళ్ళ తరబడి పాతుకుపోయిన అహం,తుఫాన్ లో ఊగే ఊడలమఱ్ఱి లామహోగ్రంగా మాటలతో విరుచుకుపడ్డా..నిబ్బరంగా ఎదిగే నాపై పిడుగై కురవాలనుకున్నా…కలతల కన్నీళ్ళను కవితల్లో నింపుతూ కదిలే నాకు నువ్వేంటనే ….కుఱచ సంబోధన కొత్తగా అనిపించదు.నా ఆలోచనాలోగిలి అనంతాకాశమై..రెక్కలు చాచిన కొద్దీ సరిహద్దులు లేని విశ్వం నన్ను తనలోకి ఆహ్వానిస్తుంటే….నన్నింకా సగమంటూ పెట్టే పెనుకేకలు పాతాళంనుంచి వినబడుతున్న భావన…నా చూపంతా విశ్వైక్యం పైనే…ఆ పిలుపుల […]
Continue Reading
రసహృదయాలు – రాగ రంజితాలు -డా. కొండపల్లి నీహారిణి గరికపూలెత్తిన నేలమీద నడకలు నేర్చిన నీవు జాతి వైరుధ్యాల మాటలనే మూటలుగా ఎత్తుకోవుగానీ గోడకేసిన బంతి నీచేతికే వచ్చినట్లు ఇక్కడేవో కొన్ని ఉత్తుంగ తరంగ భావాలు శుభారంభాల కోసం ఓ పండగ కొత్తగా మళ్ళీ వచ్చింది. ఇంటిముందు పూలమొక్కను ఎందుకు నాటుతున్నామో తెలిసీ తెలియనితనంతో మొత్తం సముద్రాన్నంతా ఎత్తిపోసినట్లు పెళ్ళి గురించి ఏవేవో అధిక ప్రసంగాలు షడ్రసోపేతమైన జీవితాన్ని కావాలనుకునేప్పుడు ఒకరికోసం ఒకరు వస్తు గుణేపంతంగా మారుతుండాలి […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-16 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి నింగిని తాకుతోన్న మంటల వృక్షాలు ఆగి ఆగి చటుక్కున విచ్చుతోన్న జ్వాలా తోరణాలు రేకులు రాలుస్తున్న నిప్పురవ్వలు జూలు విదిల్చి ఆవులిస్తున్న మృగరాజు ఒళ్ళు విరుచుకొంటున్న క్రూరత్వం నిశ్శబ్ద శకలాలు చిట్లి జారిన శబ్దం తాను కాల్చకుండానే దహించుకుపోవటాన్ని అడవితీగల్ని అందుకొని ఎగబాకి అబ్బురంగ చూస్తోన్న వానర సమూహాలు రెండు నాలుకల ప్రహసనాల్ని చూస్తూ నివ్వెరపోతూ నాలుకల్ని దాచేసుకొంటోన్న సర్పాలు ముందున్నవి కదిలిపోతున్న దారిలో […]
Continue Readingఎప్పటికి వస్తుంది స్వేచ్ఛ ? -శ్రావణి బోయిని పుట్టగానే ఆడపిల్ల అన్నారు … నేను పుట్టగానే అమ్మని తిట్టారు … పక్కవారి తప్పు ఉన్నా, నా వైపు వేలు చూపిస్తారు ….. నల్లగా పుట్టినందుకు వివక్షతో చూసారు … పెరుగుతున్నపుడు ఇంటి నుండి బయటకి వెళ్ళకు అన్నారు … చదుతున్నపుడు చదివి ఎవరిని ఉద్ధరిస్తావ్ అన్నారు… ఆడుకునే వయసులో అబ్బాయిలు ఉంటారు జాగ్రత్త అన్నారు… కాలేజీకి వెళ్ళే వయసులో చూపులు జాగ్రత్త అన్నారు… మనసుకి నచ్చినట్టు ముస్తాబు […]
Continue Readingనెట్టింట్ల గాదు, నట్టింట్ల -డా. కొండపల్లి నీహారిణి మాటతూలుల మూటలుగట్టే మాయాజాల మర్మాల లోహ లోకంలో ఇప్పుడు వెలగాల్సింది నెట్టింట్లగాదు , నట్టింట్ల ! అరాచక క్రియా విధ్వంసకాల్లో అరచేతి అందాలబొమ్మగా గాదు మెట్టినింటి కీర్తికి, పుట్టినింటిప్రతిష్టవుగా! నెట్టింట్లగాదు నట్టింట్ల ! మనోమందిర ప్రాంగణాన , మానవమాన తీరంపై నిలిచిన నావ సంసారసాగరానిదే గనక అయితే మెత్తటిమాటై, గట్టి నిర్ణయమై శక్తియుక్తుల నాన్నవై , వెరవని పనివై నెరసిన తలలకు తల్లీదండ్రివై , ఈ నిరాదరణ అలల […]
Continue Reading
పూల పరిమళ స్నేహం -కోడం పవన్ కుమార్ ఇన్నేళ్ళ మన స్నేహంఈ మధ్య కాలంలోనీ కళ్ళలో అస్పష్ట దృశ్యాలు కనిపిస్తున్నాయెందుకు ఇన్నేళ్ళ మన ప్రేమైక జీవనంఈ మధ్య కాలంలోనీ గుండె స్పందనలు లయ తప్పుతున్నాయెందుకు ఇన్నేళ్ళ మన పలకరింపుఈ మధ్య కాలంలోనీ పెదవులపైన మాటలు చిగురుటాకులా వణుకుతున్నాయెందుకు ఇన్నేళ్ళ మన ప్రతి కలయికలోఒక మొక్క జీవం పోసుకునేదిఒక ఆత్మీయత టీ కప్పును పంచుకునేదిఒక బాధ మేఘమై ఆకాశంలో పరుగులు పెట్టేదికాలం క్షణాల్లో కరిగికలుసుకున్న చోట తీపి గురుతును వదిలేదిమైదాన ప్రాంతాలను వదిలిమహానగరాలను దాటిమెరీనా తీరం వెంట అలలై దూకేవాళ్ళంఅలసి అలసి […]
Continue Readingఎదురుచూస్తున్నా…! -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి అణువై ఊపిరిపోసుకున్న క్షణాలనుంచే ఆరంభం..నేను ఆడనేమోనన్న అనుమానపు దృక్కులు,ఆ దృష్టి దోషం తగలకుండా..భావిసృష్టిని మార్చగలనని బలంగా సంకల్పించి…అవతరించాను అమ్మగా! అడుగడుగునా ఆంక్షలముళ్ళు,గుచ్చే దాహపుచూపుల రెక్కలుకత్తిరించే అనలాయుధంగా …అక్షరాన్ని ఆరాధిస్తూ ఆకాశమంత ఎదిగాను. కఱకురాతి పయనం దాటి….సహధర్మచారిణిగా సహగమించాను,ఊడలమఱ్ఱి లా పాతుకుపోయినఆ అహం ముందురాలని నా దుఃఖాశ్రువుల లెక్క తేల్చలేను,నా మరోసగం మరమనిషని..అర్థమైనా వెనుతిరుగలేని సనాతనం నా ప్రత్యణువులో…నిరతాగ్నిగా వెలుగుతోంది!! అయినా…అద్వైతం కోసం, కంచెలు లేని కలలసాకారం కోసం,జ్వలించని, కన్నీటి కడలిని మోయని కలికి కనుల కోసం,కళ్ళు విప్పని నాటి నా […]
Continue Readingప్రేమంటే!!! -జయశ్రీ అట్లూరి ప్రేమంటే!!! రెండక్షరాలే అయినాజీవితంజీవితానికిసంక్షిప్త నిర్వచనం పంచుకునేదే అయినాపంచేద్రియాలు పనిచేయటానికిబిందు కేంద్రం భావం బహుముఖంవ్యక్తిగతంఅయినా ఏకోన్ముఖం మాట మాధుర్యంఛలోక్తులు విసిరే చనువుకన్నీళ్ళు తుడిచే ఆర్తికన్నీళ్ళు పెట్టే ఏకత్వం కళ్ళు మూసుకున్నాతెలిసే స్పర్శఆద మరవటానికినిద్ర పోవటానికి భరోసా నిరాశలో వెన్నుతట్టినిలబెట్టే జీవన దీపంమనసులో స్థిరమైన స్థానంమరొకరిని నిలపలేని అశక్తత నాకు కావలసిందిముఖం లేని నా రేఖాచిత్రాన్నిగోడెక్కించిఆరాధించటం కాదు నన్ను గుర్తించే నీచేతిస్పర్శ నిన్ను నిలవేసే నా చూపునన్ను నిలువరించే నీ విహ్వలతనీకు నాకు మధ్య మనం చెరిపేసిన గీత మన మనసు లోతుల్లోనిస్వాతి ముత్యపు చిప్పఅందులో మనం దాచుకున్నముత్యం లాంటి ప్రేమ అరిగినకొద్దీ పెరిగేది […]
Continue Reading
కొడిగట్టిన దీపం -ములుగు లక్ష్మీ మైథిలి నడుస్తున్న దేహం పై రాబందులు వాలుతాయిబతికి ఉండగానే నిలువునా చీల్చి చెండాడతాయిఆకలి తీరగానే నిర్దయగా వదిలేస్తాయితనువు అచేతనంగా మిగులుతుందిఆప్యాయతల తాలుకు కట్టిన తాయెత్తులు,రక్షరేకులు ఫలించవెందుకో?!..చలనం లేని ఆ దేహం కోసం కొన్ని నేత్రాలు అశృపూరితాలవుతాయికొన్ని చూపులు అగ్ని కురిపిస్తాయిసాయంత్రానికి వాడవాడలా కొవ్వొత్తులు ప్రశ్నిస్తాయిఏవేవో గొంతుకలు నినదిస్తాయి…తనరాక కోసం ఎదురుచూస్తున్నకళ్ళు…నిదురను వారిస్తున్నాయి..ఇంటి దీపం ఎక్కడ కొడికడుతుందేమోననీఆకాశంలో వెన్నెల ముఖం మసకబారిందినిన్నటిదాకా ఆడిపాడిన మేనుఇనుపహస్తాల గోట్లకు గాటుపడి రక్తమోడుతోంది…రాకాసుల కసికివారి కంటి వెలుగు శిథిలమైందినిండు పున్నమిని మాంసపుముద్ద […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-15 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి స్మశానమైపోతోన్న ఇసుక తిన్నెల్లో జండా కొయ్యల్లా నిల్చున్న విరిగిన బొమ్మజెముళ్ళ దారిలో కాందిశీకులై పొలిమేరలు దాటుతోన్న జనం శిబిరాలు చేరి తలదాచుకొంటున్నా ముఖాల్నిండా ఆర్తి పరచుకొని అంగరఖా చాటున గుళ్లు నింపిన తుపాకీల్లా మృత్యువుని సవాలు చేస్తూ ఆకాశానికి చూపులు ఎక్కుపెట్టే ఉన్నారు రాబందుల రెక్కల చప్పుడుకి పెట్రేగిపోతూ బంధుజనాల మృత్యువాసన వంటినిండా పూసుకొంటూ ఆకల్ని మింగేస్తున్న పూనకంతో ఊగిఊగి ఆదమరుపుగా రెప్పవాలిస్తే నిద్రాలింగనంలో […]
Continue Reading
ఎడారి స్వప్నం -డి. నాగజ్యోతి శేఖర్ నేను కొన్ని పూలఉదయాలను దోసిట పట్టి ఎదనింగికి పూయాలనుకుంటా….అంతలో…ఓ చీకటి చూపుడువేలేదో ముల్లై దిగుతుంది!పూల రెక్కల నిండా నెత్తుటి చారికలు! కొన్ని కలల తీగల్నీకంటిపొదరింటికి అల్లాలనుకుంటా….ఓ మాటల గొడ్డలేదోపరుషంగా నరుకుతుంది!తీగల మొదళ్లలో గడ్డకట్టిన వెతల కన్నీరు! కొన్ని ఆశల చైత్రాలను మూటకట్టి స్మృతుల అరల్లో దాచాలనుకుంటా…!ఓ ఉష్ణ శిశిరమేదో జ్వాలయి మండుతుంది…!పచ్చటి జ్ఞాపకాల ఒడిలో గాయాల బూడిద! కొన్ని శ్వాసల్ని ఉత్తేజ స్వరాలుగా కూర్చిగెలుపు పాటను రాయాలనుకుంటా..!ఓ అహాల అపశృతేదో ఆవహించి కర్కశంగా ధ్వనిస్తుంది!ఊపిరిగీతం గొంతులో […]
Continue Reading
అగ్నిశిఖ –కె.రూపరుక్మిణి నువ్వు ఏమి ఇవ్వాలో అది ఇవ్వనే లేదు తనకేం కావాలో తాను ఎప్పుడూ చెప్పనే లేదు..! నువ్వు అడగనూలేదు ..! నీలో నీతో లేని తనకు ఏమివ్వగలవు? కొసరి తీసుకోలేని ఆప్యాయతనా..!కోరి ఇవ్వలేనితనాన్నా.!మురిపెంగా పంచలేని లాలింపునా.!నిశీధిలో కలిసిపోయిన ఆమె చిరునవ్వునా..!!ఏమివ్వగలవు..?? ఎప్పుడైనా గమనించావా.. ఆమెని ఆ చిలిపికళ్ళలోని… లోతైన భావాన్ని….వర్షించలేని మేఘాలని.. ఆ మాటలలో కలవరపాటుని నిన్ను ఎడబాయలేక […]
Continue Reading
