కొత్త రంగు -లక్ష్మీ శ్రీనివాస్ ఈ రంగుల ప్రపంచంలో ఈ రంగుకు రూపం ఉండదు ఇదొక వింత రంగు మార్కెట్లో దొరికే రంగుల కంటే చాలా చిత్రమైనది దుర్గుణ వర్ణాలతో కూడి మనిషి రూపాన్ని మార్చేస్తుంది ఈ రంగు పులుముకొన్న మనుషుల్లో ప్రేమలకు అనురాగాలకు మంచితనానికి మానవత్వానికి బంధాలకు బంధుత్వాలకు బాధ్యతకు భరోసాకు తేడా తెలియని మనిషిగా ఒక వింత మనిషిగా ఒక విచిత్ర వేష భాష ధారణతో వికృత చేష్టలతో విహరిస్తుంటారు. ఈ రంగులద్దుకొన్న మనుషుల్ని కాస్తా గుర్తించండి […]
Continue Reading
బొమ్మను -రాధాకృష్ణ కర్రి బొమ్మనుగమ్యానికి బాటలు వేసుకోలేని రాతి బొమ్మను.దిక్సూచికి వ్యతిరేక దిశలో పయనించేకళ్ళు ఉన్న కబోది బొమ్మను.కర్కశత్వం, మొండితనమే ఇంధనంగాసాగే మనసు లేని మరబొమ్మను.అష్ట వంకరల మార్గంలో పయనించేరెక్కలు లేని విహంగాన్ని.ప్రేమ అనే తెరచాపకై వెదుకులాడుతూరుధిరమైన తనువుతోసాగరంలో నడిచే నావికను.వందశాతం పరీక్షలు రాసిఅద్భుతమైన శూన్య ఫలితాలను సాధించే నిత్య నూతన విఫల విద్యార్థిని.లోటుపాట్ల జాడ తెలుసుకోలేకచతికిలపడ్డ పంకిలాన్ని.నాకు నేనే అర్థం కాని ఒక చిక్కు ప్రశ్నను. ***** రాధాకృష్ణ కర్రినా పేరు రాధ కర్రి. నివాస స్థలం విజయవాడ. భాగస్వామి పేరు […]
Continue Reading
అదే వర్షం…! -గవిడి శ్రీనివాస్ వేకువల్లే వేయి కలలు వెలిగించుకుని తూరుపు కాంతులు పూసుకుని చూపులు మార్చుకున్న రోజులు కళ్ల పై వాలుతున్నాయ్ . హాయిని గొలిపే ప్రపంచమంటే కళ్ళలో వెలిగే దీపాలు దారిచూపటం . మనసున ఊగే భావాలు ఊరించటం అలరించటం అంతే కదా … వర్షాల ఊయల్లో అలా ఊగిపోవటం బంధాల్ని ముడిపెట్టుకోవటం కదూ… ఇంతలా వెన్నెల ఆకాశాన్ని వొంచి తల నిమురుతూంటేనూ… లోలోపల జ్ఞాపకాలు తడుముతుంటేనూ… ఏదో వెన్నెల వాకిలి వొలికి చిలికి […]
Continue Reading
పరిష్కార దీపం -యలమర్తి అనూరాధ అమ్మా! ఆర్తనాదం గుమ్మంలోబిచ్చగత్తె కాదు ఎక్కడో దూరంగాబావి లోంచి వినబడనట్లు కొడుకులు వదిలించుకున్న వృద్ధుల మౌన ఘోష ఇది మన దేశమేనా !?సందిగ్దంలో పడ్డ మనసు ఒంటరి తనం చీకటిన మ్రగ్గుతున్న కర్కశహృదయాలుచివరి అంకానికి ఇదా ముగింపు ? ఆ నిముషాన కొడుకులనంతా వృద్ధులుగా మార్చాలన్నంత ఆవేశం హిప్నాటెస్ట్ నై ఒక్కసారి ఆ అనుభవాన్ని రుచి చూపించాలనిమూసుకున్న కళ్ళు అప్పుడైనా తెరుచుకుంటాయేమో?వదిలిన అనుబంధపు పాశాలు మళ్ళీ చుట్టుకుంటాయేమో! ***** యలమర్తి అనూరాధ -యలమర్తి అనూరాధ నివాసం హైదరాబాద్. కృషాజిల్లా ముదునూరులో […]
Continue Reading
దుఃఖపుమిన్నాగు -డా.కె.గీత దుఃఖం జీవితం అడుగున పొంచి ఉన్న మిన్నాగు ఎప్పుడు నిద్రలేస్తుందో దానికే తెలీదు ఎప్పుడు జలజలా పాకుతుందో ఎవరికీ తెలీదు ఎగిసిపడ్డప్పుడు మాత్రం ఎప్పటెప్పటివో నిశ్శబ్ద వేదనలన్నీ ఒక్కోటిగా తవ్వుకుంటూ జరజరా బయటికి పాక్కొస్తుంది దాని పడగ నీడలో ప్రతిరోజూ నిద్రిస్తున్నా ఏమీ తెలియనట్టే గొంతు కింద ఎడమ పక్క సిరలు ధమనులు చుట్ట చుట్టుకుని బయట పడే రోజు కోసం తపస్సు చేస్తుంటుంది ఒక్కసారి నెత్తుటి గంగలా బయట పడ్డదా దాని తాండవం […]
Continue Reading
సమయం -బండి అనూరాధ ఎండకి గొంతెండిన మొక్కలకి నీళ్ళిస్తూ సాయంత్రంలో నేను.మొక్కలకి పైగా సాయంత్రంపై వీచే గాలుల్లో గూళ్ళకి చేరుతూ పక్షులు. ముసురుకుంటున్న చీకట్లలో సమయం.రాత్రిని అంటుకుంటున్న చలిగాలులు.బయటకి చూస్తే నలుపు. గుబురుచెట్ల మధ్యన అంధకారం.మొదళ్ళ మౌనం. ఇంకొంచం గడిచిన సమయం.మరింత సాగిన రాత్రి. నడినెత్తిన సగం చంద్రుడు.అరవెన్నెల్లో ఆకాశం. లోపలా బయటా ఒకే నిశ్శబ్దం. ***** బండి అనూరాధపేరు అనూరాధ బండి. స్వస్థలం కృష్ణా జిల్లా గన్నవరం మండలం కేసరపల్లి గ్రామం. ప్రస్తుత నివాసం కృష్ణా జిల్లా తాడిగడప గ్రామం. చదువు ఎమ్మెస్సీ కంప్యూటర్ సైన్స్. […]
Continue Reading
ఎప్పటికీ నిండని కుండ -పాపినేని శివశంకర్ ‘చావదురా ఈ పాము / చప్పిడి దెబ్బలకు / భావించి వైరాగ్యమనే/ బడితెదెబ్బబడితె గాని’ అంటూ అప్పుడెప్పుడో మా అమ్మ పాడిందొక తత్త్వం. ఇప్పుడైతే ‘నిండదురా ఈ కుండ / మెండైన సంపదల్తో’ అని పాడేదేమో. కాకికి దప్పికైనప్పుడు అడుగున నీళ్లున్న కుండని గులకరాళ్లతో నింపి దాహం తీర్చుకొంది. కానీ, ఈ కుండలు నిండవు. ఎవరికుండా నిండటం లేదు. నువ్వు కొండల్ని పిండిచేసి కూరినా నిండదు. ఎన్నికార్లు, అద్దాల మేడలూ, […]
Continue Reading
అమ్మసంచి -బంగార్రాజు కంఠ నువ్వు పుట్టక ముందుఅమ్మ ఒక నాజూకుతనంనువ్వు పుట్టక ముందుఅమ్మ ఒక చలాకీ చిరునామానువ్వు పుట్టక ముందుఅమ్మ ఒక ఆశల తేనెపట్టునువ్వు పుట్టక ముందుఅమ్మ ఒక ఉరికే వాగునీరు నువ్వు పుట్టాకతన సమస్తం గాలికి గిరాటుకొట్టాకఇక నువ్వే తన బంగరుకొండ తప్పో ఒప్పోపదినెలలు ఈ భూమిని మోసిన అమ్మకు తప్పఎవరికీ వుండదు ఆ చారికల సంచిప్రపంచం మొత్తం మీద అమ్మకి తప్ప ఎవరికీ నచ్చవుకడుపు మీది ఆ బాధానంద ముద్రలుపొత్తికడుపు మొత్తం కత్తితో చీరినట్టునువ్వూ నేనూ చీరే వుంటాం పొట్టలో […]
Continue Reading
ఓటమి ఎరుగని తల్లి -శింగరాజు శ్రీనివాసరావు కడుపు సంచి ఖాళీగా వున్న దేహాన్ని గర్భసంచి బరువు సమం చేసింది బక్కచిక్కిన శరీరపు ఒడిలోకి చచ్చుబడిన పిండం ప్రాణం పోసుకుంది నవ్వే బిడ్డకు నడకలేని కాళ్ళు దిష్టి చుక్కల్లా.. దరిద్రానికి తోబుట్టువులా అవిటితనం.. అసంపూర్ణ పుష్పాన్ని చూసి ఆమె దూషించలేదు నడవలేని కన్నయ్యవని మురిసి రొమ్ముపీకను నోటికందించింది తరువుకు కాయ బరువు కాదని తనయుడి భారాన్ని భుజాన వేసుకుంది కదలలేని కాయం మోయలేనంత ఎదిగితే నడుము వంచి గజమై […]
Continue Reading
‘అపరాజిత’ పై అవసరమైన చర్చలు చేద్దాం! -కొండేపూడి నిర్మల డా.కె.గీత ఇటీవల వెలువరించిన అపరాజిత స్త్రీవాద కవితా సంకలనంలో 93మంది కవయిత్రులు వెలువరించిన 168 కవితలు ఉన్నాయి. 85 నుంచి ఇప్పటి వరకు కూడా స్త్రీల కవితలు- స్త్రీవాద కవితలు మధ్య వున్న చిన్నసరిహద్దు గీత స్పష్టంగా ఎవరికీ అర్ధంకావడం లేదు. అపరాజితతో బాటూ, ఇంత క్రితం వచ్చిన గురిచూసి పాడే పాట , నీలిమేఘాలు సంకలన సందర్భాలు గుర్తు చేసుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తాను. ఈ గతం ప్రస్తావించకపోతే […]
Continue Reading
రోజు ఇలాగే -మహెజబీన్ రోజు ఇలాగే కొత్తగా మొదలవుతుంది జీవితం తొలిసారి చూసినట్టు ప్రతీ సూర్యోదయం అద్భుతమే సంధ్యా సాయంకాలం ప్రతీ రోజు వర్ణ చిత్ర మవుతుంది చూసినప్పుడల్లా సముద్రం ఆశ్చర్యమవుతుంది పుట్టినప్పటి నుండి చూస్తున్ననీలాల గగనమే, అయినా తనివి తీరదు నక్షత్రాల్నిచెల్లా చెదురుగా పడేసుకున్న రాత్రి ఆకాశం, దాని మీద కురిసే వెన్నెల చూపు తిప్పనీదు ప్రతీ ఋతువు కొత్తగా కనిపిస్తుంది వచ్చిన ప్రతీసారి వసంతం కొత్త రంగుల్నిఇచ్చి వెళుతుంది వాన కురిసిన ప్రతీసారి అహ్లాదమే […]
Continue Reading
స్టేబుల్-స్టాఫ్ రూమ్ టేబుల్ -డా. టి. హిమ బిందు నిశ్శబ్దంగా వింటున్నాను ఆశ్చర్యంగా చూస్తున్నాను కళకళలాడే అందమైన అలంకారాల అరుదైన అందాలు చూస్తున్నాను అంతకన్నా మించిన సృజనా శైలిలు చూస్తున్నాను ఆనంద క్షణాలలో కంటి వెలుగులు చూసి సంతోషిస్తున్నాను దుఃఖ సమయాన కన్నీటి సాగరాల అలలకు విలవిల లాడుతున్నాను గుస గుసల చెవుల కోరుకుల్లు మింగుడు బడక ముసి ముసి నవ్వులతో ముడుచుకు పోతున్నాను! గల గల నవ్వుల జల్లులు, ఏడిపించడాలు, ఓదార్పులు తీపి కబుర్లు, మిఠాయిల […]
Continue Readingపొలం ఒక బంధం -గవిడి శ్రీనివాస్ కాసిన్ని చినుకులు రాలటం కాబోలు నాల్గు మడి సెక్కలు సూర్యుణ్ణి చూసి మురిసిపోతున్నాయి. ఉత్సాహం ఉత్సవమౌతూ కళ్ళల్లో వరి కలల కాంతులు దర్శిస్తున్నాడు రైతు . గుంపు కొంగల బారులా వరినాట్లు నాటిన ఆడోళ్ళు. నిజమే కదా మట్టిని తాకిన పాదాలు మొక్కలై ఎదుగుతుంటాయి . నడిచిన మట్టి మీద మమకారపు పొరలు విప్పుకుంటాయి . అస్థిత్వాన్ని నెత్తిన ఎత్తుకుని పంట చేల కోసం పాట మొలుస్తుంది . రేపటి భయాలని […]
Continue ReadingRaw Beauty -బండి అనూరాధ ఈ పొద్దూ వానొచ్చినదితనదారిన తాను పోయినదిఎవరి దారిన వాళ్ళు పోవాలిగా ఇక్కడ మిగిలినది చూస్తే- కొంత మట్టీ కొంత ఇసుకాకొన్ని రాళ్ళూ మరికొన్ని మొక్కలూవిరిసిన ఒకే ఒక రోజా పువ్వు పాకుడుపట్టిన పాతగోడ,..తడికి మరింత పచ్చగా మెరుస్తూగాయమంత పచ్చిగా.. గోడకు పాకించిన మనీప్లాంట్ ఆకులనుండీఅప్పుడప్పుడూఒక్కో మిగులు వాన చుక్కా.. నా కళ్ళు ఇక విదిలించలేని చినుకులేనా అవి!?ఎవరో తమ అసలుకి పోయారు.నొప్పై, ఇదిగోనేను ఇలాగ నవ్వుతున్నానా!? పట్టిచూడడం అందం.పట్టించుకోకపోవడం పెను విషాదం. ***** బండి అనూరాధపేరు అనూరాధ బండి. స్వస్థలం […]
Continue Reading
కలను ఏ కన్నీళ్లు ఆపలేవు – శ్రీ సాహితి నిద్రను హత్యచేసిన ఆ కల పట్టపగలు ఎన్నో రాత్రులను మోసుకుంటూ ఏ రోజుకు చిక్కకుండా ఏ గంటకు పట్టుపడక నగ్నంగా తిరుగుతుంది. ఎదురొచ్చిన ముఖంపై చెంబుడు కబుర్లు చల్లి చిందుల్ని ఏరుకుంటూ పసి హృదయంలో లోతుగా పాకిన ఇష్టం పెద్దయ్యాక వటవృక్షమై ఇప్పుడు కలకు కళ్ళతో పనిలేక కాలంతో ముడి వీడి కోరికగా మారి మనసులో మాటైయింది…చూపైయింది… చప్పుడైంది….చిత్రమైంది. ఇక కాలు ఆగేదాక కళ్ళు ఆరేదాకా ఏ […]
Continue Reading
వేయి మాటల ఉప్పెన -చందలూరి నారాయణరావు కోపానికి చీల్చుకొచ్చిన లోపలి మనిషి నోరు బయట పుట్టపలిగి వంద నాలుకల వేయి మాటల ఉప్పెన నాలుగు కళ్ళుగుండా వేలమైళ్ళ మీటవేసి మెదడును ఖాళీ చేసిన రక్తం పాదాలకి చేరి తలలో పాతపగను తాకి మొగ్గలేసిన సమస్య పచ్చని గాయమై ఎర్రగా నవ్వింది. ఆ నల్లని రోజు నిండా నిమిషానికో గాయానికి స్రవించే అరుపుల తరంగాలు చెవుల్లో పొంగి పొర్లి పక్కనున్న రోజుపై చింది పగలు చీకటి దుప్పటి కప్పుకుంటే […]
Continue Reading
ఎండి తుమ్మ గజ్జెలు -గుమ్మల సాయితేజ ఆడుతున్న మా అయ్య చెప్పిన ఎండి తుమ్మ గజ్జెలు కట్టి ఆడుతున్న నవ్వుతున్న నవ్వుతూ ఆడుతున్న కొత్త బొబ్బలెక్కిన పెయ్యి ఏడెక్కినకంట్లో నీళ్లు బయటికొస్తేచెమట అనుకోని తుడుసుకుంట ఆ డముకు డముకు సప్పుల్ల నా ఏడుపును కలిపేసి పండ్లు ఇకిలిచ్చి కండ్లు సిన్నంగ చేసి నడుం మీదో చేయి నెత్తి మీదో చేయి పెట్టి భరతనాట్యం అయ్య పిల్ల తిని చాలా రోజులైందయ్య అని పాన్ పరాగ్ ఉమ్మేసుకుంటా చెప్తున్న మా అయ్య మొహం చూసి నవ్వుతున్న నవ్వుతూ ఆడుతున్న మూగవోయిన చేయి చూపించి పైసలు ఇచ్చిన పెద్దనాన్న , మామయ్య , పెద్దమ్మలను చూసి పొర్లు దండాలు పెడుతున్న తమ్ముని చూసి అయ్యా […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక అనేక విధ్వంస దృశ్యాలు -గవిడి శ్రీనివాస్ యుద్ధం ఎపుడు విధ్వంసమే విద్వేషాలే యుద్దానికి మూల ధాతువులు . ఆధిపత్యం పోరు ప్రాణాల్ని ఛిద్రం చేస్తుంది . అండ చూసుకొని ఒక చిన్న దేశం అంగ బలం చూసుకొని ఒక పెద్ద దేశం యుద్దానికి తెరలేపాయి. శూన్యాన్ని విధ్వంసం చేసి ఆకాశాన్ని అల్లకల్లోలం చేసి రక్తపు మడుగుల వాసన తో యుద్ధం తడిసిపోతోంది. నాటో వ్యూహాల మధ్య దేశాల దేహాలు తగలబడిపోతున్నాయి. ఇప్పుడు బతకడమంటే మూడో ప్రపంచ […]
Continue Readingఅబద్ధమాడని నిజం -చందలూరి నారాయణరావు నిత్యం వారిద్దరి విందులో రుచిగల మాటలు అబద్దమాడని నిజాలు ప్రియమైన వంటకాలు. ఎదుటపడని కలయికలో ఎదమాటున సంగతులు మధురంగా మైమరిపించే మనసూరించే ఇష్టాలు. నిద్రమంచానే చూపులు ముఖాల్లో ఏరులా ప్రవహించి సంతోషసారాన్ని ఇచ్చి పదునుగా ప్రవర్తించి రోజూ గుప్పెడు అనుభావాల్ని ఒకరిలో మరొకరు చల్లుకుని ముసురుపట్టి మెరుపులతో జోరుగా కురుసుకుంటారు తనివితీరా తడిసిన తలపులకు మన్ను వెన్నులో పదాల మొలకలు పుట్టపగిలి ఉదయించుకుంటారు వాక్యాల మెరుపులతో కౌగిలించుకుంటారు. కవితల విరుపులతో రెపరెపలాడతారు… […]
Continue Readingఎందాకని జ్ఞాపకాలకు రుచౌతావు? – శ్రీ సాహితి ఎన్నాళ్ళని ఆ ఒక్క ప్రశ్నను ఈడ్చుకుంటూ దగ్గరతనాన్ని కలగంటూ దూరాన్ని మోస్తావు? చాటేసిన ముఖంతో మౌనాన్ని తప్పతాగి వేళకు మనసుకు రాని జవాబుకు ఎన్ని రాత్రులను తీవాచిగా పరుస్తావు? చూపలరిగి చుక్కలై అలిసిన ఆశకు దప్పిక తీర్చాలని కన్నీళ్లను గొంతులో రహస్యంగా ఎందాకని దాస్తావు? కాలం తొక్కిడికి ఒరిగిన కోరికను సున్నితంగా చేరదీసి కడుపున దాచి ఎందాకని గుట్టుఔతావు? కళ్ళకు తెలియకుండా కన్న కలను కరిగి ఆరకుండా చెదరి […]
Continue Reading
భవిత – టి. వి. యెల్. గాయత్రి చెట్టులేదు చేమ లేదుచిట్టడవు లెక్కడ? లేనే లేవుపులుగు పోయి పుట్ర పోయిపశుల జాతి పోయి పోయివెనకడుగై కనుమరుగైగతము లోకి జారి పోతేఒంటరిగా వేదనతోభగభగమని మండి పోతూవేడి పుట్టే వాడి సెగలుపుడమి తల్లి కక్కు తుంటేఎక్కడ? ఎక్కడ? నీ భవిత?చెప్ప వోయి వెఱ్ఱి మనిషి! గాలి నిచ్చి జీవమిచ్చి చేవ నిచ్చి మేలుచేయుచెట్టు చేమ పెంచ వోయి!చేర దీసి నీరు పెట్టిభూత కోటి బ్రతుకు పట్టిభూమాతకు బహుమతిగాపచ్చదనము పెరగనీయి! ***** టి. వి. […]
Continue Reading
ఆరాధనాగీతి -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి పాత పుస్తకాలుతిరగేస్తుంటే నెమలీక జారిపడింది,ఎన్ని దశాబ్దాల నాటిదోఇంకా శిథిలం కాలేదుగుండెలో దాచుకున్నతొలివలపులా ఇంకామెరుపులీనుతూనే ఉంది! ఊరంతామారిపోతోందిపాతభవనాలన్నీ రాళ్ళగుట్టలవుతుంటేఅల్లుకున్న నా జ్ఞాపకాలన్నీచెంపలపై చెమ్మగా జారసాగాయి!అదిగో ఆ రంగువెలసినఅద్దాలమేడ కిటికీ మాత్రంతెరిచే ఉందిఅక్కడినుంచి ఒకప్పుడునన్ను తడిమిన పద్మనేత్రాలులేకపోవచ్చుకానీఆ ఆరాధనా పరిమళం మాత్రంఇప్పటికీనాకు నిత్యనూతనమే!!మా కళాశాలకుపాతబడిన విద్యార్థిగావెళ్లాను,అన్నీ నవాంశలే అక్కడ,కొత్త గదులు,చెట్లుఒక్కటిమాత్రమేనన్ను హృదయానికిహత్తుకుందిపాత మిత్రుడిలా..నా వేళ్ళు తడిమిన ఆ పుటలన్నీవిశ్వభాషలో నన్నుపలకరించాయి,నన్ను సేదతీర్చాయిచంటిపాపను చేసి లాలించాయితాదాత్మ్యతలోకాలం తెలీనేలేదు.సముద్రం వైపునడిచాను.తీరం హంగులు దిద్దుకుంది గానీ…అలల దాహమే ఇంకాతీరినట్టు లేదునా బాల్యంలోలాగేఒకటే […]
Continue Reading
తూకం -రూపా దూపాటి అందమైన మనిషిని పువ్వుతో పోల్చడం తప్పేమీ కాదు! కానీ ఒక అబ్బాయిని రోజా పువ్వులా ఉన్నావు అనడాన్ని నేను ఇప్పటి వరకు వినలేదు!! వండు కోవడం, తినడం మానవ అవసరాలే! కానీ మీ బాబుకు వంట వచ్చా అని పెళ్లి కుదుర్చుకున్న సంఘటన నేను ఇప్పటి వరకు చూడలేదు!! స్వతంత్రం మనకి ఎపుడో వచ్చింది! కానీ ఆడపిల్ల ఒంటరిగా తిరుగుతున్నప్పుడు ధైర్యంగా ఉన్న మనసును నేను ఇప్పటి వరకు తారసపడలేదు!! అమ్మాయి, అబ్బాయి […]
Continue Reading
వివక్ష?! -అనురాధ నాదెళ్ల వివక్షా? అలాటిదేం లేదే. భారత రాజ్యాంగం ఎప్పుడో చెప్పింది- కులం, మతం, వర్గం, లింగం, భాష ఇలాటి భేదాలేవీ ఉండవని, అన్నిటా అందరూ సమానమేననీ! అంటే వివక్షలంటూ ఉండవన్నమాట! మరి, ఈ పదం ఎలా పుట్టిందంటారా? భలే సులువు! ఇంట్లోంచి, మనుషుల్లోంచి, ఆలోచనల్లోంచి, అహంకారాల్లోంచి అలా వైనవైనాలై, రాజ్యాంగ నిర్మాతలకు తోచని ఎన్నో మార్గాల్లోంచి పుడుతూనే ఉంది! వారి మేధకు అందని దారుల్లో పెత్తనం చేస్తూనే ఉంది. ముందుగా ఏదైనా ఒక ఇంటి […]
Continue Reading
తల్లి చీర -రాజేశ్వరి దివాకర్ల మమతల వాలుకు చిక్కి వలస వెళ్ళిన వాళ్ళిద్దరు తిరిగి రాని సమయాలకు ఎదురు చూపుల ఇల్లు మసక బారిన కళ్ళతో ఇసుక రాలిన చిన్న శబ్దానికైనా ఇటుక గోడల చెవిని ఆనించు కుంది. విశ్రాంతి పొందిన ఉత్తరాలు కొన్ని బ్యాంకు జమా బాపతు తాఖీదులు కొన్ని పిల్లల పుట్టిన రోజులకు గుడి పూజల తారీఖుల పిలుపు రివాజులు కొన్ని గాలి వాటుకు ఎగిరి ధూళి కమ్ముకున్న నేలకు ఒరుసుకున్నాయి. సంవత్సర చందాలకు […]
Continue Readingచూపు చెంగున….. -చందలూరి నారాయణరావు నేను అనుకోలేదు నా కవిత ఓ బంధానికి పెద్దమనిషి అవుతుందని… ఓ మనసుకు చుట్టరికంతో చిత్రాలు చేస్తుందని… ఓ సంతోషాన్ని వరంగా బలమై నిలుస్తోందని…. ఓ కదలికను పుట్టించి కలగా దగ్గరౌతుందని… ఓ కమ్మనిమాట సువాసనతో మనసు నింపుతుందని ఓ ఆనందాన్ని పంచే అందాన్ని మదికిస్తుందని…. ఎప్పుడు పుట్టిందో? ఎక్కడ పెరిగిందో? ఎలా ఎదురైందో మరి? ఇప్పుడు నాకై అనిపించేలా నాలో ఇష్టమై నా కవిత కొంగున ఆమె బంగారం. […]
Continue Readingతీపి దుఃఖాలు -గవిడి శ్రీనివాస్ ఒక అసంపూర్ణ సంధ్యాకాలం నీ విచ్చిన సంతోషంతో నువ్ పంపిన సందేశంతో ఇక్కడ నీ జ్ఞాపకాల్ని ధ్యానిస్తున్నా . ఒక్క మాట చెప్పు నీ తపస్సులో ఉషస్సుని చూస్తున్న నాకు ఈ తీపి దుఃఖాలు ఓదారుస్తాయా ..! నీ చూపులు వెన్నెల్ని కురుస్తున్నపుడు నీ ఊహలు తూనీగల్ని ఎగరేస్తున్నపుడు నీ కన్నుల్లో అఖండ దీపాలు వెలుగుతున్నపుడు నిశ్చేష్ఠుడనై నిర్ఘాంత పోయినపుడు ఆ ఉఛ్వాస నిశ్వాసాల్లో ధ్వనించిన అనురాగ మధురిమల్ని ఏరుకుంటున్నపుడు నాలో […]
Continue Reading
చెరగని చిరునామా -రామ్ పెరుమాండ్ల రాత్రి వాహనాలన్ని ఇంటికెళ్ళాయి .కానీ ఫుట్ పాత్ పైకి ఎవరొస్తారో తెలియదు.కడుపులో ఖాళీలను పూరించడానికి ఈ లోకం ఏ ఒక్క అవకాశం ఇవ్వను లేదు .ఆకలిని వెతికి వెతికి అలిసిన కన్నులు కునుకు కోసం దారి వెతుకుతున్నాయి . ఈ దేశం చేసిన సంతకాల చట్టాలు రోజూలాగే తన ఖాళీ సంచిలో నింపుకోవడానికి వెళితే చెత్త కుప్పలో విరివిగా దొరికాయి .అయిన తనకేం తెలుసు బడి లేదు బలపం లేదు . అలా ఆ కాగితాలను పరుపుగా ఇటుక పెళ్లను దిండుగా జేసుకున్నాడు .తన ఖాళీకడుపుపై […]
Continue Reading
యుద్ధం ఒక గుండెకోత-19 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి ఉగ్రమో ఆగ్రమో పదునెక్కిన రెండు కొమ్ముల అమానుష మృగాలు ఆవురావురుమంటూ కాలుదువ్వుతున్నప్పుడు మదం తలకెక్కినవి కొన్ని, మతం దిమ్మెక్కినవి కొన్ని రెండు తలల సర్పాలు రెండు నాల్కల సరీసృపాలు పెనుబుసల ఊపిర్లతో అంతకంతకూ మంటని రాజేస్తున్నప్పుడు ఇతిహాసాలలోంచి సైతాన్లూ, హిరణ్యకశిపులూ నల్లమాంత్రికులూ, భస్మాసురులూ ఏ మత గ్రంథాలలోంచో ఊపిర్లు పోసుకొని భూగర్భ సమాధుల్లోంచి పైకి లేస్తున్నప్పుడు మూఢనమ్మకాల అగ్ని పర్వతాల్ని రగిల్చి భూ ఆవరణల్ని స్మశానాల్ని […]
Continue Readingపరంపర -బండి అనూరాధ మరలిపోయినాయధాస్థితిలో తిరిగి నిన్ను నిలిపే కాలస్ప్రుహ ఏదో వెన్నునంటే ఉంటుందెందుకో. ఆగి చూసుకుంటే-విడిచివచ్చినవేం పెద్ద బాధించవు.అంతర్లీనమై కొంత దుఃఖాన్ని నిక్షిప్తం చేస్తాయ్. అంతే. కొంచం సమయం చిక్కి వెనుకకి ప్రయాణమై చూసుకోలనుకుంటేఒక్క అద్దముంటుంది లోన. అంతే ముందుకుపోయే ఉత్సాహమో చింతనోఏదయితేనేం ఒక కొనసాగింపుకిక్షణాల ముస్తాబుని గురించివేడుకయిన గొంతుతో-ఒక పాటలానోకన్నీటి చరణమంత రాతతోనోచెప్పుకుపోతుంటావు. అంతే అపరిపక్వ పగళ్ళలో పగుళ్ళనూ చూసిపరిపక్వ రాత్రుళ్ళల్లో చీకటినీ చూసాకవెన్నెలకి చలించలేదని అమాసకి పున్నమి ఊసుల్ని కథలుగా గుచ్చాక ఓ నా అసమతుల్య ప్రపంచమా!- జీవనమనోవికాస సాఫల్యతకైఏ సమాజంవెంట నేనిపుడు ప్రయాణించాలీ?ఎక్కడ! మళ్ళీ […]
Continue Reading
అందీ అందని ఆకాశం (కవిత) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి ఓ కవి ‘మధుశాల’ లోతుల్లో మునిగి వున్నాన్నేను అదేమిటో… మనసు పొరల్లో దాచుకున్న ఇష్టమైన అనుభవాలన్నీ అనుభవంలోకి వచ్చాయి..! జ్ఞాపకాల పొరల్లోని కౌగిలింతల స్పర్శలు చిక్కటి స్నేహాలు జో కొట్టిన హస్తాలు… ఎందుకో మరోసారి పితృస్వామ్యం పైన అక్కసు ఎగిసిపడింది..! పురుషుడు ఆడమాంసపు ఆఘ్రాణింపుపై రాసినా వేశ్యల భోగలాలసపై మనసు పడినా ప్రియురాళ్ళ ఓణీల్లోని అందాల్లో ఓలలాడినా అన్నీ స్వానుభవాలేనని ఒత్తి పలికినా ఆక్షేపణ లేదు ఈ పితృస్వామ్య […]
Continue Reading
స్నేహమయీ! -డా. నల్లపనేని విజయలక్ష్మి తెన్ను తెలియని ప్రయాణంలో తెరచాపై ఒడ్డు చేర్చింది నువ్వే ఉక్కిరిబిక్కిరవుతున్న ప్రాణానికి ఊరట నిచ్చింది నువ్వే వడగాలికి ఉడికిపోతున్నప్పుడు కమ్మతెమ్మెరై సేదతీర్చింది నువ్వే చలిగాలికి వణికిపోతున్నప్పుడు వెచ్చని ఓదార్పయింది నువ్వే నీ వాన జల్లులో తడిశాకే కదా! ఈ యంత్రం చిగురించింది వికసించే పువ్వును చూసి పసిపాపలా నవ్వటం పచ్చని చెట్టును చూసి పరవశించటం రాలిన ఆకుల గలగలల్లో రాగాలు వినడం నిన్ను చూసే కదా నేర్చుకున్నాను ఉద్విగ్నంగా ఊగిపోయినా ఆగ్రహంతో […]
Continue Reading
అంతా నీటి మీద రాతలే (కవిత) -కందేపి రాణి ప్రసాద్ ఆకాశం లో నువ్వు సగం అంటారు అంతా వాళ్ళే దోచుకు పోతారు ఆకాశమే నీ హద్దు అంటారు అంగుళం కూడా ఎదగనివ్వరు నువ్వెంతయిన చదువుకో అంటారు అబ్బాయిని మాత్రం మించకు అంటారు నిన్ను ఎక్కడికైనా పంపిస్తాం అంటారు పక్కింటికైన తోడు లేనిదే పంపించరు. వరుడిని ఎంచుకునే హక్కుంది అంటారు ఎంచుకుని తీసుకెళ్తే ఇంట్లోంచి గెంటేస్తారు సమాన హక్కులు ఇచ్చాం అంటారు ఎప్పుడు వెనక వరసే మిగులుస్తారు […]
Continue Readingమేకప్ -బండి అనూరాధ మరోసారి గాయాలని పిలుద్దాంరహస్య చల్లగాలితో హృదయాల్ని లాలిద్దాంకాస్త కుదురుకున్నట్లు ధైర్యాన్ని ప్రకటిద్దాంలోలోపల బావురుమనే కరువుని పక్కకిజరుపుదాం రేకులురాలిన గులాబీలకి ముఖాలనంటిద్దాంముళ్ళని తాకిన మనసుల కథలని దాటిద్దాంపచ్చని ఆకుల వెచ్చని శ్వాసన నిదురిద్దాంఅద్దాల్లో నిజాలకు నీడలు కల్పిద్దాం చూసినకొద్దీ ఎముంటుందీ చీకటి తప్పవెలుగులుచిందే ముఖాలు ఎన్నీ భూమండలమ్మీదఅయినా ఎందుకో దుఃఖాన్నంతా తలగడకిద్దాంచిరునవ్వుతో కాలంపై యుద్ధం చేద్దాం ***** బండి అనూరాధపేరు అనూరాధ బండి. స్వస్థలం కృష్ణా జిల్లా గన్నవరం మండలం కేసరపల్లి గ్రామం. ప్రస్తుత నివాసం కృష్ణా […]
Continue Readingప్రత్తిపాటి నానీలు -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి 1. అమ్మే.. నా బలం ఎప్పుడూ! నా కలంలో సిరా.. అమ్మ కన్నీళ్ళేగా! 2. ఆమె కళ్ళకు ఒకటే ఋతువు! అతని అహం తీర్చే… శ్రావణమేఘాలవి! 3. ఆ రాత్రి అరుణమై జ్వలించింది! వీరుని రక్తం పూసుకుందదిగో కశ్మీరం! 4. ఆదివారం ఒక్కటే, బతికిపోయాను…! రెండైతే… బొందితో స్వర్గమే!.. 5. అంతా ఆ నలుగురే! ఆహ్వానించడానికీ… సాగనంపడానికి కూడా! 6. అవమానాలు తూటాల్లాంటి మాటలవ్వచ్చు. కానీ… గుండెకు తూట్లు కారాదు! 7. […]
Continue Reading
ఆమె లోకం -గూండ్ల వెంకట నారాయణ ఎండకు ఎండివానకు తడిసిఇంటికి రాగానే బయట ఎక్కడెక్కడో గాలి రెమ్మల్లా తిరిగిన కోళ్లన్నీఆమె కాల్లచుట్టూ తిరుగుతూచీరకి ముక్కులు తుడుస్తూగోల పెడుతూ ఉంటాయి.ఆమె ఒక్కో రోజు వాటిని కసురుకుంటుంది.’ నా సవుతుల్లారా చీర వదలండే ‘ అని.ఒక్కో సారి ‘ నా బంగారు తల్లుల్లారా ‘ అని ముద్దు చేస్తుందిఆ కోళ్ళు ఆమెకి బిడ్డలు మసి నిండిన ఆవేసిన కుండలాంటి బూజు మొలిచిన రేకుల కొంపలోఆ మొక్కతే కోళ్ల కౌగిలింతల మధ్యపగలంతా పొలం కూలీలో కరిగిన ఒంటిని నిద్ర పుచ్చుతుందిదోసిటి […]
Continue Readingసరికొత్తగా ….. -రామ్ పెరుమాండ్ల అనగనగా ఓ ఉదయం కనులకు చూపులను అద్దుకొని పాదాలకు అడుగులను తొడుక్కొని నిన్నటిదాకా చెల్లా చెదురుగా పడి ఉన్న హృదయం రాత్రి వచ్చిన పీడకలను చెరిపేస్తూ స్వేచ్ఛగా ,విశాలంగా మార్పుకు సిద్ధమైంది . కాలం మనస్సుకు అంటుకున్న గతకాలపు మాసిన చేదు జ్ఞాపకాలను ఊరవతలి కాలువ బండ కాడ ఉతికేసి శుభ్రంగా గాలికి ఆరవేసి ఓ చెట్టుకింద సేద తీరుతున్నది. అలా ఆకాశాన్ని గుండెల్లోకి ఒంపుకొని చూడగా అటు ఇటు కదలాడే […]
Continue Readingహృదయ పుష్పకం -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి ఆ మూడుకాళ్ళ ముసలితో…పరుగులు తీయలేక…పగలంతా అలసి , సొలసినిద్రా శయ్యపై తలవాల్చగానే…కలలు తలగడై జోలపాడగాఅంతులేని శాంతి పొందిన నా హృదయంలోవేకువ రాలే పారిజాతాల్లా…… నూతనోత్తేజపు పరిమళాలు! జారే వెచ్చని కన్నీళ్ళనుపీల్చుకునేనా కొంగు చల్లని తోడై నాతో నడుస్తూ…అవసరమైన చోటల్లా…నడుంచుట్టూ బిగిసినవశకానికి నాందీ వాక్యమైసుప్రభాతపు పూవై వికసిస్తుంది! తలపుల తడితో…ఊహల అల్లరితో వల్లరిగా సాగి,హృదయ కుహరంలో బీజమై…లోలోపలి ఆశలకు చివురులు తొడిగి,రగిలే క్షణాలను సింధూరంగా మార్చుకుంటూ…తూరుపు వీణెపై పలికే నవరాగానికిజత కలిసే తాళమై….వేవేల మయూఖలుగా ఉదయించేభానుతేజమై…భావికి వెలుగయే […]
Continue Reading
మౌనశిఖ -లక్ష్మీ కందిమళ్ళ ఆమె మౌనశిఖ ఆమెలోని సున్నితత్వమే ఆమె మాటలోని మాధుర్యం తన మనసులోకి ఏది ఒంపుకోవాలో తెలిసిన సహృదయిని తనకు ఎంతో ఇష్టమైంది స్వచ్ఛత ఆమె గురించి ఎంతో చెప్పాలనే ఉంటుంది కానీ వినిపించుకునేవారెవరు?? వినేవాళ్ళు లేరనే నేమోఎప్పుడో మూగబోయింది గొంతు. ***** కందిమళ్ళ లక్ష్మికర్నూలు గృహిణి సాహిత్యాభిలాష (చదవడం,రాయడం) ప్రవృత్తి: కవిత్వం రాయడం
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండెకోత-18 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి హింసా ప్రతిహింసా ద్వేష ప్రతీకారాల వైరస్సులతో వణికిపోతున్న వాళ్ళకి అమ్మ అనురాగం ఏం రుచిస్తుంది? నోరంతా యుద్ధవాసనతో పుళ్ళుపడిపోయిన వారికి కన్నపిల్లల అమాయకపు ముద్దు మాటలు ఎక్కడ గొంతు దిగుతాయి? తలనిండా ఎత్తులు పైఎత్తులూ జులపాల్లా పెంచుకొంటున్న వాళ్ళకి శిరోభారం తగ్గించేందుకు భార్య అనురాగంతో రాయబోయే ప్రేమమందు ఎక్కడ పనిచేస్తుంది? యుద్ధజ్వర కలవరింతల్ని ప్రపంచమంతా వినిపించేవరకూ నిద్ర ఎక్కడ పడుతుంది? యుద్ధ క్షుద్ర దేవతకి ప్రజాస్వామ్యాన్ని […]
Continue Reading
ఉప్పు నీరు -జయశ్రీ అట్లూరి ఎండి పొడారిన కనుగవచెలరేగే తుఫానుల తాకిడికుమిలి కదలి చెమ్మారిన అలికిడిఆరని జ్వాల కరిగిన కల విరిగిన అల చేరేసిన తట్టా బుట్టా మట్టిపాలుకనిపెంచిన పిల్లా జెల్లా నిన్నటి మురిపాలుకసాయికన్ను పడితే కడదేరిపోయే జీవితాలుఆశలు ఆశయాలు కొడిగట్టిన దీపాలు తరతరాలుగా ఎత్తుతున్న తలల అణచివేత యుగయుగాలుగా ఎవరూ వినని ఆత్మఘోషదినదినపు సుడిగుండాల గుండెకోత నాకు నేను నాది..నాకుండకూడని భాష కోటానుకోట్ల మగువల తీరని దుఃఖంగుండె సెగకు కరిగిన వ్యథ రుధిరాక్ష స్రవంగాబాధా సాంద్రపు రక్తకన్నీటి చుక్కలుగా లక్షల కోట్ల కన్నీటి […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-17 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి ఖాండవ దహనంతోగాని జఠరాగ్ని చల్లారని ఈ మహానలానికి శాంతి ఎప్పుడు కలుగుతుందో? ఎన్ని ప్రాణాల్ని పుడిసిటపట్టి ఔపోసన పడ్తే చల్లారుతుందో? ఎందరు తల్లుల గర్భశోకాన్ని మింగితే ఎందరు పసిపిల్లలు తల్లి ఒడిని వదిలి దారి పక్కన గడ్డిపూలై తలవాల్చేస్తే ఎందరు కన్నెపిల్లల యవ్వన స్వప్నాలు గాలిమేడలుగా కూలిపోతే ఇంకెందరి విచక్షణ కోల్పోయిన యువావేశాలు యుద్ధయాగంలో సమిధలైతే ఎందరు యువకులు సిద్ధార్ధులై మృత్యువును అన్వేషిస్తూపోతే ఎప్పటికి… […]
Continue Reading
పుత్తడి బొమ్మ మనసు తెలుసునా ? -శ్రావణి బోయిని పచ్చని తోరణాలు … ఇంటి నిండా బంధువులు … బంగారు బొమ్మల ముస్తాబు చేశారు తనని … పక్కన స్నేహితులు … ఎవరి పనుల్లో వారు … ముస్తాబు గురించి అడిగే స్నేహితులు … బాధ్యతలో బిజీగా అమ్మా నాన్నా… పైకి కనపడకుండా బాధని లోపల దాచుకున్న అమ్మా నాన్నా… బాధని భరిస్తూ అన్ని సిద్ధం చేస్తున్న సోదరి… అందరికి సంతోషంగా ఉన్న … తన మదిని […]
Continue Readingగ్రీన్ కార్డ్ -రాజేశ్వరి దివాకర్ల పొదుపుబతుకులశ్రీమతులు కొంగు బంగారాన సంతానవతులు సంసార చక్రాలకు బండి కందెన ఇరుసులు హక్కుల ఆత్మగతానికి విడిపోనివి ఆప్యాయతలు, అనుబంధాలు అందుకే ఎడతెగని ప్రయాసలు. విశ్రాంతి తీరాన ఉబలాట ప్రయత్నాలు . తోలుపెట్టెల తూకాల బరువుకు కిటికీలు తెరుచుకోని గాలి పయనాలు. దిగగానే బిత్తరిచూపుల కలయికలు, తివాచీల మెత్తదనానికి కాలిమడమల పగుళ్ళు గుచ్చుకోనీయక పదిలపడిన వాళ్ళు . వాలుకుర్చీలో దినపత్రికను అక్షరాలకు ఒంటరిగా విడువక ఆయనను సిగముడిలో తురుముకుని వచ్చినవాళ్ళు కొరియన్అంగళ్ళ భారతీయతలో […]
Continue Readingనిశ్శబ్ద గ్రంథాలయం -లక్ష్మీ కందిమళ్ళ ఇప్పుడు సత్యం పలికే చోటికి పయనం అక్కడంతా సీతాకోకచిలుకల సందడి ఇంకా శంఖు శబ్దాలు మధురంగాఆ ముచ్చట ఎంత చెప్పినా తక్కువే మరిఇహ ఆ అనుబంధపు తడికి ఎండిన కొమ్మైనా చిగురించదూ ఆ మాటలు వినగలగడం ఒక వరంపాషాణమైనా కరిగి కదులుతుంది నదిలా ఇహ, అలా బ్రతికేస్తే చాలనిపిస్తుందిఅప్పుడు అదంతా ఒక మురిపెం ఆ నిశ్శబ్ద గ్రంథాలయంలో.. ***** కందిమళ్ళ లక్ష్మికర్నూలు గృహిణి సాహిత్యాభిలాష (చదవడం,రాయడం) ప్రవృత్తి: కవిత్వం రాయడం
Continue Reading
అల్లిక -నస్రీన్ ఖాన్ సున్నితత్వం నీ చిరునామాదుఃఖాలన్నింటినీ గుండెలోతుల్లో కుదేసిఅప్పుడే విచ్చుకున్న పువ్వులా చక్కటి నవ్వులు చిందిస్తావ్కవచకుండలంలా సహజంగా అబ్బినదేమోరంకెలకైనా మృదుత్వమే జోడిస్తావ్ ఎక్కడిదో ఈ సహనంరంగు రంగుల దారాలతో అందమైన అల్లికేసిపిట్టగూడులా కలుపుకుపోదామని తపన పడుతుంటావ్నిటారుతనాన్నివిచ్చుకత్తుల పదును వెన్నుపై సలపరిస్తూంటే దోస్త్ఏ చిరునవ్వులో జీవాన్ని రంగరించాలని తపిస్తున్నావ్ఎప్పుడో పావువై బరిలో ఉన్నావ్గమనించావా?క్విడ్ ప్రో కో రోజుల్లో ఇంకా నీకు మానవతా ఆలోచనలేమిటి? ఆర్ యా పార్మనసుకు గాయాలని చింతిస్తున్నావా చిందేరక్తంలో ఏ ఖుర్బానీ కోసం వెతుకుతావ్ చెప్పూఅన్నీ కలగలిసి ఒకే రంగై వెలిగిపోతూంటే నీ […]
Continue Readingనిశ్శబ్ద శిలలు -లక్ష్మీ కందిమళ్ళ ఒట్టి శిలలు కాదవి కన్న కలలు రాళ్ళలా పడివున్న అంతరాత్మలు కన్నీటిలో తడిచిన కథలు చెబుతాయి మరచిపోకు రాళ్ళల్లోనూ కన్నీళ్ళుంటాయి అవి శూన్యంలో నిలిచిన నిశ్శబ్ద శిలలు గత చరిత్ర సాక్షాలు. ***** కందిమళ్ళ లక్ష్మికర్నూలు గృహిణి సాహిత్యాభిలాష (చదవడం,రాయడం) ప్రవృత్తి: కవిత్వం రాయడం
Continue Reading
డైరీలో ఒక పేజీని… -సుభాషిణి తోట కొన్ని సమాధుల గురించి మాత్రమే మాట్లాడే మనంచావులు వాటికి కారాణాల గురించి ఏ ధారావాహికను ప్రసారం చేయలేం చేసినా ప్రాణం మన నుండి వీడినాక మొదలెడతాం. ఒక బిడ్డ బతుకు కోసం నీ కలం వేల కన్నీళ్ల ఆర్తనాదమై గర్జించాలి లేదంటే శవమో ఆ అంతర్భాగమో నదులై పారుతాయికుండపోతగా కురుస్తాయి కాలం కాని కాలంలోభూమి మీద పాపాలై మొలుస్తాయి కూడా….విషపూరితమైన గాలులు వీస్తాయిఅడవుల్లోకి దట్టమైన మంటలై పారుతాయి…ప్రతి చెట్టు కొమ్మా పామైమళ్ళీ మళ్ళీ నిన్ను విషపూరితం చేస్తుంది…. మొక్కలు బ్రతకవుగాలి పలకదునది సాగదునీరు పారదుఆకాశంలో ఒక్క […]
Continue Reading
క ‘వన’ కోకిలలు – 9 : విరోధాభాసల సనాతన గ్రీకు తాత్వికుడు హిరాక్లిటస్ – నాగరాజు రామస్వామి (Heraclitus 535–475 BC) Thunderbolt steers all things. The fiery shaft of lightning is a symbol of the direction of the world – Heraclitus. హిరాక్లిటస్ క్రీ.పూ. 5వ శతాబ్దపు గ్రీకు తాత్వికుడు. సోక్రటీస్ కన్న పూర్వీకుడు. గ్రీకు సాంస్కృతిక సనాతనులైన ఐయోనియన్ల ( Ionian ) సంతతికి చెందిన వాడు. గ్రీకు సంపన్న కుటుంబంలో, నాటి పర్షా దేశానికి చెందిన ఎఫిసస్ పట్టణం (Ephesus) (ప్రస్తుత టర్కీ) లో జన్మించాడు. ఐయోనియన్ […]
Continue Readingతెలియనిదే జీవితం -చందలూరి నారాయణరావు మనిషో పుస్తకం మనసో నిఘంటువు గుంపుగా చేరితే గ్రంధాలయమే. ఎప్పుడు తెరుచుండె సందడే. చదువుకుపోతుంటే కలిసేది ఎందరి ఆలోచనలనో! ఏరుకుపోతుంటే దాచుకునేది మరెందరి అనుభవాలనో! ఎంత చిన్న పుస్తకమైనా ఎంతో కొంత వెలుగే. ముద్రించిన అనుభావాలను చదువుతుంటే సంతోషమే. కొన్ని గొప్ప గ్రంధాల్లో ప్రతి ఘట్టం ఆమోఘమే ప్రతి మలుపు ఆశ్చర్యమే అనుసరించాల్సిన యోగ్యాలే. కొన్ని దినపత్రికల్లో పొట్టి బాధలు, పొడుగు కన్నీళ్ళు ఊరిని అద్దంగా చేసి పచ్చి వింతలను వేడిగా […]
Continue Reading
మనసు అలలు -సుమన జయంతి నిశీధి! అర చేతితో మూసిన మనసు అలరంగు రంగుల సీతాకోక చిలుకలకాంతి కలలా వేకువలో దృగ్గోచరమవుతుందిఆ లేలేత ఉదయాల నీరెండల్లోతూనీగ రెక్కలా సముద్రం అల ఆశల తీరాన్ని నుదిటిపై ముద్దాడుతుందిఆకాశం ఎరుపెక్కిన ముద్దమందారంలాఅలల నురగలపై తన చెక్కిలిని వాల్చి హృదయ రాగమాలపిస్తుంది… కరగని కాంతి సంవత్సరాల దూరాలలోకదిలే జీవనది అలలా ఈ విశ్వ ప్రేమ భావనెంత బాగుంది…! ఆకాశం ఎందుకో ఉన్నట్టుండి మేఘావృతమవుతుందిఓదార్పుకై కడలిని హత్తుకొంటూచినుకులా రాలుతుందిఆ అలజడిని గుండె పైకెత్తుకొని అలతీరంపై కెంపులనారబోస్తుందిచుక్కపుట్టే మసక సాయంత్రం వేళకోసుకు […]
Continue Readingపట్టించుకోనింక!! -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి గుచ్చే ఎగతాళి చూపుల ముళ్ళు,పడదోసే అడుసులాంటి మాటలుఅన్నీ దాటుకుంటూ…నన్నుచేరిన గెలుపు పిలుపు నాకేం కొత్తకాదు.ఏళ్ళ తరబడి పాతుకుపోయిన అహం,తుఫాన్ లో ఊగే ఊడలమఱ్ఱి లామహోగ్రంగా మాటలతో విరుచుకుపడ్డా..నిబ్బరంగా ఎదిగే నాపై పిడుగై కురవాలనుకున్నా…కలతల కన్నీళ్ళను కవితల్లో నింపుతూ కదిలే నాకు నువ్వేంటనే ….కుఱచ సంబోధన కొత్తగా అనిపించదు.నా ఆలోచనాలోగిలి అనంతాకాశమై..రెక్కలు చాచిన కొద్దీ సరిహద్దులు లేని విశ్వం నన్ను తనలోకి ఆహ్వానిస్తుంటే….నన్నింకా సగమంటూ పెట్టే పెనుకేకలు పాతాళంనుంచి వినబడుతున్న భావన…నా చూపంతా విశ్వైక్యం పైనే…ఆ పిలుపుల […]
Continue Reading
రసహృదయాలు – రాగ రంజితాలు -డా. కొండపల్లి నీహారిణి గరికపూలెత్తిన నేలమీద నడకలు నేర్చిన నీవు జాతి వైరుధ్యాల మాటలనే మూటలుగా ఎత్తుకోవుగానీ గోడకేసిన బంతి నీచేతికే వచ్చినట్లు ఇక్కడేవో కొన్ని ఉత్తుంగ తరంగ భావాలు శుభారంభాల కోసం ఓ పండగ కొత్తగా మళ్ళీ వచ్చింది. ఇంటిముందు పూలమొక్కను ఎందుకు నాటుతున్నామో తెలిసీ తెలియనితనంతో మొత్తం సముద్రాన్నంతా ఎత్తిపోసినట్లు పెళ్ళి గురించి ఏవేవో అధిక ప్రసంగాలు షడ్రసోపేతమైన జీవితాన్ని కావాలనుకునేప్పుడు ఒకరికోసం ఒకరు వస్తు గుణేపంతంగా మారుతుండాలి […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-16 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి నింగిని తాకుతోన్న మంటల వృక్షాలు ఆగి ఆగి చటుక్కున విచ్చుతోన్న జ్వాలా తోరణాలు రేకులు రాలుస్తున్న నిప్పురవ్వలు జూలు విదిల్చి ఆవులిస్తున్న మృగరాజు ఒళ్ళు విరుచుకొంటున్న క్రూరత్వం నిశ్శబ్ద శకలాలు చిట్లి జారిన శబ్దం తాను కాల్చకుండానే దహించుకుపోవటాన్ని అడవితీగల్ని అందుకొని ఎగబాకి అబ్బురంగ చూస్తోన్న వానర సమూహాలు రెండు నాలుకల ప్రహసనాల్ని చూస్తూ నివ్వెరపోతూ నాలుకల్ని దాచేసుకొంటోన్న సర్పాలు ముందున్నవి కదిలిపోతున్న దారిలో […]
Continue Readingఎప్పటికి వస్తుంది స్వేచ్ఛ ? -శ్రావణి బోయిని పుట్టగానే ఆడపిల్ల అన్నారు … నేను పుట్టగానే అమ్మని తిట్టారు … పక్కవారి తప్పు ఉన్నా, నా వైపు వేలు చూపిస్తారు ….. నల్లగా పుట్టినందుకు వివక్షతో చూసారు … పెరుగుతున్నపుడు ఇంటి నుండి బయటకి వెళ్ళకు అన్నారు … చదుతున్నపుడు చదివి ఎవరిని ఉద్ధరిస్తావ్ అన్నారు… ఆడుకునే వయసులో అబ్బాయిలు ఉంటారు జాగ్రత్త అన్నారు… కాలేజీకి వెళ్ళే వయసులో చూపులు జాగ్రత్త అన్నారు… మనసుకి నచ్చినట్టు ముస్తాబు […]
Continue Readingనెట్టింట్ల గాదు, నట్టింట్ల -డా. కొండపల్లి నీహారిణి మాటతూలుల మూటలుగట్టే మాయాజాల మర్మాల లోహ లోకంలో ఇప్పుడు వెలగాల్సింది నెట్టింట్లగాదు , నట్టింట్ల ! అరాచక క్రియా విధ్వంసకాల్లో అరచేతి అందాలబొమ్మగా గాదు మెట్టినింటి కీర్తికి, పుట్టినింటిప్రతిష్టవుగా! నెట్టింట్లగాదు నట్టింట్ల ! మనోమందిర ప్రాంగణాన , మానవమాన తీరంపై నిలిచిన నావ సంసారసాగరానిదే గనక అయితే మెత్తటిమాటై, గట్టి నిర్ణయమై శక్తియుక్తుల నాన్నవై , వెరవని పనివై నెరసిన తలలకు తల్లీదండ్రివై , ఈ నిరాదరణ అలల […]
Continue Reading
మొహం పగిలింది! -శ్రీనివాస్ బందా నొప్పికి భాషతో సంబంధంలేదు. నొప్పికి రకరకాల అవతారాలున్నాయి. కమిలిన చోటైనా కవుకు దెబ్బైనా నొప్పి మాత్రం ఒకేలా బాధిస్తుంది. అందరికీ తెలియాల్సినవే కానీ కొన్ని నొప్పులు కొందరికే తెలుస్తాయి. అలాంటి ఒక నొప్పిని, అందరికీ నొప్పి తెలిసేట్లు గుచ్చి మరీ చెప్పిన సినిమా – ‘ది గ్రేట్ ఇండియన్ కిచెన్’. ఏమిటా నొప్పి? మన దేశంలోనే కాదు – చాలా దేశాల్లో ఒక అసమానత చాలా సహజంగా వాడుకలో ఉంది. ఆడ. […]
Continue Readingబసవేశ్వరుని జీవితంలో ఆప్త మహిళలు -రాజేశ్వరి దివాకర్ల బసవేశ్వరుడు తలపెట్టిన, సామాజిక,ఆర్థిక, ధార్మిక ప్రగతికి ఆతని ఇల్లే కార్యక్షేత్రం అయింది. ఆతని ఆశయ సిద్ధికి, భార్యలైన గంగాంబిక, నీలాంబిక, ఆతని సోదరి అక్క నాగమ్మ అండగా నిలిచారు. ఆనాటి విప్లవ నాయకుని జీవితంలో ఈ మూవురు మహిళలు పోషించిన పాత్ర అసమానమైనది. బసవేశ్వరుడు శరణులకు సమకూర్చిన “మహామనె” (మహాగృహం)లో ప్రతి రోజు లక్షా తొంభై ఆరువేల జంగములకు సత్కారం జరిగేది. వారికి పై ముగ్గురు వండి వడ్డించే […]
Continue Reading
పూల పరిమళ స్నేహం -కోడం పవన్ కుమార్ ఇన్నేళ్ళ మన స్నేహంఈ మధ్య కాలంలోనీ కళ్ళలో అస్పష్ట దృశ్యాలు కనిపిస్తున్నాయెందుకు ఇన్నేళ్ళ మన ప్రేమైక జీవనంఈ మధ్య కాలంలోనీ గుండె స్పందనలు లయ తప్పుతున్నాయెందుకు ఇన్నేళ్ళ మన పలకరింపుఈ మధ్య కాలంలోనీ పెదవులపైన మాటలు చిగురుటాకులా వణుకుతున్నాయెందుకు ఇన్నేళ్ళ మన ప్రతి కలయికలోఒక మొక్క జీవం పోసుకునేదిఒక ఆత్మీయత టీ కప్పును పంచుకునేదిఒక బాధ మేఘమై ఆకాశంలో పరుగులు పెట్టేదికాలం క్షణాల్లో కరిగికలుసుకున్న చోట తీపి గురుతును వదిలేదిమైదాన ప్రాంతాలను వదిలిమహానగరాలను దాటిమెరీనా తీరం వెంట అలలై దూకేవాళ్ళంఅలసి అలసి […]
Continue Readingఎదురుచూస్తున్నా…! -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి అణువై ఊపిరిపోసుకున్న క్షణాలనుంచే ఆరంభం..నేను ఆడనేమోనన్న అనుమానపు దృక్కులు,ఆ దృష్టి దోషం తగలకుండా..భావిసృష్టిని మార్చగలనని బలంగా సంకల్పించి…అవతరించాను అమ్మగా! అడుగడుగునా ఆంక్షలముళ్ళు,గుచ్చే దాహపుచూపుల రెక్కలుకత్తిరించే అనలాయుధంగా …అక్షరాన్ని ఆరాధిస్తూ ఆకాశమంత ఎదిగాను. కఱకురాతి పయనం దాటి….సహధర్మచారిణిగా సహగమించాను,ఊడలమఱ్ఱి లా పాతుకుపోయినఆ అహం ముందురాలని నా దుఃఖాశ్రువుల లెక్క తేల్చలేను,నా మరోసగం మరమనిషని..అర్థమైనా వెనుతిరుగలేని సనాతనం నా ప్రత్యణువులో…నిరతాగ్నిగా వెలుగుతోంది!! అయినా…అద్వైతం కోసం, కంచెలు లేని కలలసాకారం కోసం,జ్వలించని, కన్నీటి కడలిని మోయని కలికి కనుల కోసం,కళ్ళు విప్పని నాటి నా […]
Continue Readingప్రేమంటే!!! -జయశ్రీ అట్లూరి ప్రేమంటే!!! రెండక్షరాలే అయినాజీవితంజీవితానికిసంక్షిప్త నిర్వచనం పంచుకునేదే అయినాపంచేద్రియాలు పనిచేయటానికిబిందు కేంద్రం భావం బహుముఖంవ్యక్తిగతంఅయినా ఏకోన్ముఖం మాట మాధుర్యంఛలోక్తులు విసిరే చనువుకన్నీళ్ళు తుడిచే ఆర్తికన్నీళ్ళు పెట్టే ఏకత్వం కళ్ళు మూసుకున్నాతెలిసే స్పర్శఆద మరవటానికినిద్ర పోవటానికి భరోసా నిరాశలో వెన్నుతట్టినిలబెట్టే జీవన దీపంమనసులో స్థిరమైన స్థానంమరొకరిని నిలపలేని అశక్తత నాకు కావలసిందిముఖం లేని నా రేఖాచిత్రాన్నిగోడెక్కించిఆరాధించటం కాదు నన్ను గుర్తించే నీచేతిస్పర్శ నిన్ను నిలవేసే నా చూపునన్ను నిలువరించే నీ విహ్వలతనీకు నాకు మధ్య మనం చెరిపేసిన గీత మన మనసు లోతుల్లోనిస్వాతి ముత్యపు చిప్పఅందులో మనం దాచుకున్నముత్యం లాంటి ప్రేమ అరిగినకొద్దీ పెరిగేది […]
Continue Reading
కొడిగట్టిన దీపం -ములుగు లక్ష్మీ మైథిలి నడుస్తున్న దేహం పై రాబందులు వాలుతాయిబతికి ఉండగానే నిలువునా చీల్చి చెండాడతాయిఆకలి తీరగానే నిర్దయగా వదిలేస్తాయితనువు అచేతనంగా మిగులుతుందిఆప్యాయతల తాలుకు కట్టిన తాయెత్తులు,రక్షరేకులు ఫలించవెందుకో?!..చలనం లేని ఆ దేహం కోసం కొన్ని నేత్రాలు అశృపూరితాలవుతాయికొన్ని చూపులు అగ్ని కురిపిస్తాయిసాయంత్రానికి వాడవాడలా కొవ్వొత్తులు ప్రశ్నిస్తాయిఏవేవో గొంతుకలు నినదిస్తాయి…తనరాక కోసం ఎదురుచూస్తున్నకళ్ళు…నిదురను వారిస్తున్నాయి..ఇంటి దీపం ఎక్కడ కొడికడుతుందేమోననీఆకాశంలో వెన్నెల ముఖం మసకబారిందినిన్నటిదాకా ఆడిపాడిన మేనుఇనుపహస్తాల గోట్లకు గాటుపడి రక్తమోడుతోంది…రాకాసుల కసికివారి కంటి వెలుగు శిథిలమైందినిండు పున్నమిని మాంసపుముద్ద […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-15 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి స్మశానమైపోతోన్న ఇసుక తిన్నెల్లో జండా కొయ్యల్లా నిల్చున్న విరిగిన బొమ్మజెముళ్ళ దారిలో కాందిశీకులై పొలిమేరలు దాటుతోన్న జనం శిబిరాలు చేరి తలదాచుకొంటున్నా ముఖాల్నిండా ఆర్తి పరచుకొని అంగరఖా చాటున గుళ్లు నింపిన తుపాకీల్లా మృత్యువుని సవాలు చేస్తూ ఆకాశానికి చూపులు ఎక్కుపెట్టే ఉన్నారు రాబందుల రెక్కల చప్పుడుకి పెట్రేగిపోతూ బంధుజనాల మృత్యువాసన వంటినిండా పూసుకొంటూ ఆకల్ని మింగేస్తున్న పూనకంతో ఊగిఊగి ఆదమరుపుగా రెప్పవాలిస్తే నిద్రాలింగనంలో […]
Continue Reading
ఎడారి స్వప్నం -డి. నాగజ్యోతి శేఖర్ నేను కొన్ని పూలఉదయాలను దోసిట పట్టి ఎదనింగికి పూయాలనుకుంటా….అంతలో…ఓ చీకటి చూపుడువేలేదో ముల్లై దిగుతుంది!పూల రెక్కల నిండా నెత్తుటి చారికలు! కొన్ని కలల తీగల్నీకంటిపొదరింటికి అల్లాలనుకుంటా….ఓ మాటల గొడ్డలేదోపరుషంగా నరుకుతుంది!తీగల మొదళ్లలో గడ్డకట్టిన వెతల కన్నీరు! కొన్ని ఆశల చైత్రాలను మూటకట్టి స్మృతుల అరల్లో దాచాలనుకుంటా…!ఓ ఉష్ణ శిశిరమేదో జ్వాలయి మండుతుంది…!పచ్చటి జ్ఞాపకాల ఒడిలో గాయాల బూడిద! కొన్ని శ్వాసల్ని ఉత్తేజ స్వరాలుగా కూర్చిగెలుపు పాటను రాయాలనుకుంటా..!ఓ అహాల అపశృతేదో ఆవహించి కర్కశంగా ధ్వనిస్తుంది!ఊపిరిగీతం గొంతులో […]
Continue Reading
అగ్నిశిఖ –కె.రూపరుక్మిణి నువ్వు ఏమి ఇవ్వాలో అది ఇవ్వనే లేదు తనకేం కావాలో తాను ఎప్పుడూ చెప్పనే లేదు..! నువ్వు అడగనూలేదు ..! నీలో నీతో లేని తనకు ఏమివ్వగలవు? కొసరి తీసుకోలేని ఆప్యాయతనా..!కోరి ఇవ్వలేనితనాన్నా.!మురిపెంగా పంచలేని లాలింపునా.!నిశీధిలో కలిసిపోయిన ఆమె చిరునవ్వునా..!!ఏమివ్వగలవు..?? ఎప్పుడైనా గమనించావా.. ఆమెని ఆ చిలిపికళ్ళలోని… లోతైన భావాన్ని….వర్షించలేని మేఘాలని.. ఆ మాటలలో కలవరపాటుని నిన్ను ఎడబాయలేక […]
Continue Reading
నువ్వెక్కడ -లావణ్యసైదీశ్వర్ సమానత్వం మాట అటు ఉంచుచట్టసభలో కాలుమోపేందుకైనా నీకిక్కడ అనుమతి పత్రం దొరకదునువ్వెంత గొంతు చించుకున్న హుక్కులు తగిలించుకున్న కాగితపు ముక్కలనుండి నీ ధిక్కారస్వరం బయటకు వినపించదు.. చూపుడువేలు మీది సిరాచుక్కలో నిన్ను కోల్పోయిన నీ నీడ లింగవివక్ష వలలో చిక్కుకుపోలేదా..సాధికారతకు అర్దం చెరిపిన నిఘంటువులో నిన్ను నిన్నుగా ఖైదు చేయలేదా.. రాజకీయం ఎప్పటిలాగానే రంగులు మార్చుకుంటూ పాత ఎజెండాల మీద పల్చగా పరుచుకుంటుంది..దరిలేని ప్రవహామదినిస్సహాయంగా కరిగిపోతున్న నీ పేరిక్కడ ఏవ్వరి తుది తీర్పులోనూ వినిపించదు..అసంకల్పితంగా కొన్ని చేతులు మాత్రం […]
Continue Readingనదిని నేనైతే -నస్రీన్ ఖాన్ ప్రపంచమంతా నా చిరునామా అయినప్పుడు నా ప్రత్యక్ష అంతర్థానాల కబుర్లెందుకో ఈ లోకానికి? అడ్డుకట్టలు ఆనకట్టలు నా ఉత్సాహ పరవళ్ళు నిలువరించాలని చూసినా పాయలుగా విస్తరించడం తెలుసు వాగులూ వంకలూ పిల్ల కాలువలుగా ప్రవహించడమూ తెలుసు పుట్టుకతోనే ఉనికి ప్రకటించుకునే నేను ముందుకు సాగేకొద్దీ జీవరాశులెన్నింటికో ఆలవాలమౌతాను సారించిన చూపంత పచ్చదనం పశుపక్ష్యాదుల దాహార్తి తీర్చే చెలిమ నా ప్రతిబింబమైన ప్రకృతి నాలో చూసుకుంటూనే ముస్తాబై పరవశిస్తుంది అలసట ఎరుగని పయనం […]
Continue Readingపేండమిక్ అమ్మ -రాజేశ్వరి దివాకర్ల సూర్యుని తూరుపు కిటికీ తలుపుల వారకు పరచుకున్న నీడలన్నింటిని గరిక చీపురు కట్టతో చిమ్మేసి జన వాసాల వీధులను శుభ్రం చేసేందుకు విస విసల చీరకుచ్చిళ్ళను నడుం చుట్టుకు బిగించేసి వచ్చేసింది విధులకు ఏమాత్రం తప్పని పుర సేవకి పెద్దమ్మ పేండమిక్ అమ్మ. ఎరుపు విచ్చిన వెలుగులో తెలుపు గౌను గుండె తడిని వత్తుకుంటూ ఊయలలో పాపని ఊరుకో బెట్టమని విడువలేక అమ్మకు అప్పగిస్తూ మరి ఏ బిడ్డకు తల్లి ఎడబాటు […]
Continue Readingతడిలేని నవ్వు -లక్ష్మీ కందిమళ్ళ గరుక విలువ చేయని జీవితం ఎడారిలా మారిన గుండె గొంతులోనే ఆగిన మాటలు శాసిస్తున్న శాసనాల ఊబిలోఉక్కిరిబిక్కిరవుతూ… ఒక నిన్ను ఒక నన్ను తిరగవేస్తున్న చరిత్ర ఒక సూర్యోదయంతో ఒక చంద్రోదయంతో తప్పని జీవిత పయనం తడిలేని నవ్వుతో అలా… ***** కందిమళ్ళ లక్ష్మికర్నూలు గృహిణి సాహిత్యాభిలాష (చదవడం,రాయడం) ప్రవృత్తి: కవిత్వం రాయడం
Continue Reading
మేలుకొలుపు -రాజేశ్వరి రామాయణం ఆశల కావడి భారందేహపు విల్లును నిలువెల్లా విరిచేస్తుంటేవూహాల రంగుల సౌధంకళ్లెదుటే పెళ్లలుగా విరిగిపడుతుంటేనీకంటూ మిగిలిన ఓ క్షణంనిన్నిపుడు ప్రశ్నిస్తోంది నీదికాని కలల్ని మోసుకొనికాలాన్నంతా రెప్పలపై కూరుకొనిఎదురుపడ్డ ముళ్ళన్నిటినీ పూవులుగా పులుముకుంటూఆకలి దప్పులు తాగేశావ్ నువ్ విసిరేసిన విశ్రాంతి శాశ్వతంగా నిన్ను అక్కున చేర్చుకుంటున్న వేళబాసలు చేసిన బంధం బరువుగా నిట్టూరుస్తూప్రాణం పోసిన పాశం మేఘాల అంచున రంగుల లోకపు హంగులకు కావలి కాస్తోంది ఎప్పుడైనా కనీసం ఒక్కసారైనా నుసిగా మారే కర్పూరానికి వెలుగొక్కటే కాదు ఆసాంతం మసిచేసే గుణముందని తెలిపావానువ్వుగా మారిన […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-14 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి వెలుగురేఖలు ఆవలిస్తూ చీకటి దుప్పటిని విసిరికొట్టి తూరుపుగట్టు ఎక్కి విచ్చుకోకముందే రాత్రంతా భయం ముసుగు కప్పుకొన్న కళ్ళు తడితడిగా నిరీక్షణ ముగ్గుల్ని ముంగిట్లో పరిచి వార్తాపత్రికలోని అక్షరాల్ని చూపుల్తో ఏరుకొంటూ ఏరుకొంటూ ఉండగానే కన్నీరు ఆవిరైపోతూ దేశాంతరాలు పట్టిపోతోంది ఆకాశానికీ నేలకీ మధ్య ఎక్కడో నిప్పులవాన కురుస్తోంది అక్షరాలన్నీ వేడెక్కి కళ్ళనిండా ఎరుపు జ్వాలల్ని ప్రతిబింబిస్తున్నాయి పొట్ట నిండా ఆందోళన ఆమ్ల ద్రావణమై పొర్లిపోతోంది […]
Continue Reading
గోదావరి- ఒక పయనం -ఎస్. జయ గోదావరి నవ్వుల గలగలలు కవ్విస్తుంటే వెంట వెళ్ళాం కాపలా కాసే భటుల్లా తెల్ల మబ్బుల గొడుగులు పట్టుకొని బారులు తీరిన ఆకుపచ్చని కొండలు దారంటా పరిచిన నురగల మల్లెలు చిన్ని చిన్ని సుడిగుండాలు నవ్వే గోదావరి బుగ్గల్లో సొట్టలు సన్నని సవ్వడితో అలలు మెలమెల్లగా విరిగిపడుతూ అంతలోనే కలిసిపోతూ గాజుపలకల్లా మెరిసిపోతూ కొండల అంచుల్లో అలలు ఆకుపచ్చని రంగులో తలుకులీనుతూ నవ్వుల పారిజాతాలు వెదజల్లుకుంటూ కాసేపు సుదీర్ఘాలోచనలతో మరికొంతసేపు […]
Continue Reading
యుద్ధం పుల్లింగమే -జయశ్రీ మువ్వా కాలాన్ని గుప్పిట పట్టి పంటి కింద్ర తొక్కిపట్టిఇదిగో ఇప్పుడిప్పుడే రెక్కల సవ్వడి గుర్తుపడుతున్నాం వెన్నెలను అద్దంలో ఒంపి తృప్తిపడుతున్నాంనక్షత్రాలను పెదాలపై అతికించుకునిఆనందంలోకి అడుగుపెడుతున్నాం నాలోనూ రక్తమే ప్రవహిస్తోందనిఆకశాన్ని అంగిట్లో దాచేస్తున్నాం రంగాలన్నీ రంగరించి గుటుక్కున మింగేస్తూపాదాలకు పరుగు నేర్పిస్తున్నాం శరీరం పై మచ్చలన్నీ మాయమైన సంతోషంలోకొత్త వలసపక్షులైరెక్కలు కూర్చుకున్నాం ఆదిమ నుంచి అంచలంచలుగా అందరూ ఎదుగుతూనే ఉన్నారునువ్వూ అతీతం కాదు నీ మత మౌఢ్యం మాత్రంఅదిగో పురిటిదుర్వాసన నుంచి ఇంకా శుద్ధి కాలేదుఅందమైన బలపాలు అరచేతి పలకలో అరిగే క్షణాలనొదిలినిప్పులు […]
Continue ReadingUnfinished art -సుభాషిణి తోట కాలం వాగులా సాగిపోతుంటుందినన్ను ఆగనియ్యదు సాగనియ్యదుక్షణ క్షణం కుదుపులే ఆ నీటి పయనానఒక్కటంటే ఒక్క మంచి జ్ఞాపకము మిగిలి ఉండదుమిగిలి ఉన్నవి అన్ని సగం వరకే సాగి ఏ రాతి ఘట్టానికో చిక్కుకొని ఆగిపోతాయ్..చిట్టడివి లో ఉంది ఆ వాగునేనొక పడవనుఅందులో అన్ని ఆలోచనల పుస్తకాలేఆత్రంగా ఉంటుంది జీవంచావు కేకలుచుట్టూఅరణ్యరోదన ల మధ్య నేనొక ఒంటరిగా మిగిలిపోతాపుస్తకం గాలి రెపరెపలకు తెరుచుకుంటుందిఅందులో ఇలా రాసి ఉంది…”O Death i cannot die”చాలు ఒక పదమో […]
Continue Readingఎంత బాగుందో! -శ్రీ సాహితి ఈ ముసురులో భలే చల్లావు నీ చూపును… అదును చూసి మొలకెత్తింది కవితగా అది నీ పెదాలకు చేరి సువాసనాలతో తీపి శబ్దలుగా సంచరిస్తుంటే ఎంత బాగుందో! ఎప్పుడో వ్రాసిన ఉత్తరం.. ఆమెను తలుస్తూ పోస్ట్ చేయడం మరిచాను. ఆలేస్యంగా ఆమెకందిన నా అక్షరాలు ఆమె నవ్వును వెంటనే తిరిగి పోస్ట్ చేశాయి. నా మాటను రాళ్లతో తరిమికొట్టావు… ప్రేమకొద్దీ పరిగెత్తాను.. గాయం మాయకుండానే మళ్లివచ్చాను మళ్ళీ తరమాలని చూశావు…కానీ నీ […]
Continue Reading
నువ్వు పరిచిన ముళ్లపానుపు -గట్టు రాధిక మోహన్ ఉదయాలను,రాత్రులను కట్టగట్టి నాకు నేనే అవుతూ నీ వాసన లేని ఓ కొత్త ప్రపంచంలో బతకాలనుకొని కరిగిపోయే రంగులను ముఖానికి అద్దుకొనికొన్ని నవ్వులని పూయిస్తాను. ఎందుకోగని… ఆ నవ్వులను చూసి కూడా నువ్వు అర్థంలేని చూపులతోపోలికల కోసం వెతుకుతుంటావుఅసూయ లోయలో పడిపోతూ ఉంటావు. సారూప్యం లేని ఆ చూపులకి…ఆ పోలికలకి…ఆ అసూయలకి…ఏం చెయ్యాలో తోచని నేను నాలోని నేనుతో కలిసి ఓ సారి పక్కున నవ్వుకుంటాను. కానీ…నవ్వులా కనబడే ఆ నవ్వులో ఎన్ని మేఘాలు నల్లటి దుప్పటిని కప్పుకొని దాక్కున్నాయనే రహస్యం నీకెప్పటికీ అంతుబట్టదు! ఇప్పుడు ఆ మేఘాల […]
Continue Reading
రంగు మబ్బులు -డా. శ్రీనాథ్ వాడపల్లి ఒక ఎనిమిది వసంతాల పూర్వం. ఓ చీకటి రాత్రి ఒక చైనీయుడు పారిస్ థియేటర్లో సంగీతం వాయిస్తూంటే పియానో మెట్ల మీంచి వచ్చిన కమ్మని కవిత్వంలో నువ్వెందుకు లేవు? మేఘాల మాటున దాక్కున్నావు కదూ !చీకటి నలుపులో పోల్చుకోలేక పోయాను ఇప్పటికైనా కనుక్కొన్నాను. మొత్తానికి నిన్ను రంగుల మబ్బులతో కలపగలిగాను. ***** డా. శ్రీనాథ్ వాడపల్లిSrinath Vadapalli, Born in Vizianagaram, Andhra Pradesh. Parents: Vadapalli Lakshminaraya Acharyulu, Seethamma. Phd in New Media, Masters in Printmaking, Bachelors in Painting. Presently working with the Educational Services Commission of New […]
Continue Readingకళ్ళలో ఒక నది -గవిడి శ్రీనివాస్ కళ్ళలో ఒక నది ఒక చెట్టు ప్రవహించే కాలం ముడిపడుతుంటాయి . లోపలి మనిషి ఒక్క సారీ బహిర్గత మౌతుంటాడు. అంతర్ధానమౌతున్న విలువల ముందు జీవితాలు అనేక రూపాల్లో రాలుతున్నా కడగబడుతున్న క్షణాల్లో ఇంకో పార్శ్వముగా దివ్య రేఖలు అద్దుతుంటాయి . చెదిరిపోని ఊహలు గూళ్ళను నిర్మిస్తాయి . అల్లుకున్న తపనలు చిగురులు తొడుక్కుంటాయి . ఒక దాహం నది తీర్చినట్లు ఒక ఎండని చెట్టు ఆపినట్లు కాలం దొంతరల్లో ఒక ప్రయత్నం ఎన్నో కాంతుల్ని విసురుతుంది . శ్రమ ఉదయించడం లో విజయాలు తడుతుంటాయి. […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-13 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి శ్వాస ఆడటంలేదు ఆక్సిజను వాయువంతా ఇగిరిపోయిందేమో వాతావరణం మంటలతో జ్వలిస్తోంది ఉక్కుబూట్ల కింద శవాలు విరుగుతున్న చప్పుడు విన్పిస్తోంది శిబిరాల కింద నిప్పులు దాక్కున్నాయి పరదాల చాటున ఎండిపోయిన కళ్ళు ఏడవటం మర్చిపోయాయి జనమేజయుని సర్పయాగంలోని సమిధల్లా కందకాలలో సగం కాలిన ఎముకల కుప్పలు కమురుకంపుల్ని వెదజల్లుతున్నాయి మృతవాసనల్ని పీల్చుకొని బొమ్మజెముడు పువ్వు ఎర్రగా విచ్చుకొంది విస్తరిస్తున్న పిశాచ సామ్రాజ్యాల్ని కీర్తిస్తూ రాబందులు రాగాలాపనలతో […]
Continue Readingతప్పని తరింపు -చందలూరి నారాయణరావు రెపరెపలాడే చూపులే ఎగిసే కెరటాలు. మిణుకుమనే మాటలే దుమికే గుర్రాలు. అరిగిన ఎముకలనే ఆసరాగా బతికే ఆశ పాదాలను ములుకర్రతో అదిలించి ఇరుకు దారిలోనూ ఉరుకుపట్టిస్తుంది. ప్రకృతి చట్టానికి లోబడే వయసు వదర ముప్పులో చిక్కినా… లోపలి మనసులో గుండెల్లో కొండలు పేలినా దారి నడకల్ని కూల్చినా కొట్టుకుపోని జీవసంబంధానికి కొనఊపిరికి మిణుకుమిణుకులను ముడేసి ఆఖరి క్షణాలకు రెపరెపలను పెనేసి… ఉక్కుబంధంతో తెగినచోట తపన తాపడంతో తనువు తహతహలాడటం ప్రతి ఒక్కరి […]
Continue Reading
ఎంతైనా మగాడు మరి -కృపాకర్ పోతుల “మాధురిగారేనా” “అవునండీ మాధురినే మాట్లడుతున్నాను. మీరు…?” “మధూ నేనూ… చైతన్యని. గుర్తుపట్టేవా?” ‘చైతన్య’ అన్న మాట విన్న మాధురి కొన్ని క్షణాలపాటూ మాట్లాడకుండా మౌనంగా ఉండిపోయింది. ‘మధూ’ అన్న చైతన్య పిలుపు మళ్ళీ చెవిని పడ్డాక… “చైతన్య!!…అంటే…ఆంధ్రా యూనివర్సిటీ … ఎమ్మే ఇంగ్లీష్ …?” అంటూ ఆగిపోయింది వాక్యం పూర్తిచెయ్యకుండా. “అవును మధూ. ద సేమ్ ఓల్డ్ చైతన్య. యువర్ చైతన్య. మరచిపోయుంటావనుకున్నాను మధూ. గుర్తుంచుకున్నందుకు చాలా థేంక్స్. ఇరవైఏళ్ళైపోలేదూ […]
Continue Reading
విముక్తి -మమత కొడిదెల మళ్లీ ఆట మొదలెట్టడమెందుకని అంటూనే ఇన్ని పల్లేరుగాయల్ని నువ్వు నా చేతుల్లో పోసినప్పుడు నొప్పికంటే ఎన్నో రెట్లు సంతోషాన్నిచ్చావని అబద్ధమే చెప్పాను. అయినా, నిజం చెప్పడానికి నాకు నువ్వు ఏమవుతావని? తడి ఆరిన కళ్ళ వెనుక ఆటలో నిన్ను గెలిపించి అబద్ధం నాకు మిగిల్చిన పొడిబారిన ఊదా రంగు పొరవి తప్ప? ఎర్ర రాతి కొండల వెంబడి దిక్కుతోచక తిరుగుతూ నా ప్రేమను కనుమలలో పాతిపెట్టేసిన ఆ క్షణంలోనేనా విముక్తి కోసం నువ్వు […]
Continue Reading
పద్మవ్యూహం -లక్ష్మీ కందిమళ్ళ అనగనగా ఒక కథముగింపు తెలీని కథ ఆ కథలో ఎన్నో విషయాలు న్యాయం, అన్యాయం సంతోషం, దుఃఖం స్వర్గం, నరకం ఇకఆ కథలోకి ప్రవేశించాక తిరిగి బయటికి వచ్చే దారి వుండదు అదో పద్మవ్యూహం అలా సాగుతూ వుంటుంది ఆ కథ చివరికి ఆ కథ ఎక్కడికి తీసుకెళ్ళుతుందో నీకు తెలీదు తెలుసుకునే అవకాశం వుండదు అందుకే అది ముగింపు తెలీని కథ. ***** కందిమళ్ళ లక్ష్మికర్నూలు గృహిణి సాహిత్యాభిలాష (చదవడం,రాయడం) ప్రవృత్తి: కవిత్వం రాయడం
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-12 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి పిపీలకమని చులకన చేసేలోపునే బలవంతమైన సర్పం చలిచీమల బారిన పడనే పడింది చరిత్ర పునరావృతమౌతూనే వుంది ఇప్పుడు పిచ్చుకల మీద బ్రహ్మాస్త్రాలు ప్రయోగింపబడుతున్నాయి పావురాల్ని పట్టేందుకు వలపన్ని గింజలేయటం విన్నాం ఇదెక్కడి తిరకాసో వేటు వేసి శవాలకు గింజలు చల్లటం ఇప్పటి చిత్రమౌతోంది జనభక్షణ చేస్తూనే పవిత్రతని చాటుకొంటున్నాం నరమాంసం భుజిస్తూ ఎముకల్ని మెళ్ళో అలంకరించుకొంటూనే సాధుపుంగవులమని నీతిబోధలు చేస్తున్నాం అదేమి చిత్రమో! వేలెడులేని […]
Continue Readingఈ వేళ రెక్కల మధ్య సూర్యోదయం -గవిడి శ్రీనివాస్ ఒక పక్షి నా ముందు రంగుల కల తొడిగింది . ఆకాశపు హరివిల్లు మురిసింది . చుక్కలు వేలాడాయి కాసింత వెలుగు పండింది . సీతాకోక చిలుకలు వాలాయి ఊహలు అలంకరించుకున్నాయి . ఈ రోజు ఆశ తొడుక్కుంది క్షణాలు చిగురిస్తున్నాయి . అడుగు ముందుకు వేసాను లక్ష్యం భుజం తడుతోంది . ఈ వేళ రెక్కల మధ్య సూర్యోదయం తీరాల్ని దాటిస్తూ నా లోపల ఉషస్సుల్ని నింపింది . ***** గవిడి శ్రీనివాస్గవిడి శ్రీనివాస్ […]
Continue Reading
ఫోటో -కొమురవెల్లి అంజయ్య పుట్టి పెరిగిన ఇల్లు ఇప్పుడు పాడుబడని పాత జ్ఞాపకం పెంకుటిల్లయినా హాలు గోడలు ఫోటోల కోటలు నవరసాల స్మృతులు చెక్కు చెదరని గుండెధైర్యాలు గోడల దిష్టి తీసేందుకు సున్నాలేసినప్పుడు దిగొచ్చిన ఫోటోలు దాచుకున్న యాదుల్ని దులపరించేవి దుమ్ము కణాలై ఒక్కో ఫోటో తుడిచే కొద్దీ జ్ఞాపకాలు చుట్టాలై అలుముకునేవి చిరిగిపోయిన గతం గూడు కట్టుకునేది పిలవడానికి అన్ని ఫోటోలే అయినా దేని దర్జా దానిదే దేని కథ దానిదే దేని నవ్వు, దేని […]
Continue Reading
ఆమె ఒంటరిగా నడిరేయి నడవదు -రామకృష్ణ సుగత ఆమె ఒంటరిగా నడిరేయి నడస్తుందంటె కళ్ళుకి నిప్పు తగిలించికొని అలాయి చేస్తుండాలి విమర్శకుల వీధిలో శబ్దాలను అమ్మినట్టు సులభం కాదు ఆడదానయ్యేది పూరించిన దేహం కాలిపోయిన ఆత్మ వసంతానికి విసిరిన రాయి కొంచం తడిచి వచ్చుండాలి ఆమె ఒంటరిగా నడిరేయి నడస్తుందంటె బట్టలువేసిన నగ్నం తో పాటు భావాలు వీధికి దిగి ఉండాలి చనిపోయిన కడుపుని ఆకలి ఓదార్చినట్టు సులభం కాదు ఆడదానయ్యేది పనుల జీతం మరణించిన కోరిక […]
Continue Reading
స్వదేశం -కుందుర్తి కవిత విదేశంలో ఉంటూ దేశభక్తిమీద కవితేంటని మొదట వ్యంగ్యంగా నవ్వుకున్నా… ఆలోచనలు ఏదో అజెండా తో గిర్రున వెనక్కి తిరిగి జ్ఞాపకాల వీధిలో జెండా పాతాయి… పదిహేనేళ్ళ నా పూర్వం పరదేశంలో తన పునాదులు వెతికింది!! ఆరునెలలకు మించి ఇంటికెళ్ళకపోతే మనసు మనసులో ఉండకపోవడం… మన దేశం నుంచి ఎవరొచ్చినా సొంతవాళ్ళలా మర్యాదలు చేయడం… మన జాతీయ హస్తకళలతో ఇంటినంతా నింపుకోవడం మన దేశపు చిన్ని భాగాన్నైనా ఇంట్లో బంధించామని పొంగిపోవడం… పిల్లలకి దేశభక్తి పాటలు నేర్పుతూ , “ఏ దేశమేగినా, ఎందుకాలిడినా” అని మైమరిచి పాడటం.. జణగణమన తరువాత జై హింద్ కి ప్రతీసారీ అప్రమేయంగా చేయెత్తి జై కొట్టడం… ఇవన్నీ దేశాభిమానానికి నిదర్శనం కాదా?! మన సినిమాల ప్రీమియర్ షోల కి వెళ్ళి ఈలలు వేయడం నుంచీ… మార్స్ మంగళ్ మిషన్ సఫలానికి గుండె గర్వంతో ఉప్పొంగిపోవడం వరకూ..!! ఆనాటి క్రికెట్ వరల్డ్ కప్పులో టీం ఇండియాకి పై కప్పులెగిరేలా ఛీర్ చేయడం నుండి మొన్న ఒలంపిక్సులో సింధు కంచుపతాకానికి కంచు కంఠంతో అరవడం వరకూ !! అన్నిట్లో దేశారాధరోదన వినిపించలేదా ?! కాషాయవన్నె ధైర్యం వెన్నంటే ఉంచుకుని తేటతెల్లని మమతలు మనసులో నింపుకొని అభివృద్ధికై పచ్చటి శుభసంకల్పంతో ధర్మసందేశాన్ని విస్తరించే విహంగాలై వినీలాకాశంలో విహరిస్తూ త్రివర్ణ తత్వాన్ని త్రికరణశుద్ధిగా పాటిస్తున్న మనం.. ప్రవాసంలో కూడా స్వదేశ ఛాయలనే కదా వెతుక్కుంటున్నది?! దేశభక్తుడంటే… దేశాన్ని ఉద్ధరించే […]
Continue Readingఅన్నీ తానై.. -చందలూరి నారాయణరావు సూర్యుడు నాకు గుర్తుకు రాడు. నాలో ఉదయించే వెలుగు వేరు.. చంద్రుడు నాకు అవసరం అనుకోను. నాలో పూసిన ఓ శశి ఉంది గాలితో నాకు పనే లేదు నాకై మొలిచిన నవ్వుల చెట్టుంది. మట్టిని ప్రత్యేకంగా తాకేదు లేదు. నాకై నడిచే ముద్రలో సంతోషాలే అన్నీ వానలో తడిసే పనే ఉండదు నాకు జ్ఞాపకాల జల్లుకు కరువేలేదు. నాకు నాతోనే పనిలేదు నాలో ఉన్న నీవు కొరత కావు. ***** చందలూరి […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-11 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి కొత్త మిలీనియం ఉత్సవాల పచ్చదనం ప్రజల ఆలోచనల్లో ఇంకా వసివాడనేలేదు కొత్తగా విచ్చుకొన్న చిగురాశలు రక్తచందనమైపోయాయి అప్పుడే మిలీనియం బేబీని కన్న తల్లి పేగు పచ్చిదనం ఇంకా తగ్గనేలేదు అప్పుడే తెగిన పేగు కనుకొలకులకు గుచ్చుకొని చూపు విలవిలా కొట్టుకుంటూనే ఉంది మానవ నిర్మిత మహాసౌధాలు కూలిన దృశ్యం కంటిపాపలో తాజాగా కదుల్తూనే ఉంది కానీ – భవితవ్యం రూపుదిద్దిన ఆశాసౌధాలు కన్నవారి గుండెల్లో […]
Continue Reading
తల్లివేరు -డా. తంగిరాల. మీరా సుబ్రహ్మణ్యం పడమటి తీరాన్ని చేరిన పక్షులు తొడుక్కున్న ముఖాలే తమవనుకున్నాయి .పాప్ లు,రాక్ లు,పిజ్జాలు,కోక్ లు పక్కింటి రుచులు మరిగాయి .సాయంకాలం మాల్ లో పొట్టి నిక్కర్ల పోరీలు అందాల కనువిందులు .సిస్కో లో పని చేసినా, సరుకులే అమ్మినా డాలరు డాలరే! కడుపులో లేనిది కావలించు కుంటే రాదని ,నలుపు నలుపే గానీ తెలుపు కాదని ,పనిమంతుడి వైనా ,పొరుగునే వున్నా ,పరాయి వాడివే నని ,తత్వం బోధపడే సరికి చత్వారం వస్తుంది. అప్పుడు మొదలవుతుంది అసలైన వెతుకులాట .నేనెవరినని మూలాల కోసం తనక లాట .జండా పండుగలు,జాగరణలు ,పల్లకీ సేవలు,పాద పూజలు ,భామా కలాపాలు,బతుకమ్మ పాటలు అస్థిత్వ ఆరాటాలు . రెండు పడవల రెండో తరానికి ఆవకాయ అన్నప్రాసనం ఉదయం క్వాయిర్ క్లాసు,సాయంత్రం సామజ వరగమన మన బడి గుణింతాలు, రొబొటిక్స్ ప్రాజెక్ట్ లు అటు స్వేఛ్ఛా ప్రపంచపు పిలుపులు, ఇటు తల్లి వేరు తలపులు. ***** తంగిరాల మీరాసుబ్రహ్మణ్యం -పేరు: కె.మీరాబాయి ( కలం పేరు: తంగిరాల.మీరాసుబ్రహ్మణ్యం ) చదువు: ఎం.ఏ; పి.హెచ్.డి; సిఫెల్ మరియు ఇగ్నౌ నుండి పి.జి.డిప్లొమాలు. వుద్యోగం: ఇంగ్లిష్ ప్రొఫ్.గా కె.వి.ఆర్.ప్రభుత్వ కళాశాల,కర్నూల్ నుండి పదవీవిరమణ రచనలు: కథలు:- 1963 నుండి ఇప్పటిదాకా 200 పైగా కథలు ఆంధ్రప్రదేశ్ లోని అన్ని ప్రముఖ పత్రికలలో నవలలు 4 ( ఆంధ్రప్రభ, స్వాతి మాస పత్రికలలో) కథాసంకలనాలు:- 1.ఆశలమెట్లు 2.కలవరమాయె మదిలో,3.వెన్నెలదీపాలు,4.మంగమ్మగారి […]
Continue Readingనైరూప్యం లేదా అధివాస్తవికత -డా. శ్రీనాథ్ వాడపల్లి రోజూ రాత్రి మొదలవ్వగానే ఒక విచిత్రమైన కల. ముక్కూ మొహం తెలీని ఓ కొమ్మ పూల చెట్టు కింద ప్రేమని తుంచుకొంటూ నాకూ కొన్ని మొగ్గలు రహస్యంగా అయితే ఆమె ప్రేమిస్తున్నట్టు అర్ధం చేసుకున్నట్టు – కనిపించదు. అలా అని – ఏమీ తెలీదని కాదు. పునరుజ్జీవన కాలం వర్జిన్ కళ్ళకు నా మూసిన కళ్ళలో బొట్టు రహస్యం తెలుసు. నలుపాతెలుపాచామన ఛాయా ?పేరు కూడా తెలీదు. ఉంటే అది నాకు నచ్చిన పేరే ఉంటుందని నా నమ్మకం. గుమ్మం ముందు మట్టిగోలెం లోచిట్టి పువ్వు పేరైనా అంబరంలో మినుకు తారకైనానీలి సముద్రంలో బిందువైనా కావొచ్చు ఏదైనా నాకు నచ్చేదే. అరచేతి చందమామతో గారాబంగా చేతులు చాపుతానుబంగారం అంటూ. హఠాత్తుగా ఓ కీచు గబ్బిలం గోడకు కొట్టుకొన్న శబ్దం నన్ను నిద్రలేపుతుంది. ***** డా. శ్రీనాథ్ వాడపల్లిSrinath […]
Continue Readingనలిగే క్షణాలు -గవిడి శ్రీనివాస్ గూడు విడిచిన పక్షి మాదిరి తపనపడ్డ క్షణాలు నలిగిపోతున్నాయి . తుఫాను వీచినట్లు ఎడారులు ఎత్తిపోసినట్లు ఇంటికి దూరమైన పిల్లలు హాస్టల్ లో వేలాడుతున్నారు. గుండెను తడిపే పలకరింపు కోసం దూర భారాన్ని దింపుకోవటం కోసం కన్నీటి తీగలు చెవిలో మోగుతున్నాయి . కొన్ని చేరువ కావలసినపుడు కన్నీటి చినుకులూ కురుస్తాయి . ఈ కాసింత కాలాన్ని ఓపిక మీదే ఆరేయాలి కన్నవారి కలలు పిల్లల్లో పిల్లల కలలు ఆప్యాయతల్లో వాలుతుంటాయి . రాత్రులు కన్నీటి […]
Continue Reading
అద్దంలో బొమ్మలు (జంధ్యాల రఘుబాబు పుస్తక సమీక్ష) -చందలూరి నారాయణరావు కంటి ముందు దృశ్యాలను మనసులో చిత్రిక పట్టి అక్షరాకృతి ఇచ్చే ఓ గొప్ప ప్రక్రియలలో కధ ఒకటి. ఇంటి నుండి ప్రపంచం దాకా, రక్త సంబంధాలు నుండి మానవ సంబంధాలు దాకా ఒక మనిషి అనుభవంలో ఎదురైన ప్రతి సంఘటనలో ప్రతి పాత్రను లోతుగా పరిశీలించి 13 కథలతో ప్రముఖ రచయిత శ్రీ జంధ్యాల రఘుబాబు గారు వ్రాసిన పుస్తకమే “అద్దంలో బొమ్మలు”.ఈ పుస్తకాన్ని రాయలసీమ కథాసింగం […]
Continue Readingఎరుక -లక్ష్మీ కందిమళ్ళ ఎప్పటికప్పుడు ఎరుక కలిగించే సత్యం అదినిశ్చల తటాకంపై నిలిచిన ప్రశాంతతపక్షిలా విహరిస్తున్న వాక్యం సరికొత్త రాగంలో ఉదయాన్ని గుప్పిట పడుతూ ఋతువుల ఆగమనం ఆశగా చిగురిస్తూ తుమ్మెదలాగా రెక్కలు ఆడిస్తూ బోసినవ్వుల అమాయకత్వంతో మళ్ళీ మళ్ళీ స్వచ్ఛంగా సహజంగా మత్తుగా కలల రంగులను అద్దుకొనిపూల రేకులను ముద్దాడుతూ శాంతి, సాంత్వనవెలుగు వచనాలుగా.. ***** కందిమళ్ళ లక్ష్మికర్నూలు గృహిణి సాహిత్యాభిలాష (చదవడం,రాయడం) ప్రవృత్తి: కవిత్వం రాయడం
Continue Reading
అమ్మ బహుమతి! -డా|| కె. గీత నిన్నా మొన్నటి శిశుత్వంలోంచి నవ యౌవ్వనవతివై నడిచొచ్చిన నా చిట్టితల్లీ! నీ కోసం నిరంతరం తపించే నా హృదయాక్షరాలే అక్షతలుగా నిన్ను ఆశీర్వదిస్తున్నా నీకు పద్ధెనిమిదో పుట్టినరోజు శుభాకాంక్షలు! నీ చిన్నప్పుడు మొదటి టీకా రాత్రి నువ్వు కింకపెడుతూ ఏడుస్తున్నపుడు తడిసిన నా భుజాన కన్నీళ్లు నావే వచ్చీరాని నడకల్తో నాకోసం గేటు దగ్గిర కాపలా కాసి వీథి చివరకి పరుగెత్తుకొచ్చి పడ్డప్పుడు నీ మోకాలి మీద చివికిన రక్తం నాదే నీ ముద్దు ముద్దు మాటలు ఇంకా తాజాగా నా గుండెల్లో రోజూ పూస్తూనే ఉన్నాయి నీ బుల్లి అరచేత పండిన గోరింట నా మస్తకంలో అందంగా అప్పటి నుంచీ అలా వేళ్లాడుతూనే ఉంది క్రమశిక్షణా పర్వంలో నేను నిన్ను దార్లో పెట్టడం పోయి నువ్వు నన్ను దూరం పెట్టినపుడల్లా మథనపడ్డ క్షణాలు గుండె చాటునెక్కడో చురుక్కున పొడిచినా అంతలోనే గువ్వ పిట్టవై నా భుజాన నువ్వు గారాల కువకువలాడినప్పుడల్లా మొలిచిన మందహాసం ఇప్పటికీ నా పెదాలనంటుకునే ఉంది నువ్వంటే ఉన్న ఇష్టానికి చాలని మాటల చాటున కన్నీళ్లు కేంద్రీకృతమైన అమ్మ మనసు ఉంది ఆడపిల్లంటే నేనే కదూ! నువ్వు నాలోంచి మొలిచిన ధృవ తారవు కదూ! ప్రపంచంలోకి ఉరకలేస్తూ అడుగుపెట్టే పద్ధెనిమిదో ఏట నిన్ను చూస్తే కలల్ని అలలుగా ధరించి ఆకాశంలోకి రెక్కలొచ్చిన పిట్టలా ఎగిరిన జ్ఞాపకం వస్తూంది దారంటా గుచ్చుకున్న ముళ్లతోనే విరిగిపడ్డ రెక్కల్ని కుట్టుకున్న ధైర్యమూ జ్ఞాపకం వస్తూంది జాగరూకురాలివై ఉండు తల్లీ! చీకట్ల కోరలు పటపటలాడించే […]
Continue Reading
పాదుకా పట్టాభిషేకం -పద్మ సత్తిరాజు పేరుకే మనం ఆకాశంలో సగం మనకంటూ ఒక అస్తిత్వానికి మాత్రం తగం మనువు మన జీవిత పరమార్థాన్ని శాసిస్తాడు మనువు మన జీవిత గమనాన్నీ గమ్యాన్నీ మార్చేస్తుంది పని పంచుకోమని అడిగితే మండిపడుతుంది సంఘం ఎందుకంటే మరి కార్యేషు దాసి నియమానికి భంగం కరణేషు మంత్రి పదవి ఇచ్చారని పొంగిపోకేం ఫలితం తేడా వస్తే నింద మనకే ఇక భోజ్యేషు మాతకు జరగగల అతి పెద్ద మేలు వంకలు పెట్టకుండా ఉంటే […]
Continue Reading
ఏకాంతం..!! -శివ మంచాల ఏకాంతం కావాలని సరైన సమయం కోసం అనువైన స్థలం కోసం వెతుకుతున్నాను! అక్కడొక బాల్యం కనపడింది..ఆడుకుంటూ పాడుకుంటూ తిరుగుతుంది ఎర్రని ఎండలో చెట్టునీడ దొరికినంత సంబరపడ్డానుపట్టుకోబోయాను దొరకలేదు..దాని వెనక పరుగెత్తి పట్టుకోబోయానునాకంటే వేగంగా పరుగెత్తుతుంది అదిఅప్పుడర్ధమయ్యింది..దానంతట అది పరుగెత్తట్లేదనిబాల్యానికి ఇష్టం ఉన్నా లేకపోయినా తల్లి తండ్రుల ఇష్టానికే దాన్ని బలవంతంగా లాగుతుంటారని! అమ్మ నాన్నల లాలనలలోఆటా పాటలతో బాల్యం సాగిందనేగానిమనం కోరుకున్న ఏకాంతం ఎక్కడుందని..?ఎవరిష్టానికి వారు పిల్లల్ని పెంచాలనుకుంటారుగానిబాల్యం ఇష్టా ఇష్టాలు ఎవరు గమనించారని..?పిల్లల ఇష్టా ఇష్టాలను గమనించలేనప్పుడు..గొడ్డుబోతుల్లా మిగిలిపోక.. బిడ్డల్ని కనటం […]
Continue Reading
సైరంధ్రి (దీర్ఘ కవిత) గుజరాతీ మూలం , హిందీ అనువాదం : డా. వినోద్ కుమార్ జోషి తెలుగు సేత: డా. సి. భవానీదేవి ఒకటవ సర్గ : వివశసంధ్యలో నిరాలంబ గగనం నిస్పంద నిగూఢ సమీరం అధోముఖమై నిలిచిన యువతి వ్యగ్రమానస సంకలిత! తనపేరునే తలచుకుంటూ నిట్టూరుస్తున్నది సైరంధ్రి హస్తినాపుర సామ్రాజ్ఞికి ఎన్నడెరుగని అవమానం! విరాటనగరం, విరాటరాజు అజ్ఞాత అనూహ్య దేశం అసలు దాచిన రహస్యరూపం ఆబద్ధ అసత్యవేషం ! అడుగులు సాగటంలేదు చకోరనేత్రాలు సుంతయినా […]
Continue Reading
ఎవరతను? -అరుణ గోగులమంద తెలిసిన ముఖంలానే ఉన్నాఅతెనెవరో ఎంతకీ గుర్తురాదు.కాలేజీ గేటుబయట గోడకు బండిపెట్టుకుని కళ్ళలో ఎదురుచూపులు పాతుకొని ..నాకోసం వెతికిన..ఆనాటి అతనేనా.”ఈ ఏడాది ఎలా ఐనా మనపెళ్ళైపోవాలినిన్ను పోగొట్టుకోలేను ప్రమీలా”అని నా చేతుల్లో మొహం దాచుకుని ఏడ్చిన.. అతనేనా? యూరిన్ టెస్ట్లో పాజిటివ్ రిజల్ట్.పెళ్ళై రెండునెలలు.పీజీ మొదటిఏడాది..చదువు పూర్తికాని అగమ్య గోచర స్థితినిస్సహాయత మోస్తున్న పాదాలు.మాట్లాడ్డానికేం లేదు..మెల్లగా బండెక్కి..అతని వెనకే కూర్చున్నాడ్రైవ్ చేస్తున్న అతనెవరో గుర్తురాదు.కనీసం.. పరిచయమున్న జ్ఞాపకమైనా..రాదు. గదిలోంచి రానీయడు అతనుగది బయట తోడేల్లా ఆమెసిగ్గులేని జన్మ,ఎంతసేపూ గదిలోనే “వాడికేం మగాడు,దీనికుండక్కర్లా..చీ..!”పొరుగింటామెతో […]
Continue Reading
