ఒంటరి బందీ -శ్రీధర రెడ్డి బిల్లా ఊళ్ళో మా ఇంటి ప్రక్క, ఉండేదొక ఒక అక్క! ఒక యేడు పెద్దది ఆ అక్క బడిలో ఒకే క్లాసు నేనూ,అక్క! ఆటలు,చదువుల్లో తనెప్పుడూ మేటి బడిలో తనకెవరూ లేరు పోటీ! మేము కలిసే ఆటలాడుకునేది, కావాలనే తను ఒక్కోసారి ఓడేది! ఓ రేగుచెట్టుండె మాఇంటిముందున పండ్లకోసం ఎక్కేటోళ్లం కొమ్మకొమ్మన! పురుగుల్లేని దోరపండొక్కటి దొరికినా, కలిసి తినేటోళ్ళం కాకెంగిలిన! నేను కొత్తచొక్కా వేసుకున్నా, మురిసిపోయేది నాకన్నా […]
Continue Reading
ఎన్ని దుఃఖాలు ఇంకా ముసురుతున్నా -గవిడి శ్రీనివాస్ కాలం కనుబొమల మీద అలల్లా పరిచయాలు కదులుతుంటాయి . కొన్ని లెక్కలు సరిపడి ముడిపడతాయి కొన్ని నిజాలు జారిపడి వేరుపడతాయి కృత్రిమ పరిమళాల మధ్య బంధాలు నలిగిపోతున్నాయి . కొన్ని ఆర్థిక తూకాల్లో తేలియాడుతుంటాయి . ప్రతి చిరునవ్వు వెనుక ఒక వినియోగపు ప్రణాళిక పరచుకుంటుంది . అంతా పరాయీకరణ లో విలవిలలాడుతున్నాం . ఒంటరి పోరాటం లో అవాంతరాల మధ్య శక్తి గా వెలగటం కార్య దీక్షకు […]
Continue Reading
పడవలసిన వేటు -శ్రీనివాస్ బందా తెగిపడిన నాలిక చివరగా ఏమన్నదో పెరకబడిన కనుగుడ్డు ఏ దౌష్ట్యాన్ని చూసి మూసుకుందో లేతమొగ్గ ఎంత రక్తాన్ని రోదించిందో అప్పుడే తెరుచుకుంటున్న గొంతు ఎంత ఘోరంగా బీటలువారిందో చచ్చిందో బతికిందో అనుకునేవాళ్లు పొలంలోకెందుకు విసిరేస్తారు చిదిమేటప్పుడు చలించనివాళ్లు చిన్నపిల్ల అని ఎందుకనుకుంటారు కలెక్టివ్‌గా గంతలు కట్టుకుని దుర్గకీ కాళికీ లక్ష్మికీ ఉత్సవాలు చేస్తాం గదిలో ఏనుగు చుట్టూ గుడ్డోళ్ళం సమస్యకి అనేక రంగులు పూస్తాం నా సుఖప్పిల్లో కింద మూలుగు నొక్కేసుకుని […]
Continue Reading
ఆమె ఇపుడొక శిల్పి -పోర్షియా దేవి ఆమెని కొంచెం అర్ధం చేసుకోండి ఎప్పటికీ ఒకేలా ఉండడానికి ఆమేమీ పనిముట్టు కాదు మారకుండా ఉండడానికి ఆమేమీ తాంజావూరు చిత్రపటం కాదు తరతరాల భావజాల మార్పులను ఇంకించుకున్న మోటబావి తాను అంతరాల సంధి కాలాలను మోస్తున్న ముంగిట ముగ్గు కదా తాను అవును ఆమె ఇప్పుడు మారుతుంది ఎందుకంటే కొత్త నీరు వచ్చి పాతనీరు పోయినట్టు కాలప్రవాహంలో తాను కూడా ప్రవహిస్తుంది ఎంతకాలమింకా ఇతరుల కోరికలకు అనుగుణంగా తనను తాను మలచుకుంటుంది ఇకనైనా తనకే సొంతమైన తన ఊహలకు రూపమిచ్చుకోవాలి కదాజనవాక్యం తనవాక్యంలా పలికిన ఆ చిలకపలుకులనిక ఆపేసి తన గొంతు తానే శృతి […]
Continue Reading
యుద్ధం ఒక గుండె కోత-8 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి పర్వత పంక్తుల నడుమ యుద్ధనేత్రం విచ్చుకొంది క్షిపణి విత్తనాలు విస్ఫోటన పొగవృక్షాల్ని సృష్టిస్తున్నాయ్‌ శవాలగుట్టల మీంచి లేచిన మతంవాసన వాతావరణాన్ని విషపూరితం చేస్తోంది గాలిలో ప్రవహిస్తున్న ఉన్మాదం శిరస్త్రాణాన్నీ, కరవాలాన్నీ ధరించి ప్రపంచ జైత్రయాత్రకు బయల్దేరుతోంది గోళీకాయ లాడుతోన్న పసివాడు తుపాకీలో తూటాల్ని నింపటం మొదలెట్టాడు అక్షరం ఆకారాన్ని తెలియని పసిది సిగ్గుతో మెలికలు తిరుగుతూ వేళ్ళని గుండెల్లో దాచుకొని జనానాలోకి పారిపోతోంది నైతికత్వం […]
Continue Reading
వదిలొచ్చేయ్… -డి.నాగజ్యోతిశేఖర్ రాతిరి దుప్పట్లో విరిగిన స్వప్నాలని ఎత్తి పారబోసిగుండెదోసిలిని ఖాళీ చేయాలని …. దుఃఖపు వాకిట్లోకూలబడిన నిన్నటి ఆశల ముగ్గునిహత్తుకొని ఓ కొత్త వర్ణాన్ని అద్దాలని…. పెరట్లో పాతిన బాల్యపుబొమ్మని వెలికి తీసిపచ్చని కలల్ని పూయాలని… వంటింటి కొక్కేనికి గుచ్చిన ఆత్మనోసారి తిరిగి గాయపు దేహంలో కి ఆహ్వానించాలని… తెగిన నక్షత్రపువాక్యాలనిపదం పదంగా కూర్చుకొనినీదైన కవితొకటి రాయాలని….వసి వాడని పూల ఋతువొకటి ఆలింగనం చేసుకొనిరాలిన గతాలని సమాధి చేయాలని….ఎంతగా తపించావోనాకు తెలుసు!మరెంతగా దుఃఖించావోఅదీ తెలుసు! నువ్వొస్తావని…నువ్వుగా వస్తావనిఎన్ని రాత్రుల్ని హత్య చేసిఉదయాలకు ఊపిరిపోసానో….ఎన్ని శిశిరాలను […]
Continue Reading
ఓటమి దీపం -నారాయణ స్వామి వెంకట యోగి ఎక్కడో దీపం పెట్టి మరెక్కడో వెలుతురుని కోరుకోగలమా ఎక్కడో, ఎప్పుడో గెలుస్తామేమోనన్న ఆశ ఉంటె యుద్ధం మరో చోట ఎందుకు చెయ్యడం ఎందుకు ప్రతిసారీ చీకటి లోకి అజ్ఞాన సుఖంతో కూరుకుపోవడం మనం వెలిగించిన దీపం మనని దాటి వెళ్ళకపోవడం వెలుతురు తప్పు కాదు కదా దీపం నీడల్ని కూడా దాటలేని మన అడుగుల తప్పేమో అని తడుతుందా మనకు ఎప్పటికైనా ప్రతిసారీ ఓటమీ,ఓటమిని చూసి ‘మురిసి’ పోవడమేనా మనకు గెలుపు లేదా లేక అసలు గెలవడమే రాదా గెలిచినా గెలుపును నిలుపుకోవడం రాదు గనకఓటమే నయమా అందుకే మన ప్రయాణం ఎప్పుడూ గెలుపును ‘ఇతరుల’ పరం చెయ్యడానికో లేదూ లక్ష్యానికి సగంలో ఆగిపోవడానికి మాత్రమేనా ఎవరు ఎక్కడ ఎందుకు మిగిలిపోతారో ఎవరు ఎవరితో ఎక్కడిదాకా ప్రయాణిస్తారో ఈ చిమ్మచీకట్లో ఏ […]
Continue Reading
నెత్తురివ్వు ఊపిరవ్వు -విజయ “అరళి” కాయపు కుండలో తొణికిసలాడే జీవజలం నెత్తురు!! కటిక నలుపు, స్పటిక తెలుపు పసిమి రంగు మిసిమి ఛాయల తోలు తిత్తులన్నింటిలో ఎరుపు రంగు నెత్తురు!! కులం లేదు మతం లేదు జాతి భేదమసలే లేదు రాజు లేదు పేద లేదు బతికించేదొకటే నెత్తురు!! నువ్వెంత, నేనింత వాడెంత, వీడెంత హెచ్చుతగ్గుల ఎచ్చుల్లో ఉరుకులాడే నెత్తురు!! అన్యాయం, అక్రమాలు పగలు, ప్రతీకారాలు తెగనరికే తన్నులాటల తెగ పారే నెత్తురు!! ఉరుకు పరుగు జీవితాల […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-8 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి యుద్ధమేఘం కింద అనాధ పసిబాలలు విచ్చుకోలేని గిడసబారిన మొగ్గలు! శాంతిపావురం కోసం ఆశగా వారు ఆకాశానికి అతికించిన చూపుల పూరేకులు అలసిపోయి నేలరాలిపోతున్నాయి ఆర్తనాదాల్ని కంఠంలోనే బంధించి డేగరెక్కలు విసురుతోన్న భయ వీచికల్ని కప్పుకొని కలుగుల్లో ఎలకలై బిక్కచచ్చిపోతూ పసితనపు ఆహ్లాదాన్ని యుద్ధంముళ్ళకంపపై ఆరేసుకొని చీలికలువాలికలు అయిపోతోన్న బాల్యాన్ని తన గర్భంలో దాచుకొనేందుకు యుద్ధభూమే మాతృమూర్తి అయిపోతుందేమో! అక్షరాలు దిద్దాల్సిన వయసులో అమ్ములపొది లౌతున్నారు […]
Continue Reading
పెండ్లి చూపులు (‘పరివ్యాప్త’ కవితలు) -కర్ణ రాజేశ్వర రాజు రంభలా మేకప్ చేసి వదులుతారు నే రంభను కాను టీ కప్పు అందించమంటారు టీ బాయ్ ను కాను ముద్దుగుమ్మలా ఒదిగి ఒదిగి కూర్చోమంటారు నే గంగిరెద్దును కాదు తల పైకెత్తి కనులతో కనులు కలిసి చూడమంటారు నే మెజీషియన్ను కాను అక్కరకు రాని లక్ష ప్రశ్నలు సందించుతారు కోర్టులోనే ముద్దాయిని కాను ఎందుకీ యుద్ధభూమిలో నిస్సహాయురాలైన నన్ను క్షతగాత్రిని చేస్తారు నాకూ మనసూ మానవత్వం ఉంది […]
Continue Reading
చిన్నిదీపం (‘పరివ్యాప్త’ కవితలు) -డా. సి. భవానీదేవి మార్పు అనివార్యమైనా… ఇంత అసహజమైనదా ? మనకు ఇష్టం లేకుండా మనం ప్రేమించలేనిదా ? అయితే ఈ పొలాల మీద ఇంకా ఏ పక్షులు ఎగరలేవు ఏ పాములూ.. పచ్చని చెట్లూ.. ఇక్కడ కనిపించవు ఎటు చూసినా మనుషులే ! అమ్మకాలు, కొనుగోళ్ల మధ్య జరుగుతున్నది గ్రామాలక్లోనింగ్ ! ఒంటరి భూతం కోరలకి పట్టణాలే కాదు పల్లెలూ బలి ఇక్కడ తలుపుల్నీ టీవీ యాంటీనాలు మూసేసాయి మానవ సంబంధాలు […]
Continue Reading
నిశి దోచిన స్వప్నాలు (ద్వితీయ వార్షిక సంచిక కవితల పోటీ రచన) -డి. నాగజ్యోతిశేఖర్ నిద్ర కూడా ఓ కలే నాకు…. ఒక్కసారైనా….. పనిసూరీడు చొరబడని విశ్రాంతిచీకటిని కనుపాపల్లో నింపుకోవాలి! తుషార బిందు పరిశ్వంగానికి మైమరచి వాలే తృణపుష్పంలా నిద్దుర స్పర్శ కనురెప్పలపై భారంగా ఒరగాలి! ఎగిరిపోతున్న సాయంత్రం పిట్టల్ని కాఫీ కప్పులోకి ఆహ్వానించి వెలుగు కబుర్లు చెప్పాలి! రాత్రి చెట్టుపై నక్షత్రమై వాలి ఇష్టమైన అక్షరాలను కౌగలించుకోవాలి! పారేసుకున్న కలలనెమలీకల్ని రెక్కలుగా చేసుకొని ఏకాంతంలోకి ఎగిరెళ్ళాలి! […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-7 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి అల్లకల్లోలమౌతున్న సాగరాల్లో మానవ వినాశనానికి జరిగే ప్రయత్నాలూ వెన్న చిలికినట్లు నీటిబిందువుల్ని పగలగొట్టే ప్రయత్నాలూ ఆవిష్కరణలు జరిగేది మొట్టమొదట ప్రశాంత సముద్రగర్భంలోనే! జలచర జీవనాన్ని విధ్వంసం చేస్తూ నీటి అడుగున విచ్చుకుంటున్న బడబానలం ఎక్కడ మొదలైందో తెలుసుకోలేక తనని తానే చుట్టుకొంటున్న సుడిగుండాల్ని నియంత్రించుకోలేని సంచలన సందర్భాల్ని సముద్రగర్భ ఆయుధ ప్రయోగాల్ని ఉధృతమౌతున్న ప్రకంపనాల్ని ఎగసిపడుతూ అశాంతి ప్రతిబింబిస్తున్న తరంగాల్ని జలాంతర్భాగాన జీవరాసుల్ని అతలాకుతలం […]
Continue Reading
మార్కెట్ (‘పరివ్యాప్త’ కవితలు) -ఓల్గా మార్కెట్ ఓ సమ్మోహనాస్త్రం తళుకు బెళుకు వస్తువుల భీభత్స సౌందర్యపు కౌగిళ్ళ బిగింపుల గిలిగింతల పులకింతలతో మనల్ని ఊపిరి తీసుకోనివ్వదు ఒక్కసారి అటు అడుగు వేశామా మార్కెట్ మార్ఫియా ఇంట్రావీనస్ లో ఎక్కుతుంది కొను కొను ఇంకా కొను ఇంకా ఇంకా ఇంకా కొను సరుకులు బరువైన కొద్దీ మనసు తేలికవుతుంది ఇప్పుడు మనం మార్కెట్ లేకపోతే మనుషులం కాదు కొనుగోలు శక్తి ముందు ఏ బలమైనా బలాదూరవుతుంది **** ఇప్పుడు […]
Continue Reading
ముందస్తు భయం( కవిత) -సాహితి ప్రపంచానికి జ్వరమొచ్చింది. ఏ ముందుకు చావని వింత లక్షణం వణికిస్తోంది. హద్దులు లేకుండా స్వచ్ఛగా పరిసారాన్ని సోకి ప్రాణం తీసే ఓ వైరసు కు భయపడ్డ మానవాళికి చావు భయంపట్టుకుంది. జీవితంలో తొలిసారిగా బతుకు భయాన్ని తెలియచేస్తూ వీధులు తలుపులు మూసి మూతికి చిక్కాన్ని తొడుక్కుమని జీవితాలకి ప్రమాద హెచ్చరిక జారీ చేస్తుంటే ఇళ్లు సంకెళ్లుగా మారి బంధాలన్ని ఏకాంత ద్వీపాలుగా మార్చి భద్రత బోధిస్తున్నాయి. ఏ వైపు నుంచి గాలి […]
Continue Reading
నిర్గమించిన కలలు (కవిత) -సుజాత.పి.వి.ఎల్ నిరీక్షణలో నిర్గమించి..కలలు మరచికలత నిదురలోకలవరపడుతున్న కనులు బలవంతంగా రెప్పలు వాల్చుతున్నాయి..ముళ్ళతో ముడిపడిన నా జీవితం..ఖరీదైన కలలు కనే సాహసం చేయగలదా!?సంతోషాలన్నీనీతో పాటే రెక్కలొచ్చిన పక్షుల్లా ఎగిరిపోతే..పెదవులపై చిరుదరహాస దివిటీని వెలిగిచడం ఎలా!?నా కళ్ళలో కన్నీటి చారికలు కనిపించకూడదన్నావు..నువ్వే కనిపించనంత దూరాన దాగున్నావు..నీవు లేని భూతలంనాకు శూన్యాకాశమని మరిచావు..అందుకే..నిన్ను చేరలేని దూరాన్ని తుడిచేస్తూకళ్ళమాటు దాగిన జ్ఞాపకాల ఆణిముత్యాల తలపులనుఆఖరిసారిగా తిరగేస్తున్నాయి అరమోడ్పు కనులు..! ***** సుజాత.పి.వి.ఎల్పేరు సుజాత.పి.వి.ఎల్. వృత్తి హిందీ టీచర్. సికిందరాబాద్ లో నివాసం. కవితలు, […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-6 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి దేశాలన్నిటినీ పెంపుడు జంతువుల్ని చేసి యింటిచుట్టూ కాపలాగా పెట్టుకొని తిరుగులేని నియంతృత్వ భావనతో ఆదమరచి నిశ్చింతగా పెంపుడు జంతువులకు గారడీ ఆటలు నేర్పి కాలాన్ని కొనగోట నిలిపి దానిమీద భూగోళాన్ని బొంగరంగా తిప్పాలని అహంకిరీటం ధరించి రింగుమాష్టరువి కావటమే కాక జగన్నాటక సూత్రధారుడివి అనుకున్నావు నియంతవి కావటానికై క్షుద్రబుద్ధితో నువ్వు నేర్పిన విద్య లక్ష్యం తప్పి నీ పైనే ప్రయోగింపబడేసరికి మకుటం జారేసరికి తల్లడిల్లి […]
Continue Reading
షార్ట్ ఫిలిం ( కవిత) -సాహితి భూమిప్పుడు చావు వాసననుకమ్మగా పీల్చుకుంటుంది. ఆకాశం, శవాల మౌన రోదననుఆశ్వాదిస్తుంది. గాలి,మనిషిని వెక్కిరిస్తూ..చోద్యం చూస్తుంది. నిప్పు,నవ్వుతూ దేహాల్నిఆవాహనం చేసుకుంటుంది. నీరు, నదుల్లో హాయిగా శవాలకుచివరి స్నానం చేయిస్తుంది. శిశిరం,శ్మశానాల్లో బతుకు ఆశల్నినిర్దాక్షిణ్యంగా రాలుస్తుంది. దినమిప్పుడు ఆర్తనాదం తో మొదలై మృత్యుఘోషతో ముగుస్తుంది. ఎవరెప్పుడు చావుగీతం రాసుకుంటారో తెలియనికాలమిది. బిడ్డా.! జీవితం సీరియల్ కాదురా..!ఇప్పుడో షార్ట్ ఫిలిం. ***** కె.మునిశేఖర్కె.ముని శేఖర్ కవి, రచయిత. నివాసం గద్వాల్ జిల్లా నారాయణపురం.
Continue Reading
కుమ్మరి పురుగు -సుధామురళి పరపరాగ సంపర్కం’నా’ లోనుంచి ‘నా’ లోలోనికి అక్కడెక్కడా….. గడ్డ కట్టించే చలుల వలయాలు లేవువేదనలు దూరని శీతల గాడ్పుల ఓదార్పులు తప్పఆవిరౌతున్న స్వప్నాల వెచ్చటి ఆనవాళ్లు లేవుమారని ఋతు ఆవరణాల ఏమార్పులు తప్పఅవునూ కాదుల సందిగ్దావస్థల సాహచర్యం లేదునిశ్చితాభిప్రాయాల నిలువుగీతలు తప్ప ఏ అచేతనత్వపు నీడలూ కానరావునిశిని ఎరుగని చీకటి వెలుగులు తప్పఏ ఏ మౌనభాష్యాల వెక్కిరింతలూ పలకరించవునివురుగప్పిన నిశ్శబ్దపు స్పర్శ తప్పఏ ఏ ఏ కార్యాకారణ సచేతన ఫలితాలూ ప్రకటించబడవుధైర్యపు దూరత్వ భారత్వం తప్ప అందుకే….పరపరాగ సంపర్కంనాలోనుంచినా……లోలోనికి….. […]
Continue Reading
నివారణే ముద్దు( కవిత) -జినుకల వెంకటేష్ కాంతిని కమ్మినకరిమబ్బు లాగకరోనా క్రిమిదేహాల్లో దాగివున్నది క్షణ క్షణంకరోనా కలవరంతొడిమతో సహా తుంచేస్తుందిమనోధైర్య కుసుమాన్ని పిరికితనంతోవాడిపోవడమెందుకు రాలిపోవడమెందుకుటీకా వసంతమై వచ్చిందిగాచిగురించాలి మెండుగాపుష్పించాలి నిండుగానివాళుల దాకా వద్దునివారణే ముద్దు ***** జినుకల వెంకటేష్జినుకల వెంకటేష్ కవి, రచయిత. నివాసం కరీంనగర్.
Continue Reading
కాసింత ఉపశమనం (కవిత) -గవిడి శ్రీనివాస్ అలసిన దేహంతో మేలుకుని ఉన్న రాత్రి తెల్లారే రెప్పలు వాల్చి నవ్వులు పూసిన తోటలో ఉపశమనం పొందుతుంది . మబ్బులు ఊగుతూ చెట్లు వేలాడుతూ పూవులు ముద్దాడుతుంటాయి . కొన్ని క్షణాలు ప్రాణాలు అలా లేచి పరిమళం లోకి జారుకుంటాయి . గాలి రువ్విన బతుకుల్లో చీకటి దీపాలు వొణుకుతుంటాయి . ఏదీ అర్ధం కాదు బతుకు రెక్కల మీద భ్రమణాలు జరుగుతుంటాయి . నేటి దృశ్యం రేపటి ఓ […]
Continue Reading
నానీలు (‘తపన రచయితల గ్రూప్’ నానీల పోటీలో ‘ప్రథమ బహుమతి’ పొందిన కవిత) -షేక్ మహమ్మద్ షఫీ కష్టపడేతత్వంకనుమరుగు !ఉచితాల కోసంజనం పరుగు!! ***** షేక్ మహమ్మద్ షఫీనా పేరు షేక్ మహమ్మద్ షఫీ. నేను ఆంద్రప్రదేశ్ ప్రభుత్వ వైద్య ఆరోగ్యశాఖలో Health educator(ఆరోగ్యబోధకుడు) గా పనిచేస్తున్నాను. మాది అనంతపురం. కవితలు రాయడం నా హాబీ. నా కవితలు కొన్ని వివిధ ఫేస్బుక్ గ్రూపులలో విజేతలుగా నిలిచాయి.
Continue Reading
నిప్పు కణికలై (‘తపన రచయితల గ్రూప్’ కవితల పోటీలో ‘ప్రథమ బహుమతి’ పొందిన కవిత) -వాడపర్తి వెంకటరమణ న్యాయానికి నిలువెల్లా సంకెళ్ళు వేసి అన్యాయం తురగమెక్కి వికటాట్టహాసంతో విచ్చలవిడిగా స్వైరవిహారం చేస్తున్నప్పుడు ధర్మాన్ని ధైర్యంగా గోతిలో పూడ్చేసి అధర్మం అవినీతి చెంతన ధ్వజస్తంభమై దర్జాగా నిలుచున్నప్పుడు మంచితనాన్ని అథఃపాతాళానికి తొక్కేసి చెడుగాలి జడలువిప్పి రివ్వుమంటూ ఉన్మాదంతో విరుచుకుపడుతున్నప్పుడు నువ్వు ఎక్కుపెట్టి వదిలిన ప్రశ్నల శరాలు అన్యాయ అధర్మ చెడుగాలుల గుండెల్లోకి జ్వలించే నిప్పు కణికలై దూసుకుపోవాలి! ***** […]
Continue Reading
కవిత్వం ఎలా ఉండాలి? -చెళ్లపిళ్ల శ్యామల కవిత్వానికి చేతులు ఉండాలిపక పక నవ్వే పాల బుగ్గలనిఎంగిలి చేసిన కందిరీగలనితరిమి కొట్టే చేతులుండాలి కిలకిల నవ్వుల పువ్వులనికాలరాసే కాల నాగులనిఎదురించే చేతులుండాలి తలరాతని తల్లకిందులు చేసేతోడేళ్లని మట్టుబెట్టే చేతులుండాలి ఆపదలో అండగా నిలిచిఅన్యాయాన్ని ధైర్యంగా ఎదురించేచేవగల చేతులు ఉండాలి కవిత్వానికి కాళ్ళు ఉండాలికన్నీటి కథలని కనుక్కుంటూమట్టి బతుకులని తెలుసుకుంటూగూడేల వెతలని వెతుక్కుంటూ… కాళ్ళుమైదానం నుంచి మట్టిలోకిమట్టి లోంచి అరణ్యంలోకినడుచుకు పోవాలి కవిత్వానికి చూపు ఉండాలివాస్తవాలను వెతికి పట్టుకో గలనేర్పు […]
Continue Reading
వ్యసనం -డా.కాళ్ళకూరి శైలజ గుండె చప్పుడు చెవిలో వినిపిస్తుందిస్వేదం తో దేహం తడిసిపోతుంది.ఎండిన గొంతు పెదవులను తడుముకుంటేశక్తి చాలని కండరాలువిరామం కావాలని మొర పెట్టుకుంటాయి.ఆగావా? వెనుకబాటు,కన్నుమూసి తెరిచేలోగా వందల పద ఘట్టనలుఉన్నచోట ఉండేందుకు పరుగు, పరుగు.ఏమిటీ పోటీ?ఎందుకీ పరుగు? బతుకు జూదంలో అనుబంధాలను పందెం కాసిజవాబు దొరకని ప్రశ్నలు పావులుగా,పేరుకున్న నిశ్శబ్దాన్ని గడ్డపారతో ఎత్తిపోస్తూస్వీయచిత్రం కోసం చిరునవ్వు అతికించుకుని తుడిచేసుకునే క్షణాలు ఆక్రమించిన బ్రతుకు.ఎందుకీ పోటీ? ఎందాకా ఈ పరుగు? పిండి కొద్దీ రొట్టె లా పెట్టుబడి కొద్దీ వ్యాపారంతలపులు […]
Continue Reading
అస్థిత్వపు ఆనవాళ్ళు -పి.సుష్మ మీరంతా వేరువేరుగా విడిపోయిండొచ్చు ఆమె ఎప్పటిలాగే ఒక్కటిగానే ఉంది ఒంటరిగానే, ఓడుతూనే ఉంది సమానత్వపు,అస్తిత్వపు పొరల్లో అరచేయి పిడికిలి అర్ధభాగం తేలి వర్ధిల్లాలంటూ అసలు కారణాలు పక్కకు పెట్టి నాగరికతకు నడుమ్మీద అనాగరికపు కొలతలు కొలవకు ఆకాశం, అవనిలా రూపురేఖలు మారుతున్నా అరచేయి రేఖల్లో కూడా కొత్తదనం లేని ఆమె జీవితంలో సగభాగాల వాటాలంటూ మోసం చేసిందెవరు నాలుగు గోడల మధ్యనైతేనేమి, నాలుగు దిక్కులు నడుమనైతేనేమి అడుగడుగున గీత గీసి, ఆమె స్వేచ్ఛను […]
Continue Reading
సన్నద్ధమవండి -పద్మావతి రాంభక్త ఋుతుచక్రపు నడకకుఒక దుర్మార్గపుక్రీడముళ్ళకంచై అడ్డం పడుతోందిలోపలెక్కడోరహస్యంగా పూసిననెత్తుటిపువ్వును పసిగట్టిమతపుగద్దఅమానుషంగా పొడుచుకు తింటోందిజరిగిన ఘాతుకానికితలెత్తలేనంత అవమానంతోవిరిసీ విరియని మొగ్గలముఖాలుభూమిలోకి కుంగిపోయాయిసిగ్గుతో చితికిపోయికళ్ళ నిండా పొంగుతున్న సముద్రాలనుబలవంతంగా అదిమిపెట్టుకున్నాయిమెలిపెట్టే నెప్పి కన్నాఈ దుఃఖం వాటినిమరింత పగలగొడుతోందిఆమెలంటేఈ లోకానికిఎందుకంత చులకనకొన్ని ప్రాణాలకు ఊపిరిపోయడానికే కదాఆమె నెలనెలా ఎర్రనివరదైప్రవహిస్తోందిధరిత్రిలా తొమ్మిదినెలలూకొండంత భారాన్ని మోసిపేగులు తెంపుకునిశ్వాసను పణంగా పెట్టిఆకాశాన్ని ఆనందంగా ఎత్తుకుంటోందిఈ వికృతచర్యను దేశంకథలుకథలుగా చెప్పుకుంటోందిసహజాతిసహజంగాప్రతీ ఇంట్లో పారే రక్తనదిలోంచేకదా నువ్వూ నేనూఈ ప్రపంచమూ మొలకెత్తినదిమరి ఏమిటీ శల్యపరీక్షఆడతనానికి ఈ […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండె కోత-5 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి మనిషికీ మనిషికీ మధ్య మతం కత్తులవంతెన నిర్మిస్తోంది ఆత్మీయంగా హృదయాల్ని పెనవేసుకునే స్నేహాలింగనాల్ని మర్చిపోతున్నాం మనసును మైమరిపింపజేయాల్సిన వెన్నెల రాత్రులలో సైతం యుద్ధసెగ స్నేహపరిమళాల్ని కాల్చేస్తోంది ఇకపై జీవన యానమంతా ఎర్రని క్రోధాగ్నులతో కాలే ఎడారి భూములు మీదనేనేమో మనసు తెరచి అభిప్రాయ ప్రకటన చేయటానికి అనుమానం బురఖాలో ముఖాన్ని దాచుకోవాల్సిన పరిస్థితి! జనాలమధ్య అంతరం అగాధంగా మారిపోతున్న దుస్థితి! ప్రశాంత సాగరాన్ని కల్లోలపరుస్తోన్న […]
Continue Reading
వసివాడే ‘పసి’కూనలు! (‘తపన రచయితల గ్రూప్’ కవితల పోటీలో మార్చి 30, 2021న ‘ప్రథమ బహుమతి’ పొందిన కవిత) -రాయపురెడ్డి సత్యనారాయణ మానవ జీవితాన మరువలేని, మరపురాని ‘మధురస్మృతి’ బాల్యం!ఏ బాదరబందీ లేని, బరువు బాధ్యతలు కనరాని, తిరిగిరాని ‘సుందర స్వప్నం’ బాల్యం!!ఆ బాల్యం ‘బలి’యౌతోంది నేడు, ఆధునిక జీవన రథచక్రాల క్రింద నలిగి!ఆ ‘పసి’ మనసు అగ్నిపర్వతమై లోలోన రగులుతోంది చూడు…అదుపులేని ‘ఆంక్షల’ నడిసంద్రపు ‘సుడిగుండా’ల్లో పడి!!చీకటి ప్రొద్దున లేవాలి! నిదుర కళ్ళతో చదవాలి!!బండెడు ‘పుస్తకాల […]
Continue Reading
కొత్తేమీ కాదు –కె.మునిశేఖర్ త్వరలో యాభైవేల ఉద్యోగాలుభర్తీ అనంగనే సచ్చినపాణం లేసొచ్చినట్లయిఆగబేగ పట్నం పైనమైనం ఇదిగో నోటిఫికేషన్, అదిగో నోటిఫికేషన్ అనంగనేకన్నవారిని కళ్ళల్లో పెట్టుకునేరోజులొచ్చెనని తెగసంబురపడ్డాం ఖాళీల లెక్క తేల్చండనిఅధికారులకు ఆదేశాలొస్తే..తప్పిన మా జీవితపు లెక్కనుసరిచేసుకోవచ్చనుకున్నం కాలంపెట్టే పరీక్షల్లో తప్పిపోవడం,ఎన్నికలప్పుడే కురిసే ఉత్తుత్తి వరాలజల్లుకు తడిసిపోవడం మాకుకొత్తేమీ కాదు గాలి వాగ్దానాలకు ఉబ్బిపోయీ..కొన్నాళ్ళకు నిరాశ చెందిన గాలొదిలినబెలూన్ అవ్వడం మాకు అలవాటేకానీ…చిన్నఆశ మా ఆశలు, ఆశయాలు సర్కారుపక్షపాతపు కొక్కానికి వేలాడుతుంటే చూసి..కనబడనికన్నీళ్ళ మూట‌లు మోస్తున్నబతుకులు మావి పోయినంత దూరం తలూపడానికిమీ పెరట్లో పాలేరులం కాదు.!రేపటి మీ ఉనికిని ప్రశ్నించేపట‌్ట‌భద్రులం ***** కె.మునిశేఖర్కె.ముని శేఖర్ కవి, […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండెకోత-4 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి రెక్కవిప్పని పక్షిలా తనలోకి తానే ముడుచుకొని నిద్రిస్తున్న భూమి! కలత నిద్రలోనో దొంగనిద్రలోనో అరవిచ్చిన కనురెప్పల్లోంచి తొంగిచూస్తోన్న నెలవంక కంటిపాపలో ఆకాశం మధ్య రెప్ప వాలనీయని భయం కోరలకి వేలాడుతూ జనం! సంవత్సరాల తరబడి తపోదీక్షలో ఉండి అర్ధనిమీలిత నేత్రాలగుండా కరుణామృతాన్ని కురిపిస్తూ అరవిరిసిన పెదాల అంచులనుంచి జాలువారుతున్న చిరునవ్వుని ఫిరంగులు తూట్లు పొడుస్తున్నా చెక్కుచెదరని శాంతిమూర్తిని మందుగుండ్లతో పేల్చి గుండెని ఛిద్రం చేసినపుడే మొదలైంది […]
Continue Reading
మజిలీ (‘తపన రచయితల గ్రూప్’ కవితల పోటీలో ఏప్రిల్ 6, 2021న ‘ప్రథమ బహుమతి’ పొందిన కవిత) – క్రాంతి కుమార్ అమ్మ కడుపులో ఆవిరైన ప్రాణాలు…ఆశల ఊహల్లో కరిగిపోయిన కలలు… అపార్థాలు మధ్య నలిగి పోయిన జీవితాలు…అవసరాల మధ్య కనుమరుగైన బంధాలు… చదువు కారాగారంలో బందీ అయిన బాల్యం…కామపు కోరలలో చితికి పోయిన అతివ భవితవ్యం… భయాల మధ్య అంతరించిన ప్రేమలు…పరువు బరువుతో గాయపడిన హృదయాలు… ఎన్నెన్నో చూస్తున్నా లెక్కకు అందని తప్పులు….మరెన్నో వింటున్నాలెక్కలేనన్ని ఘోరాలు…. మార్చాలని చూస్తున్నా… నే మార్చలేక నిలుచున్నా…మార్పు […]
Continue Reading
యుగధర్మం -ఐతా చంద్రయ్య మగధీరా ! మేలుకో యుగధర్మం చూసుకో అబల కాదు అగ్నికణం భరత నారి తెలుసుకో ఓర్పులోన భూదేవి నేర్పు గల శాంతి స్వరూపం బలహీనత కాదు అది భలే క్రాంతిదర్శనం హక్కులు, బాధ్యతలు ఏమిటి అన్నింటా సగం సగం సహనమును పరీక్షిస్తే సమరానికి సిద్ధం కట్నకానుకల కోసం కాల్చుకు తినకు తిరగబడితే వెళ్తావు కటకటాల వెనుకకు ఇలవేలుపు అవుతుంది కాలు కింద పురుగంటే కాలసర్పమవుతుంది రాజకీయక్షేత్రమేమి రక్షణ రంగములో అతివలకిక సాటి లేదు […]
Continue Reading
అమ్మను పోల్చకు – భమిడిపాటి స్వరాజ్య నాగరాజా రావు అమ్మను పోల్చకు అమ్మను ప్రకృతితో పోల్చకు. ప్రకృతికి కోపంవస్తే కన్నెర్ర చేసి ప్రళయాన్ని పంపిస్తుంది. కానీ,అమ్మకు కోపం వస్తే తన కనులను మాత్రమే జలమయం చేసుకుంటుంది. ఓర్చుకునేదీ తానే,ఓదార్చుకునేదీ తనకు తానే, ప్రకృతికి ఇవి రెండూ తెలియవు. అమ్మని దైవంతో పోల్చకు. దైవం పాలలో వెన్నలాంటిది, కఠినమైన ప్రయత్నంతో తప్ప కరుణించదు. అమ్మ వెన్నలో నెయ్యి వంటిది, ఒక్క పిలుపుకే కరిగి కల్పవృక్షమౌతుంది. దైవం తామరాకుమీద నీటి […]
Continue Reading
చెరగని చిరునవ్వులు -డా. కె. దివాకరా చారి సృష్టిలో వెలకట్టలేని కొనలేని అరుదైనది ఏమిటో తెలుసా? ప్రేమతో పలకరిస్తేనే చాలు ప్రతిగా దొరికే అపురూపమైన మురిపాల ముద్దులొలికే మన చిట్టి పసిడి కూనల అలౌకిక చిరునవ్వులే కదా ? జీవిత అనుభవాలను పండించుకుని తిరిగి పసితనాన్ని వెలిగించే పండు ముసలి బోసి నోటి ఆనందాల ముసి ముసి నవ్వులని చూసి మురిసిపోలేదా? మౌనంగా రేఖల్ని విప్పుకుంటూ మొగ్గలన్నీ విచ్చుకుంటూ సుగంధాలు పరిమళిస్తూ పువ్వులుగా నవ్వటం కనలేదా ? మట్టిని తొలుచుకుని […]
Continue Reading
ఆత్మ వినాశనం -దుర్గాప్రసాద్ అవధానం మరణం కాలరాసిన శకలం గతం గతమెప్పుడు మనోభావాల లోతుల్లో మిగిలిపోయే ముల్లు తలపోసే కొద్ది తలంపునొప్పుల్లో రచ్చ పెద్దల తీర్పుల చర్చ అడుగు తర్వాత అడుగు వివాదం తర్వాత వివాదం పగటి రాత్రికి మధ్య ప్రతీకార వాంఛల పగలో ఉత్కంఠ ఉత్సుకత ఊపిరి తీసుకోలేని భయం భయం రాజకీయ సంకేతంలో తీర్పు ఓ మృత్యువు హింస విరామంలో మరోయుద్ధచ్ఛాయ తీర్పు గిరగిరా తిరుగుతూ పెను చీకటి బానిసత్వం కనుగుడ్డును కమ్మేస్తూన్న కాలం […]
Continue Reading
ఓ పసిపాపా! -పారనంది శాంతకుమారి అందానికి అల్లరి తోడైతే అది నీవు, అల్లరికి అమాయకత్వం నీడైతే అది నీవు, అమాయకత్వానికి ఆత్మీయత జాడైతే అది నీవు, ఆత్మీయతకు ఆనందం జోడైతే అది నీవు, సంబంధానికి అనుబంధం తోడైతే అది నీవు, అనుబంధానికి అనురక్తి నీడైతే అది నీవు, అనురక్తికి ఆప్యాయత జాడైతే అది నీవు, ఆప్యాయతకు ఆలంబన జోడైతే అది నీవు. ***** పారనంది శాంతకుమారిఇల్లే నాకు సర్వం,ఇంట్లో ఉండి అందరికి వీలైనంత సేవ అందించటం లోనే […]
Continue Reading
గడ్డి పువ్వు -కె.రూపరుక్మిణి ఒంటరి మనసు వేసే ప్రశ్నలో ఆమెను ఆమేగా మలచుకుంటున్న వేళ మనస్పూర్తిగా నువ్వు ఎలావున్నావు అని అడిగే వారు లేనప్పుడు ! పడుచు ప్రాయానికి స్త్రీ అందమో, సంపదనో,చూసుకుని వచ్చే వాళ్ళు చాలా మంది ఉండొచ్చు!! తప్పటడుగుల జీవితంలో తారుమారు బ్రతుకులలో నిన్ను నిన్నుగా చూస్తారు అని ఆశపడకు ఆడది ఎప్పుడు ‘ఆడ’ మనిషే అవసరమో, మోహమో నీఆర్ధికస్థితో అవసరానికి అభిమానానికి మధ్య పెద్ద గీతగా చేరుతుంది నీది కాని ప్రపంచం నీ చుట్టూ అలుముకుంటుంది మేఘాల దుప్పట్లు పరుచుకుంటాయి, మెరుపుల వెలుతురూ చూసి ఇంద్రలోకంగా భ్రమిస్తావు అక్కడ […]
Continue Reading
పరామర్శ, నిర్గమనం- ఉష ఆకెల్ల అనువాద కవితలు -నాగరాజు రామస్వామి పరామర్శ ( Visit ) హాస్పిటల్. కాళీమాత రక్తవర్ణ నోటిచొంగ లాంటి ఎర్రెర్రని దుస్తుల్లో ఆయాలు. క్రిక్కిరిసిన వరండాలలో కోలాహలం; కడుగుతున్న బెడ్ పాన్ల గణగణలు, ఓదార్పుల, దూషణల రణగొణలు, అన్ని చికాకుల నడుమ ఆమె గదిలో బట్టలు వేలాడుతుంటవి, గృహకలతలు చెలరేగుతుంటవి, పెళ్ళి ముచ్చట్లు కొనసాగుతుంటవి, పరామర్శకులు పద్యాలు పాడుతుంటరు, ఆమె ఓ వృద్ధవర్షీయసి, ఆమె కోర్కెలు తెగిన పతంగులు, తొంటి విరిగినా తీరని మరణేచ్ఛ; వచ్చిన వాళ్ళందరు రాని మృత్యువును కోరుకుంటరు, అమెరికన్ యాసల మనుమలు ఆమె పాదాలకు మొక్కుతుంటరు, ఆంటీలు లోనికీ బయటకూ వస్తూపోతుంటరు, వేట కుక్క వంటి ఇంటి డాక్టరు రీడింగులు తీస్తుంటడు. మా నాన్న గారి మంచి మనసు అస్పష్ట అవగాహనను శంకిస్తుంటుంది. నిర్గమనం (Departure) ఆమె లేచి మంచంలో కూర్చుంది, చర్మం బాధల ఉలిపిరి కాగితం, జుట్టు కోమల తెలిపుష్ప దళం […]
Continue Reading
నవ్వుల్ని పూయించడం! -డా. కె. దివాకరా చారి పసి పాపల నిర్మల నవ్వులు ప్రకృతికి ప్రతిరూపాలు కొత్త చిగురులా కొంగ్రొత్తగా తొడిగే మొగ్గలా నునులేత కిరణంలా లేలేత వర్ణాలతో విరిసే సుకుమారపు పువ్వులా కొత్తగా మొలిచిన పసరు రెక్కలతో ఆకాశాన్ని అందుకునేందుకు ఎగిరే పక్షి కూనలా ఏ వర్ణనలకు సరితూగని ఏ కాలుష్యం సోకని కల్మషం లేని ఆ నవ్వు ఇంకెవరికీ సాధ్యం కానిది ఈ లోకాన! కూర్చున్న చోటనుండి కదలకుండానే అలా అలలా ప్రతిగుండె పై […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండెకోత-3 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి స్వప్నాలుకాలిన నుసిమీద హృదయ పుష్పాలు శ్రద్ధాంజలులు ప్రకటిస్తున్నాయి రేపటి వెలుగు కిరణంకోసం కూలిన సౌధాల అడుగున గుండె ఎక్కడో జారిపోయింది అరాచక శక్తుల సూక్ష్మక్రిములు జన్యువుల్ని తిని రోగాల్ని త్రేనుస్తున్నాయి ఊపిరితిత్తులు శ్వాస తీసుకోవటం మర్చిపోతున్నాయి చలువగదులు కూడా ఎర్రని ఎడారి స్వప్నాలతో చెమట చిత్తడులై సోలిపోతున్నాయి స్వేచ్ఛాదేవత విగ్రహంమీద పిండిరేణువుల్ని మోసుకెళ్తున్న చీమల్ని చూసి ఘనత వహించిన ఆధిపత్య సర్పం వణికిపోతోంది ఎక్స్‌రే కళ్ళు […]
Continue Reading
సరి లేరు నీకెవ్వరు!! -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి నీ కన్నీటిని దొర్లించటానికో… పాత్ర కావలసినప్పుడు,మ నీ వ్యధో,బాధో వెలికిబెట్టుకోడానికో… గురి అవసరమైనప్పుడూ.., నీ గుండె గాయాలకు… మాటల మలాము కావలసినప్పుడు, నీ కడగండ్ల కడలినీదే తెరచాప అవసరమైనప్పుడు, నీలోపలి సొదేదో వినడానికో చెవి కావలసినప్పుడు, నీ స్వోత్కర్షల నాదస్వరానికి ఊగే తల అవసరమనుకున్నప్పుడు, నీ సిద్ధాంతాలు, రాద్ధాంతాలు బలపరచుకునే భజనపరులు కావలసినప్పుడు… నీకు ఆసరాకో భుజం, చెక్కిలి జారే నీటిని తుడిచే చేయి, ఓ మాట , ఓ […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండెకోత-2 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి మానుషత్వానికీ అమానుషత్వానికీ అక్షరతేడా ఒకటి మాత్రమే ఆచరణ అనంతం సంబంధ బాంధవ్యాలను సమూలంగా సమాధిచేస్తూ సంస్కృతీ శిఖరాలను భుజాలకెత్తుకుంటూనే సంఘజీవనాన్ని అపహాస్యం చేస్తూ నేలనున్న చిరుమొలకలని విస్మరిస్తున్నారు ఆలోచనల్ని కత్తిరించేసిన తొందరపాటు వివేకాన్ని విస్మరింపచేసిన ఆవేశం మనిషిలో మానవత్వాన్ని నిక్షిప్తంగా తొక్కేసి రాక్షసమాస్కుని ముఖానికి తగిలించుకొని ప్రపంచ శాంతి కుటీరంలో విధ్వంసక వీరంగం చేస్తోంది బిత్తరపోయిన పావురాలు ప్రతిదేహానికీ అతిథి కావాలని ఆకాశ విహారానికి బయల్దేరి […]
Continue Reading
కొత్త పేజీ మొదలు -సముద్రాల శ్రీదేవి గతం చేతి వేళ్ళను సుతిమెత్తగా వదిలి పెడుతూ, నేటి నిజం, గెలుపు భవితవ్యాన్ని అందుకోవాలని ప్రయత్నం. జ్ఞాపకాల నెమలీకలను భద్రంగా దాచి, గుండె గుమ్మంలో ఎదురుచూస్తుంది కొత్తదనం కోసం. నిన్నటికి,రేపటికి సంధి వారధిలా నూత్న ఒరవడులకు సారథిలా ఎదురు వస్తుంది కొత్త వత్సరం. ఊహాల కుంచెతో బొమ్మలు గీస్తూ, వూపిరి నింపిన కలల శిల్పం చెక్కుతూ, ఘడియ అనే రాత్రి రెప్పలను తెరుచుకొని, వెన్నెల పలువరుసతో ఆహ్వానిస్తోంది కాలాల తలుపుల […]
Continue Reading
అన్నీ తానే -చందలూరి నారాయణరావు సూర్యుడు నాకు గుర్తుకు రాడు. నాలో ఉదయించే వెలుగు వేరు.. చంద్రుడు నాకు అవసరం అనుకోను. నాకై పూసే శశి ఉంది గాలితో నాకు పనే లేదు నాకై మొలిచిన నవ్వుల చెట్టుంది. మట్టిని అడిగేది లేదు. ప్రేయసి పాదముద్రలో సంతోషాలే అన్నీ. వానలో తడిసేది లేదు. జ్ఞాపకాల జల్లుతో తేమకు కరువేలేదు. ***** చందలూరి నారాయణరావుపుట్టినది: ప్రకాశం జిల్లా జె. పంగులూరు. వృత్తి: హైస్కూల్ఉపాధ్యాయులు ప్రవృత్తి: వచన కవిత్వం రచనలు: […]
Continue Reading
ఎముకలు విరిగిన నీడ -డాక్టర్ నాళేశ్వరం శంకరం ఆమె భర్త గుహను ధ్వంసం చేసే లోపునే ఇనుప చువ్వల చూపుల్ని నాటే ప్రేమ చక్షువులు కూడా మృగ పాదాల్ని మోపి తొలగిపోయాయి ఆమె ఇప్పుడు కాలం గడియారం మీద కొట్టుకునే ముల్లు మాత్రమే గతించిన దృశ్యాలు బింబాలు బింబాలై ద్రవించి నప్పుడల్లా గాయాలు జీర్ణమై గుండెబండై కళ్ళు గోలి బిళ్ళలై చిట్లిన పత్తిమొగ్గ అవుతోందప్పుడప్పుడు పుట్టిల్లు ముక్కుకు చెవులకు సౌందర్య తూట్లు పొడిపించినట్లే మెట్టిల్లూ, ఆనవాళ్లే లేని గాయాలతో […]
Continue Reading
రంగవల్లి -అశోక్ గుంటుక తెలుగు లోగిలి ప్రతి వాకిలి ఆనందం ఆకృతి దాల్చిన రంగవల్లి… ముగ్గునగొబ్బిపూలు ఎగురుతున్న గాలిపటాలు హరిదాసులు బసవన్నలు; ప్రతి ఇంటా పరుచుకున్న వసంతం… ప్రకృతి పల్లె చేరి పరవశం… ఆకాశం రాలిన నక్షత్రాలు.. ఆ వెంటే విరిసిన ఇంద్రధనుస్సులు… అతనొచ్చి ఓ ముగ్గు చుక్కపెట్టి సెల్ఫీ యై… అహాన్ని చల్లార్చుకున్నా ఆకాశంలో సగం అంటూ సగాన్ని మిగుల్చుకున్నా… నిజానికి ఇక్కడ అతనుశూన్యం… పండుగ వేళ – వాకిలి క్యాన్వాస్ పై తీర్చిదిద్దిన కళాకృతులు…… […]
Continue Reading
చూడలేను! -డి.నాగజ్యోతిశేఖర్ కరగని దిగులుశిల పగిలిన స్వప్న శిఖరంపై సాంత్వన తడికై కొట్టుకులాడుతున్నది! మలిగిన ఆశా మిణుగురులు రెక్కల సడి వెతల దిగంతాల అంచుల్లో నిశ్శబ్ధాన్ని ప్రసవిస్తున్నది! కన్నీళ్ల మేఘసంచులు చిల్లులుపడి కంటిఆకాశం దుఃఖ వర్ణం పూసుకుంటున్నది! ఇప్పుడిప్పుడే విచ్చుకున్న అస్తిత్వ రెక్కలకు ఆధారమివ్వని ఈనెల మనస్సులు వివక్షతను ఈనుతున్నవి! మేధస్సు చంద్రునిపై వెన్నెల సౌధాలు నిర్మిస్తున్నా… ఆంక్షల రాహువులు చీకటి అమవాసలై చుట్టేస్తున్నవి! మాటల్లో ఆకాశంలో సగమైనా…. చూపుల్లో వంకరతనపు ప్రశ్నాచిహ్నమై స్వేచ్చా హృదయం […]
Continue Readingఅమ్మతనాలు -పద్మావతి రాంభక్త ఏ దేశమేగినా ఎడారిలో ఒంటరిగా నిలబడి సతమతమవుతున్నపుడు నువ్వు అక్కడ ఎగరేసిన అమెరికా టికెట్టు నా భుజంపై పిట్టలా వాలింది నేను ఉత్సాహపు ఊయలలో ఊగుతూ తూగుతూ ఊరంతా దండోరా వేసేసాను నీకు నాపై ఉన్న ప్రేమ ఎవరెస్టు శిఖరమంత ఎత్తుగా అగుపించింది నిరంతరం ఎన్నో కలలలో తేలి తూలిపోయాను రోజులు యుగాల రూపమెత్తి కదలక మెదలక కలవరపరుస్తున్నట్టే అనిపించింది కళ్ళు కాలెండర్ కు అతుక్కుని దిగాలుగా వేళ్ళాడుతున్నాయి నిరీక్షణ నిస్సహాయతను తొడుక్కుని […]
Continue Reading
ప్రత్తిపాటి నానీలు -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి 1️⃣గాయాలన్నీ…నెత్తురోడవు!!కొన్ని జీవితాలనుఅశ్రువుల్లా..రాల్చేస్తాయి!2️⃣కనులుంది..చూసేందుకే!తెరచిన ప్రతికన్నుమెలకువ కాదే!!3️⃣కరుణ నిండినకళ్ళు కలువలు!వేదనా వేసటతీర్చేది వెన్నెలేగా!4️⃣కనబడని క్రిమిస్వైర విహారం!మారువేషాన తిరిగేయమునిలా!!5️⃣మల్లెఎప్పటికీ ఆదర్శమే!!మండుటెండలోనవ్వుపూలై పూస్తున్నందుకు!! ***** ప్రత్తిపాటి సుభాషిణి -ప్రత్తిపాటి సుభాషిణి నివాసం బాపట్ల. గత 20 సంవత్సరాల నుంచి తెలుగు ఉపాధ్యాయినిగా జిల్లా పరిషత్ ఉన్నత పాఠశాలలో పనిచేస్తున్నారు. కళాశాలనుంచి కవితలు వ్రాస్తున్నా, ఇటీవలనుంచే వివిధ పోటీలలో పాల్గొంటూ కృష్ణ శాస్త్రి, సినారె, అద్దేపల్లి పురస్కారాలు, టీచర్స్ ఫెడరేషన్ వారి సావిత్రి బాయి పూలే అవార్డులు పొందారు. బడి పిల్లల […]
Continue Readingయుద్ధం ఒక గుండెకోత-1 (దీర్ఘ కవిత) -శీలా సుభద్రా దేవి బాధ సన్నటి సూదిములుకై రక్తంలో ప్రవేశించింది నరాల్ని కుట్టుకుంటూ రక్తంతోబాటుగా శరీరమంతటా ప్రవహించటం మొదలైంది శరీరంలో ఎక్కడో ఒకచోట ఉండుండి ప్రవాహమార్గంలో సున్నితమైన నరాల గోడల్ని తాకుతూ స్పందనల్ని మీటుతూ చురుకు చురుకు మనిపిస్తూనే ఉంది హాహాకారాల్ని ఆహ్లాదంగా పరిగణించలేంకదా ఆక్రందనల్ని ఆనందంగా ఆస్వాదించలేంకదా చాటున మాటేసి పంజా విసిరినా పంజాదెబ్బ పడేది అమాయకులమీదే గాయం అయ్యేది తల్లి గర్భంపైనే ఆకాశం పిడుగై వర్షించినా పక్షులకు […]
Continue Reading
వాన -సంధ్యారాణి ఎరబాటి ముసురుపట్టిన వాన కురుస్తుఉంటే గుండెల్లో ఎదో గుబులైతాది గరం గరంగా తిందామంటూ నోరేమో మొరబెడుతాది దోమనర్తకీలు వీధుల్లో భాగోతాలు మొదలెడతాయి మ్యాన్ హోలులు సొగసరిప్రియురాళ్లలా నవ్వుతూ నోరంతా తెరుస్తాయి గుంతలన్నీ నిండి నిండుచూలాలవుతాయి వీధులన్నీ గోదారిలా వయ్యారాలు పోతాయి.. రోడ్డులన్ని పుటుక్కున తెగిపోతాయి దారులన్నీ కర్ఫ్యూ పెడతాయి.. మురికి కాలువలన్నీ ఒక్కసారే ఉరికి ఉరికి పారుతాయి వీధి చివరి బజ్జీల బండి తీరిక లేకుండా వెలుగుతుంది మూలన ముదురుకున్న ముసలమ్మ మరికాస్త ముడుచుకుంటుంది […]
Continue Reading
ఉరితాళ్ళే గతాయే -నల్లెల్ల రాజయ్య అహో ! నా పాలక వర్గమా మా కడుపులు నింపే అన్నదాతని అందలమెక్కించి అంగలారుస్తూ చొంగ కారుస్తవ్ ! దేశానికే ఎన్నెముకలు. నా రైతన్నలని అదేపనిగా అంటుంటవ్ ! కని మీ మనసు నిండా అన్నదాతల ఎన్నెముకల్లోని మూలుగను సైతం లేకుండా పీల్చుకతినే నయవంచక ఎవ్వారం నీది. నీ మాటల్లో మర్మముంటది చేతల్లో చెప్పలేనంత సత్తెన నాశన కార్యాలు జరిపిస్తుంటవ్ ! గిట్టుబాటు ధరలివ్వని గిదేం రాజ్యమనీ ఆగ్రహించిన అన్నదాత ఆక్రోషిస్తే […]
Continue Reading
మన ‘వరాలు’ -ప్రసేన్ “పెంటకుప్పలో పసికందును వదిలి వెళ్లిన గుర్తు తెలియని వ్యక్తులు” “వైద్యుల నిర్లక్ష్యంతో అప్పుడే పుట్టిన శిశువు మృతి. ఆసుపత్రిని ధ్వంసం చేసిన బంధువులు” వంటి వార్తలు నాకు నిత్యకృత్యం. అయితే జర్నలిస్టుగా ఈ సందర్భాలలో నేను గమనించిన విషయం ఒకటుంది. పెంటకుప్పమీద దొరికిన పసికందు అన్ని సందర్భాలలోనూ ఆడపిల్లే. ఆసుపత్రుల మీద దాడి జరిగిన ప్రతి సందర్భంలోనూ మరణించింది మగబిడ్డే. ఆడ శిశువు మరణిస్తే సంబంధిత బంధువులు ఏ గొడవా చేయకుండా నిశ్శబ్దంగా […]
Continue Reading
జవాబు -రజిత కొండసాని ఓ ఉషోదయాన ఎందుకో సందేహం వచ్చి భయం భయంగా లోలోపల ముడుచుక్కూర్చున్న గుండెను తట్టి అడిగా! ప్రపంచాన్ని చూసే కన్నుల్లానో ప్రాణ వాయువుల్ని పీల్చే ముక్కులానో సప్త స్వరాల్ని దేహంలోకి ఒంపే చెవిలానో సప్త స్వరాల్ని దేహంలోకి ఒంపే చెవిలానో సిగ్గుతో ఎర్రబారే చెంపలానో సాటి వారి మీద ప్రేమ ప్రకటించే నోరులాగనో దేహం మీద బాహాటంగా కనిపించక ఎముకల గూడు మధ్య ఏ మూలనో చిమ్మ చీకట్లో దాక్కున్నావెందుకని ? నేనీ […]
Continue Reading
ఊటబాయి కన్నీరు -డా. కొండపల్లి నీహారిణి ఎందుకింత ఏకాంత నిశీధి గమనాలో ఎందుకింత విషాద పవనసమూహాలో ఎక్కడినుండో పొగబండి ఏడుపుకు వేళ్ళాడుతూ ఎందర్నో మోసుకొస్తున్నది. పరాయీకరణను , పరాభవాలను కూరుకొని ఎఱ్ఱటి పట్టాలపై ఇటుగా….. ఆర్తనాదాలతో,ఆధిపత్యాలతో…. కాలం చేసే గాయాల్లో ఋతువుల్ని ప్రాణాల చెంత జేర్చ, అనుమానాలు చెప్పే బాధల గాధల్ని అననుకూల భావాలకూర్చి, కళ్ళసామ్రాజ్య సింహభాగాన సింహాసనమెక్కి , అట్లా…… అవునూ, నీదీ నాదీ ఒక్కచూపుల పొద నీదీ నాదీ ఒక్కమాటల సొద కలలతీరాన కనరాని […]
Continue Reading
ఆమెప్పటికీ…..!? -సుధామురళి అకస్మాత్తుగా ఓ రాత్రి భోరున వర్షం కురుస్తుంది నదులన్నీ కళ్ళ కరకట్టల మీద యుద్ధం ప్రకటిస్తాయి మమ్మల్ని ఆపేందుకు మీకేం హక్కు ఉందని ప్రశ్నిస్తూ చెక్కిళ్ళ నిండా సైన్యాలను చారలు చారులుగా నిలబెట్టేస్తాయి ఆ వర్షం ఆమెకు మాత్రమే సొంతం మనసుంది కదా తనకు చిన్నా పెద్దా మాటలతో గాయపరుచుకునేందుకు ఒకటో రెండో గదమాయింపుల గద్దెల్ని ఎక్కేందుకు పొలిమేర దాటని తనను ఊరుకాని ఊరుకు తరిమినా మిన్ను విరగనట్టు విర్రవీగేందుకు ఎన్ని కష్టాల్ని దాపెట్టిందో […]
Continue Reading
వరద -శ్రీధరరెడ్డి బిల్లా జనసంద్ర నగరం జలసంద్రమయ్యింది. పెట్రోలు కొట్టకుండానే కార్లు కొట్టుకు పోతుంటే , చెరువుల్లో తిరిగే బోట్లు కాలనీల మధ్య తిరుగుతూ ఇంటి సామాను, వంట సామాను మోస్తున్నాయి! వీధి రోడ్డు మాయమై, భీకర వాగు అయ్యింది. “వీధి మలుపు” వాగుకొక వంక అయ్యింది! దారి చూపిస్తూ పంపించే ట్రాఫిక్ సిగ్నలు , దారి తెల్వకుండా ఎటువైపో తేలిపోతా ఉంది ! కాళ్ళతో టిక్కుటిక్కున నడిచిన నిన్నటి రోడ్డు మీద కాళ్ళు నేలకు ఆనక, […]
Continue Reading
ప్రకృతి -గిరి ప్రసాద్ చెల మల్లు కృష్ణా నదిలోని నల్లని గులకరాళ్ళ కళ్ళ చిన్నది గోదావరంత పయ్యెద పై నే వాల్చిన తలని నిమిరే నల్లమల కొండ ల్లాంటి చేతివేళ్ళ చెలి సోమశిల లాంటి ముక్కు ఉచ్చ్వాస నిశ్వాసాలకి అదురుతుంటే నా గుండెలపై వెచ్చని రామగుండం స్పర్శ శేషాచలం కొండల కనుబొమ్మల మధ్య గుండ్రని చందవరం స్థూపం లాంటి తిలకంలో నా రూపు శాశ్వతం ఫణిగిరి లాంటి నల్లని వాలుజడ పిల్లలమర్రి ఊడల్లా ఊగుతుంటే మదిలో ఏటూరు […]
Continue Reading
అక్కమహాదేవి -గిరి ప్రసాద్ చెలమల్లు అక్కమ్మా! ఎప్పుడో ఏనాడో నీ నుండి జాలువారిన వచనం మా సమాజాన్ని సూటిగా, నగ్నంగా ప్రశ్నిస్తున్నట్లగుపిస్తుందమ్మా నీ కాయం నీ ఇష్టం ఎవ్వరికి అర్పిస్తావో ఎవ్వరి దురాక్రమణకి లొంగక అణువణువూ చెన్నకేశవ చెంత దిగంబరమో నీ మనోభీష్టమో స్పర్శయో సాన్నిహిత్యమో తలంచినదే తడవుగా ఎక్కుబెట్టిన విమర్శనావచనం జీర్ణించుకోలేని ఆధిక్యత నీ గుహ ఎన్నో మనోనిగూఢాల వేదిక నీ మేను ప్రవచించిన కేశాల అల్లిక నాడే ఎలుగెత్తిన నీవే మా చలం కన్నా […]
Continue Reading
హథ్రాస్ -వసీరా సూర్యుడి తేజాన్ని మట్టిబలాన్ని చెమటలోని ప్రేమని తాగి పెరిగిన గోధుమ గింజ రక్త సిక్తమైంది చిన్నారి గోధుమ గింజ రక్తకన్నీరుతో తడిసి నేలలోకి వెళ్లపోయింది. నేల లోపల అణుప్రకంపనలు గంగాతీర మైదానాలు కంపిస్తున్నాయ్ కంకుల్లోని గింజలు నిప్పుల పాలుపోసుకుని గ్రెనేడ్లవుతున్నాయి కంకులు బులెట్లని కాస్తున్నాయి తరతరాలుగా నీదయిన నీ నేల రణరంగమవ్వడానికి సిద్ధమవుతోంది. విస్ఫోటించే నేల లోంచి కొత్త కాళిక ఆవిర్భవిస్తోంది. సత్యానికి నోరిచ్చేందుకు సహస్రబాహువుల్లో కొత్త ఆయుధాలు ధరించి పరపరా సరసరా నాలుకలు […]
Continue Reading
కనుక్కోండి -దిలీప్.వి ఆకలైతే కాదు నన్ను చంపింది పస్తులుoడి ఆకలితో అలమటించిన దినములెన్నో… పేదరికం కాదు నన్ను వల్లకాటికి చేర్చింది అయితే.. ఇన్నేళ్ల నుండి దానితోనే కదా సావాసం చేస్తున్నది కరోనాకా నేను బలిఅయినది? కాదు కాదు… అసలే కాదు దేనికి నేను బలి అయిందో తెలియదా మీకు? ఇంటికి చేరుతానని ఇంటికి దీపమైతానని నన్ను నడిపించిన ఆశ విగతజీవిగా మారి కన్నవారికి మిగిల్చిన నిరాశ కారకులెవరో కనుక్కోండని ప్రశ్నగా మారి వెళుతున్న… ***** దిలీప్.వినా పేరు […]
Continue Reading
అస్థిమితం….. -సుధామురళి ఒకటే రెక్కని ఎన్నిసార్లు ఆడించను చెప్పుఒకటే గుండెని ఎన్నిసార్లు సర్దుకోమని సర్దుబాటు చెయ్యను చెప్పు ఓ నిప్పు కణాన్ని వదలాలనుకుంటాఆ రెప్పల చాటులో నుంచికనుగుడ్డు ఏ మాయలో కూరుకుపోతుందో కానీవేడి ఆవిరి ఎప్పుడో చల్లారిపోయిన కాఫీ కప్పు అవుతుంది….. ఓ అక్షర తూటాని లాగి పెట్టి విడవాలనుకుంటాఆ చేదు తేనెల కలయికల మధ్యలోనుంచినరంలేని అర్ధమందపు నాలుక నాకేం పట్టింది అనుకుంటుందో ఏమోగానీఅసలు అనుకోని పదాలను వల్లెవేస్తుందిఅది నేనేనా అన్నదనే భ్రమను నాకప్పగిస్తూ…. శూన్యం నిండా ఏదో నిండుకుని ఉంటుందివెలితిలేని […]
Continue Reading
ఇక్కడ- అక్కడ -కుందుర్తి కవిత పెళ్ళైన కొన్నాళ్ళకే పుట్టింటి మీద బెంగొచ్చి వచ్చా ఇక్కడ…. చిన్ననాటి స్నేహితురాళ్ళంతా కలిసి చాన్నాళ్ళయిందని వచ్చి చుట్టూ చేరారు … రుసరుసలాడుతూ, తమలోతాము గుసగుసలు చెప్పుకుంటున్నారు ఏదో నిర్ధారణకి వచ్చినట్టుగా నాతో యుద్ధానికి సిద్ధమవుతున్నట్టు గా నా ఆత్మగౌరవం నన్ను నిలదీసింది నీకసలు ఆత్మసాక్షి అంటూ ఉందా అని చిన్నప్పటినుండీ వేలు వదలకుండా నీతోనే నడిచిన నీ చిరకాల స్నేహితురాలిని ఈరోజు ఎవరెవరి కోసమో వదిలెళ్ళిపోతావా అని ఎవరో కాదు నా వాళ్ళే అని సంకోచంగానే నాకు నేను సర్ది చెప్పుకున్నాను కనీసం అప్పుడప్పుడైనా పలకరించవేమని చిందులు తొక్కుతూ చటుక్కున చక్కా పోయిందది , నామీద కాసింతైనా మర్యాద లేకుండా !! అచ్చం అక్కడి గర్వం లాగే !! నా ఆత్మ విశ్వాసం నన్నూ నీతో తీసుకుపొమ్మంది నీకక్కడ సరిపడినంత చోటు ఉండకపోవచ్చు అంటే… ఈ ఇంటికంటే ఆ ఇల్లు పెద్దదికదా అని ప్రశ్నించింది అవునో కాదో నాకే తెలీనట్టు తలూపాను దాని అమాయకత్వానికి నాలో నేనే నవ్వుకున్నాను ఇరుకు ఇంట్లో కాదు, మనుషుల మనసుల్లో అని నోటిదాకా వచ్చినా, చచ్చినా వద్దనుకొని దాని నోరే, సులువు కదాని నొక్కేసాను విశ్వాసం లేని చూపులు విసురుతూ విరవిరా వదిలి వెళ్ళిపోయింది !! అచ్చం అక్కడి స్వార్ధం లాగే!! వెనుకనుంచి భుజంమీద తట్టి నన్ను మర్చిపోయావా, అనింది నా ఆత్మాభిమానం నాకోసం కాసింతైనా పోరాడాలనిపించలేదా […]
Continue Reading
వరద -శ్రీధరరెడ్డి బిల్లా జనసంద్ర నగరం జలసంద్రమయ్యింది. పెట్రోలు కొట్టకుండానే కార్లు కొట్టుకు పోతుంటే , చెరువుల్లో తిరిగే బోట్లు కాలనీల మధ్య తిరుగుతూ ఇంటి సామాను, వంట సామాను మోస్తున్నాయి! వీధి రోడ్డు మాయమై, భీకర వాగు అయ్యింది. “వీధి మలుపు” వాగుకొక వంక అయ్యింది! దారి చూపిస్తూ పంపించే ట్రాఫిక్ సిగ్నలు , దారి తెల్వకుండా ఎటువైపో తేలిపోతా ఉంది ! కాళ్ళతో టిక్కుటిక్కున నడిచిన నిన్నటి రోడ్డు మీద కాళ్ళు నేలకు […]
Continue Reading
మార్పు -సంధ్యారాణి ఎరబాటి నీలి నీలి నింగికి…నేనెపుడూప్రేమదాసీనే…ఆకులతో నిండిన…పచ్చదనానికినేను ఎపుడూ ఆరాధకురాలినేఎగిరే అలల కడలి అంటేఎంతో ప్రాణంరహస్యం నింపుకున్న అడవన్నాఅంతులేని అభిమానం నింగి అందాన్ని చూడాలంటే…..చిన్న డాబా రూపు మార్చుకుంది…..అందనంత ఎత్తుకుఎదిగి పోయిందికొబ్బరాకుల గలగలలుకొంటె చంద్రుడిసరాగాలు మరుగున పడ్డాయిచెట్ల జాడలు…..నీలి నీడల్లామారిచోటు తెలియనితీరాలకు వెళ్లిపోయాయి…. గ్రీష్మపు సాయంత్రాలు…కూడారూక్షత్వపు ఆహ్లాదపులయ్యాయి ఋతువులు మారిపోయాయి వర్షం ఎపుడో స్నిగ్ధత్వం మరచింది పచ్చదనం…ఖచ్చితంగా…..చిన్నబుచ్చుకుంది..ఈ మహానగరంలో పేక మేడల్లాంటి ఈ కట్టడాలపునాదుల్లో.. హరితం మౌనంగాసమాధి అయింది…. పక్షిలా ఎగిరే నా భావాలన్నీ…. విశాలగగనం లో విహరించక ఎన్నాళ్ళయిందో అగ్గిపెట్టేల్లా కట్టిన కాంక్రీట్ అడవిలోఆకాశం కనిపించడం లేదు నాకు పక్షుల […]
Continue Readingనీవు లేని రోజు -చందలూరి నారాయణరావు ఓ ప్రియతమా! నీవు ప్రక్కన లేని ఒక్క రోజు ఒక పూవు అడిగింది నా అవసరం యిప్పుడెందుకని? ఓ పాట నిలదీసింది నా హాయి అవసరమేమని? ఓ రాత్రి ఆశర్యపడింది ఈనాటి కలను ఏమిచేస్తావని? ఒక రోజు నీవు దూరమైతే ఇన్ని ప్రశ్నలా? ఇన్ని అనుమానాలా? ఇంత అవమానమా? ఇక తట్టుకోలేను తల్లడిల్లుతున్నా ఎప్పుడూ భరింపలేను ఎడబాటును క్షమించు కరుణించి రక్షించు క్షమించి నీ ఒడిని వీడితే లోకం ఇంత […]
Continue Reading
ఆమె -సాహితి అతడి ధైర్యం నిజం. ఎంత ఎండకైనా మాడిపోడు. మసిలి మసిలి సహనంగా ఆవిరౌతాడు. ప్రేమతో మేఘమై పుట్టి మళ్ళీ కురుస్తాడు పగలు రేయి కుండపోతగా. పచ్చిక ఒడిలో మంచు బిందువులో ఒదిగిచూస్తాడు మొగ్గల బుగ్గ చాటున తొంగిచూస్తాడు. అతని నిజం ధైర్యం. ఆమె కురుల పరుపు కోరి కునుకు తీస్తాడు. ఆమె కనుల చాటుగా దూరి కలను దోస్తాడు. ఆమె కలల కౌగిట చేరి కలుసుకుంటాడు. అతడి నిజం ధైర్యం ఆమే. ***** ఆర్ట్: […]
Continue Reading
అష్టభుజి -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి చించేసిందినా రాతల్ని కాదు..వేవేల నా భావాల్ని…ఎన్నో అంటని రెప్పల కాగడాలతో..నన్ను,నేనురగిలించుకుని…నిలుపుకున్న అస్తిత్వపు జాడల్ని!!వేకువకి మొలిచేవైతే…నా చేతులు తెగిపడేవే…ఇరు సంధ్యల మధ్య కడుపు నింపే…వంటలకవి అవసరం కనుకపాపం మిగిలాయవి…నాతో!!కాగితపు గీతలకు గిరి గీయగలవు కానీ…మరిగే మది తలపులనెలా….ఆపగలవు???ఎగిరే ఊహాల రెక్కలనెలాకట్టగలవు??అరచేతితో..అర్కుని ఆపగలవా…???జ్వలించే కవనోదయానికైఏదో ఓ ఉదయంనేను అష్టభుజిగా..అవతరిస్తాను.అక్షర సేవకై సరికొత్త అవతారికవ్రాసుకుంటా నా నవ జీవితానికి!! ***** ప్రత్తిపాటి సుభాషిణి -ప్రత్తిపాటి సుభాషిణి నివాసం బాపట్ల. గత 20 సంవత్సరాల నుంచి తెలుగు ఉపాధ్యాయినిగా జిల్లా పరిషత్ ఉన్నత […]
Continue Reading
నిశిరాతిరి – డా. కొండపల్లి నీహారిణి ఎక్కడినుండి రాలిందో ఓ చిమ్మచీకటి కుప్ప. ఎందుకు మౌనంవహించిందో మనసు కుండలో చేరి. ఒలకని మేధోమథనం ఒడవని బతుకుసమరం ఈ నిశిరాతిరి ఏ గుసగుసలుచేస్తున్నది? ఆకలి మంటలవికావు, అన్నపు రాసుల లేమివీకావు, ఒళ్ళు చిల్లుపడ్డ దాఖలాలూలేవు. మృత్యువు ధారాపాతనడకతో వీధుల్ని శవాలుగా ముంచెత్తుతూ ఈ నిశిరాతిరి ఏ గుసగుసలుచేస్తున్నది? సందులు గొందులు మూగవడినవి పనిముట్ల సందోహాలు మూలబడినవి చిక్కాలతో మూతులుముక్కులు ఆలింగనాలు లేని దూరాలవలెనేనన్న ఆనవాళ్ళ చిట్టాలిప్పలేకపోతున్నదంటూ… ఈ నిశిరాతిరి […]
Continue Reading
బాపట్ల నానీలు – డా.సి.భవానీదేవి నీవాళ్ళు దూరమయ్యారా ? చింతించకు .. మేలు చేసుంటావు అందుకే ! అమ్మ.. నాన్న.. వెళ్లిపోయారు మట్టి మరోరూపందాల్చినా గుర్తించలేం కదా.. శతాధిక నాటకాల పేటి కొర్రపాటి …. నాటక రచనలో ఘనాపాఠి ! సాహితీ రుద్రమ కప్పిన తొలిశాలువా నాకది బాధ్యతా పులకరింత ! బతుకంతా నడకైనా కాళ్ళనెప్పుల్లేవు ఆరిపాదాలకు మా ఊరిమట్టి ! కిలో బియ్యం లీటర్ కిరోసిన్ కోసం రోజంతా క్యూలో … తుఫాన్ కు అంతా […]
Continue Reading
నవవాక్యం -గిరి ప్రసాద్ చెల మల్లు అక్కడో పరువుతండ్లాడుతుంది గోబ్యాక్ నినాదాల వెనుక మర్మం జగద్విదితం కులం గొంతుఆఖరిచూపునిచిదిమేసింది బిడ్డ భర్త హత్యలోప్రేమపర్వం తెరలుతెరలుగా సమాజగోడలపై చిత్రించబడుతుంది మానసికస్థైర్యానివ్వలేని కులంమనిషిని చంపినా చేవ తగ్గకరంకెలేస్తుంది గొడ్డలి వేటులో ప్రాణం గిలగిలలాడుతుంటేహర్షాతిరేకాలతోవీధుల్లో పైశాచిక కులోన్మాదం పరిణతి ఇరవైల్లోనేజవాబులకు రంగుల పులిమే పాత్రికీచకత్వం ప్రేమ భాష్యం మారుతుందోమార్చబడుతుందో పరువు పదంలో కొంగ్రొత్తగా చెక్కబడుతున్న శిల్పంప్రేమ సహచర్యాన్ని ఓర్వలేని కులంతెగనరికి ప్రేమంటుంటేశిలపై ఉలి మొరాయిస్తూసమ్మెటకే ఎదురుతిరిగి వెలివాడల్లో ప్రేమకోసం పరుగులెత్తుతుంటే అడుగుల్లో నవవాక్యం కనబడుతుంది ***** గిరి ప్రసాద్ చెలమల్లుపుట్టింది సూర్యాపేట. పెరిగింది నాగార్జున సాగర్. నాన్న గారి నుండి వామపక్ష భావజాలం పొందాను. విద్యార్థి […]
Continue Reading
తొలకరిజల్లుతో చెరువు -సుగుణ మద్దిరెడ్డి పాడి పశువులకు గడ్డి మేత లందించు పచ్చని పచ్చిక బీళ్లు! చెరువులో చెట్ల మధ్యన ఆడిన దాగుడు మూతలజోరు! పేడ ముద్దలు ఏరి సేకరించిన పిడకలకుప్పలెన్నో! ఎంత గిల్లినా తరగని పొనగంటాకు దిబ్బ లెన్నో! చెరువునిండాక నీటి కోళ్ల తల మునకలు రెక్కలు ఇదిలించే నీటి తుంపరలు నీటి పాముల సొగసైన ఈతలు! చెరువుగట్టు అడుగున ఎండ్రకాయ బొక్కలుజూసి వాటిలో పుల్లలతో కలబెట్టి అవి బొక్కనుంచి బయటకొస్తే ఆనంద డోలికలూగినవేళ! ఆవులు, […]
Continue Reading
అన్నిటా సగం -చెరువు శివరామకృష్ణ శాస్త్రి నీవో సగం, నేనో సగం ఆకాశంలో, అవనిలో అన్నిటా మనం చెరి సగమంటూ తాయిలాల మాటలతో అనాదిగా మీరంటున్న సగానికే కాదు అసలు మా అస్తిత్వానికే సవాలుగా మిగిలిపోయాము అబలలమై! నిన్ను అన్నగా, నాన్నగా, తాతగా, మామయ్యగా, బావగా తలచి చెల్లినై, కూతురినై, మనుమరాలిగా, కోడలిగా, ముద్దుల మరదలిగా బహురూపాలుగా విస్తరించి ప్రేమను, కరుణను పంచగల మహోత్తుంగ జలపాతాన్ని నేను! సంపాదనలో నీ కన్నా మెరుగ్గా ఆర్జిస్తూ నీతో బాటు […]
Continue Reading
స్వప్న వీధిలో… -డి.నాగజ్యోతిశేఖర్ రోజూ రెప్పలతలుపులు మూయగానే … నిద్రచీకటిలో గుప్పున వెలుగుతుందో నక్షత్రమండలం! కలతకృష్ణబిలాల్ని కలల లతల్లో చుట్టేసి… దిగులు దిగుడుబావిని దిండుకింద పూడ్చేసి ఒళ్లు విరుచుకుంటుందో వర్ణప్రపంచం! ఊహాల్ని శ్వాసల్లో నింపి… ఊసుల్ని పూలలోయల్లో ఒంపి… మనస్సు మూట విప్పుతుందో వినువీధి! ఆ వీధి మధ్యలో పచ్చటి చెట్టయి నవ్వుతుంటుంది నా మస్తిష్కం.! ఆ సందు చివర కురులారాబోసుకుంటుంది నా నవ్వుల వెన్నెల కెరటం! నడి వీధిలో నవ్వేెంటనే ఆధిపత్యపు స్వరాలు లేవు! ఆకాశపు అంచుల్లో నువ్వేెంటనే అమావాస్యపు […]
Continue Reading
జాబిల్లి ఎప్పుడూ ఆడ నే! మూలం: మార్గె పియర్సీ అనువాదం: ఆచార్య గంగిశెట్టి లక్ష్మీనారాయణ జాబిల్లి ఎప్పుడూ ఆడ నే! ఈ రేజర్ బ్లేడ్ల నడుమ లోయలో నా ఆడతనాన్ని అలానే దుస్తుల్లా మార్చుకొంటూండాలని ఉంది… ఏం,ఎందుక్కూడదు? మగాళ్ళెప్పుడూ తమ మగతనాన్ని తొడుక్కొనే ఉంటారా? ఆ ఫాదరీ, ఆ డాక్టరు, ఆ మాష్టారు అందరూ విలింగతటస్థభావంలో నత్తగుల్లల్లా తమ వృత్తులకు హాజరవుతున్నామంటారా? నిజానికి నేను పనిలో ఉన్నప్పుడు ఏంజిల్ టైగర్ లా స్వచ్ఛంగా ఉంటాను చూపు స్పష్టంగా […]
Continue Reading
తండ్రీ, కూతురూ -చెరువు శివరామకృష్ణ శాస్త్రి ఆనాడు అల్లరి చేసే పిల్ల ఈనాడు చల్లగ చూసే తల్లి ఆనాడు ముద్దులొలికే బంగరు బొమ్మ నేడు సుద్దులు చెప్పే చక్కని గుమ్మ నీ పసితనమున నీకు అన్నం తినిపించబోతే నీ చిన్ని చేతులతో తోసి వేసినావు మారం చేసినావు, హఠం చేసినావు కథలూ కబుర్లు చెప్పి, నిను మాయ చేసినాను. కాలము కరుగగ, ఈ మలి వయసులో చేయూత నిచ్చావు, నాకు అన్నం తినిపించావు చదువు కోకుండా, ఆడుతూ […]
Continue Reading
ఆత్మీయ నేస్తం -ములుగు లక్ష్మీ మైథిలి ప్రతి ఉదయం అలారమై పిలుస్తుంది బ్రతకడానికి పాచిపని అయినా ఇంటి మనిషిలా కలిసిపోతుంది ఒక్క చేత్తో ఇల్లంతా తీర్చిదిద్దుతుంది నాలుగు రోజులు రాకపోతే డబ్బులు తగ్గించి ఇచ్చే నేను.. ఇప్పుడు లాక్ డౌన్ కాలంలో పనంతా నా భుజస్కంధాలపై వేసుకున్నా అందరినీ ఆప్యాయంగా పలకరిస్తూ పని మొత్తం చిటికెలో చేసేది నిత్యం ముంగిట్లో ముగ్గులు ఆమె రాకను తెలియచేస్తాయి పెరట్లో చిందరవందరగా వేసిన గిన్నెలన్నీ ఒద్దికగా బుట్టలో చేరేవి ఒక్కోరోజు […]
Continue Reading
దుఃఖ మోహనం -ఐ.చిదానందం నీవెప్పుడు ఏడవాలనుకున్నా నిస్సంకోచంగా ఏడ్చేయ్ దుఃఖాన్ని వర్షపు నీటిలో తడిపేయ్ కానీ మద్యంలో తేలనీయకు ఏడ్వలనిపించినప్పుడల్లా ఏడ్చేయ్ కానీ ఈ లోకానికి దూరంగా వెళ్లి ఏడ్వు ప్రతి దుఃఖాన్ని వెలకట్టే ఈ దుష్టప్రపంచం నీ గొంతుతో ఎప్పటికీ గొంతు కలపదు ఈ లోకం మాటలు ఒట్టి ఓదార్పులు నీ హృదయంలో సంతోషం మొలిచే వరకు ఏడ్వు నీ గుండె లో ఆవేదన తొలిగే వరకు ఏడ్వు నీ బాధను చూసి ఎప్పుడైతే ఈ లోకం […]
Continue Reading
ప్రత్తిపాటి నానీలు -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి నా ఉనికి నిశ్శబ్దం! కానీ నా రాతలు మాత్రం ఓ శబ్దస్పర్శే!! వేలభావాలు తోడుతున్నాను! చిత్రంగా గుండెబావి ఊరుతూనే ఉంది!! కలం విప్లవానికి తొలి గళం! సంఘం గుట్టు విప్పుతుంది కదా! కాలం కరిగిపోతోంది!! ఆయువు కూడా తరిగిపోతోంది!! చందమామ మెరిసిపోతున్నాడు!! మకిలిలేని.కొత్తగాలి కమ్ముతోందిగా!! అంతులేని విశ్రాంతిలో ఆయనకు నడక! అలసటతో.. ఆమె పడక! ***** ప్రత్తిపాటి సుభాషిణి -ప్రత్తిపాటి సుభాషిణి నివాసం బాపట్ల. గత 20 సంవత్సరాల నుంచి తెలుగు ఉపాధ్యాయినిగా […]
Continue Reading
బతుకు బీడీలు -అశోక్ గుంటుక నా పెళ్లిచూపుల్లో నాన్నకెదురైన మొదటి ప్రశ్న “అమ్మాయికి బీడీలు వచ్చు కదా ?” లోపల గుబులున్నా నేనపుడే అనుకున్నా జవాబు వారికి నచ్చేనని కట్నం తక్కువే ఐనా నేనే ఆ ఇంటి కోడలయ్యేనని………. నీటిలో తడిపి కొంచెం ఆరిన తునికాకు కట్టల్ని బీడీలు చుట్టే ఆకుగా కత్తిరించాక ఒక్కో ఆకులో కాసింత తంబాకు పోసి బీడీలుగా తాల్చి దారం చుట్టేది……. ఈ రోజుకివ్వాల్సిన వేయి బీడీల మాపుకి తక్కువైన నాలుగు కట్టల […]
Continue Reading
వర్షానికి ప్రేమ లేఖ -వెంకటేష్ పువ్వాడ ఒక ఉష్ణ ధామ హృదయం ఊసులు బాసలు ఉడుకుతున్న సాయంకాలం వేల దేహమంతా పగుళ్లు ఉచ్వాశ నిశ్వాసాలనిండా విరహ గేయం పశ్చిమ మలయ మారుత వింజామరాల హాయి లాలనలో లోలనమై ఊగుతున్న క్షణాన ఒక కణాన సంధ్య తో సంధి కుదిరింది కుదరక ఏంచేస్తుంది ఇద్దరి రందీ ఒకటే మరి అల గడ్డి పోచల మెత్త పై వొళ్ళు వాల్చి కళ్ళు కాయలు కాచేలా చూస్తున్నా మబ్బుల పందిరికేసి మరో […]
Continue Reading
ఊరుపిలుస్తుంది -కె.రూపరుక్మిణి అది నివాస స్థలమే నల్లని మేఘాలు ఆవరించాయి చుట్టూ దట్టమైన చీకటి గాలులు ఎక్కడా నిలబడే నీడ కూడా దొరకడం లేదు కడుపు తీపి సొంత ఊరిని అక్కడి మట్టి వాసనను గుర్తుచేస్తుంది ఊరు *ప్రేమ పావురం* లా మనసున చేరి రమ్మని పిలుస్తోంది ఆ ..నల్లని దారుల్లో ఎక్కడి నుంచో వలస పక్షులు దారికాచుకుంటూ రక్తమోడుతూ వస్తున్నాయి చూపరులకు ఎదో *కదన భేరీ* మ్రోగిస్తున్నట్లుగా గుండేలవిసేలా నిశ్శబ్ద శబ్దాన్ని వినిపిస్తున్నాయి ఏ దారిలో […]
Continue Reading
నలుపు -గిరి ప్రసాద్ చెల మల్లు నేను నలుపు నా పొయ్యిలో కొరకాసు నలుపు రాలే బొగ్గు నలుపు నాపళ్లని ముద్దాడే బొగ్గు పొయ్యిమీది కుండ నలుపు నాపొయ్యిపై పొగచూరిన తాటికమ్మ నలుపు కుండలో బువ్వ నా దేహదారుఢ్య మూలం నల్లని నాదేహం నిగనిగలాడే నేరేడు నల్లని నేను కనబడకపోతే ఎవ్వరిని నల్లగా చేయాలో తెలీక సూరీడు తికమక సూరీడు తూర్పునుండి పడమర నామీదుగానే పయనం పొద్దుని చూసి కాలం చెప్పేంత స్నేహం మాది నా పందిరిగుంజకి […]
Continue Readingప్రకృతి నా నేస్తం -యలమర్తి అనూరాధ పువ్వు నన్ను అడిగింది దేవుని పాదాలచెంతకు నన్ను తీసుకెళ్ళావూ అని గోడ నాకు చెప్పింది బంధాలకూ అనుబంధాలకూ తాను అడ్డుగోడ కానని పక్షి నాతో గుసగుసలాడింది మాటలు రాకపోయినా కువకువల భాష తమకుందని శునకం కాళ్ల దగ్గర చేరింది బుద్ధివంకరకు కాదు విశ్వాసానికి గుర్తుగా తమని చూపమని చెట్టు నన్ను స్పృశించింది గాలి ,నీడ ,పండు సరిగా అందుతున్నాయా అని ఆకాశం నా నీలికళ్ళతో ఊసులాడింది నీకూ నాకూ మధ్యన […]
Continue Reading
నా కవితా వేదిక -శీలా సుభద్రా దేవి బాల్యంలో బుడ్డీదీపం వెలుగు జాడలో చాపమీద కూర్చుని అక్షరాలు దిద్దిన నాటి వెలిసి పోయిన జ్ణాపకం బొంతచేను పై బోర్లానో, వెల్లకిలో దొర్లుతూనో గెంతుతూనో పదాలకంకుల్ని ముక్కున కరుచుకున్న వల్లంకి పిట్టనయ్యాను అలా అలా జంటపిట్ట తో జతకట్టి కొత్త లోకం లోకి ఎగిరొచ్చి గూట్లో కువకువ లాడేను ముచ్చట పడి కొన్న డబుల్ కాట్ మంచం అన్యాక్రాంత మై పోగా పాత నవారుమంచమే హంసతూలికైంది మూడు […]
Continue Readingనేనే తిరగ రాస్తాను -అరుణ గోగులమంద ఎవరెవరో ఏమేమో చెప్తూనే వున్నారు. యేళ్ళ తరబడి..నా అడుగుల్ని, నడకల్ని నియంత్రిస్తూనే వున్నారు. నా పడకల్ని, చూపుల్ని, నవ్వుల్ని నిర్ణయిస్తూనే ఉన్నారు. వడివడిగా పరిగెత్తనియ్యక అందంగా బంధాల్ని, నా ధైర్యాన్ని హరించే పిరికి మందుల్ని శతాభ్దాలుగా అలుపూ సొలుపూ లేక నూరిపోస్తూనే వున్నారు. నన్ను క్షేత్రమన్నారు.. వాళ్ళబీజాల ఫలదీకరణల ప్రయోగాలకు నన్ను పరీక్షాకేంద్రంగా మార్చారు. వాడి పటుత్వ నిర్ధారణకు నన్ను పావుగా వాడిపడేశారు. నేనో ప్రాణమున్న పరీక్ష నాళికను. నాలోకి […]
Continue Reading
మెరుస్తోన్న కలలు – శాంతి కృష్ణ రేయంతా తెరలు తెరలుగా కమ్మిన కలలు కను రెప్పలపై హిందోళం పాడుతున్నాయి…. నీ రాకను ఆస్వాదించిన గాలి తన మేనికి ఎన్ని గంధాలు అలదుకుందో…. మగతలోనూ ఆ పరిమళం నన్ను మధురంగా తాకిన భావన… ఓయ్ వింటున్నావా…. ఒక్కో చినుకు సంపెంగలపై జారుతున్న ఆ చప్పుడును…. ఇప్పుడు నా కలలకు నేపధ్య సంగీతమవే… వర్షం ఇష్టమని చెప్పిన సాక్ష్యంలా నీతో పాటు ఇలా ప్రతిరేయి పలుకరించే చిరుజల్లుకి… ఋతువులతో పని […]
Continue Reading
మాకూ ఊపిరాడటం లేదు -జె. గౌతమ్ నల్ల సముద్రం మళ్లీ గర్జిస్తోంది నల్ల హృదయం ఉద్విగ్నంగా ఎగసి పంజా విసురుతోంది నల్ల ఆకాశం దావానలమై రగులుతోంది నల్ల నేత్రాలు నెత్తుటి మెరుపులతో ఉరుముతున్నాయి. నల్ల పర్వతాలతో కొన్ని తెల్లమేఘాలూ చేతులు కలిపాయి. శ్వేత సామ్రాజ్యపు విద్వేష సౌధంపై కణకణమండే పిడుగులవాన కురుస్తోంది తెల్ల తోడేలు భయంతో కాస్సేపు బంకర్లో తలదాచుకుంది. గుండె పగిలిన మానవత్వం మోకాళ్ళపై నిలబడుతోంది ప్రపంచ పీడితుల జెండాపై అజెండాలా దుఃఖ గాయాల ధర్మాగ్రహం […]
Continue Reading
ఆకాశంలో సగం -లక్ష్మీకందిమళ్ళ నీ అడుగుతో నా అడుగు ఈ నడక కొత్తగా మొదలైంది కాదు బంధంతో బతుకు బతుకుకో బంధం ఎప్పుడో ముడిపడింది మనసు మనసు.మురిపెం హద్దులు దాటని పరిధి నదులుగా తడుస్తూ అహం తెలియని ఆసరాల ఆలింగనాలు ఆవేశం కాని ఆలోచనలు నువ్వు ఆకాశమై నీలో సగమై నేను. ***** కందిమళ్ళ లక్ష్మికర్నూలు గృహిణి సాహిత్యాభిలాష (చదవడం,రాయడం) ప్రవృత్తి: కవిత్వం రాయడం
Continue Reading
అభేద్యారణ్యం -కె.వరలక్ష్మి ఇల్లు వదిలి ఇంత దూరమొచ్చానా ఏరు దాటి కొండ ఎక్కి దిగి ఆవలి వైపు అక్కడా వాగూ వంకా ఎడ తెగని వాన మనసు మబ్బుల్లో కూరుకుపోయి దుఃఖం కరిగి నీరై కురుస్తున్న వాన కీకారణ్యంలో ఎన్నెన్నొ మూగజీవులున్నై పలకరించే పెదవి ఒక్కటీ లేదు బయలుదేరినప్పటి ఉత్సాహం ఉద్వేగం ఆవిరై పోయాయి ఎక్కడ ఉన్నానో ఎరుక లేనిచోట ఒక్క పూపొదైనా పరిమళించని చోట జీవితం శూన్యపుటంచుకి చేరుకుంటోంది బాల్యం నుంచి నేరుగా వృద్ధాప్యం లోకి […]
Continue Reading
నువ్వేంటి…నా లోకి…(కవిత) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి నువ్వేంటి ఇలా లోలోకి.. నాకే తెలియని నాలోకి… నేనేమిటో నా పుట్టుక పరమార్ధమేమిటో ఏ పుట్టగతులనాశించి పుట్టానో అసలెందుకు పుట్టానోనన్న అన్వేషణలో నేను… గాలివాటుతో ఊగిసలాడే నా చంచల చిత్తం సత్యాసత్యాల చిక్కుముడిలో చిక్కడిన నా అంతరంగం వాటిపై జరిగే అనేకానేక దురాక్రమణలు నా ఉనికితనపుటంచుల్లో భయాందోళనలు నా తెలిసీ తెలియనితనపు తప్పటడుగులు… నా మకిలంటిన మనసుకి విహ్వలించిన నేను నన్నథిక్షేపించే నాపై నేనే ప్రకటించుకునే యుద్దాలు నాలో నేనే సాగించే […]
Continue Reading
నా నేస్తం!! (కవిత) -సుభాషిణి ప్రత్తిపాటి అనాసక్త జీవన ప్రయాణంలో… చైత్రవర్ణాలు నింపిన వాసంతం!! కల్లోలకడలిన తెరలెత్తిన చుక్కాని! దుఃఖపు పొరల మధ్య… నా చెక్కిలి నిమిరే మలయసమీరం!! రెప్పలు దాటని స్వప్నాలను…. సాకారం చేసిన దేవత! మోడులైన పెదవంచుల… చిరునగవుల వెన్నెల పూయించిన జాబిల్లి! తనే…నా…నేస్తం!! గుండె గదుల్లో దాగిన చీకట్లను… తరిమి,తరిమి కొట్టిన వెలుతురు పిట్టలు….నా పుస్తకాలు. నన్నే నాకు కానుక చేసిన ప్రియచెలులేకేమివ్వగలను…??? మరు జన్మకు పుస్తకమై జతకలవడం తప్ప!!! ***** ఫోటో […]
Continue Reading
ఒకానొక బంధిత గేయం! (కవిత) -డి.నాగజ్యోతిశేఖర్ నెత్తుటి వాగొకటి హృదయసంచిని చీల్చుకొని పోటెత్తింది! కొంచెం కొంచెంగా ఘనీభవిస్తున్న స్వప్న దేహాలు మౌనంగా రోదిస్తున్నాయి! పురాతన గోడల్లో చిక్కుకున్న ఉనికివిత్తు ఊపిరాడక కొట్టుకుంటుంది! బొట్టు బొట్టుగా విరుగుతున్న ప్రాణధారలు గాజుద్వీపంలో ఆఖరి పాటను లిఖిస్తున్నాయి! ఎక్కడో గుండెలోయల్లో వెలిగించుకున్న ఆశలదీపంపై రాబందు రెక్కల నీడ పరుచుకుంది! శూన్యాకాశపు అంచుల్లో చీకట్లు వాటేసుకుని మనస్సు మబ్బులు మసకబారుతున్నాయి! నిన్ననే వచ్చిన వసంతం వేసంగి సెగ తగిలి కన్నీటి కొవ్వొత్తై కరుగుతున్నది! […]
Continue Reading
వాట్ ఏ రేపిస్ట్ డ్రామా (కవిత) -పేర్ల రాము ఎవర్ని నిలదీసి అడగాలో అర్థం కావట్లేదు సీతాకోకల్లా ఎగరాల్సిన వాళ్ళు ప్రాణం లేని నగ్నదేహాలతో కుప్పకూలుతున్నారు పావురాల్లా పరుగులు పెట్టాల్సిన వాళ్ళు కాలం కంచెల్లో బలైపోతున్నారు. నడిరోడ్డు మీద నగ్నదేహాల్ని కలకంటున్న కళ్ళకి వయస్సుతో పనేముంది?? మొలకల్ని ,చెట్లను వేటినైన నరుక్కోవచ్చు . కావాల్సినప్పుడల్లా న్యూడ్ వెబ్సైట్స్ ఓపెన్ సౌకర్యం పుట్టాక నేర్పేపనే ముంది?? వాడుకోవొచ్చు ,చంపేయొచ్చు అనే ఒక లోపలి నినాదానికి స్వేచ్ఛ చాలానే ఉందిగా. […]
Continue Reading
వాంగ్మూలం (మహాశ్వేతాదేవి వర్ధంతి సందర్భంగా) -అరణ్యకృష్ణ (జులై 28) మహాశ్వేతాదేవి వర్ధంతి. భారతదేశ చరిత్రలోనే అత్యంత ప్రభావవంతమైన రచయితల్లో ఆమె ఒకరు. నా మీద అమితమైన ప్రభావం చూపిన పుస్తకాల్లో “ఒకతల్లి” ఒకటి. మహాశ్వేతాదేవి రాసిన “హజార్ చురాశిర్ మా” నవలని తెలుగులో “ఒకతల్లి” పేరుతో సూరంపూడి సీతారాం అనువదించారు. ఉద్యమంలో కన్నుమూసిన తన కుమారుడి మరణానికి కారణాల కోసం ఒక తల్లి చేసే అన్వేషణ ఈ అద్భుతమైన నవలకి కథాంశం. ఆ పుస్తకం చదివి నేను […]
Continue Reading
చీకటి పెట్టెలు -కొండేపూడి నిర్మల “అమ్మానాన్నెప్పుడొస్తారు ?” ఎడబిడ్డ అడిగాడు వస్తారు బాబూ , తెల్లారి బ౦డికి వస్తారు చండి బిడ్డను ఎత్తుకుని కిటికీలోంచి బైటికి చూస్తూ ఆమె అన్నది దూరంగా జెర్రిపోతులాంటి రైలు చీకటి పెట్టెల్ని ఈడ్చుకుంటూ పరిగెడుతోంది “అమ్మా నాన్న మిఠాయి తెస్తారా ?” తెస్తారు బాబూ పెద్ద పెట్టెనిండా తెస్తారు ఏడ్చి ఏడ్చి చారికలు కట్టిన బుగ్గమీద ముద్దు పెట్టి చెప్పింది తెల్లారుతూనే ఒక పెట్టెను సాయంపడుతూ కొంతమంది మనుషులొచ్చారు “అమ్మా ఈ […]
Continue Reading
నల్ల పాదం -సతీష్ బైరెడ్డి మేము శ్వాసిస్తే సహించలేరు మా విశ్వాసాన్ని భరించలేరు శతాబ్దాలుగా మా స్వేచ్చా కంఠాలపై శ్వేత ఖడ్గాలు వేలాడుతూనే ఉన్నాయి. మేమంటే హృదయము,మేధా లేని ఒట్టి నల్ల రంగే పుట్టుకతోనే నిషిద్ధ మానవులగా మారిన వాళ్ళం మా కలలు నిషిద్ధం మా కదలికలూ నిషిద్ధం అగ్ర రాజ్యంలో పేదరికంతో పెనవేసుకపోయిన జీవితాలు మావి నల్ల జాతిని నేరానికి చిరునామా చేసింది శ్వేత రాజ్యం పీఠాల మీది బతుకులు వారివైతే పాదాల కింద నలిగిన […]
Continue Reading
బాలబాబు-బుజ్జి అత్త -యశస్వి ఆమె అనేక యుద్ధముల నారితేరిన నారిఇప్పుడు అంపశయ్య ఎక్కి బాల బాబూ బాలబాబూ అని పిలవరిస్తూ ఉంది నిన్నటి వరకూ నిలిచోడం ఆమె యుద్ధం, పడకుండా నడవడం యుద్ధాన్ని గెలవడమే..పడుకుంటే లేచి కూర్చోడం యుద్ధం గెలవడం,కూర్చుంటే అదరకుండా నడుం వాల్చడం యుద్ధంమే మంచాన పడ్డ పెనిమిటిని పసిపిల్లాడిలా సాకిన గట్టిమనిషేకట్టుకున్నోడ్ని కాటికి అప్పజెప్పాక పట్టు వదిలేసిన ఒళ్లాయే; ఆపై తలతిరిగి కూలబడి పోతుండేది ఎముక లేనట్టు వండి వడ్డించిన చేయి వందల సార్లు జారి కిందపడ్డందుకు జబ్బ జారిపోయింది కొడుకులు పురిట్లోనే పోయినా అడుగు దూరం నుంచి ప్రేమించే […]
Continue Reading
నీ అస్థిత్వం ఎక్కడిది..? -గట్టు రాధిక మోహన్ పైన కప్పిన ఆ ఆకాశం మారలేదు కింద పరుచుకున్న ఈ పుడమీ మారలేదు. నా జన్మం కూడా మారలేదు. శతాబ్దాల వేదనలో నేనొక చెరగని సంతకంగానే ఉంటున్నాను. నా మీద రాసివ్వబడని పేటెంట్ హక్కులు నీ సొంతం అనుకుంటావు. ఎప్పటికప్పుడు నీకిష్టమైన కొత్త కొత్త నాగరికత విత్తనాలను విత్తుకుంటు నా కన్నీటి చుక్కలతో తడిపేస్తుంటావు. నువ్వు సృష్టించిన ఈ పితృస్వామ్య రాజ్యాంగంలో నా చూపుడు వేలును విరిచేసుకుంట నవ్వుకుంటుంటావు. […]
Continue Reading
