కరోనా ఆంటీ (కథ) -లక్ష్మీ కందిమళ్ల మా కిటికీకి చేతులు వచ్చాయిఅవునండీ బాబు ఈమధ్య మా హాల్లో కిటికీకి చేతులు వచ్చాయి. నిజంగా..నిజం.. మా అపార్ట్మెంట్ లో, ప్లోరుకు ఐదు ఇల్లు ఉంటాయి. అందునా మా ఇల్లు ఫస్ట్ ప్లోర్ లో .. అటు రెండు ఇల్లు, ఇటు రెండు ఇల్లు మధ్యలో మా ఇల్లు. కారిడార్ వైపు హాల్ కిటికీ వుంటుంది. ఆ కిటికీకి అద్దాలున్న రెక్కలు బయటికి వుంటాయి. ఇంకో జత రెక్కలు మెష్ ఉన్నవి లోపలికి వుంటాయి.” అందునా […]
Continue Reading
నడుస్తున్న భారతం (కవిత) – వేముగంటి మురళి ముఖానికి మాస్క్దుఃఖానికి లేదుఆకలి ఎండినతీగల్లాంటి పేగుల్నిమెలిపెడుతున్నది ఒంట్లో నగరాల నరాల్లో విచ్చలవిడిగా మండుతున్న భయంపూరిగుడిసెలోచల్లారిన కట్టెల పొయ్యిఅవయవాలు ముడుచుకొని ఉండడమేపెద్ద శ్రమ కరెన్సీ వైరస్ ను జోకొట్టలేదుకాలాన్ని వెనకకు తిప్పలేదుప్రజలకు పాలకుల మధ్య డిస్టెన్స్ గీత మాత్రమే గీస్తుంది తిరిగే కాలు మూలకు,ఒర్రే నోరుకు రామాయణ తాళంగదంతా ఆధ్యాత్మిక ధూపదీప యాగంకంట్లో నిండుతున్న విశ్వాసాల పొగలుఎర్రబారిపోయింది పిచ్చి మనసు రోడ్డుమీద ఒక పక్కకు పక్షుల రాకడమరోదిక్కు వలసొచ్చిన మనుషులు పోకడ పిట్టలు ఎగరగలవుకరువు అమాంతం నెత్తిమీద వాలుతుందిభుజం మీద […]
Continue Reading
చైత్రపు అతిథి (కవిత) – విజయ దుర్గ తాడినాడ కుహు కుహు రాగాల ఓ కోయిలమ్మా! ఎట దాగుంటివి చిరు కూనలమ్మా!! మానుల రెమ్మల దాగితివందున, కొమ్మలె లేని మానులకు రెమ్మలె కరువాయే !! కాకులు దూరని కీకారణ్యమునెగిరెదవేమో, మనుషులు తిరిగెడి కాంక్రీటడవులనగుపడవాయే !! చైత్రపు అతిథిగ ఆహ్వానిద్దునా, ఆదరముగ చూత చివురులు సిద్ధమాయే !! గ్రీష్మ తాపపు భగభగలు, చేదువగరుల చిరచిరలు మేమున్నామని గుర్తించమనీ నీ వెంటే ఏతెంచునాయే !! వగరుల చిగురులు తిందువు ‘ఛీ ఛీ’ […]
Continue Reading
మానవాళికి కరోనా వైరస్ ఉత్తరం (అనువాద కవిత) ఆంగ్ల మూలం: వివియన్ ఆర్ రీష్ తెలుగుసేత: ఎన్.వేణుగోపాల్ నేలతల్లి నీ చెవిలో గుసగుసలాడింది నువ్వది ఆలకించలేదు నేలతల్లి పెదవి విప్పి నీకు చెప్పింది నువ్వది వినలేదు నేలతల్లి అరిచి గగ్గోలు పెట్టింది నువు చెవిన పెట్టలేదు అప్పుడు నేను పుట్టాను… నిన్ను శిక్షించడానికి కాదు నిన్ను మేల్కొల్పడానికే నేను పుట్టాను… సాయానికి రమ్మని నేలతల్లి విలపించింది… బీభత్సమైన వరదలు. నువు వినలేదు. మహారణ్య దహనాలు. నువు […]
Continue Reading
ఖాళీ (కవిత) – జయశ్రీ మువ్వా ఏమైనా చెప్పాలనుకుంటున్నావా..? ఏదని చెప్పాలి.. ముగించాలనుకున్నపుడు కామా కోసం వెతకులాట ఎందుకు? చదవబడని పేజీలన్నీ వదిలెళ్ళు నేనూ వదిలేస్తాలే అందమైన కాగితం పడవలుగా – అన్నట్టూ… అద్దాన్ని ఓ సారి తుడుచుకో బొట్టుబిళ్ళలు అంటించిన మరకలుంటాయేమో కన్నీటి చారల మొకాన్ని కడుక్కున్నట్టు ఫ్రెష్ గా- అవునూ.. ముందు డికాక్షన్ పెట్టుకో చేతికందించే కాఫీ కప్పు టేస్ట్ మారినా, వంటగదిలో గాజుల మెలోడి వినపడ్డా పట్టించుకోకు ఇలాంటివేగా ఎన్ని చెప్పినా… నాకంటూ ఏమి చెప్పాలని […]
Continue Reading
ఆమె (కవిత) -కె.రూప ఆమెను నేను…… పొదరిల్లు అల్లుకున్న గువ్వ పిట్టను లోగిలిలో ముగ్గుని గడపకు అంటుకున్న పసుపుని వంటింటి మహారాణిని అతిథులకు అమృతవల్లిని పెద్దలు మెచ్చిన అణుకువను మగని చాటు ఇల్లాలుని ఆర్ధిక సలహాదారుని ఆశల సౌధాల సమిధను చిగురించే బాల్యానికి వెలుగురేఖను స్వేచ్ఛనెరుగని స్వాతంత్ర్యాన్ని కనుసైగలోని మర్మాన్ని భావం లేని భాద్యతను విలువ లేని శ్రమను ఆమెను నేను… కల్లోల సంద్రంలో కన్నీటి కడలిగా ఎన్ని కాలాలు మారిన నిలదొక్కుకోవాలనే అలుపెరుగని పోరాటం సమానత్వం […]
Continue Reading
ఈ వనము లో నీకు చోటెందుకు? (కవిత) -డా|| మీసాల అప్పలయ్య ఇది జీవన వనం వర్ణాల పరిమళాల రుచుల తాదాత్మ్యాల శిబిరం ఈ రంగుల బొకేలు నాజూకుని తొడుక్కొని మృదుత్వాన్ని ఊ రేగించుకొంటున్న సీతాకోక చిలుకలు నీ పేలవ బ్రతుక్కి రంగవల్లులు , కానీ ఇవి నీ కర్కశత్వంలో చెరిగి నలిగిన కళేబరాలు కావచ్చు ! ఆర్ద్రత చిమ్మే ఈ మల్లెలు పరిమళాల తెమ్మెరలు పరామర్శల పరవశాలు, కానీ ఇవి నీ కళింకిత బూటు కాళ్ల […]
Continue Reading
నేను నేనేనా.. -లక్ష్మీ_కందిమళ్ళ నిశ్చింతకై వెతుకులాట శూన్యమైపోతున్నానేమోనన్న బెంగ. నిన్నటిలా నేడూ వుండాలని. నేటిలా రేపూ వుండాలని. ఎందుకో మరి తళుక్కున మెరిసీ మాయమవుతున్న వెలుతురు. నేనంటూ వున్నానా నేను నేనేనా నేను ఇంకోలా నా ఇంకోలా అంటే ఏమో?? మాటలన్నీ మౌనాలై ఊసులన్నీ భోషాణం లో చేరాయి. తలుపు తెరుచుకొని రాలేకున్నాయి. ఎదురు చూస్తూ.. నేను..!! ***** కందిమళ్ళ లక్ష్మికర్నూలు గృహిణి సాహిత్యాభిలాష (చదవడం,రాయడం) ప్రవృత్తి: కవిత్వం రాయడం
Continue Reading
ఎర్రకాలువ -తోట సుభాషిణి నా గదంతా రక్తంతో నిండిపోతుంది ఆ నాలుగు రాత్రుల యుద్ద సమయంలో అమావస్యనాడు వెన్నెల చూసావా నేను చూసాను చాలాసార్లు లోదుస్తులపై ఎర్రటి మరకలు మెరుస్తుంటే మా ఇంటిముందు మోరీ యుద్ధంలో సైనికుల మరణానికి ఆనవాలు చరిత్ర నల్లరక్తం …. ఎరుపు విరిగి సన్నని తీగరాగం అందుకుంటుంది అదే విప్లవగీతం స్నానాల గదిలో ఆ గేయం వర్ణనాతీతం నేను కమ్యూనిస్టుగా ముద్రవేయించుకుంటుంటా అడవికి ప్రేమికురాలునై ఋతు చక్రాన్ని మొలిపించుకునేందుకు అవునూ నాకు కొన్ని […]
Continue Reading
ఓ నా బట్టా! ముట్టుకో! Day – 1 అదొక ఎర్రనదిఅదొక అరుణ గంగఅదొక రుధిర యమునఅదొక నెలసరి బ్రహ్మ ఇది ఓ తిట్టు ఆత్మ కధఉండచుట్టి చాటుగా దాపెట్టివిసిరేసిన ప్యాడ్ అనే బట్ట తిట్టు వ్యధ కోపాన్ని నొప్పినీఅసహనాన్నీ తిట్టుగా మోస్తున్న ఆత్మ కధ బడి పీరియడ్ లకీ బాడీ పీరియడ్లకూతేడా తెలియని అజ్ఞానాన్ని ఆమెకు ప్రసాదించిన మనమ్ కదా అంటరానివాళ్ళం.. పాపం ఆ పిచ్చి టిచర్నేమీ అనకండి ఆమెకూ ఆ మూడురోజులున్నాయిఆమెకూఅంటుముట్టుమైలలున్నాయిపీడకురాలి రూపంలోని పీడిత ఆమె Day -2 ఆ రక్తంలోనే పుట్టి దాంతోనే స్నానంచేసి అందులోనే ప్రవహించి బయటకొచ్చిన నీకు …మరకలేంట్రా నీకు ఒళ్ళంతా మరకేగా నీదేహం […]
Continue Reading
నువ్వు లేని ఇల్లు -డా|| కె.గీత నువ్వు లేని ఇల్లు సాయంత్రానికే డీలా పడిపోయింది రోజూ ఆఫీసు నుంచి నువ్వెప్పుడొస్తావా గరాజు ఎప్పుడు తెరుచుకుంటుందా అని రిక్కించుకుని ఉండే చెవులు కళ్లని ఓదార్చే పనిలో పడ్డాయి పగలంతా ఏదో హడావిడిగా గడిచిపోయినా సాయంత్రం గూటికి చేరే వేళ నువ్వు కనబడని ప్రతి గదీ కాంతివిహీనమై పోయింది నువ్వు వినబడని ప్రతీ గోడా స్తబ్దమై వెలవెలబోయింది నీతో తాగని ఈవెనింగ్ కాఫీ ఖాళీ కప్పై సొరుగులో బోర్లా పడుకుంది […]
Continue Reading
తపస్సు -వసుధారాణి ఒక తపస్సులా గమనించు తూనీగల రెక్కల చప్పుడు కూడా వినిపిస్తుంది. కొండ యుగయుగాల కథలు చెపుతుంది. జలపాతం చిలిపితనం నేర్పిస్తుంది. నది ఆగిపోని జీవనగమనం చూపిస్తుంది. ఆకాశం ఉన్నదేమిటో,లేనిదేమిటో ఒక్క క్షణంలో మార్చేస్తుంది. ముని అవ్వటం అంటే ఇదేనేమో జనజీవనంలో నిలబడి కూడా. ఏమయినా సముద్రుడు నాకు బోలెడు కబుర్లు చెపుతాడు. నది వచ్చి నాలో చేరేటప్పుడు ఆ మంచినీరు నేనేమి చేసుకోనూ? వెనక్కి తోసే ప్రయత్నం చేస్తాను. ఐనా నది సంగమించే తీరుతుంది. […]
Continue Reading
ముగింపు లేని సమయం -దాసరాజు రామారావు ముగింపు లేని సమయం నా చేతుల్లో వున్నది, ఓ నా ప్రభూ నిమిషాలను లెక్కించేందుకు ఎవరూ లేరు దివా రాత్రాలు వెళ్లిపోయి,వయస్సు మళ్లిపోయి వికసించీ, వాడిపోయీ పూల వోలె. నువ్వు తెలుసుకోవాల్సింది ఎట్లా వేచివుండటం. నీ సంవత్సరాలు ఒకటొకటి అనుసరిస్తూ ఒక సంపూర్ణమైన చిన్ని అడవి మల్లె కోసం. మనకు సమయం లేదు కోల్పోవడానికి. మరియు సమయం కలిగి లేం మనం ఒక అవకాశం కోసం పాకులాడక తప్పదు మనం […]
Continue Reading
పరవశాల_మత్తు -లక్ష్మీ కందిమళ్ల సాయం సంధ్యల కలయికలు సంతోషాల సుర గీతికలు పరవశపు మత్తులో సుమ పరిమళ హాసాలు ఋతువుల కేళీ విలాసాలు పలకరింతల పులకరింతలు పిలుపు పిలుపు లో మోహన రాగాలు పదిలం గా దాచుకునే కానుకల వసంతాలు వాలిన రెప్పల చాటున రహస్యాలు ఊపిరి పరిమళమై మురిపిస్తుంటాయి ఒక నిశ్చల నిశ్చింతతో..!! ***** కందిమళ్ళ లక్ష్మికర్నూలు గృహిణి సాహిత్యాభిలాష (చదవడం,రాయడం) ప్రవృత్తి: కవిత్వం రాయడం
Continue Reading
ఇదీ నా కవిత్వం – వసుధారాణి నీపై ప్రేమ ఎలాగో ఈ కవిత్వమూ అంతేలా ఉంది . నా ప్రమేయం లేకుండా నాలో నిండిపోయి అక్షరాల్లో ఒలికిపోతోంది. కవి అంటే ఓ వాన చినుకు, ఓ మబ్బుతునక మండేసూర్యగోళం చల్లని శశికిరణం కన్నీటికెరటం ఉవ్వెత్తు ఉద్వేగం పేదవాడికోపం పిల్లలకేరింత కన్నతల్లి లాలిత్యం గడ్డిపూవు,గంగిగోవు ఒకటేమిటి కానిదేమిటి కవి అంటే విశ్వరూపం వేయిసూర్య ప్రభాతం. గుండెకింద చెమ్మ, కంటిలోన తడి ఇవి లేకుండా కవిత్వం […]
Continue Reading
ద్వీపాంతం -శ్రీ సుధ ఎక్కడికీ కదల్లేని చిన్న ద్వీపాలవి సముద్రం చుట్టుముట్టి ఎందుకు వుందో అది నది ఎందుకు కాలేదో అర్థంకాదు వాటికి వెన్నెల లేని చంద్రుడు హృదయం లేని ఆకాశం వుంటాయని తెలియదు వాటికి విసిరి కొట్టిన రాత్రుళ్ళు వృక్షాలై వీచే ఈదరగాలుల్లో అలసి ఎప్పటికో నిదురపోతాయి తీరంలేని నేలలవ్వాలని ఆశపడతాయి రెండో మూడో ఝాములు దాటాక నిశ్శబ్దంగా నావలు వచ్చిచేరతాయా బహుశా యిక ఆ తరువాత దీపస్తంభాలకి ఆ […]
Continue Reading
ఆమె ధరణి -కందిమళ్ళ లక్ష్మి కొందరు అప్పుడప్పుడు కఠిన మాటలతో ఆమెను శిలగా మారుస్తుంటారు. ఆమె కూడా చలనం లేని రాయిలా మారిపోతూ ఉంటుంది. ఆమె ఒక మనిషని మరచిపోతుంటారు. కానీ ఆమె మాత్రం చిరచిత్తంతో మమతానురాగాల వంతెనపైనే నడుస్తూ ఉంటుంది. ఆమెనుఒక చైతన్య మూర్తిగా ఎప్పుడు గుర్తిస్తారు?? మీకు తెలియదా??ఆమె ఎప్పుడూ లాలిత్యాన్ని వదలని ఒక ధరణని!!***** కందిమళ్ళ లక్ష్మికర్నూలు గృహిణి సాహిత్యాభిలాష (చదవడం,రాయడం) ప్రవృత్తి: కవిత్వం రాయడం
Continue Reading
వ్యక్తి-శక్తి -డా||కె.గీత వ్యక్తిగా మొదలవ్వడం అంటే నీకు నువ్వే అంకురమవ్వడం నీ జీవితానికి నువ్వే బాధ్యతకావడం నిన్ను నువ్వే ప్రేమించుకోవడం ద్వేషించుకోవడం నీలోనువ్వే మాట్లాడుకోవడం పోట్లాడుకోవడం నీకు నువ్వుగా మిగలడం వ్యక్తిగా ఉన్నంతసేపు నీ పరిధి నీ కనుచూపుమేర- నీ దుఃఖోపశమనం నీ అరచేతికందినంతమేర- నీ బాధల్ని నువ్వే తుడుచుకోవడం నీ బంధాల్ని నువ్వే పెంచుకోవడం నువ్వే తుంచుకోవడం *** సమిష్టిగా మొదలవ్వడం అంటే నీకు నువ్వే కొత్తగా పరిచయం కావడం సమిష్టిశక్తిగా మొదలవ్వడం అంటే నీ […]
Continue Reading
ముసలి వాడు-సీతాకోక చిలుక(కవిత) – పాలపర్తి ఇంద్రాణి ముసలి వాడొకడు వణుకుతున్న చేతులతో గాజు జాడీ పైన రంగురంగు పూలు చిత్రించినాడు. పుట్ట తేనె తీసుకుని అక్కడక్కడ చిలకరించినాడు. రంగు పూల గాజు జాడీని తన తోటలోన ఉంచినాడు. సీతాకోక చిలకలకై వేచి చూస్తూ నిలచినాడు. ముసిలివాడు ఒకప్పుడు సీతాకోకల వేటగాడు. కానీ ఇప్పుడు సత్తువ ఉడిగి అలసినాడు. పరుగెత్తలేక ఆగినాడు. తనంత తానుగా సీతాకోక చిలుక వచ్చి వాలేలా ఉచ్చులల్లి పెట్టడం ఆరంభించి ఆరితేరినాడు. […]
Continue Reading
గీత శ్రావణం, సంగీతం (కవితలు) -నాగరాజు రామస్వామి గీత శ్రావణం ఉదయాకాశం తడి తడిగా నన్ను పెనవేసుకున్నప్పుడల్లా రాత్రంతా నానిన అక్షరం నాలో మొలకెత్తి గొంతెత్తుతుంటుంది. చీకటి దైన్యానికి ద్రవించిన సూర్యుడు తడి పదాలై బొట్లు బొట్లుగా రాలుతుంటాడు నా చిరు చీకటి చూరు లోంచి. శ్రావణం అంటే ఎంత ఇష్టమో నాకు! ముసురు ముసుగుల వెనుక సప్త వర్ణాలను పాడుకుంటూ వేకువ! ఏడు రాగాలను విచ్చుకుంటూ ఇంద్రచాపం! చీకటి బతుకులలో కిరణమై నదించాలని తొందరిస్తున్న తొలిపొద్దు […]
Continue Reading
ఆప్షన్ –శిలాలోలిత మనం వింటున్న దేమిటి? మనం చూస్తున్న దేమిటి? మనుషులెందుకింత క్రూరంగా వుంటున్నారు? అసలు మనుషులెందుకు తాగుతున్నారు? తాగనిదే వూరుకోమన్న రాజ్యం కోసమా? శ్రమను మర్చిపోతున్నానని ఒకరు బాధని మర్చిపోవడానికని ఇంకొకరు ఫ్యాషన్ కోసమని ఒకరు కిక్ కోసమని ఇంకొకరు ఒళ్ళు బలిసి ఒకరు వెరైటీ బతుకు కోసం ఇంకొకరు అమ్మ,అమ్మమ్మ, పసిపాప నిద్దరోతున్నారట వాడి ఆప్షన్స్ లో పాప నెన్నుకున్నాడు ఏమిటి? ఏమిటి? ఏమిటిది? ఒళ్ళంతా గొంగళిపురుగులు చుట్టుకున్నట్లుంది వేలవేల పురుషాంగాలు నిగడదన్ని వున్నాయి […]
Continue Reading
